ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΑ ΕΟΡΤΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΚΑΘΗΜΕΝΟΥΣ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΟΙΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΕΤΟΥΣ 2008.

Ἀριθμ. Πρωτ.

1267

ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙῼ*

Τῷ Παναγιωτάτῳ Ἀρχιεπισκόπῳ Κωνσταντινουπόλεως,

Νέας Ρώμης καί Οἰκουμενικῷ Πατριάρχῃ,

ΘΕΟΦΙΛΟΣ  Γ΄

Ἐλέῳ Θεοῦ Πατριάρχης τῆς Ἁγίας Πόλεως

Ἱερουσαλήμ καί πάσης Παλαιστίνης,

Ἀσπασμόν ἅγιον ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, ὑπερφυῶς ἐκ Παρθένου Τεχθέντι.

Τόν ἀγγελόφθεγκτον ὕμνον ἐνωτιζόμενοι καί τήν χορείαν τῶν ὑμνῳδούντων ἀγγέλων ἐκθύμως ὀπτανόμενοι, ἐν ἀγαλλιάσει ψυχῆς συνοδοιποροῦμεν μετά τοῦ ἀστέρος εἰς τήν Ἁγίαν Πόλιν Βηθλεέμ, τήν «οὐδαμῶς ἐλαχίστην ἐν τοῖς ἡγεμόσιν Ἰούδα», ἥτις σεμνύνεται διά τήν Βασιλικήν τῆς Γεννήσεως, τήν περιέχουσαν τό Θεοδέγμον Ἱερόν Σπήλαιον, ὅπερ χαρμοσύνως κυκλοῦντες, δοξολογίαν καί αἶνον ἀναπέμπομεν τῷ ἐκ Παρθένου ἄνευ φθορᾶς Τεχθέντι Σωτῆρι ἡμῶν Χριστῷ.

Τοῦ ἀπ’ αἰῶνος κεκρυμμένου μυστηρίου φανερουμένου σήμερον, συγκινήσει ἰδιαιτέρᾳ καθορῶμεν Θεόν ἐπί γῆς φανέντα, ἵνα συναγάγῃ τά διεστῶτα, ἐπανενώσῃ τήν διαρραγεῖσαν μέ τήν προπατορικήν ἁμαρτίαν γέφυραν, τήν συνδέουσαν τόν ἄνθρωπον μετά τοῦ Θεοῦ, ἀποκαταστήσῃ τόν κατ’ εἰκόνα Αὐτοῦ πλασθέντα ἄνθρωπον εἰς τό ἀρχαῖον αὐτοῦ κάλλος, διδάξῃ τήν ἄδολον καί ἀνυπόκριτον πρός πάντας ἀγάπην, χορηγήσῃ ἑνί ἑκάστῳ τήν ψυχικήν γαλήνην καί συμπάσῃ τῇ δημιουργίᾳ τήν εἰρήνην, ἐν ἀλληλοπεριχωρήσει καί ἀμοιβαίῳ σεβασμῷ, ὡς προϋποθέσεις διά τήν πρόοδον καί εὐημερίαν αὐτῆς.

Τούς καρπούς τῆς ἀποστασίας παγγενοῦς τοῦ Ἀδάμ ἐκ τοῦ φιλανθρώπου Πλάστου ὁσημέραι γευόμενοι, μετ’ ἀνησυχίας παρατηροῦμεν τά φαινόμενα τῆς ἀλληλοεξοντώσεως ἀτόμων καί λαῶν εἰς τάς μεταξύ αὐτῶν διαμάχας, τῆς ἐξουσιαστικῆς προσπαθείας ἐνίων κατά τῶν ἀδυνάτων, τῆς δουλικῆς ἐκμεταλλεύσεως νέων καί παιδίων, τῆς αὐξήσεως τῶν κρουσμάτων βίας καί παρανομίας, τῆς ἀπωλείας ἀθῲων ἀνθρωπίνων ζωῶν ἐκ τῶν τρομοκρατικῶν ἐπιθέσεων, τῆς ἑκατόμβης τῶν θυμάτων ἀσιτίας, ἥτις ἀναμένεται νά ἀποκτήσῃ ἀπογοητευτικήν διάστασιν μέ τήν ἐπισυμβᾶσαν παγκόσμιον οἰκονομικήν κρίσιν, τῆς μεγενθύνσεως τοῦ ἀριθμοῦ ἰδίως τῶν νέων, οἵτινες ματαίως περιπλανῶνται εἰς τόν ἀπατηλόν κόσμον τῶν διαφόρων χημικῶν σκευασμάτων καί οὐσιῶν, τῆς ἐντέχνου ἐξιδανικεύσεως διαφόρων μορφῶν συμβιώσεως πρός βλάβην τοῦ οἰκογενειακοῦ βίου, τῆς διαβρωτικῆς δράσεως αἱρέσεων καί νεοφανῶν παραθρησκευτικῶν δοξασιῶν καί τῆς παντελοῦς ἐλλείψεως σεβασμοῦ ἀλλήλων καί τοῦ περιβάλλοντος ἡμῶν χώρου, ὅν ἐν σοφίᾳ ἐδημιούργησεν ὁ Θεός.

Τούτων πάντων συμβαινόντων, ἡ ἀποστολή τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ, ἥν καλεῖται, ἵνα διαδραματίσῃ εἰς τόν παραπαίοντα σύγχρονον κόσμον, καθίσταται ἔτι περισσότερον οὐσιαστική καί ἐπιτακτική. Εἰς τήν ἀλαζονείαν καί τήν ἐξουσιαστικήν διάθεσιν τοῦ ἀνθρώπου, ἡ Ἐκκλησία προβάλλει τήν πενιχράν Φάτνην «ἐν ᾗ ἐτέχθη Χριστός ὁ Κύριος», καί τήν ἑκούσιον ὑπέρ αὐτοῦ θυσίαν τοῦ Δημιουργοῦ πάσης τῆς κτίσεως.  Εἰς τάς μεταξύ ἀλλήλων κυριαρχικάς μάχας, διατρανοῦται κατά τό εὐαγγελικόν «ἀγαπήσεις τόν πλησίον σου ὡς σεαυτόν» καί τήν Κυριακήν παρότρυνσιν «ἀγαπᾶτε τούς ἐχθρούς ὑμῶν», τό αἰσιόδοξον μήνυμα τῆς ἀγάπης, τῆς εἰρήνης καί τῆς δικαιοσύνης, τάς ὁποίας ἐδώρησε τῷ κόσμῳ ὁ Δοτήρ καί  Ἄρχων αὐτῶν, διά τῆς ἐν Ἑαυτῷ προσλήψεως σαρκός καί τῆς ὑποστατικῆς ἑνώσεως Θεοῦ καί ἀνθρώπου.

Ὑπό τοιούτων συναισθημάτων διακατεχόμενοι, τήν ἀναίμακτον Θείαν Λειτουργίαν προσφέρομεν τῷ δι’ ἡμᾶς Νηπιάσαντι Θεῷ Λόγῳ, ἐπί τοῦ καθηγιασμένου τόπου τῆς Θείας Αὐτοῦ Γεννήσεως, καθ’ ἥν ἡδέως μνημονεύομεν καί τοῦ ὀνόματος τῆς Ὑμετέρας λίαν Σεβασμιοποθήτου Ἡμῖν Παναγιότητος, λιπαρῶς δεόμενοι τοῦ Θείου Βρέφους κρατύνειν Αὐτήν ἐν παντί καί πάντοτε, ἐπ’ ἀγαθῷ τῆς τε Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως καί συνόλου τῆς Ὀρθοδοξίας.

Ἐφ’ οἷς, ἑορτίως κατασπαζόμενοι Αὐτήν ἀδελφοποθήτως ἐν τῷ ἐκ Παρθένου Τεχθέντι Χριστῷ τῷ Θεῷ ἡμῶν, διατελοῦμεν.

Ἐν τῇ Ἁγίᾳ Πόλει Ἱερουσαλήμ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2008.

Τῆς Ὑμετέρας Γερασμιωτάτης Παναγιότητος

Ἀγαπητός ἐν Χριστῷ ἀδελφός,

ΘΕΟΦΙΛΟΣ  Γ΄

Πατριάρχης Ἱεροσολύμων

* Ὅμοια γράμματα ἐστάλησαν καί εἰς τούς λοιπούς Πατριάρχας καί Προκαθημένους τῶν Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν