ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ 2010 ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

Ἡ μνήμη τῆς ἐπί πώλου ὄνου καθέδρας καί τῆς θριαμβευτικῆς εἰσόδου τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Βασιλέως τῶν βασιλευόντων καί Κυρίου τῶν κυριευόντων πρό τοῦ ζωοποιοῦ Αὐτοῦ πάθους ἀπό τῆς Χρυσῆς Πύλης εἰς τά Ἱεροσόλυμα ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων μέ ἰδιαιτέραν λαμπρότητα καί ἐπισημότητα καί συμφώνως τῷ προσκυνηματικῷ καθεστῶτι εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως. Ἡ πύλη αὐτή, ἡ πύλη τῶν βασιλέων, παραμένει σήμερον κλειστή, ἀλλά ἀναμένει τόν Βασιλέα τῆς δόξης.

Ἀφ’ ἑσπέρας, μετά τήν ἐν τῷ Ἱερῷ Μοναστηριακῷ Ναῷ τῶν Ἁγίων ἰσαποστόλων καί ἐνδόξων θεοστέπτων βασιλέων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης ἀνάγνωσιν τῆς Θ’ Ὥρας, ἐτελέσθη πανηγυρικός Ἑσπερινός μετ’ ἀρτοκλασίας εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, χοροστατοῦντος τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου τοῦ Γ’. Μετά τήν τέλεσιν τοῦ Ἑσπερινοῦ πολλοί τῶν κληρικῶν καί μοναχῶν καί τῶν πιστῶν ἀνῆλθον, παρά τήν βροχήν, εἰς κώμην Βηθφαγῆν, παρακειμένην τῇ Βηθανίᾳ, ἔνθα σῴζεται ἡ τοποθεσία, ἀφ’ ἧς ἤρξατο ἡ ἐπί πώλου ὄνου καθέδρα καί εἴσοδος τοῦ Κυρίου ἡμῶν εἰς τά Ἱεροσόλυμα μετά τῶν μαθητῶν Αὐτοῦ.

Εἰς τήν ἐνταῦθα Ἱεράν Μονήν τῆς Βαϊοφόρου, ἀναδειχθεῖσαν ὑπό τοῦ Κυπρίου μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Τιβεριάδος κυροῦ Γρηγορίου, προσελθών ὁ Μακαριώτατος, ηὐλόγησε τά βαΐα, διένειμε ταῦτα εἰς τούς πιστούς καί ἀκολούθως ἀνέθεσε τῷ Πανιερωτάτῳ Μητροπολίτῃ Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίῳ, ὅπως προεξάρχῃ τῆς ἐντεῦθεν ἀρξαμένης βαϊοφόρου πορείας εἰσόδου εἰς τά Ἱεροσόλυμα, ἐν συμμετοχῇ πολλῶν χριστιανῶν συνοδευόντων, εἰς ἀνάμνησιν τῆς ἐπί πώλου ὄνου καθέδρας καί τῆς θριαμβευτικῆς εἰσόδου τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς Ἱεροσόλυμα, ὅτε οἱ παῖδες τῶν Ἑβραίων ἔψαλαν Αὐτῷ τό «Ὡσαννά τῷ Υἱῷ Δαυίδ» καί ὑπεδέχθησαν Αὐτόν μετά βαΐων καί κλάδων.

Ἡ πορεία, διελθοῦσα διά τῆς κοιλάδος τοῦ χειμάρρου τῶν Κέδρων, κατέληξε εἰς τήν παρά τήν πύλην τοῦ Ἁγίου Στεφάνου ἤ «τῶν Λεόντων» Ἱεράν Μονήν τῶν Ἁγίων καί δικαίων Θεοπατόρων Ἰωακείμ καί Ἄννης.

Τήν πρωΐαν τῆς Κυριακῆς τῶν βαΐων ἐτελέσθη εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως ἡ θ. Λειτουργία, συλλειτουργούντων τῷ Προεξάρχοντι Μακαριωτάτῳ  Πατριάρχῃ Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλῳ, πάντων τῶν Ἀρχιερέων τοῦ Πατριαρχείου, τοῦ παρεπιδημοῦντος βοηθοῦ Ἐπισκόπου τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Κρήτης θεοφιλεστάτου κ. Εὐγενίου, πολλῶν ἱερέων καί συμμετεχόντων πολλῶν προσκυνητῶν. Εἰς τήν κατάνυξιν καί τήν μεγαλοπρέπειαν τῆς θ. Λειτουργίας προσέθεσαν τά μέγιστα οἱ ἱεροψάλται τῆς χορῳδίας «Ρωμανός ὁ Μελῳδός» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Λεμεσοῦ τῆς Κύπρου, οἱ ἐλθόντες εἰς Ἱεροσόλυμα διά τάς ἡμέρας ἀπό τοῦ Σαββάτου τοῦ Λαζάρου ἕως καί τῆς Μεγάλης Δευτέρας τῇ πρωτοβουλίᾳ τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Λαζάρου, τοῦ δωρήσαντος καί τό τμῆμα τοῦ λειψάνου τοῦ Ἁγίου Λαζάρου εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Μάρθας καί Μαρίας.

Μετά τήν θ. Λειτουργίαν ἠκολούθησεν ἡ πέριξ τοῦ Παναγίου Τάφου καί ἀνά τά προσκυνήματα λιτανεία, συμφώνως τῷ προσκυνηματικῷ καθεστῶτι, ὁρίζοντι τά τῆς ἡμέρας ταύτης ἐν συνδυασμῷ καί μέ τόν κατά τό ἔτος τοῦτο κοινόν ἑορτασμόν τοῦ Πάσχα ὅλων τῶν Χριστιανικῶν Κοινοτήτων.

Κατά τήν Κυριακήν ταύτην τῶν Βαΐων ἐτηρήθη ἀνυπερθέτως τό δικαίωμα τῆς στάσεως τοῦ δευτέρου φύλακος τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου ἐντός τοῦ Κουβουκλίου τοῦ Παναγίου Τάφου παρά τόν λίθον τοῦ ἀγγέλου, διαρκούσης τῆς λιτανείας τῶν Ἀρμενίων, γεγονός τό ὁποῖον οὗτοι ἠμφεσβήτησαν πρό διετίας, ἀπεδέχθησαν δέ μετά ταῦτα, ἐλθόντες εἰς τό Πατριαρχεῖον καί μετά τῆς Ἰσραηλινῆς Ἀστυνομίας συναντηθέντες  μετά τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου τοῦ Γ’.

Μετά τήν λιτανείαν ἐγένετο πανηγυρική ἐν κρούσει κωδώνων ἄνοδος εἰς τό Πατριαρχεῖον, ἔνθα ὁ Μακαριώτατος ὑπεδέχθη καί ηὐλόγησεν μετά βαΐων ἕνα ἕκαστον τῶν προσερχομένων Αὐτῷ ἱερέων καί τοῦ πλήθους τῶν εὐλαβῶν προσκυνητῶν.

Τό ἑσπέρας τῆς ἰδίας ἡμέρας ἐτελέσθη ἡ ἱερά ἀκολουθία τῶν Νυμφίων εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, τῇ συμμετοχῇ πολλῶν εὐλαβῶν προσκυνητῶν ἐν πολλῇ κατανύξει. Μετά τό πέρας τῆς ἀκολουθίας ὁ Μακαριώτατος ὡμίλησε πρός τούς εὐλαβεῖς προσκυνητάς περί τῆς σταυρικῆς περιόδου τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, τήν ὁποίαν ἤδη διανύσαμεν καί καί τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος τῶν Παθῶν τοῦ Κυρίου, εἰς τήν ὁποίαν εἰσερχόμεθα. Περί τῶν Ἁγίων Παθῶν τά ὁποῖα ἐβίωσεν ἐν ἀπαθείᾳ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός καί τά ὁποῖα ἀποδεικνύουν τήν ἀπέραντον φιλανθρωπίαν καί ἀγάπην Αὐτοῦ. Ἐπίσης, ὁ Μακαριώτατος  ἐσχολίασεν τόν στίχον τῶν στιχηρῶν τῶν Αἴνων τοῦ Ὄρθρου τῆς Μεγάλης Δευτέρας «καί συνανυψῶ ὑμᾶς εἰς τήν ἄνω Ἱερουσαλήμ», λέγων ὅτι ἄνω Ἱερουσαλήμ δέν εἶναι ἄλλη ἀπό τήν ἐπουράνιον βασιλείαν, ἡ ὁποία «ἐντός ἡμῶν ἐστίν», δηλονότι ἐντός τῶν καρδιῶν τῶν πιστῶν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_0_placeholder