Ο ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΠΡΟΕΞΑΡΧΕΙ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΕΠΙ ΤΗ 170Η ΕΠΕΤΕΙΩ ΤΗΣ ΕΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΟΙΣ ΡΩΣΣΙΚΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ (MISSIA)

Τήν Κυριακήν, 9ην / 22αν Ὀκτωβρίου 2017, ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος προεξῆρξε τῆς θείας Λειτουργίας εἰς τόν ἐν Ἱεροσολύμοις Ἱερόν Ναόν τῆς Ἁγίας Τριάδος τῆς Ρωσσικῆς Πνευματικῆς Ἀποστολῆς (MISSIA) ἐπί τῇ συμπληρώσει ἑκατόν ἑβδομήκοντα (170) ἐτῶν ἀπό τῆς ἱδρύσεως αὐτῆς.

Μετά τοῦ Μακαριωτάτου συνελειτούργησαν ὀκτώ Μητροπολῖται τοῦ Πατριαρχειου Μόσχας, ὧν πρῶτος τῇ τάξει ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κρουτίτσκυ καί Κολόμενσκυ κ. Ἰουβενάλιος, ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος καί ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ἑλενουπόλεως κ. Ἰωακείμ τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, ὁ Προϊστάμενος τῆς Ρωσικῆς Ἀποστολῆς εἰς Ἱεροσόλυμα (MISSIA) Ἀρχιμανδρίτης π. Ἀλέξανδρος, ὁ Ἁγιοταφίτης Ἀρχιμανδρίτης Σέργιος καί πλειάς Ἱερομονάχων καί Πρεσβυτέρων, καί διακόνων, μεθ᾽ ὧν ἐκ τοῦ Πατριαρχείου ὁ Ἀρχιδιάκονος π. Μᾶρκος, ψάλλοντος τοῦ Πρωτοψάλτου τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου ἑλληνιστί καί ρωσσιστί καί  ψαλλούσης ὡσαύτως τῆς γυναικείας χορῳδίας τῆς MISSIA καί μετέχοντος πυκνοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ Ρωσσοφώνων κυρίως καί Ἀραβοφώνων ἐντοπίων Χριστιανῶν.

Πρός τό εὐσεβές ἐκκλησίασμα τοῦτο ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ἔχοντα ὡς ἕπεται ἑλληνιστί:

Ἡμεῖς οὖν ὀφείλομεν ἀπολαμβάνειν τούς ἀδελφούς, τούς ἐρχομένους ἐν τῇ ἁγιογραφικῇ Μητροπόλει τῶν Ἐκκλησιῶν δηλονότι τῶν Ἱεροσολύμων, «ἵνα συνεργοί γινώμεθα τῇ μαρτυρίᾳ τῆς ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ ἡμῶν ἀληθείας» (Ἰωάν. 3,8).

Πανοσιολογιώτατε Ἀρχιμανδρῖτα Ἀλέξανδρε, Προϊστάμενε τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις Ρωσσικῆς Ἐκκλησιαστικῆς καί Πνευματικῆς Ἀποστολῆς,

Ἱερώτατοι ἀδελφοί ἐν Χριστῷ καί συλλειτουργοί Ἀρχιερεῖς, Ἱερεῖς, Ἱεροδιάκονοι τῆς ὁμοδόξου καί ἀδελφῆς ἡμῶν Ἐκκλησίας τῆς ἐν Ρωσίᾳ, ἐκπρόσωποι τοῦ λίαν ἀγαπητοῦ ἀδελφοῦ Πατριάρχου Μόσχας κ. κ. Κυρίλλου.

«Ἰδού δή τί καλόν ἤ τί τερπνόν, ἀλλ’ ἤ τό κατοικεῖν ἀδελφούς ἐπί τό αὐτό» (Ψαλμ. 132, 1) καί μάλιστα ἐπί τά σκηνώματα Ἰακώβ, «ὅτι ἐκεῖ ἐνετείλατο Κύριος τήν εὐλογίαν, ζωήν ἕως τοῦ αἰῶνος» (Ψαλμ. 132, 3).

Ὄντως τῆς εὐλογίας ταύτης ἥν ὑπεσχέθη ὁ Κύριος ἀπολαμβάνει ἡ ἁγία τῶν Ἱεροσολύμων Ἐκκλησία μετά τοῦ Χριστεπωνύμου αὐτῆς πληρώματος καί δή μετά τοῦ Τάγματος τῶν Σπουδαίων τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος τῆς ἀναδειχθείσης φύλακος καί χειρουργοῦ ἐν τῇ διακονίᾳ τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων τῶν ἀποτελούντων τά ἀδιάψευστα μαρτύρια τοῦ σωτηριώδους κηρύγματος τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὡς καί τοῦ Σταυρικοῦ αὐτοῦ πάθους καί τῆς Ἀναστάσεως.

Κοινωνοί δέ καί μέτοχοι τῆς εὐλογίας ταύτης τυγχάνουν αἱ ἀδελφαί ὁμόδοξοι Ἐκκλησίαι κατά τάς προσκυνηματικάς θεωρίας τόσον τῶν Ἱερωτάτων Ἱεραρχῶν αὐτῶν, ὅσων καί τῶν εὐλαβῶν προσκυνητῶν τῶν ἐκ τῶν περάτων τῆς οἰκουμένης παραγεγονένων ἐνταῦθα.

Ἡ Ἐκκλησία Ἱεροσολύμων ἀναγνωρίζουσα τήν ἠθικήν καί ὑλικήν συναντίληψιν τῆς ὁποίας ἔτυχεν εἰς λίαν δυσκόλους ὄντως περιόδους τῆς ἱστορικῆς αὐτῆς διαδρομῆς, πρός ὑπεράσπισιν τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων, οὐδέποτε ἐπαύσατο μνημονεύειν προσευχητικῶς ἐν τοῖς διπτύχοις αὐτῆς τούς συνδρομητάς καί δωρητάς ἐκ τῶν χωρῶν τῆς Ρωσίας.

Ἐνταῦθα θά ἠδύνατο νά εἴπη τις ὅτι ἀνταποδοτικῶς καί καθηκόντως ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων διά τῶν μεγάλων αὐτῆς Πατριαρχῶν Θεοφάνους Γ΄ καί Παϊσίου συνέβαλε τά μέγιστα κατά τήν πλέον κρίσιμον καμπήν τῆς ἱστορίας τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ρωσιῶν (16^ος -17^ος αἰών) εἰς τήν διάσωσιν καί προστασίαν τοῦ Ἀποστολικοῦ καί Ἱεραρχικοῦ Συστήματος αὐτῆς, ἀπειληθέντος ἀπό τό ἐπινοηθέν ἑρμαφρόδιτον κατασκεύασμα τῆς Οὐνίας.

Ὁ σύνδεσμος τῆς ἐν Χριστῷ ἀδελφικῆς ἀγάπης τῶν Ἐκκλησιῶν Ρωσίας καί Ἱεροσολύμων ἐθεμελιώθη ἐπί τῆς Παυλείου διδαχῆς· «ἀλλήλων τά βάρη βαστάζετε, καί οὕτως ἀναπληρώσατε τόν νόμον τοῦ Χριστοῦ» (Γαλ. 6, 2). Ὁ δέ νόμος τοῦ Χριστοῦ δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τήν ἀγάπην αὐτοῦ· «ἐντολήν καινήν δίδωμι ὑμῖν, ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους» (Ἰωάν. 13, 34) λέγει Κύριος.

Τόν νόμον τοῦτον, δηλονότι τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ, διαδηλοῦμεν σήμερον διά τῆς Πανηγυρικῆς καί Πατριαρχικῆς ταύτης θείας λειτουργίας, τῇ συμμετοχῇ τῶν συλλειτουργούντων ὑμῖν Ἀρχιερέων καί Ἱερέων τῶν πάλαι διατελεσάντων Προϊσταμένων τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις Ἐκκλησιαστικῆς καί Πνευματικῆς ἀποστολῆς τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας καί Πασῶν τῶν Ρωσιῶν, ἐν τῷ ἐπωνύμῳ ἱερῷ Ναῷ τῆς Ἁγίας Τριάδος καί ἐπί τῇ ἑκατοστῇ καί ἑβδομηκοστῇ (170) ἐπετείῳ τῆς ἱδρύσεως αὐτῆς.

Ὁσάκις δέ, ὁ νόμος οὗτος τοῦ Χριστοῦ παρακάμπτεται ἤ παραβιάζεται, τότε ὁ ἐν ἁγίῳ Πνεύματι ὑπό τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί τῶν Ἱερῶν Κανόνων θεσπισθείς ἱερός χάρτης τῶν πνευματικῶν δικαιοδοσιῶν τῶν Ἐκκλησιῶν διαρρήγυνται, μέ ἀποτέλεσμα νά γεννῶνται τά σχίσματα καί νά διαμερίζεται ἡ αὐτοδυναμία τῆς ἑνότητος τοῦ σώματος τῆς Μίας Ἁγίας Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τῆς Ὀρθοδοξίας. «Ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καί μέλη ἐκ μέρους» (Α΄ Κορ. 12, 27) διακηρύσσει ὁ θεῖος Παῦλος.

Ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων στοιχοῦσα τῷ νόμῳ τοῦ Χριστοῦ καί τῶν ἀποστολικῶν παραδόσεων παραμένει πιστή καί ἑδραία εἰς τήν ἀποστολήν αὐτῆς, δηλονότι τῆς μαρτυρίας τοῦ σταυρικοῦ πάθους καί τῆς ἀναστάσεως τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ ἁγίᾳ Πόλει Ἱερουσαλήμ, τῷ τόπῳ τῆς «τῆς μεγαλοπρεπείας τῆς δόξης τῆς ἁγιωσύνης αὐτοῦ» (Ψαλμ. 144, 5) καί «τῆς εὐπρεπείας τῆς ὡραιότητος αὐτοῦ» (Ψαλμ. 49, 2)· Τῆς μεγαλοπρεπείας καί ὡραιότητος «τῆς Μιᾶς Ἁγίας καί Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, τῆς ἀπό περάτων ἕως περάτων τῆς Οἰκουμένης», ἥν κενωτικῶς καί θυσιαστικῶς ἀντιπροσωπεύει ἐν τοῖς κανονικοῖς αὐτοῖς ὁρίοις «καί οὐχί ἐν ἀλλοτρίῳ κανόνι» (Β΄ Κορ. 10, 16) κατά θεῖον Παῦλον, ἡ τῶν Ἱεροσολύμων μαρτυρική ὄντως Ἐκκλησία.

Ἡ σημερινή ἑόρτιος ἐπέτειος τῆς πνευματικῆς Ρωσικῆς Ἀποστολῆς (Ντουχόβνια Μίσσια), ἡ ὁποία τό πρῶτον ἐφιλοξενήθη ἐν τῇ ἱερᾷ Μονῇ τῶν Ἀρχαγγέλων τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου, μᾶς προτρέπει νά «ἀναθεωρήσωμεν τήν ἔκβασιν» (Ἑβρ. 13, 7) τοῦ ἐπιτελεσθέντος ἔργου αὐτῆς ὡς καί τάς σχετικάς ἐπιδράσεις ἐπί τῆς ἁγίας Γῆς εἰδικώτερον καί τῆς Μέσης Ἀνατολῆς γενικώτερον. Προσέτι δέ καλούμεθα ἐν τῷ Πνεύματι τῆς ἐν Χριστῷ ἀδελφικῆς ἀγάπης καί μερίμνης, ὅπως συντονίσωμεν τάς μελλοντικάς ἐνεργείας αὐτῆς, ἵνα κηρυχθῇ ὁ Παύλειος λόγος· «Οἴδαμεν δέ ὅτι τοῖς ἀγαπῶσιν τόν Θεόν πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθόν» (Ρωμ. 8, 28).

Καί τοῦτο πρός ἀποφυγήν ἐπαναλήψεως τῶν παραπτωμάτων τοῦ παρελθόντος ἀφ’ ἑνός· καί πληρεστέραν διακονίαν τῶν εὐλαβῶν προσκυνητῶν καί τοῦ εὐσεβοῦς λείμματος τῶν ἐν τῇ ἁγίᾳ Γῇ καί ἐν τῇ εὑρυτέρα περιοχῇ τῆς Μέσης Ἀνατολῆς διαβιούντων καί δοκιμαζομένων Χριστιανῶν. Λέγομεν δέ τοῦτο, διότι ἡ ἁγία τῶν Ἱεροσολύμων Ἐκκλησία τεθεμελιωμένη οὖσα ἐπί τοῦ ἀπολυτρωτικοῦ καί σταυρικοῦ αἵματος τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ ἐξ ἑνός καί μάρτυς γενομένη τῆς ἀναστάσεως αὐτοῦ ἐξ ἑτέρου, ἀπεδείχθη ὁ μάρτυς ὁ πιστός καί ἀψευδής τῆς Οἰκουμενικῆς Ὀρθοδοξίας ἀλλά καί ὁ ἐγγυητής τῆς Χριστιανικῆς παρουσίας ἐν τῇ ἁγίᾳ Γῇ.

Κατακλείοντες ἄς ἀκούσωμεν τάς προτροπάς τοῦ Πρωτοκορυφαίου τῶν Ἀποστόλων Πέτρου λέγοντος· «Ἀδελφοί, σπουδάσατε βεβαίαν ὑμῶν τήν κλῆσιν καί ἐκλογήν ποιεῖσθαι· ταῦτα γάρ ποιοῦντες οὐ μή πταίσητέ ποτε. Οὕτω γάρ πλουσίως ἐπιχορηγηθήσεται ὑμῖν ἡ εἴσοδος εἰς τήν αἰώνιον βασιλείαν τοῦ Κυρίου καί Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Β΄ Πέτρ. 1, 10-11).

καί ἀραβιστί ἴδε ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον: 

https://en.jerusalem-patriarchate.info/ar/2017/10/22/33518

Ἅμα τῇ λήξει τοῦ λόγου ὁ Μακαριώτατος ἐπέδωσεν εἰς τόν Ἀρχηγόν τῆς Ρωσσικῆς Ἀποστολῆς Μητροπολίτην Ἰουβενάλιον φιλντισένιαν εἰκόνα τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου, κατεσκευασμένην εἰς Βηθλεέμ, εἰκόνα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ μετά τοῦ Ἱεροῦ Κουβουκλίου καί ἀντίγραφον τοῦ σταυροῦ τοῦ Ἀρχιτέκτονος Κάλφα Κομνηνοῦ τοῦ Μυτιληναίου, τοῦ ἀνεγείραντος τό Κουβούκλιον τό 1810, ὁ ὁποῖος σταυρός εὑρέθη κατά τήν πρόσφατον ἀνακαίνισιν τοῦ Ἱεροῦ Κουβουκλίου.

Ἀνταποδίδων ὁ Μητροπολίτης Ἰουβενάλιος ἐπέδωσεν εἰς τόν Μακαριώτατον σέτ Πατριαρχικῶν ἐγκολπίων μετά σταυροῦ καί δίπλωμα κατεσκευασμένον ἐπί τῇ ἐπετείῳ τῆς 170ετίας τῆς Ρωσσικῆς MISSIA.

Ὁ Μακαριώτατος παρεκάλεσεν τόν Μητροπολίτην Ἰουβενάλιον, νά μεταφέρῃ τῷ Μακαριωτάτῳ Πατριάρχῃ Κυρίλλῳ τούς ἀδελφικούς ἀσπασμούς Αὐτοῦ καί ηὐχαρίστησε τόν Προϊστάμενον τῆς MISSIA Ἀρχιμανδρίτην Ἀλέξανδρον διά τήν καλήν συνεργασίαν αὐτοῦ καί τῶν συνεργατῶν αὐτοῦ μετά τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων.

Ἐν συνεχείᾳ ὁ Μακριώτατος ἐξεναγήθη εἰς τήν ἔκθεσιν λειτουργικῶν ἀντικειμένων τῆς MISSIA, ἐκτιθεμένων εἰς αἴθουσαν ἐντός τοῦ κτιρίου Sergei, τό ὁποῖον προσφάτως ἀνέκτησε ἡ MISSIA ἐκ τῆς Δημαρχίας Ἱεροσολύμων.

Ἐν τέλει ὁ Μακαριώτατος παρεκάθισεν εἰς τράπεζαν, κατά τήν διάρκειαν τῆς ὁποίας προσεφώνησε διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως αὐτοῦ ἴδε: 

https://en.jerusalem-patriarchate.info/2017/10/22/35394

Εἰς τήν δεξίωσιν τό ἑσπέρας εἰς τό ξενοδοχεῖον Notre Dame ἐξεπροσώπησε τό Πατριαρχεῖον ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ἑλενουπόλεως κ. Ἰωακείμ καί ἐξεφώνησε ἐξ ὀνόματος τοῦ Μακαριωτάτου τήν κάτωθι προσφώνησιν ἀγγλιστί:

https://en.jerusalem-patriarchate.info/2017/10/22/35396

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_0_placeholder” order_by=”sortorder” order_direction=”ASC” returns=”included” maximum_entity_count=”500″]