1

Ο ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ κ.κ. ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΠΡΟΕΞΑΡΧΕΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΑΒΒΑ.

Ἡ μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρός Ἡμῶν Σάββα τοῦ ἡγιασμένου, τήν 5ην Δεκεμβρίου ἑκάστου ἔτους, ἀποτελεῖ τήν κυρίως ἑορτήν τῆς Ἱερᾶς αὐτοῦ Λαύρας, τήν ὁποίαν ἵδρυσε ὑπερμεσοῦντος τοῦ  5ου μ.Χ. αἰῶνος  εἰς τήν  ὄχθην τοῦ χειμάρρου τῶν Κέδρων, εἰς ἀπόστασιν 15 χιλιομέτρων ἀπό τῆς Βηθλεέμ πρός τήν ἔρημον τοῦ Ρουβᾶ καί πολύ πρό τῆς Νεκρᾶς Θαλάσσης.

Πρός τιμήν τῆς ἑορτῆς ταύτης ἀνεχώρησε ἐξ Ἱεροσολύμων τό ἑσπέρας τῆς παραμονῆς, Παρασκευῆς 4ης /17ης Δεκεμβρίου 2010, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος μετά συνοδείας. Διαβάς αὐτοκινητικῶς τήν Βηθλεέμ, τό Χωρίον τῶν Ποιμένων, τήν ἔρημον τῆς Μονῆς τοῦ Ἀββᾶ Θεοδοσίου τοῦ Κοινοβιάρχου καί τοῦ χωρίου τῶν Ἀμπεντήδων, ἀφίχθη περί λύχνων ἁφάς εἰς τήν Ἱεράν Μονήν. Πρό τῆς εἰσόδου ταύτης ἀνέμενεν τόν Μακαριώτατον περιχαρῶς ὁ εὐλαβής ὁ πνευματικός τῆς ἱερᾶς Μονῆς, Ἀρχιμανδρίτης π. Εὐδόκιμος μετά τῆς συνοδείας τῶν εἴκοσι Ἁγιοσαββιτῶν Πατέρων καί ἑτέρων ἱερέων καί μοναχῶν ἄλλων Ἐκκλησιῶν καί Ὀρθοδόξων Ἀραβοφώνων πιστῶν ἐκ τῶν περιχώρων τῆς Βηθλεέμ, Μπετζάλλας καί Χωρίου τῶν Ποιμένων.

Ἐνδυθείς τόν μανδύαν ὁ Μακαριώτατος, εὐλογήσας, κατῆλθε καί προσεκύνησεν εἰς τόν ἐν τῷ προαυλίῳ τοῦ Καθολικοῦ τάφον τοῦ Ἁγίου, τό ἱερόν αὐτοῦ λείψανον ἐν τῷ Καθολικῷ καί εὐλογήσας ἀνῆλθεν ἐπί τόν θρόνον, ὁπότε καί προσεφώνησεν Αὐτόν ὁ πνευματικός τῆς Λαύρας, Ἀρχιμανδρίτης Εὐδόκιμος, καλωσορίζων Αὐτόν ὡς τόν διάδοχον τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου καί τῶν λοιπῶν ὁμολογητῶν καί μαρτύρων Πατριαρχῶν Ἱεροσολύμων, εὐχόμενος Αὐτῷ τήν προστασίαν καί τάς πρεσβείας τοῦ ὁσίου Σάββα τοῦ ἡγιασμένου διά τήν εὐόδωσιν τοῦ ἐπιπόνου ποιμαντικοῦ Πατριαρχικοῦ Αὐτοῦ ἔργου καί ζητῶν τάς εὐλογίας Αὐτοῦ διά τήν κατά τήν τάξιν καί εὐπρέπειαν τέλεσιν τῆς ἑορτῆς πρός σωτηρίαν τῶν ψυχῶν ἡμῶν καί δόξαν τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ ἡμῶν.

Ψαλέντος τοῦ Πολυχρονισμοῦ, ὁ Μακαριώτατος μετά τῆς συνοδείας ἐδέχθη τήν φιλόξενον ἀναψυχήν τῶν Ἁγιοσαββιτῶν Πατέρων εἰς τό Ἐπιτροπικόν καί ἀκολούθως ἐπορεύθη εἰς τό κελλίον Αὐτοῦ διά σύντομον ἀνάπαυσιν πρό τῆς ἐνάρξεως τῆς ἀγρυπνίας, ἐν ᾧ οἱ Ἁγιοσαββῖται Πατέρες καί οἱ προσκυνηταί μετέσχον τῆς δευτέρας ἑσπερινῆς τραπέζης, καθ’ ὅτι ἑορτή. Κατά τάς μή ἑορτασίμους ἡμέρας παρατίθεται εἰς τήν Μονήν μία τράπεζα μόνον.

Μετά τήν ἀνάπαυσιν ταύτην περί τήν 8.30 μ.μ., κοσμικήν ὥραν, ἤρξατο ἡ ἀγρυπνία διά τῆς ἀκολουθίας τοῦ Μικροῦ Ἀποδείπνου μετά τῆς ἐν αὐτῷ ἀκολουθίας τῶν Χαιρετισμῶν, ἀρχικῶς, ἐν συνεχείᾳ δέ τῆς ἀκολουθίας  τοῦ Μεγάλου Ἑσπερινοῦ μέ τά Ἀνοιξαντάρια καί τήν Λιτήν μέ Ἀρτοκλασίαν.

Μετά ταῦτα ἠκολούθησε ἡ ἀνάγνωσις ἐκ τοῦ Συναξαρίου καί μικρά ἀνάπαυσις διά τούς ἀσθενεστέρους εἰς ἀντοχήν εἰς τήν ἀγρυπνίαν, ἐν ᾧ οἱ δυνατώτεροι ἤρξαντο μετά τήν ἀνάγνωσιν τοῦ συναξαρίου τῆς ἀκολουθίας τοῦ Ὄρθρου.

Προϊούσης τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Ὄρθρου, προσῆλθεν  ὁ Μακαριώτατος καί ἤρξατο τῶν Καταβασιῶν: «Χριστός γεννᾶται δοξάσατε…» καί προεξῆρξεν ἐν συνεχείᾳ τῆς ὅλης ἀκολουθίας τοῦ Ὄρθρου καί τῆς θ. Λειτουργίας εἰς τήν κατανυκτικήν ἀτμόσφαιραν τοῦ ναοῦ τοῦ Καθολικοῦ, τήν δημιουργουμένην ἐκ τῶν πολλῶν λαμπάδων καθαροῦ κηροῦ καί τῶν πολλῶν ἐπαργύρων καί ἐπιχρύσων κανδηλῶν, διά καθαροῦ ἐλαίου καιουσῶν, ἀφιερωμάτων τῆς εὐλαβείας τῶν Ἁγιοσαββιτῶν Πατέρων, τῶν ἀγαπώντων τήν ἀκριβῆ καί ἄκραν ἄσκησιν καί τήν εὐπρέπειαν τοῦ οἴκου τοῦ Θεοῦ καί τῶν εὐλαβῶν προσκυνητῶν, τῶν εὐλαβουμένων τόν Ὁσιον Σάββαν καί ποικιλοτρόπως τιμώντων αὐτόν.

Συλλειτουργοί τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιερεῖς ἦσαν ὁ Γέρων Ἀρχιγραμματεύς Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος καί ὁ Ἀρχιερεύς τοῦ τριημέρου ἑορτασμοῦ τοῦ ἔτους τούτου, Ἀρχιεπίσκοπος Ἀβήλων κ. Δωρόθεος, ἱερεῖς δέ Ἁγιοταφῖται, ἡγούμενοι ἄλλων Mονῶν τοῦ Πατριαρχείου, ὡς οἱ Ἀρχιμανδρῖται π. Ἰγνάτιος, ἡγούμενος τῆς Μονῆς τῶν Ποιμένων καί π. Ἀνανίας, ἡγούμενος τῆς Μονῆς Ἁγίου Γεωργίου Μπετζαλλᾶ, ψάλται δέ ἐν τῇ ὅλῃ ἀγρυπνίᾳ, ὁ Ἀρχιμανδρίτης Ἱερόθεος δεξιά ἑλληνιστί καί ὁ Ἀρχιμανδρίτης Φιλόθεος ἀριστερά ἀραβιστί.

Τό ἐκκλησίασμα ἐκ μοναχῶν καί λαϊκῶν ἦτο ἀνομοιογενές εἰς ἐθνικότητας, Ἑλληνικήν ἐκ προσκυνητῶν ἐξ Ἑλλάδος, Ρωσικήν ἐκ Ρωσίας, Ἀραβικήν ἐκ τῶν Ἀραβοφώνων Ὀρθοδόξων, τῶν πόλεων Βηθλεέμ, Μπετζάλλας καί Μπετσαχούρ-Χωρίου τῶν Ποιμένων, ὁμοιογενές ὅμως ἀπολύτως εἰς τήν μίαν ἁγίαν καθολικήν καί ἀποστολικήν Ὀρθόδοξον πίστιν καί ἀπήλαυσεν εἴτε ἐν προσευχῇ εἴτε ἐν τῇ θείᾳ Κοινωνίᾳ τήν θεανθρωπίνην ταύτην ἐμπειρίαν τῆς παννυχίδος ἐπί τῇ μνήμῃ τοῦ ὁσίου Πατρός ἡμῶν Σάββα τοῦ ἡγιασμένου.

Εἰς τό Κοινωνικόν ἡ Α.Θ.Μ. ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον ἔχοντα περίπου οὔτως, καθότι ἦτο ἀπό στήθους:

«Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ ἔγινε ἄνθρωπος, προσέλαβε τήν ἀνθρωπίνην ἡμῶν φύσιν, σῶμα, ψυχήν, νοῦν καί αἷμα χωρίς τήν ἁμαρτίαν. Διά τοῦ αἵματος Αὐτοῦ ὁ Χριστός ἵδρυσεν, ἐθεμελίωσε τήν Ἐκκλησίαν, εἰς τήν ὁποίαν μᾶς ἐκάλεσεν διά τοῦ Βαπτίσματος καί μᾶς καλεῖ μέ τά μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, διά νά καταστήσῃ τόν ἄνθρωπον κοινωνόν τοῦ σταυρικοῦ αἵματος τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Βασιλείας Αὐτοῦ. Ἄς ἑορτάσωμεν κατά τόν Ἅγιον Γρηγόριον τόν Θεολόγον «θεϊκῶς καί οὐχί πανηγυρικῶς». Ἄς προετοιμασθῶμεν διά τήν ἑορτήν τῶν ἑορτῶν, τά Χριστούγεννα. Ἄς ἑορτάσωμεν ὡς ἡ Ἐκκλησία ὁμολογεῖ:  νά ἀφήσωμεν νά γεννηθῇ ἐντός ἡμῶν ὁ σαρκί νηπιάσας Χριστός, νά γίνῃ ἡ ψυχή μας Σπήλαιον. Τίνι τρόπῳ; Μέ τόν τρόπον πού δεικνύει ἡ Ἐκκλησία, μέ νηστείαν, προσευχήν, ἀγάπην πρός τόν πλησίον, ἐπισκέψεις εἰς τά νοσοκομεῖα, καί διά παντός τρόπου βοήθειαν εἰς τούς ἐνδεεῖς. Οὗτος ἦτο ὁ δρόμος καί ὁ τρόπος, τόν ὁποῖον ἠκολούθησεν ὁ ὅσιος Σάββας, ἀλλά καί οἱ συνεχισταί τοῦ ἔργου αὐτοῦ Ἁγιοσαββῖται Πατέρες, ἐπί τούς ὁποίους ἐπικαλούμεθα τάς εὐχάς καί προσευχάς αὐτοῦ καί τῆς Κυρίας Θεοτόκου, διά νά ἑορτάσωμεν τήν Γέννησιν τοῦ Χριστοῦ καί τήν δικήν μας ἀναγέννησιν. Γένοιτο».

Μετά τό τέλος τῆς θ. Λειτουργίας προσῆλθον πάντες εἰς τόν νάρθηκα τοῦ Καθολικοῦ, ἔνθα μετά τήν δέησιν μετά τῆς εἰκόνος τοῦ Ἁγίου  καί τόν Πολυχρονισμόν τοῦ Μακαριωτάτου, ἔλαβον ὡς ἀνταμοιβήν διά τόν κόπον τῆς ἀγρυπνίας τήν φιλόξενον ἀναψυχήν τῶν Ἁγιοσαββιτῶν Πατέρων ἐκ κολλύβων, οἴνου, ἄρτου καί γλυκισμάτων. Ἐν συνεχείᾳ ὁ Μακαριώτατος, οἱ ἱερεῖς καί τό ἐκκλησίασμα παρεκάθισαν εἰς τήν μοναστηριακήν τράπεζαν.

Μετά ταῦτα ἐν εὐχαριστίᾳ πολλῇ πρός τόν Θεόν διά τήν τοιαύτην παραμυθητικήν δωρεάν Αὐτοῦ, τῆς μνήμης τοῦ ὁσίου Σάββα, καί εὐχαριστίᾳ πρός τούς πατέρας διά τήν φιλοξενίαν αὐτῶν ἡ Α.Θ.Μ. ἀνεχώρησε διά τό Πατριαρχεῖον, ἀφήσας τόν Σεβασμιώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀβήλων κ. Δωρόθεον, ἵνα ἀποτελειώσῃ τόν τριήμερον ἑορτασμόν τῆς Μονῆς διά τῆς κατά τήν Κυριακήν 6ην /19ην Δεκεμβρίου 2010, τελέσεως τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Νικολάου, Ἐπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας τοῦ θαυματουργοῦ.

Πρός τούτοις,  ἡ μνήμη τοῦ ὁσίου Πατρός ἡμῶν Σάββα τοῦ ἡγιασμένου ἑωρτάσθη εἰς τό ἐν τῇ Μονῇ τῶν Ἁγίων Ἀρχαγγέλων εἰς τήν Παλαιάν Πόλιν τῶν Ἱεροσολύμων παρεκκλήσιον αὐτοῦ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_0_placeholder