ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΕΠΙ Τῌ ΠΑΝΗΓΥΡΕΙ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΣΙΝΑ

Ἐπί τῇ Πανηγύρει τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Αἰκατερίνης τῆς Πανσόφου τῇ τελουμένῃ ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ τοῦ Θεοβαδίστου Ὄρους Σινᾷ, μετέβη ὡς ἐκπρόσωπος τῆς Αὐτοῦ Θειοτάτης Μακαριότητος τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων καί πάσης Παλαιστίνης κ.κ. Θεοφίλου Γ΄, ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀβήλων κ. Δωρόθεος μετά μικρᾶς συνοδείας ἀπό Ἱεροσολύμων. Ὁ Σεβασμιώτατος κ. Δωρόθεος, ἀνέγνω ἐν τῇ Πανηγύρει ἑόρτιον χαιρετιστήριον Μήνυμα τοῦ Μακαριωτάτου κ.κ. Θεοφίλου, ἔχον οὕτως:

χαιρετιστήριον ΜΗΝΥΜΑ

ΤΗΣ  Α.Θ. ΜΑΚΑΡΙΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ

κ.κ.   ΘΕΟΦΙΛΟΥ  Γ΄

ΕΠΙ  Τῌ  ΠΑΝΗΓΥΡΕΙ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ  ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΡΟΣ  ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ

ΕΝ Τῌ ΙΕΡᾼ ΜΟΝῌ ΣΙΝΑ

(25 Νοεμβρίου 2008)

Ἱερώτατοι Ἀρχιερεῖς

καί Ἀγαπητοί ἐν Χριστῶ Ἀδελφοί,

Εὐλαβεῖς Προσκυνηταί,

Ὑπακούοντες εἰς τήν προτροπήν τοῦ ἐν τῷ Σιναίῳ Ὄρει διαλάμψαντος Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου, συγγραφέως τῆς Κλίμακος, «ἀναβαίνετε, ἀναβαίνετε ἀναβάσεις προθύμως», καί ἡμεῖς πάντες σήμερον ἀνέβημεν, εἰ καί μή κατά τελείαν ἀρετήν ἴσως, ἀλλά πάντως σωματικῶς τε καί νοητῶς καθ’ ὁλόψυχον πρόθεσιν, εἰς τήν οὐρανοπόρον Ἱεράν Μονήν τοῦ Θεοβαδίστου Ὄρους Σινᾶ, θεασόμενοι διά τῶν ὀφθαλμῶν τῆς καρδίας τήν σεπτήν Πανήγυριν τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Αἰκατερίνης, τῆς ὁποίας τό τίμιον σῶμα «ἄγγελοι παρ’ αὐτόν τῆς τελειώσεως τόν καιρόν περιστείλαντες, πρός τό Σινᾶ ὄρος προπέμπειν ἐῴκεσαν, εἰς δόξαν Πατρός, Υἱοῦ καί Ἁγίου Πνεύματος, τῆς μιᾶς Θεότητός τε καί Βασιλείας», κατά τόν ἅγιον Συμεών τόν Μεταφραστήν.

Ἀληθῶς, καί μόνη ἡ νοητή ἀνάβασις εἰς τό Ὄρος τῆς Νομοδοσίας πληροῖ τήν ψυχήν δέους πρό τοῦ μεγαλείου τῆς ἀστέκτου Δόξης τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, τοῦ «καταβεβηκότος ἐν πυρί ἐπί τό Σινᾶ», ὅπως θῆται τάς ἀπαρχάς τῆς ἡμῶν σωτηρίας, παιδαγωγῶν μωσαϊκῶς τούς ἐκλεκτούς τοῦ Παλαιοῦ Ἰσραήλ καί κατευθύνων τούτους εἰς τήν ἐπίγειον Ἱερουσαλήμ, ἵνα ἀργότερον ἀναγάγῃ αὐτούς τῇ Ἀναστάσει καί εἰς τήν ἐπουράνιον. Ἐνῷ, ὅμως, τό πάλαι, σκήνωμα τῆς ἀκτίστου Τριαδικῆς Δόξης τῆς Θεότητος ὑπῆρχον τά ἐν Ἱεροσολύμοις ἄψυχα Ἅγια τῶν Ἁγίων, τανῦν ἡ ἰδία ἡ ἀνθρωπίνη διττή φύσις, σῶμα καί ψυχή, καθίσταται, δυνάμει τῆς σωτηριώδους οἰκονομίας τοῦ Βασιλέως Χριστοῦ, φορεύς τῆς ἐντός ἡμῶν Βασιλείας, εἴπερ ἐστίν ἀληθές, κατά τόν Προφήτην, ὅτι ἡ Καινή ἐν Χριστῷ Διαθήκη οὔκ ἐστιν ἐγγεγραμμένη μωσαϊκῶς «πλαξί λιθίναις», ἀλλά βαπτισματικῶς «πλαξί καρδίαις σαρκίναις».

Τό Ὄρος Σινᾶ, δεξάμενον τό πάλαι καθ’ ὑπερβολήν τήν ἄκτιστον ἐνέργειαν τοῦ ἀσάρκου Λόγου, τανῦν ἀποδίδωσι τοῖς Ὑψίστοις ὡς κόσμημα καί ἀντίδωρον πνευματικόν, ἀφθαρτισθέν σῶμα ἁγίας παρθένου, σχούσης ψυχήν θεωθεῖσαν τῇ χάριτι Αὐτοῦ τοῦ Λόγου σαρκωθέντος · τό δέ πνευματικόν κάλλος τῆς πανσόφου Μάρτυρος παρακινεῖ Ἡμᾶς ἀληθῶς, ὅπως ἀπευθύνωμεν καί πάλιν αὐτῇ τούς λόγους τῆς Βασιλίσσης, τῆς ὑπό τῆς Ἁγίας ἀγρευθείσης εἰς τήν εἰς Χριστόν Πίστιν : «Μακαρία τοίνυν ὑπάρχεις καί ζηλωτή, ὅτι τοιούτῳ προσεκολλήθης Χριστῷ, παρ’ οὗ σοι δωρεαί τοσαῦται χορηγοῦνται καί χάριτες».

Μή δυνάμενοι, δυστυχῶς, παρευρίσκεσθαι οἱ Ἴδιοι εἰς τήν πνευματικήν ἀνάτασιν τῆς Σιναϊτικῆς Πανηγύρεως, εὐχόμεθα ὁλοψύχως πᾶσι τῇ περιδόξῳ καί Ἡμῖν φιλτάτῃ Σιναϊτικῇ Ἀδελφότητι, τῇ περί τήν Ἱερότητα τοῦ Ἀρχιεπισκόπου κ. Δαμιανοῦ πνευματικῶς ἀγωνιζομένῃ, σύν τοῖς ἀγαπητοῖς Ἀδελφοῖς Ἀρχιερεῦσι καί τοῖς εὐλαβέσι πρσκυνηταῖς, ὅπως ὁ Θεός, ὁ καταξιῶν ἡμᾶς ἀναβαίνειν εἰς τό Σίναιον Ὄρος, ἐπίσης, λοιπόν, κατά τούς τῆς ὑμνογραφίας ἀναβαθμούς «ὑψώσας καί εἰς τά ὄρη τῶν Αὐτοῦ Νόμων», τῶν εὐαγγελικῶν,  «ἀρεταῖς ἐκλαμπρύνῃ» ἡμᾶς ἅπαντας, ἵνα ὑμνῶμεν Αὐτόν εἰς αἰῶνας αἰώνων. Ἀμήν.

Διάπυρος πρός Κύριον Εὐχέτης,

ΘΕΟΦΙΛΟΣ   Γ΄

Πατριάρχης Ἱεροσολύμων