Ο ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΡΟΥΜΑΝΙΚΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ.
Τήν Τρίτην, 23ην Ἀπριλίου /6ην Μαΐου 2014, ἐτελέσθη θεία λειτουργία εἰς τόν ἱερόν Ναόν τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ τροπαιοφόρου τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας, τόν εὑρισκόμενον εἰς τήν νέαν δυτικήν πόλιν τῶν Ἱεροσολύμων εἰς τό κέντρον τῆς συνοικίας τῶν θρησκευομένων Ἰουδαίων παρά τήν ἄχρι τοῦ 1967 Πύλην τῶν συνόρων μεταξύ Ἰσραήλ καί Ἰορδανίας τήν γνωστήν ὡς Mandel Baum.
Τῆς θείας λειτουργίας ταύτης προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ἀνταποκρινόμενος εἰς πρόσκλησιν τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ρουμανίας κ. Δανιήλ, εἰς τό πλαίσιον τῆς ἀποκαταστάσεως πλήρους ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας, συμφώνως πρός ὑπογραφεῖσαν μεταξύ τῶν δύο Ἐκκλησιῶν συμφωνίαν.
Συλλειτουργοί Ἀρχιερεῖς τοῦ Μακαριωτάτου ἦσαν ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀβήλων κ. Δωρόθεος καί ὁ Γέρων Ἀρχιγραμματεύς Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος, ἱερεῖς, δύο ἱερεῖς τῆς Ρουμανικῆς Ἐκκλησίας, ὁ τελετάρχης Ἀρχιμανδρίτης π. Πορφύριος καί ὁ προϊστάμενος τοῦ ἐν λόγῳ Ναοῦ Ἀρχιμανδρίτης π. Τιμόθεος, ὁ ἀρχιδιάκονος π. Εὐλόγιος, ψάλλοντος τοῦ πρωτοψάλτου τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου καί τῶν μοναζουσῶν τῶν διακονουσῶν ἐν τῷ ἱερῷ ναῷ τούτῳ Ρουμανίδων, παρουσίᾳ τῆς πρέσβεως τῆς Ρουμανίας εἰς τό Ἰσραήλ κας Andrea Pastarnac.
Πρός τό εὐσεβές καί ἐν κατανύξει πολλῇ μετέχον εἰς τήν θείαν λειτουργίαν ἐκκλησίασμα ὁ Μακαριώτατος ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον, ἔχοντα ὡς ἕπεται ἑλληνιστί:
«Ἀναστάσεως ἡμέρα, καὶ λαμπρυνθῶμεν τῇ πανηγύρει, καὶ ἀλλήλους περιπτυξώμεθα. Εἴπωμεν ἀδελφοί, καὶ τοῖς μισοῦσιν ἡμᾶς· Συγχωρήσωμεν πάντα τῇ Ἀναστάσει, καὶ οὕτω βοήσωμεν· Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι, ζωὴν χαρισάμενος»,
ἀναφωνεῖ μελῳδικῶς ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός.
Πανοσιολογιώτατε Ἀρχιμανδρῖτα κ. Τιμόθεε, Ἐκπρόσωπε τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ρουμανίας κ. Δανιήλ εἰς τήν Ἀγίαν Πόλιν Ἱερουσαλήμ, ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, εὐλαβεῖς Χριστιανοί.
Ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου συνήγαγεν πάντας ἡμᾶς σήμερον, ἵνα ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ ἑορτάσωμεν πασχαλίως καί εὐχαριστιακῶς ἐν τῷ φερωνύμῳ αὐτοῦ Ναῷ τό μέγα τῆς φιλανθρωπίας μυστήριον τοῦ ἐκ νεκρῶν ἀναστάντος Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἡ μνήμη τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας καί δή τῶν Μεγαλομαρτύρων αὐτῆς ἀποτελεῖ τήν ἀδιάψευστον μαρτυρίαν τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ καί τῆς ἐν Αὐτῷ τῷ Χριστῷ ἐλπίδος ἡμῶν, ὡς διακηρύσσει καί ὁ θεῖος Παῦλος:
«Νυνὶ δὲ Χριστὸς ἐγήγερται ἐκ νεκρῶν, ἀπαρχὴ τῶν κεκοιμημένων ἐγένετο. ἐπειδὴ γὰρ δι’ ἀνθρώπου ὁ θάνατος, καὶ δι’ ἀνθρώπου ἀνάστασις νεκρῶν. Ὥσπερ γὰρ ἐν τῷ Ἀδὰμ πάντες ἀποθνῄσκουσιν, οὕτω καὶ ἐν τῷ Χριστῷ πάντες ζωοποιηθήσονται». (Α΄Κορινθ. 15, 20-22) «Ἀνέτειλεν ἰδού, τό τῆς χάριτος ἔαρ», λέγει ὁ μελῳδός, «ἐπέλαμψε Χριστοῦ ἡ Ἀνάστασις πᾶσι· καί ταύτῃ συνεκλάμπει νῦν, Γεωργίου τοῦ μάρτυρος ἡ πανέορτος καί φωτοφόρος ἡμέρα· δεῦτε ἅπαντες λαμπροφοροῦντες ἐνθέως, φαιδρῶς ἑορτάσωμεν»,
Ὄντως, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἐπέλαμψεν ἡ πανέορτος και φωτοφόρος ἡμέρα τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Αὕτη ἡ κλητὴ καὶ ἁγία ἡμέρα, ἡ μία τῶν Σαββάτων, ἐν ᾗ εὐλογοῦμεν, Χριστὸν ἀναστάντα, μᾶς καλεῖ νά περιπτύξωμεν ἀλλήλους καί νά συγχωρήσωμεν πάντα τῇ Ἀναστάσει, ὅτι Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν και θανάτῳ θάνατον ἐπάτησεν.
Αὕτη ἡ κλητή καί ἁγία ἡμέρα εἶναι ἡ πηγή τῆς λάμψεως τῆς θείας δόξης, δηλονότι , τοῦ ἀκτίστου φωτός τοῦ Ἐνυποστάτου Λόγου, τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ Πατρός, Κυρίου δέ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ φωτίζοντος καί ἁγιάζοντος ὅλον τόν θεσμόν τῆς Μιᾶς, Ἁγίας Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας. Εἶναι τό φῶς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τοῦ Πνεύματος τοῦ Χριστοῦ, τοῦ τηροῦντος τήν ἀρραγῆ ἐνότητα τοῦ σώματος Αὐτοῦ, τουτέστιν τῆς Ἐκκλησίας, ὡς τοῦτο παρακαλεῖ καί ὁ σοφός Παῦλος λέγων: «Σπουδάζοντες τηρεῖν τήν ἑνότητα τοῦ Πνεύματος ἐν τῷ Συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης», (Ἐφεσ. 4,3), «τά μέν ὁπίσω ἐπιλανθανόμενοι, τοῖς δέ ἔμπροσθεν ἐπεκτεινόμενοι», (Φιλ. 3, 14).
Ἡ Ἐκκλησία τῆς πόλεως τοῦ Βασιλέως Χριστοῦ, δηλονότι ἡ τῶν Ἱεροσολύμων οὖσα ἁγιογραφικῶς Μήτηρ τῶν ἐκκλησιῶν καί παραμένουσα προσηλωμένη εἰς τάς θείας ἐπιταγάς, κρατεῖ τάς παραδόσεις, ἅς ἐδιδάχθη καί παρέλαβε ὑπ’ αὐτῶν τούτων τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί δή τοῦ καί πρώτου Ἱεράρχου αὐτῆς ἀναδειχθέντος Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου.
Προσέτι δέ φυλάσσει τά ὑπό τῆς θείας Παρουσίας διατυπωθέντα αὐτῇ μαρτύρια τῆς πίστεως ἡμῶν, τουτέστιν τά Πανάγια Προσκυνήματα, ἅτινα ἁποτελοῦν τάς φυσικάς καί πνευματικάς πηγάς ἰαμάτων τοῖς πόθῳ προστρέχουσιν εἰς αὐτάς. Τήν «ἱεράν ταύτην παρακαταθήκην», (Α΄Τιμοθ. 6, 20) τῶν μαρτυρίων τῆς πίστεως ἡμῶν διακονεῖ λατρευτικῶς τε καί εὐχαριστιακῶς ἡ Γεραρά ἡμῶν Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης ἐξ ὀνόματος τοῦ εὐσεβοῦς Γένους τῶν Ρωμαίων καί παντός γένους Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν.
Ἡ μεθ’ ὑμῶν κοινωνία, ἀδελφοί μου, ἐν τῷ Κυριακῷ Σώματι καί αἵματι τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ ἐπεβεβαίωσε τήν ἑνότητα τῆς πίστεως καί τῆς Κοινωνίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἧν ἐχαρίσατο ἡμῖν σήμερον ἡ μνήμη τοῦ συμμάρτυρος τοῦ Χριστοῦ γενομένου, Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου.
Ταύτην τήν ἑνότητα καλούμεθα νά διακονήσωμεν ἐν τῷ κόσμῳ, ὅστις ὅλος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται καί ἡμεῖς ἀδελφοί μου, «συνυπουργούντων καὶ ὑμῶν ὑπὲρ ἡμῶν τῇ δεήσει, ἵνα ἐκ πολλῶν προσώπων τὸ εἰς ἡμᾶς χάρισμα διὰ πολλῶν εὐχαριστηθῇ ὑπὲρ ἡμῶν», κατά τόν μέγαν Παῦλον, (Β΄ Κορ. 1,11).
Παρακαλέσωμεν τήν Θεοτόκον καί Μητέρα τοῦ Θεοῦ τήν ἐν τῇ γαστρί αὐτῆς τόν οὐράνιον Λόγον χωρήσασαν, ὡς καί τόν μιμητήν τοῦ πάθους τοῦ Ἀπαθοῦς Σωτῆρος Χριστοῦ γενόμενον Μεγαλομάρτυρα Γεώργιον, ἵνα διά τῶν πρεσβειῶν καί ἱκεσιῶν αὐτῶν μέτοχοι γενώμεθα τοῦ ἀνεσπέρου φωτός τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ.
Χριστός Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη ὁ Κύριος!
Ἅμα τῇ ἀπολύσει τῆς θείας λειτουργίας ὁ Προϊστάμενος τῆς Μονῆς ταύτης τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ἐκαλωσώρισε τόν Μακαριώτατον ὡς ἀγγελιαφόρον εὐλογίας, χαρᾶς, εἰρήνης καί συνδιαλλαγῆς μεταξύ τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων καί τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας.
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.