1

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΕΝ ΤΟΙΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΙΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗΝ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ

«Τοῦ ζωηφόρου Σου Σταυροῦ τήν προσκυνήσιμον χαράν, σήμερον Χριστέ ὑπαντῶντες, προπομπήν ποιούμεθα τοῦ παναγίου Πάθους Σου» ψάλλει ὁ Ὑμνῳδός.

Ὄντως, ἀδελφοί μου, καί ἡμεῖς σήμερον, τελέσαντες τήν Ἀναίμακτον Θυσίαν ἐπί τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου, ὑπηντήσαμεν  τήν προσκυνήσιμον χαράν τοῦ Ζωηφόρου Σταυροῦ τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἡ προσκυνήσιμος χαρά τοῦ Σταυροῦ προέρχεται ἐκ τοῦ γεγονότος, ὅτι τό Ξύλον τοῦ Σταυροῦ, τό ὁποῖον ἀπετέλει τό σύμβολον τῆς κυριαρχίας τοῦ ψεύδους ἐπί τῆς ἀληθείας, δηλαδή τῆς φθορᾶς ἐπί τῆς ἀφθαρσίας, αὐτό τοῦτο τό Ξύλον μετατρέπεται καί ἀναδεικνύεται, ὄχι ἁπλῶς εἰς σύμβολον, ἀλλά εἰς μέσον τελικῆς κυριαρχίας πλέον τῆς ἐνσάρκου Ἀληθείας, τοῦ Χριστοῦ, ἐπί τῆς πλάνης καί τοῦ ἀνυποστάτου ψεύδους τοῦ διαβόλου.

Ἡ προσκύνησις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἡ ὁποία ἰδιαιτέρως  προβάλλεται ὑπό τῆς Ἐκκλησίας μας περί τό μέσον τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς, ἀποτελεῖ πρᾶξιν τῆς  ἐμπειρίας τῆς ἐν Χριστῷ πνευματικῆς θωρίας τῶν θεοφόρων Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, Προφητῶν,  Ἀποστόλων καί τῶν λοιπῶν Ἁγίων. Αὐτῆς τῆς ἐμπειρίας τῆς προσκυνησίμου δυνάμεως τοῦ Μυστηρίου  τοῦ Ξύλου τοῦ Σταυροῦ καλούμεθα νά γίνωμεν κοινωνοί, διά νά γευθῶμεν τῆς ἀναστασίμου χαρᾶς τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ.  Ἡ διά τῆς δυνάμεως τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ ἐπελθοῦσα νέκρωσις τοῦ ᾍδου καθοδηγεῖ πάντας ἡμᾶς,  ἰδιαιτέρως δέ τήν Ἁγιοταφιτικήν ἡμῶν Ἀδελφότητα καί τό εὐλαβές ἡμῶν  καί χριστεπώνυμον ποίμνιον.

Εἰς τόν παρεπιδημοῦντα προσκυνητήν τοῦ Παναγίου Τάφου Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Κιέβου κ.κ. Βλαδίμηρον μετά τῆς εὐλαβοῦς αὐτοῦ συνοδείας, εὐχόμεθα  ὑγιείαν κατ΄ ἄμφω καί τήν Ἄνωθεν ἐνίσχυσιν εἰς τό ἐθνικο-θρησκευτικόν καί ποιμαντικόν αὐτοῦ ἔργον, καί ὅπως Τίμιος Σταυρός χαρίζηται αὐτῷ καί τῇ ἀγωνιζομένῃ  Ἀδελφῇ ἡμῶν Ἐκκλησίᾳ ἐν Οὐκρανίᾳ τήν προσκυνήσιμον χαράν ἐκ τῆς δυνάμεως τοῦ Ζωηφόρου Σταυροῦ.