1

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2010 ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ.

Κατά τήν πρωΐαν τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς, 20ῆς Μαρτίου / 2ας Ἀπριλίου 2010, ὁ Γέρων Δραγουμᾶνος Μητροπολίτης Ἐλευθερουπόλεως κ. Χριστόδουλος, συμφώνως πρός τό προσκυνηματικόν καθεστώς, κρατῶν τήν κλεῖδα τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως κατῆλθε διά τῆς Χριστιανικῆς Ὁδοῦ ἀπό τῆς Πύλης τοῦ Πατριαρχείου, συνοδείᾳ Ἀρχιερέων τοῦ Πατριαρχείου καί μεγάλου πλήθους εὐλαβῶν προσκυνητῶν εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, καί ἤνοιξε τήν Ἁγία Πύλην αὐτοῦ.

Ἀκολούθως οἱ Ἀρχιερεῖς ἀνῆλθον εἰς Γολγοθᾶν διά προσκύνησιν καί κατόπιν, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βόστρων κ. Τιμοθέου, ἡ ἱερά πορεία κατῆλθεν εἰς τό προσκύνημα τοῦ Πραιτωρίου, τοῦ τόπου τῆς ὑπό τοῦ Πιλάτου κρίσεως καιί ἀναιτίου καταδίκης τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἐκεῖ, ἀφ’ οὗ ἀνεγνώσθησαν αἱ ὧραι τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς καί ἀνεπέμφθησαν δεήσεις πρός τόν Πανάγαθον Θεόν, ὁ Σεβασμιώτατος ᾖρεν ἐπ’ ὤμων τόν Τίμιον Σταυρόν καί  κατηυθύνθη διά τῆς ὁδοῦ τοῦ Μαρτυρίου εἰς τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν, τόπον τῆς σταυρικῆς θυσίας τοῦ Κυρίου,  τοῦ Γέροντος Δραγουμάνου ἀκολουθοῦντος καί τοῦ συνωστιζομένου πλήθους ἱερέων, μοναχῶν, μοναζουσῶν καί πιστῶν εἰσερχομένων εἰς τόν Ναόν μετά μεγάλων ξυλίνων σταυρῶν καί ἱσταμένων πλησίον καί πέριξ τοῦ Γολγοθᾶ, ἔνθα ἀνεγνώσθησαν αἱ Βασιλικαί Ὧραι τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς.

Ἡ ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ τῆς Ἀποκαθηλώσεως ἐτελέσθη εἰς το Καθολικόν τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως. Ἀπό τοῦ προαυλίου τοῦ Ναοῦ τῶν Ἁγίων καί θεοστέπτων βασιλέων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος  Γ’, φέρων μόνος Αὐτός ἐγκόλπιον, τῶν Ἀρχιερέων φερόντων μόνο ἐπανοκαλύμμαυχον καί συνοδευόμενος ὑπό τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος, κατῆλθε διά τῶν βαθμίδων τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου καί διά τοῦ προσκυνήματος τῆς Ἁγίας Ἀποκαθηλώσεως καί τοῦ χώρου ἔμπροσθεν τοῦ Κουβουκλίου τοῦ Παναγίου Τάφου εἰς τό Καθολικόν τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως.

Ἐνταῦθα ἐτελέσθη ἐν κατανύξει ὁ Ἑσπερινός τῆς Ἀποκαθηλώσεως, πρός τό τέλος τοῦ ὁποίου ὁ χορός τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως ἔψαλε εἰς γνήσιον βυζαντινόν ὕφος τό κατανυκτικόν τροπάριον τῆς Ἀποκαθηλώσεως καί τῆς Ταφῆς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ: «Σέ, τόν ἀναβαλλόμενον τό φῶς ὥσπερ ἱμάτιον…».

Μετά τήν λῆξιν τοῦ Ἑσπερινοῦ, ὅστις ἀνήκει εἰς τάς Παρρησίας τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, ὁ Μακαριώτατος ἐν συνοδείᾳ καί πενθίμῳ κρούσει τῶν κωδώνων ἀνῆλθε διά τῆς χριστιανικῆς ὁδοῦ εἰς τό Πατριαρχεῖον.

Περί τήν 11.00’ προμεσονύκτιον ὥραν τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς, ὁ Μακαριώτατος ἐν συνοδείᾳ πάντων τῶν Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων, καί Ἱερέων τῶν ἄλλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτηρίου Ἀθανασίου καί τῶν διπλωματικῶν ἀντιπροσώπων ἄλλων Ὀρθοδόξων Κρατῶν καί πλήθους εὐλαβῶν προσκυνητῶν ἐκ διαφόρων Ὀρθοδόξων χωρῶν καί ἐντοπίων, κατῆλθεν εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως.

Ἐνταῦθα κατ’ ἀρχάς εἰς τό Καθολικόν ἐψάλη ὁ κανών, «Κύματι θαλάσσης…», ἕως ὅτου ἐνδυθῶσιν ὁ Μακαριώτατος καί οἱ Ἀρχιερεῖς τάς ἀργυροκεντήτους πενθίμους ἀρχιερατικάς στολάς αὐτῶν.

Μετά ταῦτα, ἐνδεδυμένοι καί φέροντες εἰς χεῖρας μικρά εὐαγγέλια, ἐλιτάνευσαν ἀπό τοῦ προσκυνήματος τοῦ «Μή μου ἅπτου» διά τῶν παρεκκλησίων κύκλῳ τοῦ Καθολικοῦ τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως ἐξωτερικῶς, τῶν «Κλαπῶν», τοῦ Ἁγίου Λογγίνου τοῦ Ἑκατοντάρχου, τοῦ «Διεμερίσαντο τά ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς», τοῦ «Ἀκανθίνου Στεφάνου», τοῦ «Ἀδάμ» καί ἀνῆλθον εἰς τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν, ἐν ᾧ ἔφερον μεθ’ ἑαυτῶν ὁ Μακαριώτατος καί οἱ Ἀρχιερεῖς τό εἱλητάριον τοῦ Ἱεροῦ Ἐπιταφίου.

Τοῦτον ἐναπέθεσαν ἐπί τῆς Ἁγίας Τραπέζης τοῦ Φρικτοῦ Γολγοθᾶ, ὅν καί μετά τήν ἀνάγνωσιν τοῦ Εὐαγγελίου προσεκύνησαν.

Ἐκ τοῦ φρικτοῦ Γολγοθᾶ κατῆλθον εἰς τό ἱερόν προσκύνημα τῆς Ἁγίας Ἀποκαθηλώσεως, ἐπί τοῦ λίθου τοῦ ὁποίου κατέθεσαν τό ἐν Ἐπιταφίῳ μετ’ ἀνθέων κεκαλυμμένον κεντημένον Σῶμα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἐκ τῆς Ἀποκαθηλώσεως ἡ λιτανεία κατηυθύνθη πρός τόν Πανάγιον Τάφον, πέριξ τοῦ ὁποίου περιῆλθεν τρίς. Μετά τήν τρίτην περιφοράν ὁ Ἐπιτάφιος κατετέθη ἐπί τοῦ λίθου τοῦ ἁγίου Τάφου καί, θυμιῶντος τοῦ Μακαριωτάτου καί ἐν συνεχείᾳ δύο Ἀρχιερέων, ἐψάλησαν αἱ τρεῖς στάσεις  τῶν Ἐγκωμίων τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς: «Ἡ ζωή ἐν τάφῳ», «Ἄξιόν ἐστιν» καί «Αἱ γενεαί πᾶσαι», μετά τάς ὁποίας τά «Εὐλογητάρια».

Τόν θεῖον λόγον ἐκήρυξεν εἰς τό σημεῖον τοῦτο ὁ Γέρων Ἀρχιγραμματεύς, Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος.  (βλέπε σύνδεσμο https://jerusalem-patriarchate.info/2010/04/02/1173/ )

Μετά τούς «Αἴνους» καί τήν Δοξολογίαν, ἡ Ἱερά ἀκολουθία τοῦ Ἐπιταφίου κατέληξεν εἰς τό Καθολικόν τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, ἔνθα ἀνεγνώσθησαν αἱ προφητεῖαι καί τό Ἀποστολικόν καί Εὐαγγελικόν ἀνάγνωσμα καί ἐγένετο ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου ἡ Ἀπόλυσις.

Ἀκολουθίαι τοῦ Ἐπιταφίου θρήνου ἐψάλησαν ἐπίσης ἐνωρίτερον καί εἰς ἕν ἕκαστον ἐκ τῶν μοναστηρίων πέριξ τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, καθῶς καί εἰς τόν Μοναστηριακόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.
ngg_shortcode_0_placeholder