ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ κ.κ. ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΕΠΙ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΙΣΤΟΧΩΡΟΥ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ

Πρὸς τοὺς Ἐντυγχάνοντας

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητὰ τῆς Ἡμῶν Μετριότητος,

Τά Πανάγια Προσκυνήματα εἶναι τά ὁρατά μαρτύρια καί τεκμήρια τῆς ἐπί γῆς ἐνσάρκου παρουσίας καί σωτηριώδους οἰκονομίας τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ταῦτα εἶναι παρακαταθῆκαι τῆς πρώτης Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, τῆς πρώτης Ἐκκλησιαστικῆς Κοινότητος, τῆς πρώτης Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων τά ὁποῖα ἐφύλαξε τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων μέ ἀρωγόν τήν Ἁγιοταφιτικήν Ἀδελφότητα διά μέσου τῶν αἰώνων διά πολλῶν θυσιῶν, ἀγώνων αἵματος καί Πνεύματος καί τεραστίων χρηματικῶν ποσῶν.

Ἡ παρακαταθήκη αὐτή τῶν τόπων τῆς Χάριτος προκαλεῖ εἰς τάς ψυχάς τῶν ἐκ τῶν περάτων τῆς οἰκουμένης προσερχομένων προσκυνητῶν αἰσθήματα κατανύξεως, μετανοίας, ἀγάπης πρός τόν Θεόν καί τόν πλησίον. Ταῦτα εἶναι ὁ καρπός τοῦ ἁγιαστικοῦ ἔργου τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος ἐνεσαρκώθη, ἔζη, ἐκήρυξεν, ἐσταυρώθη εἰς τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν, ἐτάφη, ἀνέστη ἐκ τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου, ἀνελήφθη εἰς οὐρανούς καί ἐκάθισεν ἐκ δεξιῶν τῆς δόξης τοῦ Πατρός, ἀνυψῶν καί θεοποιῶν τήν ἀνθρωπίνην φύσιν ἡμῶν.

Τό ἐπί τῆς γῆς λυτρωτικόν ἔργον τοῦ Χριστοῦ συνεχίζει τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων εἰς τήν πρᾶξιν, ἐπί τῶν τόπων, ἐπί τῶν ὁποίων τοῦτο ἀπεκαλύφθη, διαδίδει δέ καί προβάλλει καί διά τῆς ἱστοσελίδος αὐτοῦ προκειμένου νά καταστήςῃ θεωρούς καί μετόχους ὅσους παρακολουθοῦν αὐτήν καί νά παρακινῇ αὐτούς διά προσκύνησιν ἐπί τόπου, ἁγιασμόν αὐτῶν καί συμπαράστασιν εἰς τούς Χριστιανούς τῆς Ἁγίας Γῆς.

Ὁ ἱστοχῶρος αὐτός τοῦ Πατριαρχείου εἶναι καρπός εὐσεβείας καί ἀνιδιοτελοῦς προσπαθείας, φίλων καί συνδρομητῶν τοῦ Παναγίου Τάφου, πρῶτος δέ ἐπίσημος ἱστοχῶρος τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων, ὁ ὁποῖος θά ἐμπλουτίζηται σύν Θεῷ διαρκῶς μέ δεδομένα, ἀφορῶντα εἰς ὅλους τούς τομεῖς τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ βίου. Τὰ «πτερόεντα» ἠλεκτρομαγνητικὰ δεδομένα τῆς συγχρόνου τεχνολογίας, ὑστεροῦν μὲν τῆς ἁπτῆς γραφῆς, δύνανται, ὅμως, νὰ ἀποτελέσουν φορεῖς σωτηριωδῶν νοημάτων, τά ὁποῖα μυοῦν εἰς τήν κατά Χριστόν ζωήν, τελείωσιν καί σωτηρίαν.

Εὐχόμεθα, ἡ Χάρις τοῦ Παναγίου Τάφου καί τῶν λοιπῶν Παναγίων Προσκυνημάτων νά εἶναι ἀπλανὴς ὁδηγὸς Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ βιοτῆς δι’ ὅλους τούς εὐσεβεῖς προσκυνητάς. Ἡ Ἱερουσαλήμ εἶναι «ὁ ὀφθαλμὸς καὶ φωστὴρ πάσης τῆς οἰκουμένης», ἡ «δεξαμένη τόν λόγον τοῦ Εὐαγγελίου καί ἄφεσιν ἁμαρτιῶν διά τῆς Ἀναστάσεως». Οἱ κατοικοῦντες ἐν Ἱερουσαλήμ καί οἱ διακονοῦντες τά Πανάγια Προσκυνήματα ψηλαφοῦν τούς τόπους, ἐπί τῶν ὁποίων ἀπεκαλύφθη τό μυστήριον τῆς Ἐνανθρωπήσεως τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ καί ἁγιάζονται διά τῆς χάριτος αὐτῶν.

Εἰς πάντας τούς παρακολουθοῦντας διά τῆς ἱστοσελίδος ἡμῶν τήν διά τοῦ Πατριαρχείου συνεχιζομένην ἀποκάλυψιν τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, ἐπιδαψιλεύομεν τάς Πατρικάς Ἡμῶν εὐχάς καί Πατριαρχικάς εὐλογίας.

Ἐν τῇ Ἁγιᾳ Πόλει Ἱερουσαλήμ,

∆ιάπυρος πρὸς Κύριον εὐχέτης

ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γ΄

Πατριάρχης Ἱεροσολύμων