ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΥ ΘΕΙΟΤΑΤΗΣ ΜΑΚΑΡΙΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ κ.κ. ΘΕΟΦΙΛΟΥ Γ΄ ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΟΙΣ 2013
Ἰδού ἡ Παρθένος, τίκτει Θεόν ἐν σαρκί,
Βηθλεέμ τῇ πόλει ἔνδον τοῦ Σπηλαίου,
ἡ κτίσις πᾶσα καταπλουτίσθητι,
ἀγάλλου καί χόρευε,
μετά τῶν δούλων συναναστρέφεσθαι
πάντων ὁ Δεσπότης παραγέγονεν.
(Οἶκος Ὄρθρου κ΄ Δεκεμβρίου)
Ἡ ἀνά τά πέρατα τοῦ κόσμου, μία, ἁγία, καθολική καί ἀποστολική Ὀρθόδοξος τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία ἑορτάζει σήμερον πανηγυρικῶς γεγονός ὑπερφυές καί ἐξαίσιον, ὑπερβαῖνον πᾶσαν ἀνθρωπίνην διάνοιαν καί ἔννοιαν.
Ἑορτάζει τό γεγονός τῆς κατά σάρκα γεννήσεως τοῦ ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου σαρκωθέντος καί ἐνανθρωπήσαντος Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Τό γεγονός τοῦτο ὁ Θεός Πατήρ ἀπ’ αἰώνων ἠβουλήθη καί διά τῶν ἁγίων προφητῶν Αὐτοῦ καί «τοῦ Νόμου ὡς παιδαγωγοῦ» (Γαλ. 3, 24) ἐν θεοπνεύστοις Ἁγίαις Γραφαῖς Αὐτοῦ καί ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι προητοίμασε τούς ἀνθρώπους.
«Ὅτε δέ ἦλθε τό πλήρωμα τοῦ χρόνου» (Γαλ. 4, 4), ἐπί Καίσαρος Ὀκταβιανοῦ Αὐγούστου, ἀπεκάλυψε τοῦτο ἐμφανῶς, εἰς τήν πόλιν ταύτην, τήν Βηθλεέμ, «τήν οὐδαμῶς ἐλαχίστην οὖσαν ἐν τοῖς ἡγεμόσιν Ἰούδα» (Ματθ. 2, 6) καί εἰς τό σπήλαιον τοῦτο, τό ἀπέριττον.
Ἐνταῦθα, εἰς τόν τόπον τοῦτον, ηὐδόκησεν ὁ Θεός Πατήρ, ὅπως γεννηθῇ τό κατά σάρκα καί ἐμφανισθῇ ἐν χρόνῳ ὁ πρίν ἄσαρκος καί ἄχρονος Υἱός Αὐτοῦ. Ἐνταῦθα μάγοι μακρόθεν ἐξ Ἀνατολῶν τῇ ὁδηγίᾳ λαμπροῦ ἀστέρος προσελθόντες, εἶδον βρέφος κρατούμενον ἐν ἀγκάλαις κόρης Παρθένου καί προσκυνήσαντες, προσήνεγκον Αὐτῷ τά δῶρα αὐτῶν, «χρυσόν καί λίβανον καί σμύρναν» (Ματθ. 2, 11). Ἐνταῦθα προσεκύνησαν Αὐτόν οἱ Ποιμένες, οἱ ἀγραυλοῦντες εἰς τήν πλησιόχωρον κώμην τῶν Ποιμένων. Ἐνταῦθα ἐξ οὐρανῶν ἠκούσθη ὁ ἀγγελικός ὕμνος τῆς εἰρήνης:«Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. 2, 14).
Τοῦτο δέ ὅλον γέγονεν, ἐπειδή ὁ Θεός, ὁ πλάσας τόν ἄνθρωπον, δέν ἔπαυσε νά ἀγαπᾷ καί νά ἀναζητῇ αὐτόν καί ὅτε οὗτος ἀφίστατο Αὐτοῦ. Ὁ Θεός ἀνεζήτησε τόν ἄνθρωπον εἰς τάς περιπλόκους, ἀτελειώτους καί ἀδιεξόδους φιλοσοφικάς ἐρευνήσεις αὐτοῦ καί εἰς τάς ἁμαρτωλάς καί φθοροποιούς ἐπιδόσεις αὐτοῦ καί οὐκ ἐβδελύξατο αὐτόν, ἀλλά κατά τόν θεοφόρον ἅγιον Κύριλλον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀλεξανδρείας «ᾠκειώθη τήν ἀνθρωπότητα, ἀσυγχύτως ἐνεπλάκη σαρκί καί προσέλαβε τόν ἄνθρωπον» (Περί τῆς ὀρθῆς πίστεως, PG 76, 1181D) ἐν τῇ ἀποστολῇ εἰς τόν κόσμον καί τῇ ἐνανθρωπήσει τοῦ Υἱοῦ Αὐτοῦ.
Ποιῶν ἑκουσίως τό θέλημα τοῦ πέμψαντος Πατρός Αὐτοῦ ὁ Χριστός, «πλούσιος ὤν, ἐπτώχευσεν δι’ ἡμᾶς, ἵνα ἡμεῖς τῇ ἐκείνου πτωχείᾳ πλουτήσωμεν» (Β΄ Κορ. 8, 9). Πολιτευσάμενος ἐπί τῆς γῆς καί τοῖς ἀνθρώποις συναναστραφείς ὡς Θεάνθρωπος, τέλειος Θεός καί τέλειος ἄνθρωπος, τούτους ποικιλαχῶς καί ποικιλοτρόπως εὐηργέτησε. Πτωχούς καί πένητας ἠλέησε. Συνεμερίσθη τήν προσληφθεῖσαν ἀνθρωπίνην φύσιν ἡμῶν καί ἕως οὐρανοῦ αὐτήν ἀνεβίβασε διά Σταυροῦ, Ἀναστάσεως καί Ἀναλήψεως.
Ἡ Ἐκκλησία, τό σῶμα Αὐτοῦ τό ἅγιον, τῇ ἐκχύσει τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, συνεχίζει τό ἁγιαστικόν καί φιλανθρωπικόν ἔργον Αὐτοῦ ἐπί τῆς γῆς. Ἁγιάζει ἀδιακόπως διά μέσου τῶν αἰώνων διά τῶν μυστηρίων τά μέλη αὐτῆς, καλλιεργεῖ, ἐξανθρωπίζει καί κατακοσμεῖ τά ἤθη τῶν ἀνθρώπων, στηρίζει τόν ἱερόν θεσμόν τῆς οἰκογενείας, διατρέφει τούς πένητας, συμπαρίσταται σήμερον ἐμπράκτως εἰς τά θύματα τῆς δημιουργηθείσης οἰκονομικῆς κρίσεως καί καλεῖ τήν ἀνθρωπότητα εἰς καταλλαγήν, συμφιλίωσιν, εἰρήνην καί δικαιοσύνην, φιλανθρωπίαν, ἀγάπην καί εὐεργεσίαν.
Ἐξαιρέτως ἡ Ἐκκλησία Ἱεροσολύμων, ἡ πρώτη εὐαγγελισθεῖσα τήν τοῦ Χριστοῦ Γέννησιν, δέεται ἀπό τοῦ Σπηλαίου τούτου καί ἀπό τῆς Κωνσταντινείου Βασιλικῆς ταύτης, τῆς ὁποίας διά μέσου τῶν αἰώνων φύλαξ πιστός ἀπεδείχθη, ὑπέρ εἰρήνης καί ἀγαθῆς καταστάσεως τοῦ σύμπαντος κόσμου, ὑπέρ καταπαύσεως τῶν γεγονότων βίας εἰς τήν Μέσην Ἀνατολήν καί ἀλλαχοῦ, ὑπέρ παύσεως τῶν τρομοκρατικῶν ἐνεργειῶν, ὑπέρ σεβασμοῦ τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας καί λατρείας, ὑπέρ ἀπελευθερώσεως τῶν ἀπαχθέντων Ἱεραρχῶν καί τῶν ἀπαχθεισῶν μοναζουσῶν τῆς ἀδελφῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀντιοχείας καί ὑπέρ τῆς τῶν πάντων καταλλαγῆς καί ἑνώσεως.
Ἐν τῇ Ἁγίᾳ Πόλει Βηθλεέμ, ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2013.
Διάπυρος πρός Κύριον Εὐχέτης,
ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γ’
Πατριάρχης Ἱεροσολύμων