ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟ Α’ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΝ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΗΓΗΣΕΙΣ.

ΠΡΟΣ ΤΟ Α’ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΝ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΖΑΚΥΝΘΟΥ ΜΕ ΚΕΝΤΡΙΚΟΝ ΘΕΜΑ: «ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΗΓΗΣΕΙΣ / ΤΑ ΕΠΤΑΝΗΣΑ ΩΣ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΟΙ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΙ».

«Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυμε,

Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Ζακύνθου κ. Χρυσόστομε,

Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,

Ἐλλογιμώτατοι κύριοι καθηγηταί, κυρίαι, κύριοι,

Ἡ πρόσκλησις τῆς Ἡμετέρας Μετριότητος εἰς τό διοργανούμενον ὑπό τήν αἰγίδα τοῦ Συνοδικοῦ Γραφείου Προσκυνηματικῶν Περιηγήσεων (Ἀναπτύξεως τοῦ Θρησκευτικοῦ Τουρισμοῦ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος) Α’ Πανελλήνιον Συνέδριον εἰς τήν Ἱεράν Μητρόπολιν Ζακύνθου ἀπό 14 ἕως 15 Νοεμβρίου 2009 μέ κεντρικόν θέμα: «Προσκυνηματικές περιηγήσεις Ἱστορία, Παράδοση, Νεότερες Ἐξελίξεις καί Προβληματισμοί.  Τά Ἑπτάνησα ὡς πανορθόδοξοι προσκυνηματικοί προορισμοί», περιποιεῖ εἰς Ἡμᾶς ἰδιαιτέραν τιμήν καί προκαλεῖ χαράν οὐκ ὀλίγην, καθ’ ὅτι παρέχει εἰς Ἡμᾶς τήν εὐκαιρίαν τῆς ἐξ Ἱεροσολύμων μεθ’ ὑμῶν ἐπικοινωνίας ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ ἀντιπροσώπου Ἡμῶν, Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, διαβιβάζοντος τούς λόγους τούτους:

Ἀκολουθοῦσα ἡ Ἐκκλησία εἰς τήν λατρείαν αὐτῆς τήν εὐαγγελικήν ἐντολήν τοῦ Κυρίου: «πνεῦμα ὁ Θεός καί τούς προσκυνοῦντας Αὐτόν ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν» (Ἰω. 4,24), υἱοθέτησε ἐκδηλώσεις τῆς πίστεως καί τῆς εὐσεβείας τῶν τιμίων μελῶν αὐτῆς, προσκυνηματικῶν δηλονότι ἐξορμήσεων καί περιηγήσεων εἰς τόπους ἁγίους, εἰς τούς ὁποίους  ἐφανερώθησαν γεγονότα σωτήρια διά τό ἀνθρώπινον γένος ἤ ἔζησαν πρόσωπα ἅγια, διδάξαντα καί καθοδηγήσαντα εἰς τήν Ὀρθόδοξον πίστιν μυριάδας πιστῶν.

Σεβάσματα τοιαῦτα τῆς πίστεως ἡμῶν εἶναι ὁ Πανάγιος τοῦ Κυρίου Τάφος καί τά λοιπά προσκυνήματα τῆς Ἁγίας Γῆς, τό θεοβάδιστον ὄρος Σινᾶ, τό Ἁγιώνυμον Ὄρος, ἡ Παναγία τῆς Τήνου, τό Μέγα Σπήλαιον, τά Ἑπτανήσια προσκυνήματα τοῦ Ἰονίου Πελάγους, τοῦ γεωγραφικοῦ θαλασσίου συνδέσμου τούτου μεταξύ Ἀνατολῆς καί Δύσεως, ὡς εἶναι τό σκήνωμα τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Σπυρίδωνος Ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος τοῦ θαυματουργοῦ ἐν Κερκύρᾳ, τοῦ Ἁγίου Γερασίμου τοῦ Νέου ἐν Κεφαλληνίᾳ καί τοῦ ὁσίου Πατρός ἡμῶν Διονυσίου Ἀρχιεπισκόπου Αἰγίνης τοῦ ἐκ Ζακύνθου, ἐν τῇ ὡραιοτάτῃ νήσῳ τῆς Ζακύνθου καί τῇ θεοσώστῳ Μητροπόλει ταύτῃ, ἐν  ᾗ πλουσιοπαρόχως φιλοξενεῖται τό Συνέδριον τοῦτο, καί ἄλλα πολλά, «περί ὧν ἐπιλείψει ἡμᾶς ὁ χρόνος διηγουμένους». (Ἑβρ. 11,32).

Τούς τόπους τούτους, πόλους ἕλξεως τῶν πιστῶν, ἀγωνίζεται νά διατηρῇ ἡ Ἐκκλησία οὐχί ὡς χώρους ἀρχαιολογικούς ἤ  μουσειακούς  ἀλλ’ ὡς χώρους λατρείας, εἰς τούς ὁποίους ἀναπέμπονται προσευχαί πρός τόν Θεόν, προσφέρονται θυσίαι ἀναίμακτοι, εἰς τάς ὁποίας, συμμετέχοντες οἱ πιστοί, διδάσκονται, οἰκοδομοῦνται, ἁγιάζονται, τελειοῦνται, σώζονται. Οὕτω ποιοῦσα ἡ Ἐκκλησία, διαφυλάττει ταῦτα ἀπό τοῦ κύματος τοῦ λεγομένου «θρησκευτικοῦ τουρισμοῦ», τοῦ κατευθυνομένου μέ γνώμονα τό οἰκονομικόν καί ἐμπορικόν κριτήριον, στερουμένου τῆς θρησκευτικῆς πίστεως καί ἀλλοιοῦντος τόν θρησκευτικόν χαρακτῆρα τῶν προσκυνημάτων. Παρά ταῦτα, ἡ Ἐκκλησία, τηροῦσα τήν εὐαγγελικήν προτροπήν: «ἔρχου καί ἴδε» (Ἰω. 1,46), δέν κρατεῖ ταῦτα κλειστά καί διαθέσιμα μόνον διά τούς πιστούς αὐτῆς, ἀλλά ἀνοικτά καί προσβάσιμα ὑπό τούς ὅρους τῆς κοσμιότητος καί εὐπρεπείας καί εἰς τούς κινουμένους ἀρχικῶς ἐκ γνωσιολογικοῦ ἐνδιαφέροντος μόνον καί «παραρριπτομένους εἰς τάς αὐλάς τοῦ Κυρίου» (Ψαλμ. 83 (84), 10), ἐξ ὧν οὗτοι ἑλκυόμενοι ἐκ τῶν ὁρωμένων καί δρωμένων ἔσω, δύνανται νά ἐνδιαφερθῶσι καί ὠφεληθῶσι ἐν τῷ μέτρῳ τῆς μετοχῆς αὐτῶν.

Τάς προσκυνηματικάς Ἡμῶν ἐμπειρίας ταύτας, βιουμένας καθ’ ἑκάστην εἰς τήν πηγήν καί τήν βάσιν  παντός προσκυνήματος ἐν τῇ Σιωνίτιδι Ἐκκλησίᾳ καί ἐκτός αὐτῆς, ἤτοι τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν, ἐφ’ οὗ ἐχύθη τό ζωοποιόν αἷμα τοῦ Λυτρωτοῦ ἡμῶν, Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καί εἰς τόν Πανάγιον καί Ζωοδόχον Τάφον, ἐν ᾧ ἐτάφη καί ἐξ οὗ ἀνέστη καί συνανέστησεν ἡμᾶς, συμμεριζόμενοι μετά πάντων ὑμῶν, μετά τοῦ Προκαθημένου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τῶν Σεβασμιωτάτων Ἁγίων Ἀρχιερέων, τῶν Ἐλλογιμωτάτων καθηγητῶν καί πάντων τῶν μετεχόντων τοῦ ἐγκρίτου Συνεδρίου τούτου, ἰδίᾳ δέ μετά τοῦ φιλοξενοῦντος τοῦτο λίαν ἀγαπητοῦ Ἡμῶν ἀδελφοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Ζακύνθου κ. Χρυσοστόμου, εὐχόμεθα ὅπως τά προσκυνήματα τῆς Ἑπτανήσου ἀναδεικνύωνται συνεχῶς πανορθόδοξοι προσκυνηματικοί προορισμοί οἰκοδομῆς, ἁγιασμοῦ καί σωτηρίας τῶν προσκυνητῶν αὐτῶν.

Ἐπί τούτοις, χαιρετίζοντες πάντας ὑμᾶς ἀπό τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου διά τοῦ νικητηρίου κατά τοῦ θανάτου χαιρετισμοῦ «Χριστός Ἀνέστη», διατελοῦμεν».

Ἐν τῇ Ἁγίᾳ Πόλει Ἱερουσαλήμ, βθ’ Νοεμβρίου ι’

ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γ’

Πατριάρχης Ἱεροσολύμων