ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ Κ.Κ. ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΕΙΣ ΙΟΡΔΑΝΙΑΝ.

Τήν Δευτέραν, 12^ην/24^ην Μαΐου 2015,  ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου καί τοῦ ἡγουμένου τοῦ Φχές ὁσολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π. Ἱερωνύμου, ἐξῆλθε διά ποιμαντικήν ἐπίσκεψιν εἰς Ἰορδανίαν, ὑπαγομένην εἰς τήν ἐκκλησιαστικήν δικαιοδοσίαν τοῦ Πατριαρχείου.

Ἅμα τῇ διαβάσει τῆς γεφύρας τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ, ὑπεδέξαντο τόν Μακαριώτατον ἱερεῖς τῶν ἐνοριῶν τοῦ Πατριαρχείου ἐξ Ἰορδανίας καί προσωπικότητες τοῦ Ἑλληνορθοδόξου ποιμνίου αὐτοῦ, ὡς ὁ πρῴην Ὑπουργός κ. Μοῦνδερ Χανταντίν καί ὁ πρῴην Βουλευτής κ. Ὄδε Καουάς. Ἅμα τῇ ἀφίξει εἰς τήν Μητρόπολιν τοῦ Ἀμμάν ἠκολούθησεν ὑποδοχή ἐκ τῶν προσωπικοτήτων τῆς παρά τοῦ Μακαριωτάτου προσφάτως ἱδρυθείσης  Συμβουλευτικῆς Ἐπιτροπῆς καί ἔλαβε χώραν ἐνημέρωσις αὐτῆς ὑπ΄ Αὐτοῦ περί τῆς καταστάσεως τῆς Ἐκκλησίας εἰς τήν Ἱερουσαλήμ καί περί τῆς προσφάτου ἐπεμβάσεως τῆς Ἰσραηλινῆς Ἀστυνομίας εἰς τό Ἱερόν Κουβούκλιον τοῦ Παναγίου Τάφου.

Μετά ταῦτα ἠκολούθησε συνάντησις τοῦ Μακαριωτάτου εἰς τήν αἴθουσαν κάτωθι τῆς Μητροπόλεως, μεθ᾽ ὅλων τῶν ἱερέων τῶν ἐνοριῶν τοῦ Πατριαρχείου εἰς Ἰορδανίαν, παρουσίᾳ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φιλαδελφείας κ. Βενεδίκτου, τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Πέλλης κ. Φιλουμένου, τοῦ ἡγουμένου τῆς Μονῆς Μεταμορφώσεως Θαβωρίου Ὄρους Ἀρχιμανδρίτου π. Ἱλαρίωνος, τοῦ ἡγουμένου τῆς Μονῆς Μαδηβᾶς Ἀρχιμανδρίτου π. Ἰννοκεντίου, τοῦ ἡγουμένου τῆς Ζάρκας Ἀρχιμανδρίτου π. Χρυσάνθου καί τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Χριστοφόρου.

Τήν ἱερατικήν ὁμήγυριν ταύτην προσεφώνησεν ὁ Μακαριώτατος διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ, ἑλληνιστί ὡς ἕπεται:

«Καὶ αὐτὸ τοῦτο δὲ σπουδὴν, πᾶσαν παρεισενέγκαντες ἐπιχορηγήσατε ἐν τῇ πίστει ὑμῶν τὴν ἀρετήν, ἐν δὲ τῇ ἀρετῇ τὴν γνῶσιν, ἐν δὲ τῇ γνώσει τὴν ἐγκράτειαν, ἐν δὲ τῇ ἐγκρατείᾳ τὴν ὑπομονήν, ἐν δὲ τῇ ὑπομονῇ τὴν εὐσέβειαν, ἐν δὲ τῇ εὐσεβείᾳ τὴν φιλαδελφίαν, ἐν δὲ τῇ φιλαδελφίᾳ τὴν ἀγάπην. Ταῦτα γὰρ ὑμῖν ὑπάρχοντα καὶ πλεονάζοντα οὐκ ἀργοὺς οὐδὲ ἀκάρπους καθίστησιν εἰς τὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ ἐπιγνωσιν·», παραγγέλει ὁ Ἀπόστολος Πέτρος εἰς τούς Χριστιανούς.

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί καί λειτουργοί τοῦ ἀμπελῶνος τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ ἐνδόξως ἀναληφθέντος ἀφ’ ἡμῶν εἰς τούς οὐρανούς καί ἐν δεξιᾷ καθίσαντος τοῦ Θεοῦ καί Πατρός «χάρις ἡμῖν καί εἰρήνη πληθυνθείη», (Α΄ Πέτρ. 1,2).

Ἡ χάρις καί ἡ εἰρήνη τοῦ Κυρίου ἡμῶν συνήγαγεν πάντας ἡμᾶς σήμερον εἰς τήν ἱεράν ὄντως ταύτην σύναξιν, ἵνα ἐν ὁμονοίᾳ καί ἀγάπῃ ὁμολογήσωμεν Χριστόν ἐσταυρωμένον, ἀναστάντα καί ἀναληφθέντα εἰς τούς οὐρανούς. Προσέτι δέ νά διαδηλώσωμεν τήν εἰς ἀλλήλους κοινωνίαν καί εἰς πάντας. (Β΄Κορ. 9,13).

Συνεπληρώθη δεκαετία ἀπό τῆς ἀναρρήσεως τῆς Μετριότητος ἡμῶν εἰς τόν μαρτυρικόν θρόνον τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου. Ἡ ἄχρι τοῦδε Πατριαρχική ἡμῶν ἐμπειρία ἐπιβεβαιώνει τό γεγονός ὅτι ἀποστολή τῆς Ἐκκλησίας Ἰεροσολύμων, τῆς Μητρός ἁπασῶν τῶν Ἐκκλησιῶν, εἶναι ἀποστολή μαρτυρίου οὐχί μόνον αἵματος, ἀλλά καί συνειδήσεως. «Τό γυμνάσιον τῆς εὐσεβείας μαρτύριόν ἐστι», λέγει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος, κατά τόν θεῖον Παῦλον «ἡ γὰρ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται. διὸ εὐδοκῶ ἐν ἀσθενείαις, ἐν ὕβρεσιν, ἐν ἀνάγκαις, ἐν διωγμοῖς, ἐν στενοχωρίαις, ὑπὲρ Χριστοῦ· ὅταν γὰρ ἀσθενῶ, τότε δυνατός εἰμί», (Β΄ Κορ. 12, 9-10)

Οἱ Παύλειοι οὗτοι λόγοι ἀπευθύνονται ὄχι μόνον εἰς τόν πνευματικόν ποιμένα τῆς Ἐκκλησίας ἀλλά γενικώτερον εἰς τούς συνεργούς καί συλλειτουργούς αὐτοῦ διακόνους καί συμπρεσβυτέρους, δηλονότι τούς εὐσεβεῖς ἱερεῖς, οἵτινες ἔχοντες τό μυστήριον τῆς πίστεως ἐν καθαρᾷ συνειδήσει.(Α΄ Τιμ. 3-9), ἐπιμελοῦνται τοῦ ποιμνίου τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἐνοριῶν αὐτῶν.

Ἡ βαθυτέρα συναίσθησις τῆς ποιμαντικῆς ἡμῶν τε καί ὑμῶν, τῶν κληρικῶν τε καί λαϊκῶν, ἀποστολῆς δεν ἐπέτρεψεν εἰς τόν ἀντίδικον διάβολον, τόν ὡς λέοντα ὡρυόμενον, (Α΄ Πέτρ. 5,8), νά διασπάσῃ τήν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι, τῷ Πνεύματι τοῦ Χριστοῦ, ἑνότητα τοῦ χριστεπωνύμου ἡμῶν πληρώματος, τοῦ τελοῦντος ὑπό καί ἐντός τῶν ὁρίων τῆς πνευματικῆς δικαιοδοσίας τοῦ παλαιφάτου ἡμῶν Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων.

Τοῦτο δέ ὅλον γέγονεν, κατά Παῦλον τόν σοφόν, διότι «ὑπερεπλεόνασε δὲ ἡ χάρις τοῦ Κυρίου ἡμῶν μετὰ πίστεως καὶ ἀγάπης τῆς ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ. Πιστὸς ὁ λόγος καὶ πάσης ἀποδοχῆς ἄξιος, ὅτι Χριστὸς ᾿Ιησοῦς ἦλθεν εἰς τὸν κόσμον ἁμαρτωλοὺς σῶσαι, ὧν πρῶτός εἰμι ἐγώ» , (Α΄ Τιμ. 1, 14-15)

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά καί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, πάντες εἴμεθα μάρτυρες τῶν συνθηκῶν καί περιστάσεων τῆς διαβιώσεως τῶν ἄνευ διακρίσεων Χριστιανῶν ἐν τῷ κόσμῳ καί τῇ περιοχῇ ἡμῶν τῆς Μέσης καί Ἐγγύς Ἀνατολῆς εἰδικὠτερον. Διωγμοί καί ἐκτοπισμοί ἀθῴων ἀνθρώπων καί δή Χριστιανῶν διαπράττονται ὑπό ὁπαδῶν οὐχί μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν ἀλλά δαιμονολατρῶν, οἵτινες, κατά τόν εὐαγγγελικόν λόγον, δοκοῦσιν ὅτι «πᾶς ὁ ἀποκτείνας ὑμᾶς/ἡμᾶς δόξῃ λατρείαν προσφέρειν τῷ Θεῷ.»   ( Ἰωάν. 16,2)

Οἱ προφητικοί οὗτοι λόγοι τοῦ Κυρίου διαγράφουν ἐναργῶς καί μετ’ ἐσχατολογικῆς προοπτικῆς τό ἐντός τοῦ κόσμου, δηλονότι τῆς ἀνθρωπίνης ἱστορίας, τελούμενον μέγα μυστήριον τῆς θείας οἰκονομίας, τό ὁποῖον ὡς αἰτίαν μέν ἔχει τήν ἄφατον φιλανθρωπίαν τοῦ ἀγαπῶντος Θεοῦ, τέλος δέ τήν δικαίαν αὐτοῦ κρίσιν. «Καί ἡ κρίσις ἡ ἑμή, λέγει ὁ Κύριος, δικαία ἐστί», (Ἰωάν. 5, 30). « Αὕτη δέ ἐστιν ἡ κρίσις, ὅτι τὸ φῶς ἐλήλυθεν εἰς τὸν κόσμον. Καὶ ἠγάπησαν οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον τὸ σκότος ἢ τὸ φῶς· ἦν γὰρ πονηρὰ αὐτῶν τὰ ἔργα»,  ( Ἰωάν. 3, 19).

 

Κατά δέ τόν ψαλμῳδόν, «ὁ δέ Θεός βασιλεύς ἡμῶν πρό αἰώνων, εἰργάσατο σωτηρίαν ἐν μέσῳ τῆς γῆς», (Ψαλμ. 73,12). Ἐργαστήριον τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἐργάται δέ οἱ τῶν ἁγίων Ἀποστόλων διάδοχοι. Τοῦτο σημαίνει ὅτι καλούμεθα πάντες οἱ φέροντες εὐθύνην πνευματικήν τε καί ποιμαντικήν, ἵνα ἐργασθῶμεν ἁλιευτικῶς καί οὐχί κοσμικῶς, πνευματικῶς καί οὐχί ὑλικῶς; «μὴ οὖν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἢ τί πίωμεν ἢ τί περιβαλώμεθα; πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖ· οἶδε γὰρ ὁ Πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων. ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν». Καί τοῦτο διότι «ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ οὐ γάρ ἐστιν βρῶσις καί πόσις, ἀλλά δικαιοσύνη καί εἰρήνη καί χαρά ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ. Ὁ γάρ ἐν τούτοις δουλεύων τῷ Χριστῷ εὐάρεστος τῷ Θεῷ καί δόκιμος τοῖς ἀνθρώποις», ( Ρωμ. 14,17).

Ἡ ἁγία τῶν Ἱεροσολύμων ἡμῶν Ἐκκλησία, οὖσα ἡ Ἐκκλησία τῶν μαρτυρίων τῆς Ἱερᾶς Ἱστορίας, δηλονότι τῶν τόπων τῆς γεννήσεως, τοῦ κηρύγματος, τῶν παθημάτων καί τῆς ἀναστάσεως, ἀλλά καί τῆς ἀναλήψεως τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, συνεχίζει τήν ἀδιάκοπον αὐτῆς πορείαν καί σωτηριώδη ἀποστολήν.

Λέγομεν τήν «σωτηριώδη αὐτῆς ἀποστολήν», διότι ἡ ἐπίγειος Ἱερουσαλήμ φέρουσα εἰς τά γήϊνα σπλάγχνα αὐτῆς τό τίμιον καί σταυρικόν αἷμα τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, οὐ παύεται «διεγείρειν ἡμᾶς ἐν ὑπομνήσει», (Β’ Πέτρου 13) τῆς ἐπουρανίου Ἱερουσαλήμ, ἡ ὁποία «οὐ χρείαν ἔχει τοῦ ἡλίου οὐδὲ τῆς σελήνης, ἵνα φαίνωσιν αὐτῇ· ἡ γὰρ δόξα τοῦ Θεοῦ ἐφώτισεν αὐτήν, καὶ ὁ λύχνος αὐτῆς τὸ ἀρνίον». (Ἀποκάλυψις Ἰωάν. 21,23).

Εὐχαριστήσωμεν ἀδελφοί μου τῷ ἀναληφθέντι Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ καί ἐν μετανοίᾳ εἴπωμεν:

Χριστέ, τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, τὸ φωτίζον καὶ ἁγιάζον πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον, σημειωθήτω ἐφ’ ἡμᾶς τὸ φῶς τοῦ προσώπου σου, ἵνα ἐν αὐτῷ ὀψόμεθα φῶς τὸ ἀπρόσιτον, καὶ κατεύθυνον τὰ διαβήματα ἡμῶν πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν σου, πρεσβείαις τῆς παναχράντου σου Μητρός, καὶ πάντων σου τῶν ἁγίων.

Ἔτι φύλαττε Κύριε τήν πόλιν καί χώραν ταύτην τοῦ Χασιμιτικοῦ Βασιλείου καί χάρισαι τῷ Βασιλεῖ αὐτῆς Abdullah Ibn Husein Al Thani, ὑγείαν κατ’ ἄμφω, μακροημέρευσιν καί κυβερνητικήν δύναμιν, ἵνα ἐν εἰρήνῃ καί ἀσφαλείᾳ διάγωμεν τόν βίον ἡμῶν μετά πάντων τῶν συμπολιτῶν ἡμῶν Ἀμήν.

Μετά ταῦτα ὁ Μακαριώτατος ἐξέφρασε τήν χαράν Αὐτοῦ ἐπί τῇ συναντήσει μετά τῶν πνευματικῶν τέκνων Αὐτοῦ, ἱερέων καί λαϊκῶν καί τήν διάθεσιν Αὐτοῦ διά συχνοτέρας ἐπισκέψεις καί ἔδωσε τόν λόγον εἰς τόν ἡγούμενον τῆς Μονῆς Θαβωρίου Ὄρους Ἀρχιμανδρίτην π. Ἱλαρίωνα, ὁ ὁποῖος ὡμίλησε περί τῶν γενομένων ὑπ᾽ αὐτοῦ τῇ ἀναθέσει τοῦ Μακαριωτάτου καί δαπάναις τοῦ Πατριαρχείου ἀλλά καί φιλανθρωπικῶν Συλλόγων ἐκτελέσεως ἔργων συντηρήσεως καί ἀνακαινίσεως καί διακοσμήσεως ἱερῶν Ναῶν εἰς Ἀτζλούν, Χμούντ εἰς Ἄδερ καί ἄλλας πόλεις. Εἰς Ἄντερ ἠγοράσθη τεμάχιον γῆς, εἰς Κάρακ ἐγένοντο ἐπισκευαί τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, εἰς Μάρκαν ἐγένετο ἀνακαίνισις τῆς Ἐκκλησίας τοῦ ἁγίου Νικολάου, κώδωνες ἠγοράσθησαν ἐξ Ἑλλάδος διά πολλούς ἀπό τούς Ναούς εἰς Ἰορδανίαν, εἰς τήν Ἐκκλησίαν τοῦ ἐν Ἰορδάνῃ τόπου τοῦ Βαπτίσματος ἐδόθη οἰκονομική ὑποστήριξις. Ταῦτα πάντα τά ἔργα εἰς Ἰορδανίαν ἀνῆλθον εἰς τό ποσόν τοῦ ἡμίσεος περίπου ἑκατομμυρίου Δηναρίων.

Ὅσον ἀφορᾷ εἰς τό Ἰσραήλ, συνεχίζων ὁ Ἀρχιμανδρίτης Ἱλαρίων, ὅτι ἔργα συντηρήσεως καί ἀνακαινίσεως, ἐκκλησιαστικαί διακοσμήσεις Ναῶν ἐγένοντο καί ἠγοράσθησαν κώδωνες Ναῶν διά τήν Ἐκκλησίαν τοῦ προφήτου Ἠλιοῦ εἰς τήν Χάϊφαν, τοῦ Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου εἰς Πκέα, τοῦ Ἁγίου Γεωργίου εἰς Ράμε. Εἰς τήν παρά τήν Ναζαρέτ κώμην Ρένε ἠγοράσθη τεμάχιον γῆς παρά τήν Ἐκκλησίαν διά τοῦ ποσοῦ τοῦ ἡμίσεος ἑκατομμυρίου δολλαρίων, εἰς τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ εἰς Ταρσήχαν,  τοῦ Ἀϊλαμπούν, τοῦ Ἀμπελίν, τοῦ Μάκερ,  καί τοῦ Ρένε. Ταῦτα ἐγένοντο δι’ εὐχῶν τοῦ Μακαριωτάτου εἰς Ἐκκλησίας τοῦ Ἰσραήλ τῇ ἐπιστασίᾳ τοῦ π. Ἱλαρίωνος καί τῇ οἰκονομικῇ ὑποστηρήξει τοῦ Πατριαρχείου καί ταῖς δωρεαῖς εὐσεβῶν Χριστιανῶν.

Διά συντόνων προσπαθειῶν  καί δαπανῶν ἐπανεκτήθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἡ Ἐκκλησία αὐτοῦ εἰς τήν ἐγκαταλελειμμένην Κοινότητα τοῦ Μααλούλε καί εἰς αὐτήν τῆς Μπάσα-Σλόμη.

Ἠκολούθησε ἐνημέρωσις ὑπό τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Πέλλης κ. Φιλουμένου περί τῶν γενομένων ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἔργων εἰς τήν περιοχήν τῆς Ἐπιτροπείας αὐτοῦ εἰς βόρειον Ἰορδανίαν.

Ὁ Ἅγιος Πέλλης ηὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατον διά ταῦτα καί τόν Ἀρχιμανδρίτην π. Ἱλαρίωνα διά τήν προθυμίαν αὐτοῦ καί τήν ἀφοσίωσιν αὐτοῦ εἰς τήν ἐκτέλεσιν τῶν ἐργασιῶν αὐτῶν καί ὁ Ἀρχιμανδρίτης Ἱλαρίων ηὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατον διά τό ὅτι εὗρε παρ᾽ Αὐτῷ συνεργασίαν, ἀγάπην, ὁμόνοιαν καί ἐπεσήμανε τήν ἀνάγκην συνεργασίας μεταξύ τοῦ Πατριαρχείου καί τοῦ ποιμνίου καί τῆς συγγνώμης καί τῆς συμφιλιώσεως. Μετά ταῦτα ὡμίλησε ὁ Πρωτοπρεσβύτερος π. Κωνσταντῖνος Κάρμη ὁ ὁποῖος ἐχαρακτήρισε τήν ἡμέραν αὐτήν ὡς ἐξέχουσαν καί ηὐχήθη τήν συνέχειαν τῶν καλῶν ἔργων, τά ὁποῖα γίνονται εἰς τάς Ἐκκλησίας τοῦ Πατριαρχείου.

Τό λόγον ἔλαβεν ἐπίσης ὁ π.  Τζίριες Ἰσμεράτ καί ηὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατον διά τήν ἐπίσκεψιν καί εἰσηγήθη τήν συχνοτέραν πραγματοποίησιν τῶν ποιμαντικῶν ἐπισκέψεων τοῦ Μακαριωτάτου καί τήν ἀνάγκην τῆς ἐπισκέψεως τῶν Ἱερέων τῆς Ἰορδανίας εἰς τήν Ἱερουσαλήμ καί τό Πατριαρχεῖον καί τήν διαμονήν αὐτῶν εἰς Ἱεράς Μονάς τοῦ Πατριαρχείου καί προσκυνήματα, προκειμένου νά διδάσκωνται τήν ἐκκλησιαστικήν λατρευτικήν τάξιν καί τό ἐκκλησιαστικόν Τυπικόν.

Ὁ π. Ἀντώνιος τοῦ Ἄντερ ηὐχαρίστησε τόν Μακαριώτατον διά τάς γενομένας ἐργασίας εἰς τήν Ἐκκλησίαν αὐτοῦ καί τάς Ἐκκλησίας τῆς περιοχῆς αὐτοῦ καί εἰσηγήθη τήν ὑποστήριξιν τῶν Κοινοτήτων τοῦ Νότου, εὑρισκομένων εἰς ἀνάγκην, λόγῳ τῶν ὀλίγων μελῶν αὐτῶν καί τήν στήριξιν εἰς τήν ὑγιειονομικήν περίθαλψιν τῶν ἱερέων. Ὁ π. Συμεών ὑπεγράμμισε τήν ἀνάγκην δημιουργίας κοινωνικῶν φιλανθρωπικῶν ἔργων εἰς τήν Κοινότητα τοῦ Χούσουν, ὅπως π.χ. τήν ἀνάγκην ἱδρύσεως σχολείου, παιδικοῦ σταθμοῦ, νοσοκομειακῆς μονάδος, τήν ἀνάγκην τῆς διδασκαλίας τῆς βυζαντινῆς μουσικῆς καί τοῦ Τυπικοῦ τῆς Ἐκκλησίας ῾Ιεροσολύμων διά τούς ἱερεῖς καί τῆς δημιουργίας καί ἄλλων κοινωφελῶν ἔργων.

Ἀκολούθως, ὁ Ἀρχιμανδρίτης Χριστοφόρος ὡμίλησε λέγων ὅτι ἀνοίγει νέα σελίς εἰς τάς σχέσεις αὐτοῦ μετά τοῦ Μακαριωτάτου καί Τόν ηὐχαρίστησε διά τήν ἐπιδειχθεῖσαν πρός Αὐτόν ἀγάπην καί ἐμπιστοσύνην, ἐλπίζων ὅτι ἐν τῷ πνεύματι τούτῳ θά ὑπάρξῃ συνεργασία εἰς τό ἑξῆς διά τήν ἐπίλυσιν ὅλων τῶν προβλημάτων.

Ἐν συνεχείᾳ παρετέθη τράπεζα ὑπό τῆς Συμβουλευτικῆς Ἐπιτροπῆς εἰς τήν αἴθουσαν κάτωθι τῆς Μητροπόλεως. Εἰς ταύτην προσεφώνησεν ὁ Μακαριώτατος διά στόματος τοῦ π. Πέτρου Τζάνχο διά τῆς προσφωνήσεως ἀραβιστί: (ἀναρτηθησομένης προσεχῶς) καί ὁ Πρόεδρος τῆς Συμβουλευτικῆς Ἐπιτροπῆς κ. Κάμελ Ἀμποῦ Τζάμπερ ὡμίλησε τονίζων τήν σημασίαν τῶν ἐπισκέψεων τοῦ Μακαριωτάτου διά τήν στήριξιν τοῦ ποιμνίου εἰς τήν Ἰορδανίαν καί τῶν Χριστιανῶν εἰς τήν Μέσην Ἀνατολήν.

Μετά τήν τράπεζαν ἠκολούθησε ἰδιαιτέρα συνάντησις τοῦ Μακαριωτάτου μετά τῶν μελῶν τῆς Συμβουλευτικῆς Ἐπιτροπῆς. Κατά τήν συνάντησιν ταύτην-, ὁ Μακαριώτατος ἐξέφρασε τήν χαράν Αὐτοῦ διά τήν συνάντησιν καί τήν λύπην Αὐτοῦ, διότι αἱ ὑποχρεώσεις Αὐτοῦ εἰς Ἱερουσαλήμ δέν ἐπιτρέπουν εἰς Αὐτόν τήν συχνήν πραγματοποίησιν τοιούτων ἐπισκέψεων καί ἐτόνισε τήν σημασίαν τοῦ Πατριαρχείου διά τήν Ἱερουσαλήμ καί τήν διατήρησιν τοῦ θρησκευτικοῦ status αὐτῆς καί τάς ἐντόνους προσπαθείας τοῦ Πατριαρχείου διά τήν διατήρησιν αὐτοῦ τοῦ καθεστῶτος καί ἐτόνισε τήν ἀνάγκην τῆς συνεργασίας τῶν πιστῶν μετά τῶν Ἱερέων αὐτῶν.

Διά τήν ἐκπλήρωσιν τοῦ ἔργου τούτου ὁ Μακαριώτατος ἐζήτησε τήν συνεργασίαν τῆς Συμβουλευτικῆς Ἐπιτροπῆς. Ἀνεφέρθη εἰς τό ἔργον τοῦ Πατριαρχείου διά τήν ἀναδιοργάνωσιν τοῦ Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν Μέσης Ἀνατολῆς καί εἰς τό ἔργον τοῦ Γραφείου τοῦ Πατριαρχείου εἰς Ἀμμάν, διευθυνομένου ὑπό τῆς δ/δος Οὐαφάα Κσούς.

Εἰς ταῦτα ὑπεβλήθησαν ἐρωτήσεις διά τά σχολεῖα, τό ἐκκλησιαστικόν δικαστήριον διά τόν προσηλυτισμόν ὑπό μελῶν τῶν ἄλλων Κοινοτήτων καί κυρίως τῶν Βαπτιστῶν.

Εἰς ταῦτα ὁ Μακαριώτατος ἀπήντησε λέγων, ὅτι τό σχολεῖον ἔχει τήν σημασίαν του διά τήν διδασκαλίαν τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, ἡ διδασκαλία ὅμως αὐτή ἀρχίζει ἀπό τήν οἰκογένειαν καί ὅτι τό Πατριαρχεῖον διά τήν Ὀρθόδοξον διαπαιδαγώγησιν ἔχει ἱδρύσει ἀπό ἐτῶν τῆς διακονίας Αὐτοῦ ὡς ἡγουμένου εἰς Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας τό περιοδικόν «Νούρ Ἰλ Μασσίχ» / «Φῶς Χριστοῦ». Τό Πατριαρχεῖον διατηρεῖ  σχολεῖα καί προσπαθεῖ νά ἱδρύσῃ καί ἄλλα καί ὅτι ὅσον ἀφορᾷ τά δικαστήρια θά ἀπαντήσῃ ὁ Μητροπολίτης Φιλαδελφείας κ. Βενέδικτος καί πρότεινε τόν σχηματισμόν πενταμελοῦς Ἐπιτροπῆς,  ἀντιπροσωπείας τῆς Συμβουλευτικῆς Ἐπιτροπῆς διά τήν προώθησιν τῶν θεμάτων τούτων καί τήν χάραξιν ἑνός τρόπον τινά ὁδικοῦ χάρτου διά τήν εὐόδωσιν τῶν ἐργασιῶν αὐτῶν.

Τό ἀπόγευμα τῆς ἡμέρας ταύτης, ὁ Μακαριώτατος, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Μητροπολίτου Φιλαδελφείας κ. Βενεδίκτου, ἔλαβε μέρος  εἰς τήν παρατεθεῖσαν ὑπό τοῦ βασιλέως τῆς Ἰορδανίας δεξίωσιν ἐπί τῇ ἀγομένῃ ἑορτῇ τῆς Ἀνεξαρτησίας τῆς Ἰορδανίας.

Τήν ἑπομένην, 13^ην / 26^ην Μαΐου 2015, ἔλαβε χώραν συνάντησις 20 μελῶν τῆς Ἐκτελεστικῆς Συμβουλευτικῆς Ἐπιτροπῆς μετά τοῦ Μακαριωτάτου εἰς τήν Μητρόπολιν.

Εἰς τήν συνάντησιν ταύτην συνεζητήθησαν εἰδικώτερον τρόποι ἐπιμορφώσεως τοῦ ποιμνίου καί  διαπαιδαγωγήσεως τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας διά βιβλίων ἐπεξηγηματικῶν τῆς Καινῆς Διαθήκης καί ἔργων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μετεφρασμένων εἰς τήν Ἀραβικήν καί διά τῆς καλλιτέρας διακινήσεως τοῦ περιοδικοῦ Νούρ Ἰλ Μασσίχ, διά τῆς ἱδρύσεως διαδικτυακοῦ σταθμοῦ τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν Ἰορδανίαν, τῆς ἱδρύσεως Ἐπιτροπῆς Μ.Μ.Ε., Συλλόγου Γυναικῶν, Ἐπιτροπῆς νεότητος, Ἐπιτροπῆς ἐκπαιδεύσεως καί ἄλλων Ἐπιτροπῶν διά τήν διεκπεραίωσιν τῶν ἐκκλησιαστικῶν ὑποθέσεων τοῦ Πατριαρχείου.

Ἠκολούθησε διάλειμμα καί ἐν συνεχείᾳ ἠκολούθησε τράπεζα, τήν ὁποίαν παρέθεσε ἡ Συμβουλευτική Ἐπιτροπή καί ἀκολούθως ὁ Μακαριώτατος διαβάς τήν γέφυραν τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ ἐπέστρεψεν εἰς τό Πατριαρχειον, εὐχαριστῶν τόν Θεόν διά τήν ἐπιτυχίαν τῆς ποιμαντικῆς ἐπισκέψεως  ταύτης.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.