ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΒΑΡΣΟΒΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΕΙΣ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΝ ΝΑΟΝ ΑΓ. ΜΑΓΔΑΛΗΝΗΣ ΒΑΡΣΟΒΙΑΣ.

Ἱερός Καθεδρικός Ναός, 27 Ἰουνίου 2010.

Μακαριώτατε Πατριάρχα τῆς Ἁγίας Πόλεως Ἱερουσαλήμ καί πάσης Παλαιστίνης,

Σεβασμιώτατοι, Ἀδελφοί Ἱερεῖς, Ἀδελφοί καί Ἀδελφαί!

Διά τῆς τελουμένης εἰς τόν Ἱ. Καθεδρικόν Ναόν τοῦτον Θείας Λειτουργίας ἡ Ὑμετέρα Θειοτάτη Μακαριότης ὁλοκληρώνει τήν ἐπίσκεψιν Αὐτῆς εἰς τήν Πολωνίαν καί εἰς τήν Ἐκκλησίαν ἡμῶν. Εὐχαριστοῦμεν τόν Θεόν διά τήν ἡμέραν ταύτην, τήν ὁποίαν ἐχάρισεν ἡμᾶς ὁ Κύριος.

Ἡ ἐπίσκεψις Ὑμῶν εἰς τήν Πολωνίαν κατέχει ἱστορικήν διάστασιν, γεγονός τό ὁποῖον πολλάκις ἐπεσημάναμεν κατά τὰς ἑορταστικὰς ἐκδηλώσεις, εἰς τὰς ὁποίας συμμετείχατε τὰς τελευταίας ἡμέρας τῆς ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν Ὑμετέρας παρουσίας. Εὐχαριστοῦμεν διά τήν ἱστορικότητα αὐτήν τῆς ἐπισκέψεως Ὑμῶν.

Κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν ἐπροσευχόμασταν ὑπέρ τῆς ἑνότητος τῶν τοῦ Χριστοῦ Μαθητῶν, εἰς τήν ὁποίαν ἐκάλει ὁ Κύριος ἡμῶν: «κἀγὼ τὴν δόξαν ἣν δέδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς ἕν» (Ἰω. ιζ΄, 22).

Ἡ ἀπό κοινοῦ ἱερουργία τῶν Προκαθημένων τῶν Ἐκκλησιῶν εἶναι ἡ ἰδιαιτέρα ἔκφρασις τῆς ἑνότητος ταύτης. Οὐδείς καί οὐδέν δέν ἠμπορεῖ ἵνα τήν διασπάσῃ: «τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ; θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ διωγμὸς ἢ λιμὸς ἢ γυμνότης ἢ κίνδυνος ἢ μάχαιρα;» (Ῥωμ. η΄,35). Ἡ ὁποιαδήποτε ἄλλη σκοτεινή δύναμις τοῦ Σατανᾶ δέν ἠμπορεῖ ἵνα διασπάσῃ τήν ἐν Χριστῷ ἑνότητα ταύτην. Ἐν ἐνότητι κεῖται ἡ ζωή, ἡ ἰσχύς καί ἡ δύναμις ἡμῶν. Καί ὑπέρ αὐτῆς ὀφείλομεν, ἵνα ἀδιαλείπτως μεριμνῶμεν.

Μακαριώτατε!

Ὁ προκάτοχος Ὑμῶν ἐπί τῷ θρόνῳ τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων – ὁ Πατριάρχης Θεοφάνης ἀποκατέστησεν τήν Ὀρθόδοξον Ἱεραρχίαν εἰς τήν Πολωνίαν τό ἔτος 1620 μ.Χ., μετά ἀπό τήν δύσκολον περίοδον τῆς Οὐνίας τοῦ Μπρέστ, χειροτονῶν τούς ἑπτά Ἐπισκόπους καί μετά τόν ἐπικεφαλῆς αὐτῶν ἕναν Μητροπολίτην.

Καί ἀκριβῶς χάρις εἰς αὐτόν ἡ ζωή τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τήν Πολωνίαν ἀνεκαινίσθη καί ἤρχισεν ἐκ νέου νά ἐξελίσσηται. Διά τοῦτον ἡ ἐν μέσῳ ἡμῶν παρουσία Ὑμῶν εἶναι τόσο πολύτιμος καί σημαντική.

Οἱ πνευματικοί δεσμοί ἡμῶν, παρά τά διάφορα ἱστορικά ἐμπόδια, διαρκοῦσαν καί διαρκοῦν μέχρις σήμερον. Ἀκριβῶς εἰς τά Ἱεροσόλυμα ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Σωτήρ ἡμῶν, ἐπραγματοποίησεν τήν σωτηρίαν τῆς ἀνθρωπότητος. Ἀκριβῶς εἰς τά Ἱεροσόλυμα ἤρχισε ἡ ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας. Ἀκριβῶς εἰς τήν Σύνοδον τῶν Ἱεροσολύμων, τό ἔτος 51 μ.Χ. εἰργάσαντο ἐπί τῶν θεμελίων τῆς πίστεως ἡμῶν καί δομῆς τῆς Ἐκκλησίας. Ἀκριβῶς εἰς τά Ἱεροσόλυμα διεμορφοῦντο αἱ ἀκολουθίαι ἡμῶν καί αἱ ἐκκλησιαστικαί τελεταί. Τό Τυπικόν τῶν Ἱεροσολύμων τηρεῖται μέχρις σήμερον καί ἐπηρεάζει τήν λειτουργικήν δομήν. Ἀκριβῶς ἐκεῖ, πέριξ τῶν Ἱεροσολύμων, ἤνθισεν ὁ μοναχικός βίος τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν. Ἀκριβῶς ὑπό τήν σκιάν τοῦ Γολγοθᾶ καί τοῦ Παναγίου Τάφου τοῦ Κυρίου, πνευματικῶς ὡρίμαζαν οἱ Ἅγιοι: ὁ Ἀββᾶς Δωρόθεος, ὁ Σάββας ὁ ἡγιασμένος, ὁ Θεοδόσιος Κοινοβιάρχης, οἱ Πατριάρχαι: ὁ Ἰουβενάλιος καί ὁ Σωφρόνιος, ὁ Ἅγιος Γεράσιμος καί οἱ πολλοί ἄλλοι ὑπερασπισταί τῆς καθαρότητος τῆς ὀρθοδόξου πίστεως καθώς καί οἱ ἐπαινεταί τῆς ἀσκήσεως.

Διά τοῦτον, εἰς τήν Β’ Οἰκουμενικήν Σύνοδον ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων προσδιωρίσθη ὡς «Ἡ Μήτηρ πασῶν τῶν Ἐκκλησιῶν». Τό ἀξίωμα τοῦτον δέν ἐχάσατε οὔτε κατά τὰς περιόδους τῶν μή χριστιανικῶν πολιτικῶν κυριαρχιῶν. Ἡ πιστότης τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων πρός τήν διδασκαλίαν τοῦ Χριστοῦ καί τῶν Ἀποστόλων ὑπῆρχεν, ὑπάρχει καί θέλει ὑπάρχῃ ἕνα ὑπόδειγμα δι’ ὁλόκληρον τήν Χριστιανοσύνην. Ἑνώνει ἡμᾶς ὁ Χριστός μετά τῶν Ἁγίων, τό αἷμα τῶν ὁποίων ἔχει διαποτίσῃ τήν Ἁγίαν Γῆν, καί ἰδιαιτέρως τό Πανάγιον Αἷμα Αὐτοῦ.

Μακαριώτατε!

Ἐρχόμενοι εἰς τήν Πολωνίαν ἐφέρατε μεθ’ Ὑμῶν τήν κληρονομίαν τῆς παλαιφάτου Ἐκκλησίας. Ἐφέρατε μεθ’ Ὑμῶν τό πνεῦμα τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστοῦ καί τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Ἐφέρατε μεθ’ Ὑμῶν τήν ταπείνωσιν καί τὰς δοκιμασίας τοῦ Γολγοθᾶ καί τήν χαράν τῆς Ἀναστάσεως, τήν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τό Ὁποῖον κατά τήν ἡμέραν τῆς Πεντηκοστῆς κατῆλθεν ἐπί τοῖς Ἀποστόλοις. Ἐνώπιον τῶν δώρων αὐτῶν κλίνομεν τὰς κεφαλάς ἡμῶν καί πρακαλοῦμεν ἵνα προσεύχησθε ὑπέρ τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν, ὅταν ἐπιστρέψητε εἰς τήν πηγήν τῆς πίστεως ἡμῶν – τήν Ἁγίαν Πόλιν Ἱερουσαλήμ.

Μακαριώτατε!

Σήμερον ἡ Ὀρθοδοξία, καθώς καί ὁλόκληρος ἡ Χριστιανοσύνη, εὑρίσκεται ἀντιμέτωπος ἐνώπιον πολλῶν συγχρόνων προκλήσεων. Ἡ Ἐκκλησία δέν ὑπάρχει διά τόν ἑαυτόν της, ἀλλά διά τόν ἄνθρωπον καί διά ὁλόκληρον τήν κτίσιν. Ἡ Ὀρθοδοξία τῆς ἐποχῆς ἡμῶν παρέχει μαρτυρίαν πίστεως καί τοποθετεῖται ἐνώπιον τῶν ἐμφανιζομένων ἐν μέσῳ ἡμῶν προβλημάτων. Δέν ἠμποροῦμεν ἵνα εἴμεθα ἀδιάφοροι ἐνώπιον τῶν πολέμων, τοῦ μίσους, τῆς τρομοκρατίας, τῆς ἀδικίας, τῆς ναρκομανίας καί τῆς διαλύσεως τῆς οἰκογενείας, ἀλλά καί διαφόρων παθολογιῶν, πνευματικῶν, ἠθικῶν καί οἰκονομικῶν κρίσεων. Πάντα ταῦτα ὑποχρεώνουν ἡμᾶς, ἵνα ἐκφράζωμεν τήν θέσιν ἡμῶν ἐν πνεύματι τῆς ἁγιοπατερικῆς διδασκαλίας καί ὅρων τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων. Ἡ Ἱερά Παράδοσις καί οἱ Ἅγιοι Πατέρες εἶναι οἱ ὁδοδεῖκται διά τήν σύγχρονον γενεάν. Ἔχουν ἐπιβεβαιωθῆ εἰς τήν διδασκαλίαν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος πάντα εἶναι ὁ Ἴδιος: «ἐχθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας» (Ἑβρ. ιγ΄,8). Διά τόν λόγον αὐτόν ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μετά προσοχῆς ἀκούει τὰς ἀνάγκας τῆς συγχρόνου κοινωνίας καί ἐπιθυμεῖ, ὅπως ἄλλοτε ὁ ἐλεήμων Σαμαρείτης, ἵνα θεραπεύῃ τὰς σημερινὰς πληγὰς δι’ ἐλαίου ἐπιμελοῦς προσευχῆς καί τοῦ ἰδικοῦ πνευματικοῦ πλοῦτου αὐτῆς.

Ἡ σημερινή Ὀρθοδοξία εὑρίσκεται εἰς στάδιον συγκλήσεως τῆς «Ἱερᾶς Πανορθοδόξου Συνόδου», καί ὡς ἐκ τούτου, δίδει εἰς τὰς προπαρασκευαστικὰς της ἐργασίας τήν δυνατότητα διαυγοῦς μαρτυρίας περί τῆς διδασκαλίας αὐτῆς πρός τόν σύγχρονον κόσμον, ἐκφράζοντάς την ἐνώπιον τῶν διαφόρων ἐκφάνσεων τῆς ζωῆς.

Μακαριώτατε!

Εὐχαριστοῦμεν διά τήν ἔλευσιν εἰς τήν Πολωνίαν, διά τὰς εὐχὰς Ὑμῶν καί τήν εὐλογίαν τῆς Ἁγίας Πόλεως Ἱερουσαλήμ διά τήν Πατρίδα καί διά τούς Πιστούς ἡμῶν.

Εὐχόμεθα εἰς τήν Ὑμετέρα Θειοτάτην Μακαριότητα πλουσίαν του Θεοῦ ἀντίληψιν ἐν τῇ τελέσει τῆς Πατριαρχικῆς διακονίας εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῶν Ἱεροσολύμων.

Πιστεύομεν βαθέως, ὅτι ἡ ἐπίσκεψις Ὑμῶν εἰς τήν Πολωνίαν θά φέρῃ πλουσίους καρπούς ἐπ’ ἀγαθῷ τοῦ ἀμπελῶνος τοῦ Κυρίου.

Ὁ δέ Παντοκράτωρ Θεός εἴθε νά εὐλογῇ τήν Ὑμετέρα Θειοτάτην Μακαριότητα κατά τήν καθοδήγησιν τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων.