1

Ο ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΙΡΜΠΕΤ ΤΗΣ ΙΟΡΔΑΝΙΑΣ.

|

Τό Σάββατον, 29ην Νοεμβρίου / 12ην Δεκεμβρίου 2015, ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συνεχίζων τήν ποιμαντικήν Αὐτοῦ ἐπίσκεψιν εἰς τό ἐν Ἰορδανίᾳ ποίμνιον Αὐτοῦ, μετέβη ἐκ τῆς ἐν Ἀμμάν Μητροπόλεως τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν πόλιν Ἴρμπετ τῆς βορείου Ἰορδανίας, ἔνθα καί ἔχει τήν ἕδραν αὐτοῦ ὁ ἐν τῇ βορείῳ Ἰορδανίᾳ Πατριαρχικός Ἐπίτροπος Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Πέλλης κ. Φιλούμενος.

Ἐνταῦθα ἐπεφυλάχθη εἰς τόν Μακαριώτατον θερμοτάτη ὑποδοχή ὑπό τῶν Δημαρχιακῶν καί Νομαρχιακῶν Ἀρχῶν, τῶν Προσκόπων, τοῦ Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Πέλλης κ. Φιλουμένου, τοῦ ἱερατείου καί τοῦ λαοῦ.

Μετά τήν ὑποδοχήν ταύτην, ὁ Μακαριώτατος εἰσῆλθεν εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ ἁγίου Γεωργίου καί ἐνδυθείς μανδύαν καί εὐλογήσας, προεξῆρξε τοῦ Ὄρθρου καί τῆς θείας Λειτουργίας, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου πρῴην Ζάμπιας κ. Ἰωακείμ, τοῦ ἡγουμένου ἐν Φχές Ἀρχιμανδρίτου π. Ἱερωνύμου, τῶν ἐφημερίων τῆς ἐνορίας ταύτης, Πρεσβυτέρου Ἀμπντάλλα Μάρτζη, καί τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Χριστοφόρου, πνευματικοῦ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ζωοδόχου Πηγῆς εἰς Ντιμπίν καί τῶν ἱερέων τῆς περιοχῆς τῆς Ἐπιτροπείας τοῦ Ἴρμπετ εἰς βορρᾶν, ψαλλούσης συγκινητικῶς εἰς ὕφος βυζαντινόν τῆς χορῳδίας τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ ἐκ νέων καί νεανίδων καί μετέχοντος τοῦ εὐσεβοῦς Ὀρθοδόξου λαοῦ τῆς πόλεως ἐν εὐλαβείᾳ καί κατανύξει. Πρός τόν εὐσεβῆ λαόν τοῦτον ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον ὁ Μακαριώτατος ἑλληνιστί, ὡς ἑξῆς:

῾Καὶ ὁ θερίζων μισθὸν λαμβάνει καὶ συνάγει καρπὸν εἰς ζωὴν αἰώνιον, ἵνα καὶ ὁ σπείρων ὁμοῦ χαίρῃ καὶ ὁ θερίζων. ἐν γὰρ τούτῳ ὁ λόγος ἐστὶν ὁ ἀληθινός, ὅτι ἄλλος ἐστὶν ὁ σπείρων καὶ ἄλλος ὁ θερίζων᾽, (Ἰωάν. 4, 36-37).

 Ἱερώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Φιλούμενε,

Εὐλαβεῖς Χριστιανοί,

 Ἡ πανσθενουργός χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος συνήγαγεν ἡμᾶς σήμερον ἐν τῷ φερωνύμῳ Ἱερῷ Ναῷ τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, ἵνα λειτουργικῶς καί εὐχαριστιακῶς δοξάσωμεν τόν ἅγιον Τριαδικόν ἡμῶν Θεόν ἐπί τῇ ἀπό διετίας ἐγκαταστάσει ποιμαντικοῦ ποιμένος, δηλονότι Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου ἐν τῇ βορείῳ περιφερείᾳ τῆς Ἰορδανίας, ἔχοντος ὡς ἕδραν αὐτοῦ τήν μεγαλούπολιν ἡμῶν Ἴρμπετ.

“Τίνα γάρ εὐχαριστίαν δυνάμεθα τῷ Θεῷ ἀνταποδοῦναι περί ὑμῶν ἐπί πάσῃ τῇ χαρᾷ, ᾗ χαίρομεν δι᾽ ὑμᾶς ἔμπροσθεν τοῦ Θεοῦ ὑμῶν (Α´ Θεσ. 3,9) τοῦ φανερώσαντος ἡμῖν τοῖς ἀνθρώποις διά τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ θείου Λόγου, δηλονότι τῆς θείας Οἰκονομίας, τήν ἐν τῷ ἀγρῷ τοῦ κόσμου τούτου Ἁγίαν αὐτοῦ Ἐκκλησίαν. “Λύτρωσιν”, λέγει ὁ Δαυίδ, “ἀπέστειλε τῷ λαῷ αὐτοῦ, ἐνετείλατο εἰς τόν αἰῶνα διαθήκην αὐτοῦ. Ἅγιον καί φοβερόν τό ὄνομα Αὐτοῦ”, (Ψαλμ. 110).

Τήν ἐν τῷ κόσμῳ φανερωθεῖσαν Ἐκκλησίαν ἐθεμελίωσεν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός ἐπί τοῦ ἰδίου αἵματος καί κατέστησεν ποιμένας αὐτῆς καί διαδόχους Αὐτοῦ τούς ἁγίους Ἀποστόλους, τουτέστιν τούς ἐπισκόπους, “ποιμαίνειν τήν Ἐκκλησίαν Κυρίου τοῦ Θεοῦ, ἥν περιεποιήσατο διά τοῦ ἰδίου αἵματος”, ( Πράξ 20, 27-28).

Τήν ἀδιάσπαστον ἑνότητα καί σχέσιν ποιμένος καί ποιμνίου ἤ ἄλλως πῶς εἰπεῖν, Ποιμένος καί ποιμαινομένων διατυπώνει ὁ σοφός Παῦλος διά τῆς εἰκόνος τῆς συναρμολογῆς τῆς οἰκοδομῆς, λέγων: οὐκέτι ἐστὲ ξένοι καὶ πάροικοι, ἀλλὰ συμπολῖται τῶν ἁγίων καὶ οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ, ἐποικοδομηθέντες ἐπὶ τῷ θεμελίῳ τῶν ἀποστόλων καὶ προφητῶν, ὄντος ἀκρογωνιαίου αὐτοῦ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, ἐν ᾧ πᾶσα ἡ οἰκοδομὴ συναρμολογουμένη αὔξει εἰς ναὸν ἅγιον ἐν Κυρίῳ· ἐν ᾧ καὶ ὑμεῖς συνοικοδομεῖσθε εἰς κατοικητήριον τοῦ Θεοῦ ἐν Πνεύματι”.

Τό κατά θείαν ἀποκάλυψιν γνωσθέν τοῦτο μυστήριον τῆς Ἐκκλησίας εἰς τόν Μέγαν Παῦλον (Ἐφ. 3,3) ἑρμηνεύει ἀναλυτικώτερον ὁ ἀποστολικός Πατήρ καί μάρτυς τῆς Ἐκκλησίας ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος λέγων: “Ὅπου ἄν φανῇ ὁ Ἐπίσκοπος, ἐκεῖ τό πλῆθος ἔστω. Ὥσπερ ὅπου ἄν ᾖ Χριστός Ἰησοῦς, ἐκεῖ ἡ Καθολική Ἐκκλησία, (Σμυρ. 8,2). “Πάντα οὖν ἡμῖν μετ᾽ εὐταξίας ἐπιτελείσθω ἐν Χριστῷ. Οἱ λαϊκοί τοῖς διακόνοις ὑποτασσέσθωσαν. Ὁ διάκονος τοῖς Πρεσβυτέροις. Οἱ Πρεσβύτεροι τῷ Ἐπισκόπῳ. Ὁ Ἐπίσκοπος τῷ Χριστῷ, ὡς αὐτός τῷ Πατρί. 

Ὁ Ἅγιος

Ἰγνάτιος ἀναφέρεται εἰς τήν ἐν Χριστῷ εὐταξίαν τῆς Ἐκκλησίας, διότι Ἐκκλησία δέν εἶναι ἀλλά καί δέν πρέπει νά θεωρῆται κοινωνικός φιλανθρωπικός σύλλογος κοσμικοῦ καί οἰκονομικοπολιτικοῦ χαρακτῆρος. Καί τοῦτο, διότι ἡ Ἐκκλησία εἶναι τό Σῶμα τό θεανθρώπινον, δηλονότι τοῦ Χριστοῦ. Ὁ δέ Χριστός τέλειος ὦν ὡς ἄνθρωπος καί τέλειος ὡς Θεός, «Εἷς ἐστίν Υἱός διπλοῦς τήν φύσιν καί τήν ἐνέργειαν, ἀλλ’ οὐ τήν ὑπόστασιν»,(Δοξαστικόν, ἦχος πλ. β΄, Παρακλητική).
 
Τοῦτο σημαίνει ὅτι ὁ θεσμός τῆς Ἐκκλησίας, ὁ ὁποῖος ἦτο ἄγνωστον μυστήριον ἀπεκαλύφθη εἰς ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους ὑπό τοῦ Θείου Πατρός ἐν τῷ μονογενῇ Υἱῷ Αὐτοῦ Κυρίῳ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ, ὡς κηρύττει ὁ θεῖος Παῦλος: «τὸ μυστήριον τοῦτο μέγα ἐστίν, ἐγὼ δὲ λέγω εἰς Χριστὸν καὶ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν», (Ἐφεσ. 5, 32). Ἐγένετο δέ ἡ Ἐκκλησία εἰς κιβωτόν  σωτηρίας ἡμῶν, ἔχουσα τόν Χριστόν ὁ Ὁποῖος προσηγορεύθη ὑπό τοῦ Θεοῦ «Ἀρχιερεύς κατά τήν τάξιν Μελχισεδέκ αἴτιον σωτηρίας αἰωνίου», (Ἑβρ. 5,9-10).
Εἰς αὐτόν τοῦτον τόν σκοπόν, δηλονότι τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας τῶν ψυχῶν μᾶς καλεῖ ἡ Ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία διά στόματος τοῦ φίλου τοῦ Χριστοῦ Ἀποστόλου Πέτρου, λέγοντος: «Ἀποθέμενοι οὖν πᾶσαν κακίαν καὶ πάντα δόλον καὶ ὑποκρίσεις καὶ φθόνους καὶ πάσας καταλαλιάς, ὡς ἀρτιγέννητα βρέφη τὸ λογικὸν ἄδολον γάλα ἐπιποθήσατε, ἵνα ἐν αὐτῷ αὐξηθῆτε εἰς σωτηρίαν, εἴπερ ἐγεύσασθε ὅτι χρηστὸς ὁ Κύριος», (Α´ Πέτρ. 2,1-3).
 
Σήμερον, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, τά τῶν ἁγίων ἅγια ἁγάλλονται καί ὁ χορός τῶν ἀγγέλων μετά τῶν σήμερον ἑορταζομένων, Ἁγίου Παραμόνου καί τῶν Ἁγίων τριακοσίων ἑβδομήκοντα συμμαρτύρων αὐτοῦ μυστικῶς πανηγυρίζει. Μεθ’ ὧν καί ἡμεῖς συνεορτάζοντες, σύν τῷ Γαβριήλ ἐκβοήσωμεν τῇ Θεοτόκῳ: «Χαῖρε κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετά σοῦ, ἰδοῦ συλλήψει ἐν γαστρί καί τέξει υἱόν, καί καλέσεις τό ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν», (Λουκ. 1,32). Τό παγκόσμιον γεγονός τοῦ ἐν σαρκί φανερωθέντος Θεοῦ Λόγου, δηλονότι τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ ἐκ τῶν ἁγνῶν αἱμάτων τῆς Ἀειπαρθένου Μαρίας ἐν Βηθλεέμ ἀποτελεῖ τήν οὐσιώδη προϋπόθεσιν τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου.
 
 Μέ ἄλλα λόγια, ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Θεός Πατήρ ἐταπείνωσεν Ἑαυτόν, διά νά ἐξυψωθῇ ὁ ἄνθρωπος. Ὁ Θεός ἐγένετο ἄνθρωπος, διά νά γίνωμεν ἡμεῖς οἱ ἄνθρωποι θεοί κατά χάριν, ὡς λέγουν οἱ ἔγκριτοι καί θεοφόροι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, Ἀθανάσιος ὁ Μέγας καί Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Ἑορταί καί πανηγύρεις τῆς Ἐκκλησίας, ἀγαπητοί μου, μᾶς ὑπενθυμίζουν, ὅτι ὄντως καί ὁ σπείρων ὁμοῦ χαίρει καί ὁ θερίζων. Λέγομεν δέ τοῦτο, διότι οἱ Ἐπίσκοποι ὡς διάδοχοι τῶν Ἀποστόλων τοῦ Χριστοῦ καί  δή τῶν ἐν διαφόροις τόποις τῆς Οἰκουμένης Ἐκκλησιῶν ἀλλαχοῦ ἦσαν, ἐν ἄλλῳ τόπῳ μέν ἐθέρις αν καί ἀλλαχοῦ δέ ἔσπειραν ἀντιστοίχως τόν σπόρον καί τόν καρπόν τῆς σῳζούσης ἀληθείας τοῦ Εὐαγγελίου.
 
«Εἰς τοῦτο γὰρ ἐκλήθητε», κηρύττει ὁ Ἀπόστολος Πέτρος, «ὅτι καὶ Χριστὸς ἔπαθεν ὑπὲρ ὑμῶν, ὑμῖν ὑπολιμπάνων ὑπογραμμὸν, ἵνα ἐπακολουθήσητε τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ· … ἐπὶ τὸν ποιμένα καὶ ἐπίσκοπον τῶν ψυχῶν ὑμῶν», (Α´Πέτρ. 2, 21-25). Αὐτόν τοῦτον τόν ποιμένα καί ἐπίσκοπον τῶν ψυχῶν ἡμῶν, Χριστόν τόν Θεόν, τόν ἐν φάτνῃ ἀνακλιθέντα διά τήν σωτηρίαν ἡμῶν εὐχαριστήσωμεν καί μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ εἴπωμεν: «Θεὸς ὢν εἰρήνης, Πατὴρ οἰκτιρμῶν, τῆς μεγάλης Βουλῆς σου τὸν Ἄγγελον, εἰρήνην παρεχόμενον, ἀπέστειλας ἡμῖν· ὅθεν θεογνωσίας, πρὸς φῶς ὁδηγηθέντες, ἐκ νυκτὸς ὀρθρίζοντες, δοξολογοῦμέν σε, Φιλάνθρωπε». Τόν Θεόν τῆς εἰρήνης καί Πατέρα τῶν οἰκτιρμῶν εὐχαριστιακῶς κλῆρος τε καί λαός παρακαλέσωμεν σήμερον νά διαφυλάττει ἅπαντα τόν λαόν τοῦ Χασημιτικοῦ Βασιλείου τῆς Ἰορδανίας καί ἰδιαιτέρως τόν σεβαστόν ἡμῖν καί προστάτην τῶν Ἁγίων Τόπων Βασιλέα Ἀμπντάλλα τόν Β΄. Ἔτη πολλά, εἰρηνικά καί εὐλογημένα Χριστούγεννα, ἀμήν».

καί ἀραβιστί ἴδε ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον: https://en.jerusalem-patriarchate.info/ar/2015/12/13/16820

Πολύς λαός προσῆλθεν εἰς τό μυστήριον τῆς θείας Κοινωνίας πρός βοήθειαν, ἐνίσχυσιν, ἁγιασμόν καί σωτηρίαν.

Πρό τῆς θείας ἀπολύσεως ὁ Μακαριώτατος ἐπέδωσεν ὡραιοτάτην εἰκόνα τῆς Θεοτόκου διά τόν ἱερόν Ναόν Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Ἴρμπετ, ἐγκόλπιον εἰς τόν Πατριαρχικόν Ἐπίτροπον Σεβασμιώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Πέλλης κ. Φιλούμενον, καί ἐπιστήθιον σταυρόν εἰς τόν ἐφημέριον τοῦ ἱεροῦ Ναοῦ τούτου π. Ἀμπντάλλα Μάρτζη, ὁ δέ Σεβασμιώτατος Φιλούμενος ἐπέδωσεν Ἀρχιεπισκοπικήν ράβδον εἰς τόν Μακαριώτατον.

Μετά τήν θείαν Λείτουργίαν ἠκολούθησε δεξίωσις εἰς τό ἡγουμενεῖον, ἔνθα ὁ Μακαριώτατος διένειμε εἰκόνας ἑκάστῳ τῶν προσελθόντων, προσεφώνησε δέ ἐξ ὀνόματος τῆς Κοινότητος καί τοῦ Σεβασμιωτάτου ὁ ἱερεύς π. Ἀμπντάλλα, ἐκπρόσωποι δέ ἐξ ὀνόματος τῆς νεολαίας ἐπέδωσαν πλακέταν μέ τό ἔμβλημα τῆς πόλεως Ἴρμπετ, ὁ δέ Μακαριώτατος ἐπέδωσεν εἰκόνας τῆς Θεοτόκου εἰς τούς ἱερεῖς καί ἐπιτρόπους καί ἐπεσφράγισε τήν δεξίωσιν διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ ἀραβιστί: https://en.jerusalem-patriarchate.info/ar/2015/12/11/16845

Μετ᾽ αὐτήν δέ ὁ Πατριαρχικός Ἐπίτροπος Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Πέλλης κ. Φιλούμενος, εὐχαριστῶν τόν Μακαριώτατον δι᾽ ὅσα ἐπραγματοποίησε δι᾽ αὐτόν καί τήν Κοινότητα τοῦ Ἴρμπετ ἠθικῶς καί οἰκονομικῶς εἰς ἐργασίας εἰς τόν ἱερόν Ναόν καί τούς παρακειμένους αὐτῷ χώρους ἐνοριακῶν δραστηριοτήτων.

Τήν ἐκδήλωσιν ταύτην ἠκολούθησε γεῦμα εἰς ξενοδοχεῖον τῆς πόλεως, παρατεθέν ὑπό τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Πέλλης κ. Φιλουμένου πρός τιμήν τοῦ Μακαριωτάτου τῆς συνοδείας αὐτοῦ καί ἄλλων. Εἰς τό γεῦμα τοῦτο προσεφώνησεν ὁ Μακαριώτατος διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ ἀραβιστί, ἀναρτηθησομένης προσεχῶς.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.