1

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΡΧΙΓΡΑΜΜΑΤΕΩΣ κ. ΑΡΙΣΤΑΡΧΟΥ ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΟΝΟΜΑΣΤΗΡΙΟΙΣ ΤΗΣ Α.Θ.Μ. ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ

Προσφώνησις Γέροντος Ἀρχιγραμματέως

Ἀρχιεπ. Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου

ἐπί τοῖς ὀνομαστηρίοις τοῦ Μακαριωτάτου

Πατριάρχου Θεοφίλου Γ΄ (9η Μαρτίου 2007)

Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,

Εὐχάριστον καί χαροποιόν γεγονός ἑορτάζει  σήμερον προσωπικῶς ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης ὡς φέρουσα τό ὄνομα τοῦ ἁγίου μάρτυρος Θεοφίλου, ἑνός τῶν ἁγίων τεσσαράκοντα καλλινίκων μαρτύρων, τῶν ἐν Σεβαστείᾳ τῇ λίμνῃ μαρτυρησάντων. Μεθ΄ Ὑμῶν εὐφροσύνως συνεορτάζει καί ἡ γεραρά ἡμῶν Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης, καθ΄ὅτι Ὑμεῖς εἶσθε ὁ ἡγούμενος αὐτῆς καί τό εὐσεβές ἡμῶν ὀρθόδοξον ποίμνιον, καθ΄ὅτι Ὑμεῖς εἶσθε ὁ Πατήρ αὐτοῦ καί Πατριάρχης. Λόγῳ τῆς ἰδιότητος Ὑμῶν ταύτης, τό ἑόρτιον  τοῦτο γεγονός ἐξέρχεται τῶν προσωπικῶν ὁρίων καί καθίσταται πρωτίστως ἐκκλησιαστικόν καί προσκυνηματικόν.

Διά τόν λόγον τοῦτον ἐν ἑνί σώματι, σώματι Χριστοῦ, ἐν Ἐκκλησίᾳ, καί ἐν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ, ἐτελέσαμεν τήν θείαν λειτουργίαν τῶν Προηγιασμένων εἰς τήν πηγήν τῆς ζωῆς ἡμῶν, τόν τόπον τοῦ σταυροῦ καί τῆς ἀναστάσεως τοῦ Λυτρωτοῦ τῶν ψυχῶν ἡμῶν, ἐν τῷ πανιέρῳ Ναῷ τῆς Ἀναστάσεως. Κοινωνήσαντες τοῦ ἀχράντου σώματος καί τοῦ τιμίου αἵματος τοῦ Χριστοῦ, ἐνεδυναμώθημεν, ἐζωοποιήθημεν καί ἐνισχύθημεν ἐν τῇ στερεώσει τῆς κοινωνίας ἡμῶν μετά τοῦ Θεοῦ καί τῆς μετ΄ ἀλλήλων ὡς ἀδελφῶν.

Τήν κοινωνίαν ταύτην προεκτείνοντες νῦν ὀρθοδόξῳ καί ἁγιοταφιτικῷ τῷ ἔθει καί εἰς τήν αἴθουσαν ταύτην τοῦ Ἱεροσολυμιτικοῦ Θρόνου, προσάπτομεν εἰς τοὐς  προσευχητηρίους τῆς ἀκολουθίας λόγους, ἡμεῖς μέν εὐχητηρίους υἱϊκούς, Ὑμεῖς δέ, Μακαριώτατε, πατρικούς,  ἵνα ἡ χαρά ἡμῶν ἦ πεπληρωμένη.

Τό πλήρωμα τῆς χαρᾶς ἡμῶν ταύτης ὀφείλεται εἰς τό  ὅτι ὁ Θεός ἡμῶν ἤγαγεν ἡμᾶς εἰς τήν ἀγαθήν καί εὐλογημένην κατάστασιν ταύτην, νά διακονῶμεν δηλαδή τήν σώζουσαν ἀλήθειαν τοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ Αὐτοῦ εἰς τά ἅγια σκηνώματα Αὐτοῦ, ἅτινα ἡγίασεν ἡ παρουσία Αὐτοῦ. Τοῦτο δέ πολλῷ μᾶλλον ἐν τῇ συγκυρίᾳ τῶν ἡμερῶν ἡμῶν, ὅτε κλυδωνισθέντες, οὐκ ἐβυθίσθημεν, δυσφημισθέντες, οὐ κατῃσχύνθημεν, πολεμηθέντες καί ἀπό κοινοῦ ἀγωνισθέντες, οὐκ ἐνικήθημεν, ἀλλά κανονικαῖς ἁγιοταφιτικαῖς, συνοδικαῖς καί πανορθοδόξοις διαδικασίαις ἤχθημεν εἰς τήν ὁμόφωνον καί ἐπαξίαν ἐκλογήν τῆς Ὑμετέρας σεπτῆς Μακαριότητος.

Ἔκτοτε ἐν ἀγαστῇ συνεργασίᾳ τῆς Ὑμετέρας πνευματικῆς Πατριαρχικῆς κορυφῆς μετά τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος καί τῶν ἐκπροσώπων τοῦ ρωμαϊκοῦ-ὀρθοδόξου ἡμῶν ποιμνίου, τό σκάφος τῆς Σιωνίτιδος μητρός τῶν Ἐκκλησιῶν εὐθυδρομεῖ. Διασχίζει τά παρεμβαλλόμενα μικρά ἤ ὑπερυψούμενα μεγάλα κύματα καί ἐπιτελεῖ  τήν ἀποστολήν αὐτοῦ ἐν τῇ δικαιοδοσίᾳ αὐτοῦ ἐν τῇ Ἁγίᾳ Γῇ ἀνταξίως τῆς ἱστορίας αὐτοῦ καί τῶν ἀπαιτήσεων τῶν καιρῶν.

Τῆς ἐπιτελέσεως τῆς ἀποστολῆς ταύτης πρόσφατα ἀξιομνημόνευτα τεκμήρια  τυγχάνουν ἡ ἐπίσκεψις τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος εἰς τήν ἐν Θεσσαλονίκῃ  τόν παρελθόντα Δεκέμβριον συγκληθεῖσαν  ΣΤ΄ Τακτικήν Συνέλευσιν τοῦ Ἀποδήμου Ἑλληνισμοῦ, ἡ ὑπό τήν αἰγίδα Ὑμῶν, τῇ συμμετοχῇ καί τῶν ἄλλων χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἁγίας Γῆς πρό τῶν Χριστουγέννων πραγματοποιηθεῖσα ἐπίσκεψις συμπαραστάσεως τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κανταρβουρίας εἰς τήν γενέτειραν τοῦ Κυρίου πόλιν Βηθλεέμ, ἡ κατά τόν μῆνα Ἰανουάριον πραγματοποιηθεῖσα ποιμαντική Ὑμῶν ἐπίσκεψις εἰς Κάρακ τῆς Ἰορδανίας διά τά ἐγκαίνια τοῦ ἀνακαινισθέντος ἡγουμενείου, καθ΄ ἥν καί θερμῆς ἐτύχετε ὑποδοχῆς ἐν τῷ πανεπιστημίῳ Μότα τῆς πόλεως ταύτης καί ἡ προχθές μόλις λαβοῦσα χώρα ἐπίσκεψις τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος εἰς Ἰορδανίαν διά τήν ἐν Μαδηβᾷ, Κάρακ καί Ἰορδάνῃ ποταμῷ συνάντησιν Ὑμῶν μετά τοῦ ὑφυπουργοῦ Ἐξωτερικῶν κ. Θεοδώρου Κασσίμη, ἔργοις καί λόγοις βοηθοῦντος τῷ ἡμετέρῳ Πατριαρχείῳ. Ἀξία μνήμης ὡσαύτως καί  ἡ προσφάτως ἐν συνεργασίᾳ μετά τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐπιτευχθεῖσα ποιμαντική διευθέτησις τοῦ, ὡς μή ὤφελε, χρονίσαντος προβλήματος τῶν ἐν ΗΠΑ ἀραβοφώνων Κοινοτήτων τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου. Ἡ οἰκονομική ἐνίσχυσις τῶν κοινοτήτων Ἀμπούντ, Μπιρζέτ καί Μπουρκίν καί τῶν καθ΄ ἡμέραν προσερχομένων τῷ Πατριαρχείῳ ἐνδεῶν ἀποτελοῦν ἐπίσης δείγματα τῆς ποιμαντικῆς καί φιλανθρώπου διαθέσεως καί τοποθετήσεως Ὑμῶν. Ἡ διά τοῦ προσωπικοῦ ἐνδιαφέροντος τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος καί διά δαπάνης τοῦ Ἱεροῦ ἡμῶν Κοινοῦ, ἁγιοταφιτῶν ἀδελφῶν, τοῦ “Συνδέσμου Οἱ Φίλοι τοῦ Παναγίου Τάφου” καί τοῦ Ἑλληνικοῦ Προξενείου, ὁλοκληρωθεῖσα ἀνακαίνισις τῶν γραφείων τῆς Ἀρχιγραμματείας ἐγγυᾶται τήν ἀποδοτικωτέραν ἐργασίαν τοῦ προσωπικοῦ αὐτῆς καί τήν εὐπρεπεστέραν καί ἀξιοπρεπεστέραν παρουσίασιν τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου.

Ἐπιτελοῦντες ταῦτα, Μακαριώτατε, δέν ἐφησυχάζομεν. Γνωρίζομεν ὅτι πολλά εἰσέτι τά κενά, πολλά εἰσέτι τά ἐλλείποντα, τήν ἀναπλήρωσιν ἀναμένοντα.  Τοῦτο δέ καθ΄ ὅν χρόνον  ἐχθροί τοῦ Πατριαρχείου παραμονεύουν ἔξω καί ἐχθροί ἐμφωλεύουν ἔσω. Ἄτομα καί ὀργανώσεις προσωπικῶν ἰδιοτελῶν συμφερόντων προσβλέπουν εἰς τό Πατριαρχεῖον ὡς εἰς ἐπιχειρηματικήν μονάδα καί προσπαθοῦν νά ἀποδυναμώσουν τοῦτο, ἵνα μή ἐκπληροῖ τόν ἐκκλησιαστικόν, κοινωνικόν, πολιτιστικόν καί συμφιλιωτικόν αὐτοῦ ρόλον ἐν τῇ τεταραγμένῃ περιοχῇ τῆς δικαιοδοσίας αὐτοῦ. Ἄνθρωποι γνωρίζοντες τήν παλαιάν τέχνην τοῦ ” διαίρει καί βασίλευε”, ἐνσπείρουν διαβολάς ἀναμέσον ἡμῶν, κλονίζοντες τήν ἐναπομείνασαν ἡμῖν ἐκ τῆς κρίσεως ἐμπιστοσύνην, ἵνα ἡμεῖς, ὑποπτευόμενοι ἀλλήλους, μή συνεργαζώμεθα, ὡς δεῖ, καί ἐξυπηρετῶνται τά συμφέροντα ἐκείνων.

Καιρός, λοιπόν, διά τοῦτο, ἀνανήψεως, ἐπαγρυπνήσεως καί συνεργασίας ἐν τῷ παραδείγματι τῆς ὑπό τοῦ Θεοῦ ταχθείσης ἁρμονικῆς λειτουργίας τῶν μελῶν τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος, ἐν συναρτήσει, ἀλληλοεξαρτήσει καί ἀλληλοεξυπηρετήσει μόνον ὑπαρχόντων.

Ἐν μιᾷ τοιαύτῃ σχέσει θεωροῦντες ἑαυτούς ὡς συνειδητοί Ἁγιοταφῖται, Μακαριώτατε, εὐχόμεθα Ὑμῖν ἐνθέρμως ἐπί τοῖς ὀνομαστηρίοις Ὑμῶν σήμερον ὑγιείαν καί δύναμιν, δωρουμένην Ὑμῖν πλουσιοπαρόχως ἄνωθεν, ἵνα δύνησθε νά ἀνταπεξέρχησθε ἐπιτυχῶς εἰς τάς ποικίλας ὑποχρεώσεις τῆς Πατριαρχικῆς καθέδρας,  ἧς ἴδιον “τό πολυτάραχον καί πολυμέριμνον” κατά τόν μέγαν Φώτιον, καί κρατῆτε τό Πατριαρχεῖον εἰς τό ἁρμόζον ὕψος τῆς ἀποστολῆς αὐτοῦ. Γένοιτο.