ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΝ ΓΡΑΜΜΑ ΕΠΙ Τῌ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΕΙ ΤΗΣ «ΝΕΑΣ ΣΙΩΝ»

Ἀριθμ. Πρωτ.

202

Ἡ Ἁγιωτάτη Μήτηρ Ἱεροσολυμιτική Ἐκκλησία, χαίρει σφόδρα, ὅτι, τῇ τοῦ Κυρίου φιλανθρωπίᾳ καί χάριτι, σημειοῖ ἕν ἀκόμη βῆμα πρόσω διά τῆς ἐπανεκδόσεως, μεθ’ ὅλα δεκατέσσαρα ἔτη, τοῦ ἐπιστημονικοῦ Περιοδικοῦ αὐτῆς, τῆς πᾶσι γνωστῆς «Νέας Σιών».

Τό εἰς τήν ἀνά τήν ὑφήλιον ἀκαδημαϊκήν κοινότητα διαδοθέν ἐπιστημονικόν τοῦτο ὄργανον τῆς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος ὑπηρετήθη ὑπό χορείας κατηξιωμένων ἐρευνητῶν καί ἐπιστημόνων, Ἁγιοταφιτῶν καί θύραθεν, καταστάν περίβλεπτος προβολεύς τῶν ἱερῶν δικαίων καί μεθ’ αἵματος καί ἱδρῶτος ἀγώνων τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων, ἀλλά καί τῶν πολυτίμων θησαυρῶν τῆς Ἱεροσολυμιτικῆς καί ἐν γένει Ὀρθοδόξου Παραδόσεως, λειτουργικῆς, θεολογικῆς, ἱστορικῆς, ἀρχαιολογικῆς καί ἄλλης.

Οἱ πρό τεσσάρων καί ἑκατόν ἐτῶν ἐναρξάμενοι τοῦ καλοῦ τούτου ἔργου τῆς ἐκδόσεως τῆς «Νέας Σιών» Ἁγιοταφῖται προκάτοχοι ἡμῶν, ὑπῆρξαν περιφανῆ ὀνόματα ἐν τῷ ἐκκλησιαστικῷ καί τῷ ἐπιστημονικῷ χώρῳ, οἱ δέ μετ’ αὐτούς φιλόπονοι ἐπιμεληταί διετήρησαν ὅλαις δυνάμεσι τήν ἔκδοσιν αὐτῆς, καί ἐν μέσῳ πολέμων καί ἄλλων δυσχερειῶν τῆς νεωτέρας ἐν τῇ Ἁγίᾳ Γῇ ἱστορίας.

Τυπωθεῖσα ἔσχατον ἔν ἔτει 1994ῳ ἡ «Νέα Σιών» ἔπαυσε κυκλοφορουμένη διά λόγους οἰκονομικο-τεχνικούς καί ἄλλους. Τανῦν δέ, συγχαίρομεν καί εὐχαριστοῦμεν ἐκ βαθέων τοῖς Ἐλλογιμωτάτοις μέν Ἐπιστήμοσιν, οἵτινες ἐκόσμησαν διά τῆς ἐπιστημονικῆς αὐτῶν συμβολῆς τόν μετά χεῖρας καλαίσθητον, ἔν τε νοήμασιν ἔν τε τῷ εἴδει τόμον, ἀλλά καί τοῖς ἐν Θεσσαλονίκῃ καλλιτέχνοις ἐκδόταις καί τυπογράφοις, οἵτινες τούτου ἐπεμελήθησαν.

Συγχαίρομεν οὐχ ἧττον καί τοῖς νέοις ἐπιμεληταῖς αὐτῆς, δῆλον ὅτι τῇ Ἐποπτευούσῃ Ἐπιτροπῇ, τ.ἔ. τῷ Ἱερωτάτῳ Ἀρχιεπισκόπῳ Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχῳ, Γέροντι Ἀρχιγραμματεῖ, καί τῷ Αἰδεσιμολογιωτάτῳ Πρωτοπρεσβυτέρῳ καί Καθηγητῇ π. Θεοδώρῳ  Ζήσῃ, οὐ μήν ἀλλά καί τῷ Ἀρχισυντάκτῃ, Ὁσιολογιωτάτῳ Μοναχῷ Σεραφείμ, ὅτι οἱ κόποι αὐτῶν ἤνεγκον ἀποτέλεσμα ἀντάξιον τοῦ πρέποντος τῷ Πατριαρχείῳ Ἱεροσολύμων κύρους.

Καταστέφοντες τούτους καί πάντας τούς ἀναγνώστας ἀπό τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου ταῖς Πατρικαῖς εὐχαῖς καί Πατριαρχικαῖς εὐλογίαις τῆς Ἡμῶν Μετριότητος, προτρέπομεν αὐτούς, ὅπως ἡ «Νέα Σιών» καταστῇ πρόβολος καί προωστήρ τῶν τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ Γένους ἡμῶν ἀνεξιτήλων ὁροσήμων καί ἀπαραγράπτων ἐν τῇ Ἁγίᾳ Γῇ καί τῷ κόσμῳ δικαίων, ἐν μέσῃ νέᾳ ἐποχῇ προσβολῆς τοῦ φιλτάτου κοσμήματος τῆς κτίσεως, τοῦ κατ’ εἰκόνα Χριστοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου.

Ἐφ’ οἷς, διατελοῦμεν.

Ἐν τῇ Ἁγίᾳ Πόλει Ἱερουσαλήμ   ‚ϐηʹ   Φεβρουαρίου   κη΄.

Διάπυρος πρός Κύριον Eὐχέτης,

ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γ΄

Πατριάρχης Ἱεροσολύμων