Ο ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΕΙΣ ΤΟ ΣΑΡΑΝΤΑΡΙΟΝ ΟΡΟΣ.

Τήν Κυριακήν, 19ην Ἰανουαρίου/ 1ην Φεβρουαρίου 2015, ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἐλειτούργησεν εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τοῦ Σαρανταρίου Ὄρους.

Τό Σαραντάριον Ὄρος πρόσκειται τῇ ἀρχαίᾳ πόλει τῆς Ἱεριχοῦς καί ὑπερυψοῦται αὐτῆς δυτικῶς, εἶναι δέ τό Ὄρος ἐκεῖνο, εἰς τό ὁποῖον ἦλθεν ὁ Κύριος, ὁδηγούμενος ὑπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μετά τήν ἐν Ἰορδάνῃ βάπτισιν Αὐτοῦ καί προσηυχήθη καί ἐνήστευσε τεσσαράκοντα ἡμέρας καί ἐπειράσθη ὑπό τοῦ πειράζοντος καί ἀπέκρουσε καί ἐνίκησε πάντα πειρασμόν τοῦ πειράζοντος, ἥτοι νά μετατρέψῃ τούς λίθους εἰς ἄρτους, νά ρίψῃ ἑαυτόν ἀπό τοῦ πτερυγίου τοῦ Ναοῦ καί νά προσκυνήσῃ αὐτόν, διά νά τοῦ δώσῃ ὅλας τάς ἐξουσίας τοῦ κόσμου. Εἰς τόν πρῶτον τούτων ὁ Κύριος ἀπήντησε διά τοῦ «γέγραπται, οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος ἀλλ’ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ», εἰς τόν δεύτερον διά τοῦ : «πάλιν γέγραπται, οὐκ ἐκπειράσεις Κύριον τόν Θεόν σου» καί εἰς τόν τρίτον διά τοῦ: «Κύριον τόν Θεόν σου προσκυνήσεις και αὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις».

Εἰς τό Ὄρος τοῦτο τῆς νίκης τῶν πειρασμῶν τοῦ Χριστοῦ διετήρει ἀνέκαθεν Ἱεράν Μονήν τό Πατριαρχεῖον, λελαξευμένην ἐντός τοῦ βράχου αὐτοῦ.

Εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τῆς Μονῆς ταύτης προεξῆρξεν τῆς θείας
Λειτουργίας κατά τήν ὡς ἄνω ἡμέραν ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀβήλων κ. Δωροθέου καί τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων, τοῦ Ἀρχιδιακόνου π. Εὐλογίου, τοῦ διακόνου π. Ἀναστασίου καί τῶν ἄλλων Πατέρων τοῦ Πατριαρχείου, ψαλλόντων τοῦ Γέροντος καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Χοζεβᾶ π. Κωνσταντίνου καί τῶν μαθητῶν τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς, καί προσευομένων ἐντοπίων Χριστιανῶν καί προσκυνητῶν, τῶν ἀψηφησάντων τόν κόπον τῆς δυσκόλου ἀνόδου καί ἀνελθόντων.

Διαρκούσης τῆς θείας Λειτουργίας, ὁ Μακαριώτατος ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον εἰς τούς πιστούς ἑλληνιστί, ἔχοντα οὔτως:

«Καί βαπτισθείς ὁ Ἰησοῦς ἀνέβη εὐθὺς ἀπὸ τοῦ ὕδατος· καὶ ἰδοὺ ἀνεῴχθησαν αὐτῷ οἱ οὐρανοί, καὶ εἶδε τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ καταβαῖνον ὡσεὶ περιστερὰν καὶ ἐρχόμενον ἐπ᾿ αὐτόν· καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῶν οὐρανῶν λέγουσα· οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα. ὁ ᾿Ιησοῦς ἀνήχθη εἰς τὴν ἔρημον ὑπὸ τοῦ Πνεύματος πειρασθῆναι ὑπὸ τοῦ διαβόλου, καὶ νηστεύσας ἡμέρας τεσσαράκοντα καὶ νύκτας τεσσαράκοντα ὕστερον ἐπείνασε», (Ματθ. 3,16-4,2), λέγει ὁ Εὐαγγελιστής Ματθαῖος.

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
Εὐλαβεῖς Χριστιανοί καί προσκυνηταί,

Πρό ἡμερῶν ἡ ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία ἑώρτασε τά Ἅγια Θεοφάνεια, δηλονότι τήν ὑπό τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου βάπτισιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐν αὐτῷ τούτῳ τῷ τόπῳ τῶν ρείθρων τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ.

Σήμερον, θείᾳ χάριτι, ἤλθομεν εἰς τό ἔρημον καί εἰς τό «λίαν ὑψηλόν τοῦτο ὄρος ἔνθα ὁ διάβολος παρέλαβε τόν Ἰησοῦν καί ἔδειξεν αὐτῶ πάσας τάς βασιλείας τοῦ κόσμου καί τήν δόξαν αὐτῶν. (Ματθ. 4,8)

Τόσον ἡ βάπτισις τοῦ Ἰησοῦ ὑπό τοῦ Ἰωάννου, ὅσον καί οἱ πειρασμοί Αὐτοῦ ὑπό τοῦ διαβόλου, δηλονότι τοῦ Σατανᾶ, ἀποτελοῦν γεγονότα τοῦ μυστηρίου τῆς θείας Οἰκονομίας, δηλονότι τῆς ἐνσαρκώσεως καί ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου. Γεγονότα, τά ὁποῖα μαρτυροῦν τάς δύο φύσεις (θείαν καί ἀνθρωπίνην) καί τάς δύο θελήσεις (θείαν καί ἀνθρωπίνην) καί ἀσφαλῶς τήν μίαν ὑπόστασιν τοῦ Θεοῦ Λόγου καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ.

Μέ ἄλλα λόγια, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός ἐπειράσθη ὡς ἄνθρωπος ὑπό τοῦ διαβόλου καί ἐνίκησεν αὐτόν. Λέγομεν δέ τοῦτο, διότι ὁ πειρασμός, ἐν τῷ ὁποίῳ ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου, ὁ Χριστός, ἐθριάμβευσεν εἶναι τό ἀντίστοιχον τοῦ πειρασμοῦ κατά τόν ὁποῖον ὁ πρῶτος ἄνθρωπος, ὁ παλαιός Ἀδάμ ἔπεσεν.
Τοῦτο σημαίνει, ἀγαπητοί μου, ὅτι ἡμεῖς, οἱ ὄντες βεβαπτισμένοι εἰς Χριστόν, καλούμεθα νά ἐνδυθῶμεν τόν Χριστόν καί οὕτω νά ἀναδειχθῶμεν ἐν Χριστῷ νικηταί παντός πειρασμοῦ, ὡς διδάσκει καί ὁ θεῖος Παῦλος: «Πιστός δέ ὁ Θεός, ὃς οὐκ ἐάσει ὑμᾶς πειρασθῆναι ὑπὲρ ὃ δύνασθε, ἀλλὰ ποιήσει σὺν τῷ πειρασμῷ καὶ τὴν ἔκβασιν τοῦ δύνασθαι ὑμᾶς ὑπενεγκεῖν», (Α’ Κορ. 10,13).

Ὅπλον δέ κατά τῶν πειρασμῶν τοῦ διαβόλου εἶναι ἡ νηστεία. Καί τοῦτο, διότι ὡς λέγει ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ πρῶτος καί παλαιός Ἀδάμ ἐξῆλθε τοῦ Παραδείσο, ἐπειδή δέν ἐνήστευσε. Ἑρμηνεύων τούς λόγους τοῦ Εὐαγγελιστοῦ: «Καί νηστεύσας ὁ Ἰησοῦς ἡμέρας καί νύκτας τεσσαράκοντα», ( Ματ. 4,2) ὁ Ζυγαβηνός λέγει, «ἐνήστευσε πρῶτον, διδάσκων ὅτι μέγα προπύργιον ἡ νηστεία τοῖς ἀνταγωνιζομένοις τῷ δαίμονι».

Αὐτόν ἀκριβῶς τόν σκοπόν, δηλονότι τήν ἀντιμετώπισιν τῶν ὑπό τοῦ διαβόλου προσβολῶν καί πειρασμῶν, ἔχει καί ἡ ὑπο τῶν ἁγίων καί θεοφόρων συντεθεῖσα βίβλος τοῦ Τριῳδίου, ἡ ὁποία ἄρχεται μέ τήν ἑρμηνείαν τῆς Εὐαγγελικῆς παραβολῆς τοῦ τελώνου καί τοῦ Φαρισαίου. Καί ὁ μέν Φαρισαῖος, κενόδοξος ὤν καί καυχησάμενος ἐνικήθη ὑπό τοῦ διαβόλου. Ὁ δέ τελώνης, ταπεινῶν ἑαυτόν καί μετανοῶν, ἐθριάμβευσεν τοῦ διαβόλου.

Τό λοιπόν, ἀδελφοί μου, ἀκούσωμεν τοῦ μεγάλου Παύλου, προτρέποντος ἡμᾶς καί λέγων τό «ἐνδύσασθε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ πρὸς τὸ δύνασθαι ὑμᾶς στῆναι πρὸς τὰς μεθοδείας τοῦ διαβόλου· ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις. (Ἐφεσ. 6, 11-12).

Παρακαλέσωμεν, ἀδελφοί μου, τόν ἐκ τῆς πλάνης τοῦ διαβόλου ἐλευθερώσαντα ἡμᾶς Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν καί Θεόν, ἵνα καταστήσῃ ἡμᾶς θριαμβευτάς τῶν παγίδων τοῦ πονηροῦ, ὅπως ἀνέδειξε καί τόν σήμερον τιμώμενον ὅσιον Πατέρα ἡμῶν Μακάριον τόν Αἰγύπτιον, «οὗτος γάρ», λέγει ὁ ὑμνῳδός αὐτοῦ «τῇ σοφίᾳ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καταγλαϊσθείς πᾶσαν ἄσκησιν τῇ ἐναρέτῳ πολιτείᾳ αὐτοῦ ὑπερηκόντισεν» .

Αὐτόν καί ἡμεῖς μεσίτην προσάγοντες αἰτοῦμεν, πρεσβείαις τῆς Θεοτόκου, δυσωπεῖν τόν Χριστόν σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν». Ἀμήν.

Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν, ὁ καθηγούμενος Ἀρχιμανδρίτης π. Γεράσιμος καί ἀνακαινιστής τῆς Μονῆς ἐδεξιώθη τήν Πατριαρχικην Συνοδείαν καί τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας εἰς τό ἡγουμενεῖον.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/2JMvF4Q7OH0