1

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΕΝ ΤΗι Ι.Μ. ΑΓΙΟΥ ΣΥΜΕΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΧΟΥ

«Λέγε, Συμεών, τίνι κράζεις καί βος· «Νν λευθέρωμαι, εδον γάρ τόν Σωτρά μου»; Οτός στιν κ Παρθένου τεχθείς, οτός στιν κ Θεο Θεός Λόγος, σαρκωθείς δι’ μς καί σώσας τόν νθρωπον. Ατόν προσκυνήσωμεν».

Ἀγαπητά μου τέκνα,

Σήμερον ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τήν μνήμην τοῦ ἁγίου καί δικαίου Συμεών τοῦ Θεοδόχου, εἰς τόν τόπον ἔνθα σῴζεται καί ὁ ἱερός τάφος του. Ὁ Ἅγιος Συμεών συγκαταλέγεται μεταξύ τῶν διακεκριμένων τῆς Βίβλου προσωπικοτήτων, καί τοῦτο διότι οὗτος διακρίνεται ἀφ’ ἑνός διά τό προφητικόν αὐτοῦ χάρισμα, ἀφ’ ἑτέρου διά τήν μαρτυρίαν του ὑπέρ τοῦ Μυστηρίου τῆς τοῦ Θεοῦ Λόγου ‘Eνανθρωπήσεως, μέ ἄλλα λόγια τῆς τοῦ Θεοῦ Λόγου σωτηριώδους Oἰκονομίας.

Ἡ μαρτυρία τοῦ Ἁγίου Συμεών περί τοῦ προσώπου τοῦ Χριστοῦ, δέν ἔγκειται μόνον εἰς τήν ἀδιαμφισβήτητον ὁμολογίαν του περί τῆς ἐκ Παρθένου Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά κυρίως εἰς τόν σκοπόν καί τήν σημασίαν τοῦ Μυστηρίου τῆς Θείας Οἰκονομίας. Τοῦτο ἀκριβῶς διατυπώνει κατά τρόπον ἔξοχον ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ ὁποῖος παρουσιάζει τόν Ἅγιον Συμεών, νά κράζῃ καί νά βοᾷ λέγοντα: «Νῦν ἠλευθέρωμαι· εἶδον γάρ τόν Σωτῆρά μου».

Μέ ἄλλα λόγια, ὁ Πρεσβύτης Συμεών, ὑποδεχόμενος εἰς τάς ἀγκάλας αὐτοῦ τό παιδίον Χριστόν, συνειδητοποιεῖ τήν δύναμιν τοῦ μυστηρίου τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία ἔγκειται εἰς τό ὅτι αἰσθάνεται πλέον ἐλεύθερος· τίθεται, λοιπόν, τό ἐρώτημα: ἐλεύθερος ὡς πρός τί, διά τί, καί ἀπό τί; «Εἶδον γάρ τόν Σωτῆρά μου», διότι εἶδα ὄχι μόνον μέ τούς πνευματικούς, ἀλλά καί μέ τούς φυσικούς ὀφθαλμούς τόν ἐλευθερωτή μου.

Καθίσταται, λοιπόν, φανερόν, ὅτι ὁ Πρεσβύτης Συμεών εἰς τό πρόσωπον τοῦ Χριστοῦ βλέπει τόν ἐλευθερωτήν του καί τόν Σωτῆρά του. Ἀπό τί, ἆρα γε; Βλέπει τόν ἐλευθερωτήν του ἀπό τά δεσμά τῆς ἁμαρτίας, ἀπό τά δεσμά τοῦ διαβόλου, ὁ ὁποῖος, ὡς πατήρ τοῦ ψεύδους καί ἡ πηγή τῆς ἁμαρτίας, ἤθελε τόν ἄνθρωπον ὄχι ἐλεύθερον, μέ καθαρήν θέλησιν καί βούλησιν, τό ὁποῖον σημαίνει, ὑπακούοντα εἰς τό θεῖον θέλημα τοῦ Θεοῦ Πατρός, εἰς τό θεῖον θέλημα τοῦ Πλάστου του, ἀλλ’ ὡς δοῦλον του.