1

ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΒΑΡΣΟΒΙΑΣ ΕΠΙ Τῌ ΕΟΡΤῌ ΤΟΥ ΑΓ. ΟΝΟΥΦΡΙΟΥ, ΠΑΡΟΥΣΗΣ ΤΗΣ Α.Θ.Μ. ΕΙΣ ΠΟΛΩΝΙΑΝ.

Ἱερά Μονή Ἁγ. Ὀνουφρίου, Γιαμπλέτσνα, 25 Ἰουνίου 2010.

Μακαριώτατε,

Σεβασμιώτατοι,

Ἀγαπητοί Μοναχοί καί Μοναχαί, Ἀδελφοί Ἱερεῖς, Ἀδελφοί καί Ἀδελφαί!

Εὑρισκόμεθα εἰς τόπον ἰδιαίτερον διά τήν Ἐκκλησίαν ἡμῶν – εἰς τήν Ἱ. Μονήν τοῦ Ἁγ. Ὀνουφρίου τοῦ Μεγάλου, τήν παλαιοτέραν Μονήν τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἐκκλησίας. Εἰς τήν Ἱ. Μονήν, ἡ ὁποία ἐν μέσῳ δοκιμασιῶν καί διωγμῶν, πάντοτε παρέμενεν πιστή εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν καί οὔτε διά μίαν ἡμέραν δέν μετήλλαξεν τήν Ὀρθόδοξον πίστιν καί τήν κανονικήν τάξιν. Διά τόν λόγον αὐτόν εἶναι τιμωμένη καί ἠγαπημένη ὑπό τοῦ πιστοῦ Ὀρθοδόξου λαοῦ κατά ἰδιαίτερον τρόπον.

Παρά τό γεγονός, ὅτι εὑρίσκεται εἰς τά σύνορα τοῦ κράτους ἡμῶν, σπεύδουν ἐνταῦθα οἱ ἄνθρωποι τῆς πίστεως ἀπό ὄλας τὰς γωνίας τῆς Πατρίδος ἡμῶν, καθώς καί ἐκ τοῦ ἐξωτερικοῦ.

Μετά ἀνοιχτῆς καρδίας, γεμάτης ἀγάπης πρός τήν Ὑμετέραν Θειοτάτην Μακαριότητα, εἰς τοῦτον τόν ἱερόν τόπον, καλωσορίζομεν Ὑμᾶς καί τήν σεπτήν Συνοδείαν Ὑμῶν, ἐξ ὀνόματος τοῦ πληρώματος τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἐκκλησίας – τῆς Ἱεραρχίας, τοῦ Κλήρου, τῶν Μοναχῶν καί τῶν συγκεντρωμένων ἐνταῦθα πιστῶν.

Ἡ Ἱ. Μονή τοῦ Ἁγ. Ὀνουφρίου – εἶναι ἕνα μεγάλον καί πολύτιμον βιβλίον τῆς ἱστορίας τῆς ἡμετέρας Ἐκκλησίας. Ὡς ἐκ τοῦτου, χαίρονται σήμερον ὅλαι αἱ γενεαί, διά τὰς ὁποίας ὁ τόπος αὐτός ἦτο κάτι τό ξεχωριστόν εἰς τήν ζωήν αὐτῶν. Χαίρονται, διότι κατά τήν ἡμέραν τοῦ Προστάτου τοῦ τόπου αὐτοῦ προσεύχεται ἡ Αὐτοῦ Θειοτάτη Μακαριότης ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης τῆς Ἁγίας Πόλεως Ἱερουσαλήμ καί πάσης Παλαιστίνης κ.κ. Θεόφιλος Γ΄. Οὐδείς ἐξ αὐτῶν δέν προσδοκοῦσε, ὅτι εἰς τοῦτον τόν ἀπομακρυσμένον τόπον, εἰς τούς ἐπί τοῦ ποταμοῦ Μπούγκ λειμῶνας, θέλει ἔλθῃ ὁ Πατριάρχης τῆς Ἁγίας Πόλεως Ἱερουσαλήμ – τῆς Μητρός πασῶν τῶν Ἐκκλησιῶν. Χαίρεται καί ἡ ἰδική ἡμᾶς γενεά, ὅτι ἡ Ὑμετέρα Θειοτάτη Μακαριότης κομίζει τήν τῶν Ἁγίων Τόπων εὐλογίαν. Ἀληθῶς: «ἀνεξιχνίαστοί αἱ ὁδοὶ τοῦ Κυρίου».

Ἡ εὐλογία τῆς Ὑμετέρας Θειοτάτης Μακαριότητος, τήν ὁποίαν κομίζετε εἰς ἡμᾶς, ἔχει ἰδιαιτέραν σημασίαν διά τούς Μοναχούς τῆς Ἱ. Μονῆς ταύτης. Τούς ἐνδυναμώνει εἰς τόν ἐπιλεγμένον ὑπ’ αὐτῶν μοναχικόν βίον καί εἰς τήν πιστότητα τῆς διακονίας αὐτῶν διά τόν Θεόν καί διά τήν Ἐκκλησίαν. Ἄνευ γάρ τοῦ Μοναχισμοῦ δέν ὑπάρχει ἡ ὑγιής καί πλήρης ζωή τῆς Ἐκκλησίας.

Ἡ σιωπηλή προσευχή ἑνός Μοναχοῦ κατέχει μίαν κοσμικήν διάστασιν. Ὁ μοναχός καταπολεμάει τούς πειρασμούς τοῦ κόσμου τούτου ἀκριβῶς διά τῆς προσευχῆς, τῆς ὑπακοῆς καί τῆς ἐσωτερικῆς τελειώσεως. Προσφέροντας εἰς τόν Θεόν τό δῶρον τῆς ζωῆς αὐτοῦ – καθαγιάζει τόν πέριξ κόσμον. Ἕνα ὑπόδειγμα τούτου εἶναι ὁ Ἅγ. Γεράσιμος ὁ Ἰορδανίτης ἤ ὁ Ἅγιος Σεραφείμ τοῦ Σαρώφ. Τό ἀσκητικόν ἀπόφθεγμα λέγει, ὅτι τό φῶς τῶν Μοναχῶν ἀποτελοῦν οἱ ἄγγελοι, ἐν ᾧ διά τούς ἁπλούς Χριστιανούς τό φῶς εἶναι οἱ μοναχοί. Διά τόν λόγον αὐτόν ἡ παρουσία αὐτῶν εἶναι τόσον σημαντική.

Μακαριώτατε!

Κατά τήν σημερινήν ἡμέραν ἐτελέσαμεν ἀπό κοινοῦ τήν Θείαν Λειτουργίαν. Κατ’ αὐτήν ἔχομεν ἑνωθῆ εἰς ἕνα Ὀρθόδοξον ὀργανισμόν, καθαγιάζοντες οὕτω τόν πέριξ ἡμῶν κόσμον. Συμμεριζόμενοι τό ἴδιον Ἅγ. Ποτήριον ἔδωσαμεν μαρτυρίαν πίστεως καί ἀγάπης. Διά τόν διῃρημένον σύγχρονον κόσμον ἡ μαρτυρία αὐτή εἶναι ἰδιαιτέρως σημαντική. Ἡ σπουδαία αὐτή στιγμή, ἡ Θεία Λειτουργία, δέν εἶναι μόνον μία παράδοσις, ἀλλά ἀποτελεῖ τήν ἔκφρασιν τοῦ πληρώματος τῆς ἐκκλησιαστικῆς συνειδήσεως. Καί ἀκριβῶς αὐτό εἶναι τό πιό σημαντικόν σημεῖον τῶν συναντήσεων ἡμῶν ὡς Προκαθημένων τῶν Ἐκκλησιῶν.

Μακαριώτατε!

Χάρις εἰς τήν Πρόνοιαν τοῦ Θεοῦ ἔρχεσθε εἰς τήν Ἱ. Μονήν ταύτην κατά τήν ἡμέραν τῆς μνήμης τοῦ Προστάτου αὐτῆς τοῦ Ἁγ. Ὀνουφρίου τοῦ Μεγάλου, ἑνός μεγάλου ἀνδρός καί ἀσκητοῦ, ὁ ὁποῖος εἰς τὰς ἐρήμους τῆς Αἰγύπτου ἐβίωσεν 63 ἔτη ἐν προσευχῇ, ἐγκρατείᾳ καί διαφόροις ἀσκήσεσιν τοῦ πνεύματος. Ἡ ζωή Ὑμῶν ὁμοίως εἶναι πεπληρωμένη μετά πολλῶν ἀρετῶν, τὰς ὁποίας καλλιεργεῖτε ἐκ τῆς νεανικῆς Ὑμῶν ἡλικίας ὡς Μοναχός, Πρεσβύτερος καί Ἐπίσκοπος. Ὁ Θεός ἐκάλεσεν Ὑμᾶς εἰς τήν ὑψηλοτέραν διακονίαν – τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων καί τῆς ἁγίας γῆς τῆς Παλαιστίνης. Ὡς Μοναχός – Πατριάρχης, διδάσκετε σήμερον αὐτούς, οἱ ὁποῖοι μοχθοῦν ὡς Μοναχοί εἰς τόν τόπον αὐτόν, ἀκολουθώντας καί τόν Ἅγ. Ὀνούφριον.

Εὐχαριστοῦμεν τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν διά τό δῶρον τῆς μεθ’ ἡμῶν ἐν τῇ προσευχῇ κοινωνίας εἰς τόν τόπον αὐτόν. Πιστεύομεν βαθέως, ὅτι οἱ πνευματικοί δεσμοί μεταξύ τῶν Ἐκκλησιῶν ἡμῶν ἐνισχύονται τοιουτοτρόπως καί γίνονται ἀκόμη περισσότερον ἀποτελεσματικοί καί ἀδιάσπαστοι. Εἶθε ὁ Παντοκράτωρ Θεός, διά τῶν πρεσβειῶν τοῦ Ἁγ. Ὀνουφρίου, νά χαρίζῃ εἰς τήν Ὑμετέραν Θειοτάτην Μακαριότητα ὑγείαν καί τήν Αὐτοῦ εὐλογίαν, καθώς καί νά ἐνισχύῃ εἰς τήν καθοδήγησιν τῆς Ἁγίας Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων.