1

ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ ΤΗΣ Α.Θ.Μ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΗΣ Α.Θ.Μ. ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΜΟΣΧΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΕΡΑΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΝ ΝΑΖΑΡΕΤ.

Ἁγία Πόλις Ναζαρέτ, τῇ 13ῃ Νοεμβρίου 2012,

 

Μακαριώτατε Πατριάρχα Μόσχας καί πάσης Ρωσίας κ.κ. Κύριλλε,

Ἱερώτατε Μητροπολίτα Ναζαρέτ κύριε Κυριακέ,

Ἐκλαμπρότατε Δήμαρχε τῆς Ναζαρέτ κύριε Ράμζι Τζαράϊσε,

Ἐντιμώτατε Πρόεδρε καί σεβαστά μέλη τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου,

Ἀγαπητοί συνδαιτημόνες,

 

Ἡ πόλις τῆς Ναζαρέτ, δηλονότι ὁ τόπος, ἔνθα εὐηγγελίσθη τό μυστήριον τῆς θείας ἐν Χριστῷ οἰκονομίας, ὑποδέχεται σήμερον ἐν χαρᾷ καί παραμυθίᾳ τήν Ὑμετέραν καί λίαν ἡμῖν ἀγαπητήν Μακαριότητα, τόν Προκαθήμενον τοῦ πολυπαθοῦς καί εὐσεβοῦς λαοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ρωσίας.

Μακαριώτατε, τό πάνσεπτον προσκύνημα τῆς Ναζαρέτ, δηλονότι τοῦ, ὑπό τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ, Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας ἀποτελεῖ τό ἀδιάψευστον μαρτύριον τῆς Χριστιανικῆς ἡμῶν πίστεως.

Τό μαρτύριον τοῦτο τῆς πίστεως ἡμῶν διεφύλαξε διά τῆς ἐπ’ αὐτοῦ ἀκαταπαύστου λειτουργικῆς πράξεως τῆς θείας Εὐχαριστίας ἡ Ἁγιοταφιτικῆ Ἀδελφότης μετά τοῦ εὐλαβοῦς πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων.

Οἱ ἐν Ναζαρέτ καί τά περίχωρα αὐτῆς διαβιοῦντες Χριστιανοί ἀποτελοῦν τήν ζῶσαν καί διαχρονικήν μαρτυρίαν τοῦ μαρτυρίου τῆς τοῦ ἀπ’ αἰῶνος φανερώσεως τοῦ μυστηρίου τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου.

Ἡ εἰρηνική καί ἐν ταυτῷ προσκυνηματική Ὑμῶν θεωρία, Μακαριώτατε, συμπίπτει μέ τάς ἐν τῇ περιοχῇ ἡμῶν πολιτικάς   ἀναταραχάς καί ἀπροβλέπτους διά τό μέλλον ἐξελίξεις. Ἀγωνία καί ἀνησυχία διακατέχει ὅλους ἀνεξαιρέτως τούς κατοίκους τῆς περιοχῆς αὐτῆς, ἰδίᾳ τούς Χριστιανούς τῶν ὁποίων τό σημεῖον ἀναφορᾶς τῆς θρησκευτικῆς καί πολιτισμικῆς αὐτῶν ταυτότητος εἶναι ἡ Ἐκκλησία.

Τοῦτο σημαίνει ὅτι ἡ ἐνταῦθα φυσική Ὑμῶν Πατριαρχική παρουσία μετά τῶν σεπτῶν συνοδῶν Αὐτῆς ἐνέχει καί παραμυθιτικόν χαρακτῆρα, δηλονότι ἐλπιδοφόρον, κατά τόν λόγον τοῦ θείου Παύλου: «Τῇ ἐλπίδι χαίροντες, τῇ θλίψει ὑπομένοντες, τῇ προσευχῇ προσκαρτεροῦντες, ταῖς χρείαις τῶν Ἁγίων κοινωνοῦντες, τήν φιλοξενίαν διώκοντες», (Ρωμ. 12, 12-13).

Χαίρεται ὄντως ὁ πιστός ἡμῶν λαός, Μακαριώτατε, μέ τήν ἀκλόνητον αὐτοῦ ἐλπίδα, ἡ ὁποία γίνεται ἐμφανής εἰς τήν συμμετοχήν καί βοήθειαν τῶν ἀναγκῶν τῶν Χριστιανῶν τῆς Ἁγίας Γῆς καί γενικώτερον τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, «ταῖς χρείαις τῶν Ἁγίων κοινωνοῦντες», ὑπό τῆς Ἁγιωτάτης ἀδελφῆς ἡμῶν Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας.

Ἡ ὑπό τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας, δηλονότι τῆς Μητροπόλεως Ναζαρέτ, παρατεθεῖσα αὕτη τράπεζα, ἀποτελεῖ ἔκφρασιν τῶν ἀρρήκτων δεσμῶν τῶν Ἐκκλησιῶν ἡμῶν ἀλλά καί τῆς τελείας ἐν τῷ κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ ἀγάπης καί τῆς κοινωνίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Τοῦ Πνεύματος τοῦ Χριστοῦ, τό Ὁποῖον [Πνεῦμα] κατέστησεν καί ἀνέδειξεν τήν ἀειπάρθενον Μαρίαν Μητέρα τοῦ Θεοῦ καί μητέρα πάντων ἡμῶν.

 Ἔτη πολλά, «много лет», καί εὐλογημένον τό ἱερόν Ὑμῶν προσκύνημα.

ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΙΙΙ

Πατριάρχης Ἱεροσολύμων.