ΜΗΝΥΜΑ ΔΙΑ ΤΑΣ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΠΥΡKΑΪΑΣ

Ἐξοχώτατον Πρωθυπουργόν

τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως

κ. Κωνσταντῖνον Καραμανλῆν

Εἰς Ἀθήνας

Ἀριθμ. Πρωτ.

592

Ἐξοχώτατε κ. Πρωθυπουργέ,

Μετά βαθείας λύπης καί ὀδύνης καρδίας πληροφορούμεθα τόν τραγικόν ἀπολογισμόν τῶν θυμάτων καί τήν σύνολον ζημίαν, τῆς συνεχιζομένης αἰφνιδίου πυρίνης ἐπιθέσεως κατά τῆς φιλτάτης ἡμῶν Πατρίδος, ἀμυνομένης νῦν παντί τρόπῳ ὑπέρ δύναμιν, πρός διατήρησιν τῆς ἐν τῷ νῦν καί ἐν τῷ μέλλοντι εὐημερίας τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ.

Ὁ θάνατος τόσων ἀνθρώπων, ἡ σκληρά δοκιμασία τῶν συγγενῶν αὐτῶν, τῶν λοιπῶν ἐπιζώντων ἐν ταῖς πληγείσαις περιοχαῖς, ἀλλά καί ὁλοκλήρου τοῦ συμπάσχοντος καί ἀγωνιῶντος Ἑλληνικοῦ Λαοῦ, καθίστανται συμπάσῃ τῇ ὁμαίμονι Ἁγιοταφιτικῇ Ἀδελφότητι, ἀφορμή θερμῆς προσευχῆς ἐνώπιον τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων, ὑπέρ τῆς Ὑμετέρας Ἐξοχότητος καί πάντων τῶν διοικούντων, ἐπίσης ὑπέρ τῶν πληγέντων, ὅπως ὁ Κύριος, ὁ Ἰατρός τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων, ἰάσηται τά διττά τραύματα καί περιφρουρήσῃ τήν φιλόχριστον Ἑλλάδα, τήν τροφόν τοῦ πολιτισμοῦ, «ἀπό πάσης ἀνάγκης, θλίψεως καί νόσου καί βλάβης».

Ἐπί οὖν τούτοις, εὐχόμενοι, ἵνα ἡ Πατρίς, ἡ διερχομένη διά τῆς ἀπειλῆς τοῦ πυρός, ἐξέλθῃ τῆς ἐθνικῆς αὐτῆς τραγῳδίας «εἰς ἀναψυχήν» ὡς τάχιστα, ἐπικαλούμεθα ἐπί τούς ὀδυνωμένους πληγέντας, ἐπί τήν Ὑμετέραν Ἐξοχότητα καί πάντας τούς Αὐτῆς συνεργάτας, τήν χάριν καί τήν παραμυθίαν τοῦ Παναγίου Τάφου, κραταιούσας Ὑμᾶς εἰς τήν ὥραν ταύτην τῆς δοκιμασίας καί διατελοῦμεν.

Ἐν τῇ Ἁγίᾳ Πόλει Ἱερουσαλήμ    ‚ϐζ’   Αὐγούστου  ιγ’.

Τῆς Ὑμετέρας Τετιμημένης Ἐξοχότητος

Διάπυρος πρός Κύριον Εὐχέτης

ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γ’

Πατριάρχης Ἱεροσολύμων