ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ ΤΗΣ Α.Θ.Μ. ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ Κ.Κ. ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΝ ΟΡΘΟΔΟΞῼ ΑΚΑΔΗΜΙᾼ ΚΡΗΤΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΙΝ ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΩΝ

3 Ὀκτωβρίου 2018

 

Παναγιώτατε Οἰκουμενικέ Πατριάρχα κ. κ. Βαρθολομαῖε,

Ἐξοχώτατε Πρόεδρε τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας κ. Προκόπιε Παυλόπουλε,

Μακαριώτατοι Προκαθήμενοι τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν,

Σεβασμιώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Κρήτης κ. Εἰρηναῖε,

Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Κισσάμου καί Σελίνου κ. Ἀμφιλόχιε,

Ἐλλογιμώτατε κ. Ζορμπᾶ,

Κυρίαι καί Κύριοι,

 

Ἡ Ὀρθόδοξος Ἀκαδημία Κρήτης, ἱδρυθεῖσα ὑπό τοῦ ἀοιδίμου Μητροπολίτου Κισάμου καί Σελίνου κυροῦ Εἰρηναίου Γαλανάκη καί τοῦ Ἐλλογιμωτάτου κ. Ἀλεξάνδρου Παπαδεροῦ εἰς ἔκτασιν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Γωνιᾶς, ὑπαγομένη εἰς τήν πνευματικήν δικαιοδοσίαν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τελοῦσα σήμερον ὑπό τήν χρηστήν Προεδρίαν καί διοίκησιν τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Κισάμου καί Σελίνου κ. Ἀμφιλοχίου καί τοῦ Ἐλλογιμωτάτου κ. Κωνσταντίνου Ζορμπᾶ, κατά τήν πεντηκονταετῆ λειτουργίαν αὐτῆς ἐκαλλιέργησε τόν διάλογον ὡς μέσον ἐπικοινωνίας καί ἐφιλοξένησελίαν σημαντικά θεολογικά, ἐκπαιδευτικά καί οἰκολογικά Συνέδρια, διορθοδόξους καί διαχριστιανικάς συναντήσεις καί κατέστη κέντρον ἐκκλησιαστικόν, πολιτιστικόν, διορθόδοξον καί οἰκουμενικόν, ἀναδειχθεῖσα ἀνταξίατῆς ἱστορίας τοῦ τόπου τῆς ἱδρύσεως αὐτῆς, τῆς προχριστιανικῆς καί ἰδίᾳ τῆς χριστιανικῆς Κρήτης.

Ἀναμφισβητήτως,τό πλέον σημαντικόν ἐκ τῶν γεγονότων, τά ὁποῖα ἡ Ἀκαδημία ἐφιλοξένησε, τυγχάνει ἡ σύγκλησις τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδοξίας, ἡ ὁποία ἀνενέωσε καί συνέσφιγξε τήν ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ ἐγγενῆ ὑπάρχουσαν Συνοδικότητα, τήν ἐν Χριστῷ Κοινωνίανκαί ἑνότητα αὐτῆς ἐν τῷ Κοινῷ Ποτηρίῳ καί τήν ἐν πνεύματι ἀγάπης συνεργασίαν, καρπός τῆς ὁποίας ὑπῆρξαναἱ εἰς τά κείμενα αὐτῆς ἀποφάσεις, διδοῦσαι λόγον ζωῆς, παραμυθίας, συμφιλιώσεως, συνδιαλλαγῆς, εἰρήνης, ἀγάπης καί δικαιοσύνης εἰς τά ποίμνια Ἡμῶν καί μαρτυρίαν εἰς τόν κόσμον περί τῆς ἐν ἡμῖν ἐλπίδος.

Ἑπόμενοι τῇ παρακαταθήκῃ ταύτῃ τῆς Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδοξίας, συναντώμεθα σήμερον ἐν τῇ Τρίτῃ Συνάξει ταύτῃ τῶν Ἑταίρων, ἵνα ἀπό κοινοῦ συλλογισθῶμεν, μελετήσωμεν καί ἴδωμεν ποίοις τρόποις δυνάμεθα νά συμβάλωμεν εἰς τήν ἀγαθήν κατάσταστιν τοῦ σύμπαντος κόσμου, εἰς τήν παῦσιν τῶν εἰδεχθῶν ἐγκλημάτων βίας τῶν στερούντων τήν ζωήνἀθῴων συνανθρώπων ἡμῶν, εἰς τήν ἕνωσιν τῶν διεσπασμένων οἰκογενειῶν, εἰς τόν σιτισμόν τῶν ἑκατομμυρίων πεινώντων καί λιμοκτονούντων, εἰς τήν ἐπούλωσιν καί θεραπείαν ἐκκλησιαστικῶν καί πολιτικῶν τραυμάτων καί σχισμάτων, εἰς τήν ἐμπειρίαν τῆς ἐκκλησίας ὡς φανερώσεως τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, διά τῆς δράσεως δέ ἡμῶν ταύτης νά συντελέσωμεν εἰς τήν παραμυθίαν τῶν συνανθρώπων ἡμῶν καί εἰς τήν δόξαν τοῦ προσκυνητοῦ ὀνόματος τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ ἡμῶν.

Εἰς τήν Ἐγκύκλιον καί τό Μήνυμα τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου προεβλήθη ἡ ἀνάγκη συντόνου ποιμαντικῆς ἀντιμετωπίσεως τοῦ φαινομένου τῆς ἐκκοσμικεύσεως, τό ὁποῖον ἐν πολλοῖς ἀντιβαίνει / ἀντιμάχεται πρός τάς θεοπαραδότους διδασκαλίας. Καί πάλιν ἐκ τῆς Κρήτης καί μάλιστα ἐκ τοῦ ἱεροῦ τούτου χώρου, τοῦ καθαγιασθέντος ὑπό τῆς Συνόδου, ἐκφράζομεν τήν ἰδίαν διδαχήν πρός τόν ἐμπιστευθέντα εἰς ἡμᾶς λαόν τοῦ Θεοῦ, ὅτι διά νά ὑπερβῶμεν τάς καταλυτικάς ἀρχάς τῆς ἐκκοσμικεύσεως, ὀφείλομεν ἔτι πλεῖον νά στραφῶμεν πρός τούς μεγάλους διδασκάλους καί πατέρας ἡμῶν καί νά μαθητεύσωμεν εἰς αὐτούς.

Ἡ Ὀρθόδοξος Θεολογία ἔχει ἀνάγκην μίας νέας ἐπανεκκινήσεως, οὐχί ὅμως ὡς ἐκφράσεως στατικοῦ πνευματος, ἀλλά ὡς δυναμικῆς φωνῆς διά τόν εὐαγγελισμόν καί ἐπανευαγγελισμόν τοῦ κόσμου. Οἱ πατέρες ἡμῶν εἶχον ζείδωρον λόγον, διελέγοντο μετά τοῦ κόσμου, καταθέτοντας οὐσιαστικάς προτάσεις, διό καί ἀπεστρέφοντο τήν ἐπιφανειακήν, ἤτοι τήν εἰκονικήν καταξίωσιν, ἀλλά πάσῃ δυνάμει προέβαλλον τήν ἀναγεννητικήν εὐαγγελικήν ἀλήθειαν.

Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία σέβεται τήν θρησκευτικήν ἐλευθερίαν καί εἶναι ἀνεκτική πρός τήν ἑτερότητα, ἀλλά παραλλήλως γνωρίζει ὅτι ἡ μεταμόρφωσις τοῦ κόσμου συντελεῖται διά τῶν πνευματικῶν προσωπικοτήτων, αἵτινες χαράσσουν τήν πορείαν πνευματικῶν κινημάτων.

Ἑπομένως ἡ νέα πρόκλησις εἶναι ἡ μαρτυρία τῆς Ὀρθοδοξίας ὡς πνευματικοῦ μεγέθους, προηγουμένων τῶν πνευματικῶν ἡγετῶν ὡς τό ἅλας τῆς γῆς καί φωτός τοῦ κόσμου κατά τήν ἐπιταγήν τοῦ Κυρίου.

Οὐχ ἥκιστα τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ἐκφράζει τάς εὐχαριστίας αὐτοῦ πρός τήν Ὀρθόδοξον Ἀκαδημίαν διά τήν πρόσκλησιν συμμετοχῆς εἰς τήν Σύναξιν ταύτην, ὡς καί διά τήν ὑπ’ αὐτῆς φιλοξενίαν μελῶν τοῦ ποιμνίου αὐτοῦ καί εὔχεται αὐτῇ ἀπό τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου τήν δύναμιν τοῦ Σταυρωθέντος καί ἐκ νεκρῶν Ἀναστάντος Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ διά τήν συνέχισιν τῆς πολυτίμου ἐκκλησιαστικῆς καί πολιτιστικῆς αὐτῆς ἀποστολῆς.

Ἐν τῇ Ἁγίᾳ Πόλει Ἱερουσαλήμ ‚ϐιηʹ  Ὀκτωβρίου α΄.

ΘΕΟΦΙΛΟΣ  Γ΄

Πατριάρχης Ἱεροσολύμων