Οἱ Ἅγιοι Τόποι πάντα ἀπετέλουν πόλον ἕλξεως διὰ χιλιάδας Χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι κατέφθαναν καὶ ἀκόμα καὶ σήμερον καταφθάνουν ἀπὸ ὅλα τὰ μέρη τοῦ πλανήτου διὰ νὰ βιώσουν τὴν πραγματικὴν κοινωνίαν μὲ τὴν ἀπόλυτον ἁγιότητα τῶν τόπων αὐτῶν. Τὸ ταξίδι, ἐμπειρία ζωῆς, καὶ τὰ βιώματα ἀνεπανάληπτα. Δὲν εἶναι τυχαῖον τὸ γεγονός ὅτι ὅποιος ἔχει πραγματοποιήσει αὐτὴν τὴν περιήγησιν εἰς τοὺς Ἁγίους Τόπους τὸ δηλώνει περίτρανα καὶ θέλει νὰ τὸν ἀποκαλοῦν χατζή. Ἡ λέξις εἶναι ἀραβικὴ καὶ σημαίνει τὸν μουσουλμάνον προσκυνητὴν τῆς Μέκκας καὶ τῆς Μεδίνας. Τὴν ἐποχὴν ὅμως τῆς τουρκοκρατίας, διὰ τοὺς Ἕλληνας ὀρθοδόξους, ἐσήμαινε τὸν προσκυνητὴν τῶν καὶ ἦταν τίτλος τιμητικός. Οἱ χατζῆδες πολλὰς φορὰς ἔπεφταν θύματα ἀπάτης καὶ ἐκμεταλλεύσεως ἀπὸ καιροσκόπους καὶ μικροαπατεῶνας. Διὰ τὸν λόγον αὐτὸν τὸ Πατριαρχεῖον κατέβαλε ἰδιαιτέραν προσπάθειαν διὰ τὴν ὀργάνωσιν τῶν προσκυνηματικῶν ταξιδιῶν καὶ τὴν ἀσφάλειάν των, παρέχον ὁδηγίας καθὼς καὶ ὁδηγόν, τὸν Ἐμὶν Χατζή, ἐνῶ οἱ ταξιδιῶται ἐφιλοξενοῦντο εἰς τὰ μετόχια. Τὸ προσκυνηματικὸν ταξίδι ἀπαιτοῦσε ψυχικὴν καὶ σωματικὴν κάθαρσιν μὲ προσευχὴν καὶ νηστείαν. Τὸ προσκύνημα εἰς τοὺς ἱεροὺς τόπους ἀπαιτεῖ ἀπόλυτον κατάνυξιν, καθὼς ἡ ἀκτινοβολία του πλημμυρίζει τὴν ψυχὴν τοῦ Χριστιανοῦ μὲ ἁγιότητα καὶ θείαν χάριν.
