ΠΡΟΠΟΣΙΣ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΕΠΙ Τῌ 28ῃ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Ἐξοχώτατε κ. Πρέσβυ καί

Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος ἐν Ἱεροσολύμοις,

Ἅγιοι Πατέρες,

Εὐλαβεῖς Προσκυνηταί,

Τό ἔπος τῆς 28ης Ὀκτωβρίου τοῦ 1940 ὀρθῶς ἔχει θεωρηθῆ προέκτασις τῆς Ἐθνικῆς Παλιγγενεσίας τοῦ 1821, διότι τότε μέν ὡς ἐκ τέφρας ἐξῆλθεν «ἀπό τά ἱερά κόκκαλα τῶν Ἑλλήνων ἡ ἐλευθεριά», κατά τόν ἐθνικόν ποιητήν, τώρα δέ τό θεῖον τοῦτο δῶρον τῆς ἐλευθερίας ἐγένετο ὑπόθεσις νέας προασπίσεως καί ἀφορμή ἡρωικῶν ἀγώνων καί θυσιῶν. Ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων, τεθεμελιωμένη οὖσα ἐπί τοῦ μαρτυρικοῦ Αἵματος τῆς Θυσίας τοῦ Ἱδρυτοῦ Αὐτῆς, Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, χρεωστικῶς ἀνέπεμψε τῷ ἁγίῳ Τριαδικῷ Θεῷ εὐχαριστήριον δοξολογίαν ἐν τῷ Πανιέρῳ Ναῷ τῆς Ἀναστάσεως, ἐπί τῇ εὐσήμῳ ταύτῃ ἡμέρᾳ, δεηθεῖσα ἐν ταὐτῷ ὑπέρ αἰωνίας μνήμης καί μακαρίας ἀναπαύσεως πάντων τῶν ὑπέρ Πίστεως καί τῆς Πατρίδος ἡμῶν θυσιασθέντων καί  μαρτυρησάντων.

Τό ὑπέρτατον ἐπί γῆς ἀγαθόν, τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς, θά ἦτο ἀτελές, ἐάν τοῦτο δέν συνωδεύετο ἀπό τό θεῖον δῶρον τῆς ἐλευθερίας. Ἡ ἐποποιΐα τοῦ 1940, ἀναδείξασα πλῆθος ἡρωικῶς πεσόντων ἀγωνιστῶν, ὑπέρ ἀξιῶν ἱερῶν, ὡς τῆς Πίστεως, τῆς Πατρίδος καί τῆς Ἐλευθερίας, καλεῖ πάντας ἡμᾶς εἰς ἐγρήγορσιν, πρός ἀντιμετώπισιν ἀπειλῶν κατά τοῦ θείου καί ἱεροῦ τούτου ἀγαθοῦ τῆς ἐλευθερίας καί τῆς συνόλου ἀκεραιότητος τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, ἀπειλῶν προερχομένων ἐκ τῆς καταργήσεως «τῶν ὁρίων τῶν ἐθνῶν ἅ ἔστησεν ὁ Ὕψιστος», (Δευτ. 32, 8). Καί τοῦτο διότι, «ἔτι πολλοί κυκλόθεν οἱ ἐχθροί ἡμῶν καί μακάριον τό ἔθνος οὗ ἐστι Κύριος ὁ Θεός αὐτοῦ» (ἐκ τῆς δοξολογίας τῆς 28ης).

Ὑψοῦντες τό ποτήριον τοῦτο, εὐχηθῶμεν ζήτω τό εὐσεβές ἡμῶν Γένος καί τό φιλόχριστον ἡμῶν Ἔθνος !