1

Η 9η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΕΝΘΡΟΝΙΣΕΩΣ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ Κ.Κ. ΘΕΟΦΙΛΟΥ.

Τήν 9ην /22αν Νοεμβρίου 2014, ἡμέραν καί τῆς μνήμης τοῦ ἐν ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Νεκταρίου τοῦ ἐν Αἰγίνῃ, τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ἑώρτασε τήν 9ην ἐπέτειον τῆς ἐκλογῆς καί ἐνθρονίσεως τοῦ σεπτοῦ Προκαθημένου αὐτοῦ Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου.

Ἐπί τῇ μνήμῃ τοῦ γεγονότος τούτου ἀνεπέμφθη Δοξολογία εἰς τό Καθολικόν τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου, συνιερουργούντων τῶν Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιερέων καί Ἱερομονάχων, διακόνων, ἱερέων καί συμπροσευχομένων ἐκπροσώπων τοῦ ἀραβοφώνου ἡμῶν ποιμνίου, προσκυνητῶν ἐξ Ἑλλάδος καί Ρωσίας, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Γεωργίου Ζαχαριουδάκη, μετά τῆς ἐριτίμου συζύγου αὐτοῦ καί προσωπικοῦ τοῦ Προξενείου.

Μετά τήν Δοξολογίαν ἐγένετο ἐπίσημος ἄνοδος εἰς τά Πατριαρχεῖα.
Ἐνταῦθα κατά τήν τάξιν προσεφώνησαν τόν Μακαριώτατον ἐξ ὀνόματος τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου ὁ Γέρων Ἀρχιγραμματεύς Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως αὐτοῦ ἑλληνιστί:

Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,

Ἡ μνήμη τοῦ εὐοιώνου καί αἰσίου γεγονότος τῆς πρό ἐννεαετίας ψήφοις κανονικαῖς καί ὁμοφώνοις τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου ἐκλογῆς τῆς Ὑμετέρας σεπτῆς Μακαριότητος καί Ἐνθρονίσεως Αὐτῆς εἰς τόν μαρτυρικόν καί ἔνδοξον θρόνον τοῦ ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου συνήγαγε σήμερον τούς μακράν καί τούς ἐγγύς τιμίους Ἁγιοταφίτας Πατέρας, τούς ἱερεῖς καί λαϊκούς ἐκπροσώπους τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Ἀραβοφὠνου ποιμνίου ἡμῶν, τῆς Ἑλληνικῆς Ἱεροσολυμιτικῆς παροικίας καί τῆς μητρός ἡμῶν πατρίδος εἰς πανηγυρικήν δοξολογικήν σύναξιν καί προσευχήν εἰς τό σέμνωμα τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως ἡμῶν, τόν πανίερον ναόν τῆς Ἀναστάσεως, καί νῦν εἰς τήν ἱστορικήν ταύτην Πατριαρχικήν αἴθουσαν πρός ὁλοκλήρωσιν καί πλήρωσιν τῆς ἐπί τῷ γεγονότι τούτῳ χαρᾶς ἡμῶν.

Ἡ χαρά ἡμῶν πεπλήρωται ὡς ἐκ τῆς θεωρήσεως ἐπί τῇ ἑορτίῳ ἐπετείῳ ταύτῃ τοῦ γεγονότος τῆς σταθερᾶς καί ἀδιακυμάντου ἐννεατοῦς διοικήσεως καί διαποιμάνσεως τοῦ σώματος τῆς Μητρός τῶν Ἐκκλησιῶν καί τῆς ἐν αὐτῇ Γεραρᾶς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος συμφώνως τῇ ἐκκλησιαστικῇ καί προσκυνηματικῇ αὐτῆς παραδόσει καί τάξει.

Τοῦτο ἐμφαίνεται ἐκ τῶν ἐπιτελεσθέντων ποιμαντικῶν ἔργων εἰς τό τίμιον πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας. Ἐκ τῆς τελέσεως τῆς θείας λειτουργίας καί τῆς κηρύξεως τοῦ Εὐαγγελικοῦ μηνύματος ὑπ΄ Αὐτῆς τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος κατά τάς ἑορτάς οὐχί μόνον εἰς τάς Κοινότητας τῶν μεγάλων πόλεων ἀλλά καί εἰς αὐτάς τῶν μικρῶν, ἵνα τό μικρόν ποίμνιον αὐτῶν ἐνισχύηται πνευματικῶς καί ἠθικῶς εἰς τήν εἰρηνικήν διαβίωσιν αὐτοῦ εἰς τό πολυθρησκευτικόν καί ἀνειρήνευτον περιβάλλον τῆς Μέσης Ἀνατολῆς καί τῆς Ἁγίας Γῆς. Εἰς τό λειτουργικόν τοῦτο ἔργον ἐξηκολούθησε νά ἔρχηται ὡς ἐνισχυτικόν διδακτικόν τό κήρυγμα τοῦ καθ΄ἑκάστην Κυριακήν φυλλαδίου “Φῶς Χριστοῦ” καί τῆς καθ΄ἕκαστον μῆνα ἐκκλησιαστικῆς ἐφημερίδος, ἀμφοτέρων δωρεάν διανεμομένων εἰς πάσας τάς ἐνορίας τοῦ Πατριαρχείου ἐν τῇ δικαιοδοσίᾳ αὐτοῦ εἰς Ἰσραήλ, Παλαιστινιακόν κράτος, Ἰορδανίαν καί Κατάρ. Εἰς τήν ἀποδοχήν καί ἐμπέδωσιν τοῦ θείου λόγου ἦλθον ὡς ἀρωγός τά ἔργα, ὡς ἐπί παραδείγματι ἡ ἀνακαίνισις τοῦ ἐν τῇ Κοινότητι τοῦ Ἀμποῦ-Σνάν καί τῷ κοιμητηρίῳ αὐτῆς παρεκκλησίου τοῦ ἁγίου Γεωργίου, ἡ οἰκονομική ἐνίσχυσις διά τήν ἀνακαίνισιν τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τοῦ προφήτου Ἠλιοῦ τῆς Κοινότητος Ταρσήχας ἐπί τῇ συμπληρώσει ἑκατονταετίας ἀπό τῆς ἱδρύσεως αὐτοῦ, ἡ κατά τακτά χρονικά διαστήματα οἰκονομική ἐνίσχυσις ὑπό τοῦ Πατριαρχείου εἴτε ἐκ τῶν πόρων αὐτοῦ εἴτε ἐκ συνδρομῶν χορηγῶν τῇ συστάσει αὐτοῦ διά τήν ἀποτελείωσιν τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τῶν Γενεθλίων τῆς Θεοτόκου τῆς Κοινότητος Σαχνίν, ἡ οἰκονομική ἐνίσχυσις ὑπό τοῦ Πατριαρχείου διά τήν συντήρησιν καί ἀνακαίνισιν ἱερῶν ναῶν αὐτοῦ εἰς Ἰορδανίαν καί δή τήν βόρειον τῆς Πατριαρχικῆς Ἐπιτροπείας τῆς περιοχῆς Ἴρπεντ, ἡ οἰκονομική ἐνίσχυσις τοῦ Πατριαρχείου πρός τόν ἐν Γάζῃ Πατριαρχικόν Ἐπίτροπον Σεβασμιώτατον Ἀρχιεπίσκοπον κ. Ἄλέξιον διά τήν ἀποτελείωσιν τοῦ ἐπιτελεσθέντος ὑπ’ αὐτοῦ ἀνθρωπιστικοῦ ἔργου φιλοξενίας εἰς τήν Ἱεράν Μονήν τοῦ ἁγίου Πορφυρίου τῶν ἀστέγων θυμάτων τῆς πρό μηνῶν διαδραματισθείσης ἐκεῖ πολεμικῆς συρράξεως.

Ἡ ἀγαστή συνεργασία καί ἡ ἐν Χριστῷ κοινωνία μετά τῶν Ὀρθοδόξων ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν ὑπῆρξε ὡσαύτως μέριμνα τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος ἐν συνεργασίᾳ μετά τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου. Εἰς τό πλαίσιον τῶν σχέσεων τούτων ἐπετελέσθησαν τά ἑξῆς ἄξια μνήμης ἔργα. Ἐπετεύχθη ἡ ἐπανίδρυσις τῇ ἐγκρίσει τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Κύπρου τῆς ἐν Λευκωσίᾳ Ἐξαρχίας τοῦ Παναγίου Τάφου διά τῆς συντηρήσεως, ἀναπαλαιώσεως καί ἀνακαινίσεως ,χάρις εἰς τάς προσπαθείας τοῦ ἐν Κύπρῳ Πατριαρχικοῦ Ἐξάρχου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Τιμοθέου, παλαιοῦ κτιρίου τοῦ Πατριαρχείου καί ἀνεγέρσεως εἰς τόν πέριξ χῶρον νέου ναοῦ πρός τιμήν τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου καί τοῦ Ἁγίου νεο-ἱερομάρτυρος Φιλουμένου τοῦ Ἁγιοταφίτου, τοῦ παρά τό Φρέαρ τοῦ Ἰακώβ μαρτυρικῶς τελειωθέντος, ὅνπερ ναόν ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης μετά τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Χρυσοστόμου ἐνεκαινίασε. Ἔλαβε χώραν ἡ φιλοξενία παρά τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων ἐν ἐπισήμῳ ἐπισκέψει τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Φινλανδίας κ. Λέοντος καί τῆς συνοδείας αὐτοῦ. Ὡσαύτως ἔλαβε χώραν ἡ φιλοξενία παρά τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου ἐν συνεργασίᾳ μετά τῆς Ἀδελφότητος τῶν Φραγκισκανῶν τῆς ἀπό 23ης ἕως καί 27ης παρελθόντος μηνός Μαϊου ἐπισκέψεως τοῦ Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου καί τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχικοῦ Βαρθολομαίου ἐν τηρήσει τῆς παρ΄ ἡμῖν ἐκκλησιαστικῆς καί προσκυνηματικῆς τάξεως. Εὐθύς μετ’ αὐτήν ἔλαβε χώραν ἡ συνάντησις ἐκπροσώπων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν μετά τοῦ μεγαλειοτάτου βασιλέως τῆς Ἰορδανίας Ἀμπντάλα Ἴμπν Χουσέιν τῇ κοινῇ προσκλήσει Αὐτοῦ καί τοῦ Πατριαρχείου καί ἡ προσευχή ὑπέρ τῆς εἰρήνης εἰς τόν τόπον τῆς βαπτίσεως τοῦ Κυρίου ἐν Ἰορδάνῃ ποταμῷ. Μετά τό γεγονός τοῦτο ἡ Ὑμετέρα Μμακαριότης συμμμετέσχε μετά συνοδείας εἰς τά ἐγκαίνια τοῦ ἐν Τιράνοις ἱεροῦ ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως. Ἡ ὑπό τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου ἐν Ἀμμάν τῆς Ἰορδανίας φιλοξενία τῶν ἑβδομήκοντα μελῶν τῆς Κοινῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ θεολογικοῦ διαλόγου μεταξύ τῆς Ὀρθοδόξου καί τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας δεόντως ἐξετιμήθη καί ἀπέσπασεν εὐμενῆ σχόλια καί εὐχαριστίας. Ἀπό 24ης ἕως καί 27ης παρελθόντος μηνός Ὀκτωβρίου ἔλαβε χώραν ἡ ἐπίσκεψις τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος εἰς τό Πατριαρχεῖον Ρουμανίας διά τούς ἑορτασμούς ὑπ΄ αὐτῆς τοῦ ἁγίου μάρτυρος Δημητρίου τοῦ νέου καί ἡ ἀπονομή τῇ Ὑμετέρᾳ Μακαριότητι τοῦ τίτλου τοῦ ἐπιτίμου διδάκτορος ὑπό τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Βουκουρεστίου. Ἡ ἐπίσκεψις αὕτη συνέσφιγξε τόν ἐν Χριστῷ σύνδεσμον τῶν δύο ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν διά μίαν νέαν συνεργασίαν ἐπ’ ὠφελείᾳ ἀμφοτέρων.

Ἀξιοχρέως ὡσαύτως μνημονευθήτω ἡ συμβολή τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου ταῖς ἐνεργείαις τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος εἰς τήν καταπολέμησιν τῆς βίας, τήνἐπικράτησιν τῆς εἰρήνης καί τήν ὑποστήριξιν τῆς θέσεως τῶν χριστιανῶν, ἰδίᾳ ἐν τῇ περιόδῳ ταύτῃ τοῦ διωγμοῦ αὐτῶν εἰς περιοχάς τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Τό ἔργον τοῦτο ἐπετελέσθη κυρίως διά τοῦ ἐνεργοῦς ἡγετικοῦ ρόλου, τόν ὁποῖον ἀνέλαβε τό Πατριαρχεῖον εἰς τό Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Ὁ ρόλος οὗτος ἔφερε καρπούς διοικητικῆς καί οἰκονομικῆς ἀναρρώσεως τοῦ Συμβουλίου, ἐκ τοῦ ἐξ οὗ ἔπασχε οἰκονομικοῦ τέλματος. Χάριν τῆς ἐν εἰρήνῃ θρησκευτικῆς συμβιώσεως καί τῆς ἐν τῷ πλαισίῳ ταύτης στηρίξεως τῆς θέσεως τῶν χριστιανῶν εἰς τάς ἑστίας αὐτῶν ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης εὐθαρσῶς ὑπεστήριξε τήν διατήρησιν τοῦ καθεστῶτος τῶν Ἱεροσολύμων καί τήν προστασίαν αὐτοῦ ἐκ τῶν ἀποπειρῶν ἀλλοιώσεως αὐτοῦ. Τοῦτο κατεφάνη διά τῆς πρό καιροῦ ἀλλά καί διά τῆς προσφάτου ἐπισκέψεως τῶν Ἀρχηγῶν τῶν Ἐκκλησιῶν τῶν Ἱεροσολύμων τῇ πρωτοβουλίᾳ τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν περιοχήν τοῦ Ναοῦ τοῦ Σολομῶντος.

Ἀναφέρω ταῦτα, Μακαριώτατε, ὡς γεγονότα, ἀνάλεκτα ἐκ τοῦ λειμῶνος τῆς ζωῆς καί τῆς ποικίλης δράσεως τοῦ Πατριαρχείου, οὐχί μετά καυχήσεως ὑπερφιάλου ἀλλά μετά τῆς ἐν Χριστῷ τοιαύτης, ἵνα ταῦτα ἀποτελέσουν δι’ ἡμᾶς τούς Ἁγιοταφίτας, τούς φέροντας τό τιμιώτερον ἐπί γῆς μοναχικόν ὄνομα, οὐχί βάσιν ἐπαναπαύσεως δι’ ἀναψυχήν καί ἀπραξίαν, ἀλλά ἐφαλτήριον ἀφετηρίας καί ἐκκινήσεως, ἵνα ἐπιδιώξωμεν τά τελειότερα, οὐχί ἀφ’ ἑαυτῶν ἐνεργοῦντες, ἀλλ’ ὡς ἀλλήλων μέλη ἀλλλοσυμπληρούμενοι καί ἐν ὑπακοῇ συνεργαζόμενοι κατά τό πρότυπον τῆς ἁρμονίας τῶν μελῶν τοῦ σώματος, ἥν ἔθεσεν ὁ Δημιουργός πρός ὄφελος ἡμῶν καί σωτηρίαν καί δόξαν τοῦ ὀνόματος Αὐτοῦ.

Μετά τοιούτων σκέψεων καί προθέσεων, Μακαριώτατε, ὑψῶ τό ποτήριον ἐξ ὀνόματος τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου καί τῆς Ἀγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος, εὐχόμενος Αὐτῇ ὑγιείαν ἐπί μήκιστον ἐπί ἔτη πολλά καί δύναμιν κυβερνητικήν Ἁγίου Πνεύματος ἐξ ὕψους, ἵνα ἐπί τῶν ἡμερῶν Αὐτῆς ἡ Σιωνῖτις Μήτηρ τῶν Ἐκκλησιῶν ποιμαίνηται καί καθοδηγῆται νά ἐπιτελῇ εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν τήν θείαν αὐτῆς ἀποστολήν ἐν ἀδιακρίτῳ ὑπακοῇ τῷ ἱδρυτῇ αὐτῆς πρός σωτηρίαν ψυχῶν, ἔπαινον τοῦ εὐλογημένου ἡμῶν γένους καί δόξαν τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ ἡμῶν. Γένοιτο.

 

Ὡσαύτως προσεφώνησαν τόν Μακαριώτατον ὁ ἔχων τόν βαθμόν Πρέσβεως ὁ ἐκλαμπρότατος Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα ἐξοχώτατος κ. Γεώργιος Ζαχαριουδάκης διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως αὐτοῦ ἑλληνιστί:

Μακαριώτατε,
Σεβασμιώτατοι Αρχιερείς,

Σεβαστοί Πατέρες,

Κυρίες και Κύριοι

Με αισθήματα ιδιαίτερης χαράς και βαθύτατης τιμής παρευρίσκομαι, σήμερα, στην ιστορική έδρα της Μητέρας των Εκκλησιών, στον πανηγυρικό εορτασμό της επετείου της ενθρονίσεως της Αυτού Θειοτάτης Μακαριότητος, του Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου Γ’, εις τον ένδοξο αλλά και μαρτυρικό θρόνο του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου.

Με την ευκαιρία του σημερινού εορτασμού, Σας εκφράζω, Μακαριώτατε, ως εκπρόσωπος της Ελλάδος, την εκτίμηση, την αναγνώριση και τον σεβασμό μας για το θρησκευτικό και εθνικό έργο που επιτελείτε και Σας μεταφέρω τις θερμότερες ευχές μας για επιτυχή συνέχιση και εκπλήρωση της ιστορικής αποστολής, την οποία έχετε αναλάβει.

Στην ταραγμένη εποχή μας, η ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής καλείται να αντιμετωπίσει μείζονες προκλήσεις για τη σημερινή της κατάσταση αλλά και, κυρίως, για την μελλοντική της πορεία. Παράλληλα, συνεχίζει να ταλανίζεται τόσον από χρόνια όσον και από συγκυριακά προβλήματα, όπως αυτά προκαλούνται από ραγδαίες και καταλυτικές εξελίξεις. Περισσεύουν, σήμερα, οι έντονες αντιπαραθέσεις και η οξύτητα, επικρατούν οι ακραίες φωνές και ο φανατισμός, εξαπλώνονται φαινόμενα μισαλλοδοξίας, ενώ οι επιταγές του δικαίου καταστρατηγούνται και οι ηθικές αρχές και αξίες αμφισβητούνται και ανατρέπονται.

Κατά το τελευταίο διάστημα, ιδιαίτερα, εδώ στους Θεοβάδιστους Τόπους, η βία ευρίσκεται σε έξαρση, ο φόβος και η ανασφάλεια κυριαρχούν, οι άνθρωποι θρηνούν, καθημερινά, αθώα θύματα και η ειρήνη που όλοι ευχόμαστε φαίνεται να παραμένει μακρινή και δυσπρόσιτη.
Σε αυτό το ρευστό περιβάλλον, το παλαίφατο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, τιμώντας τις ιερές παρακαταθήκες της μακραίωνης ιστορικής διαδρομής του, διατηρεί και εδραιώνει την διεθνή ακτινοβολία του ως κορυφαίου θεσμού της Ορθοδοξίας, παραμένοντας προσηλωμένο στο θρησκευτικό και πνευματικό του έργο της διαφύλαξης των πανίερων προσκυνημάτων της Χριστιανοσύνης στους Αγίους Τόπους και της διαποίμανσης των ορθοδόξων Αράβων. Παράλληλα, αναδεικνύεται σε πόλο μετριοπάθειας, διαλλακτικότητας και νηφαλιότητας, ο οποίος, παρά τις αντιξοότητες, διαδραματίζει έναν ρόλο καίριας σημασίας για την σταθερότητα της ευρύτερης περιοχής, προάγοντας την συμφιλίωση, τη συναδέλφωση και την ειρηνική συνύπαρξη των λαών.

Για την Ελλάδα, το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων συμβολίζει τη διαχρονική παρουσία της στους Αγίους Τόπους και τις παραδοσιακές φιλικές και εποικοδομητικές σχέσεις της με την περιοχή, ενώ, παράλληλα, δίνει υπόσταση στο πνεύμα των οικουμενικών αξιών του Ελληνισμού.

Μακαριώτατε,

Η προσωπική Σας συμβολή στην ευόδωση της αποστολής του Πατριαρχείου είναι καθοριστικής σημασίας. Με πολυσχιδείς και πολυεπίπεδες δραστηριότητες καθώς και εργώδεις προσπάθειες αναλώνετε τις δυνάμεις Σας στην ανύψωση του κύρους του τόσον τοπικά όσον και διεθνώς. Τείνοντας δε, ευήκοον ους προς τους δικαιολογημένους και θεμιτούς, εν πολλοίς, προβληματισμούς των μελών της Αγιοταφιτικής Αδελφότητας και του χριστεπωνύμου πληρώματος αλλά και με την πατρική Σας μέριμνα για τις ανάγκες τους αποκαθιστάτε στους κόλπους τους την απαραίτητη πνευματική συνοχή και ηρεμία, παρά τις δοκιμασίες που ανακύπτουν από ανυπέρβλητες, ενίοτε, δυσκολίες.

Η Ελλάδα, αναγνωρίζοντας την προσωπική προσφορά Σας και τιμώντας τους ακατάλυτους και ιστορικούς δεσμούς της με το Ιερό Καθίδρυμα, Σας παρέχει την πλήρη υποστήριξη και την αμέριστη συμπαράσταση της και Σας περιβάλλει με την εμπιστοσύνη της. Οι συνεχείς επισκέψεις Ελλήνων Αξιωματούχων στο Πατριαρχείο αποτελούν αδιάψευστη μαρτυρία περί των αρίστων σχέσεων καθώς και της αδιαπραγμάτευτης και αταλάντευτης συμπόρευσής μας μαζί Σας και με τον ιερό θεσμό.

Μακαριώτατε,

Συναισθανόμενοι το βάρος των ευθυνών που έχετε επωμισθεί και συμμεριζόμενοι τις αγωνίες Σας, είμαστε στο πλευρό Σας και Σας ευχόμαστε υγεία, μακροημέρευση και δύναμη για να συνεχίσετε την αποστολή Σας, προς όφελος του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, της Αγιοταφιτικής Αδελφότητος, της Ορθοδοξίας, των Χριστιανών της δοκιμαζόμενης Μέσης Ανατολής και του Έθνους.

Ἐξ ὀνόματος τοῦ Πατριάρχου Κυρίλλου τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας καί τῆς Ρωσσικῆς Ἀποστολῆς εἰς Ἱεροσόλυμα (Missia) ὁ ὁσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Θεοφάνης, ἐξ ὀνόματος τοῦ Πατριάρχου Δανιήλ τῆς Ρουμανικῆς Ἐκκλησίας ὁ αἰδεσιμολογιώτατος Πρεσβύτερος Δαυίδ
ἐξ ὀνόματος τοῦ ποιμνίου τῆς Ναζαρέτ ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναζαρέτ κ. Κυριακός,
ἐξ ὀνόματος τοῦ ποιμνίου τῆς πόλεως Ἰόππης ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἰόππης κ. Δαμασκηνός, ἐξ ὀνόματος τοῦ ποιμνίου τῆς βορείου Ἰορδανίας ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Πέλλης κ. Φιλούμενος, ἐξ ὀνόματος τοῦ ποιμνίου τῆς περιοχῆς Ἄκκρης Πτολεμαΐδος ὁ ὁσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Φιλόθεος, ἐξ ὀνόματος τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου ὁ ἐφημέριος αὐτοῦ π. Ἤσσα Τοῦμα, ἐξ ὀνόματος τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς Σιών ὁ ὁσιολογιώτατος Σχολάρχης μοναχός π. Νικόλαος, ἐξ ὀνόματος τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς τοῦ Ἁγίου Δημητρίου καί τοῦ Διευθυντοῦ αὐτῆς κ. Σαμήρ Ζανανήρι ὁ καθηγητής κ. Χάλεδ καί ἡ καθηγήτρια κ. Κομοδίκη καί ἐκ μέρους τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς Ἰορδανίας ἡ κυρία Ἴμ Ὀμάρ.

 

Τούτοις, εὐχαριστήσας, ἀντεφώνησεν ὁ Μακαριώτατος διά τοῦ κάτωθι ἀντιφωνήσεως Αὐτοῦ ἑλληνιστί ὡς ἕπεται:

Ἐκλαμπρότατε (Πρέσβυ) κ. Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος,
Σεβαστοί Ἅγιοι Πατέρες καί Ἀδελφοί,
Ἀγαπητοί Χριστιανοί,
Εὐλαβεῖς προσκυνηταί,

Σύσσωμος ἡ γεραρά Ἁγιοταφιτική ἡμῶν Ἀδελφότης μετά τοῦ Χριστεπωνύμου πληρώματος τῆς ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας, κατήλθομεν εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, ἔνθα ἀνεπέμψαμεν εὐχαριστήριον δοξολογίαν εἰς τόν ἅγιον Τριαδικόν Θεόν, ἐπί τῇ 9ῃ ἐπετείῳ τῆς ἀναρρήσεως τῆς Ἡμετέρας Μετριότητος εἰς τόν ἐπισκοπικόν καί Πατριαρχικόν θρόνον τοῦ ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, πρώτου Ἱεράρχου καί Ποιμενάρχου γενομένου ὑπ’ Αὐτοῦ τοῦ Κυρίου καί Ἀρχιποιμένος Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἡ σημερινή αὕτη Ἑόρτιος Θρονική ἐπέτειος, δέν ἀφορᾷ εἰς τό πρόσωπον τῆς Ἡμετέρας Ταπεινότητος μόνον, ἀλλά κυρίως εἰς τόν ἱερόν θεσμόν τοῦ ἐπισκοπικοῦ ἀξιώματος, τοῦ διασφαλίζοντος ἐφ’ ἑνός μέν, τήν αὐθεντίαν τῆς διαδοχικῆς ἀποστολικότητος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἀφ’ ἑτέρου δέ τήν ποιμαντικήν τοῦ ἐπισκόπου εὐθύνην καί μέριμναν, τήν ἐργαζομένην διά τῆς Ἐκκλησίας τήν σωτηρίαν τῶν ψυχῶν τῶν μελῶν τοῦ σώματος αὐτῆς, ὡς ἀγγέλλει ἡμῖν ὁ Ἀπόστολος Παῦλος λέγων: «Προσέχετε οὗν ἑαυτοῖς καί παντί τῷ ποιμνίῳ, ἐν ᾧ ὑμᾶς ἔθετο ἐπισκόπους, ποιμαίνειν τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ, ἥν περιεποιήσατο διά τοῦ ἰδίου αἵματος» (Πράξ. 20, 28).

Τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, δηλονότι τό Πνεῦμα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ• τοῦτο ἐστί «Τό λαλοῦν, ἐνεργοῦν, διαιροῦν τά χαρίσματα• δι’ οὗ Προφῆται ἅπαντες καί Θεοῦ Ἀπόστολοι καί οἱ διάδοχοι αὐτῶν ἐπίσκοποι τῆς Ἐκκλησίας, μετά μαρτύρων ἐστέφθησαν».

Τούτου ἕνεκεν ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ θεοφόρος παραινεῖ: «Πάντες τῷ ἐπισκόπῳ ἀκολουθεῖτε, ὡς ὁ Χριστός Ἰησοῦς τῷ Πατρί… Μηδείς χωρίς ἐπισκόπου τι πρασσέτω τῶν ἀνηκόντων εἰς τήν Ἐκκλησίαν. (ΒΕΠ, Σμυρν. 7), ἐν ὁμονοίᾳ Θεοῦ σπουδάζετε πάντα πράσσειν, προκαθημένου τοῦ ἐπισκόπου εἰς τύπον Θεοῦ καί τῶν πρεσβυτέρων εἰς τύπον συνεδρίου τῶν Ἀποστόλων» (ΒΕΠ Μαγν. 5).

Ἡ Ἐλαχιστότης Ἡμῶν, «λαβόντες τόν τόπον ἐν Χριστῷ τῆς ἀποστολικῆς ταύτης διακονίας» (Πράξ. 1, 25) οὐ παυόμεθα ἐργάζεσθαι ἐν ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν τό ἀγαθόν πρός πάντας, μάλιστα δέ πρός τούς οἰκείους τῆς πίστεως» (Γαλ. 6, 10), ἵνα φανερωθῇ ὅτι Χριστός «Θεός ὤν τέλειος, ἄνθρωπος ὤν τέλειος γίνεται, καί ἐπιτελεῖται τό πάντων καινῶν καινότατον, τό μόνον καινόν ὑπό τόν ἥλιον μέγα τῆς θείας οἰκονομίας μυστήριον, δηλονότι ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου», κατά τόν Κλήμεντα Ρώμης.

Τοῦτο ἡμεῖς ποιοῦμεν οὐ καυχώμενοι, «μηδείς καυχάσθω ἐν ἀνθρώποις» (Α’ Κορ. 1, 29), ἀλλά «ἀφορῶντες εἰς τόν τῆς πίστεως ἀρχηγόν καί τελειωτήν Ἰησοῦν, ὅς ἀντί τῆς προκειμένης αὐτῷ χαρᾶς ὑπέμεινε σταυρόν, αἰσχύνης καταφρονήσας, ἐν δεξιᾷ τε τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ κεκάθηκεν» (Ἑβρ. 12, 2). Τόν σταυρόν τούτου τοῦ ἀναστάντος Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ φέρουσα ἐπ’ ὥμων ἡ συνεργοῦσα ἡμῖν Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης, ὁμολογοῦμεν καί κηρύττομεν, διά τῆς διακονίας τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων ἐφ’ ἑνός, καί τῆς ποιμαντικῆς μερίμνης τοῦ Χριστεπωνύμου ἡμῶν πληρώματος ἀφ’ ἑτέρου.

Ἡ διακονία εἰς τά Πανάγια Προσκυνήματα δέν ἀφορᾷ εἰς ἱστορικά καί ἄψυχα μνημεῖα τῆς ἱερᾶς ἱστορίας, ἀλλά εἰς τήν ζῶσαν καί ἀπολυτρωτικήν μαρτυρίαν τῆς σωζούσης ἀληθείας τοῦ σταυρωθέντος καί ἀναστάντος Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ.

Λέγομεν δέ τοῦτο, διότι σύμπασα ἡ Οἰκουμένη καί δή ἡ περιοχή ἡμῶν, δηλονότι τῆς Μέσης Ἀνατολῆς διέρχεται, κατά τόν Προφητάνακτα Δαυίδ, διά πυρός καί ὕδατος (Ψαλμ. 65, 12). Οἱ ἐπώνυμοι τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ ὡς καί οἱ ἀθῷοι συνάνθρωποι αὐτῶν διώκονται ἀπηνῶς μέχρις αἵματος. «Ὁ ἀντίδικος διάβολος, ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίῃ» προαναφωνεῖ ὁ Ἀπόστολος Πέτρος (Α’ Πέτρ. 5, 8).

Ἡ σεπτή αὕτη 9η Πατριαρχική Ἐνθρονιστήριος ἐπέτειος ἐν τῷ Ἁγιωτάτῳ μαρτυρικῷ θρόνῳ τῆς ἁγιογραφικῶς Μητρός τῶν Ἐκκλησιῶν, τοῦ τόπου τοῦ μαρτυρίου τοῦ Χριστοῦ, τοὐτέστιν τῶν Ἱεροσολύμων, καλεῖ ἡμᾶς ἵνα ἀντιστῶμεν στερεοί τῇ πίστει (Α’ Πέτρ. 5, 9) καί τῇ ἱερᾷ ἡμῶν ἀποστολῇ, κατά τοῦ πατρός τοῦ σκότους τοῦ Διαβόλου, «ἐν χρηστότητι, ἐν Πνεύματι ἁγίω, ἐν ἁγάπῃ ἀνυποκρίτῳ, ἐν λόγῳ ἀληθείας, ἐν δυνάμει Θεοῦ, διά τῶν ὅπλων τῆς δικαιοσύνης τῶν δεξιῶν καί ἀριστερῶν» (Β’ Κορ. 6, 6-7).

Δεηθῶμεν τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ φωτός τοῦ ἀληθινοῦ, τοῦ φωτίζοντος καί ἁγιάζοντος πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τόν κόσμον, ὅπως κατευθύνῃ τά βήματα Ἡμῶν πρός ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν Αὐτοῦ, διά πρεσβειῶν τῆς Παναχράντου Αὐτοῦ Μητρός τῆς ὑπερευλογημένης Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας καί τῶν ἰκεσιῶν τοῦ σήμερον τιμωμένου ἁγίου Πατρός ἡμῶν Νεκταρίου Πενταπόλεως.

Ἐπί δέ τούτοις ἐπικαλούμεθα ἐπί πάντας τούς τιμήσαντας τήν ἡμέραν ταύτην, δύναμιν τήν ἐξ ὕψους, ὑπομονήν καί πᾶσαν παρά Θεοῦ εὐλογίαν, ἐκφράζοντες θερμάς εὐχαριστίας καί πρός τούς προσφωνήσαντας Ἡμᾶς, τόν Γέροντα Ἀρχιγραμματέα, Ἱερώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχον, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τῶν μελῶν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί τῆς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος, τόν Ἐκλαμπρότατον Γενικόν Πρόξενον τῆς Ἑλλάδος κ. Γεώργιον Ζαχαριουδάκην, τόν Πανοσιολογιώτατον Ἀρχιμανδρίτην π. Θεοφάνην, ἀντιπρόσωπον τῆς Ἀδελφῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας, διαβιβάσαντα Ἡμῖν τάς εὐχάς τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Μόσχας κ.κ. Κυρίλλου, τόν Αἰδεσιμολογιώτατον π. Δαβίδ, ἀντιπρόσωπον τῆς Ἀδελφῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ρουμανίας, διαβιβάσαντα Ἡμῖν τάς εὐχάς τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ρουμανίας κ.κ. Δανιήλ, τόν Ἱερώτατον Μητροπολίτην Ναζαρέτ κ. Κυριακόν, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τοῦ ποιμνίου Ἡμῶν εἰς Ναζαρέτ, τόν Ἱερώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Πέλλης κ. Φιλούμενον, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τοῦ ποιμνίου Ἡμῶν εἰς Ἰορδανίαν, τόν Ἱερώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἰόππης κ. Δαμασκηνόν, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τοῦ ποιμνίου Ἡμῶν εἰς Ἰόππην, τόν Σχολάρχην τῆς Πατριαρχικῆς ἡμῶν Σχολῆς, Ὁσιολογιώτατον Μοναχόν π. Νικόλαον, τόν αἰδεσιμώτατον π. Ἀΐσα Τοῦμα, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου, τόν Διευθυντήν τῆς Σχολῆς τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, ἐντιμότατον κ. Σαμίρ Ζανανίρη, τόν Πανοσιολογιώτατον Ἀρχιμανδρίτην π. Φιλόθεον, ὁμιλήσαντα ἐκ μέρους τῶν Κοινοτήτων τοῦ Βορρᾶ, τήν ἐντιμοτάτην κ. Ἰμ. Ὅμαρ, ὁμιλήσασαν ἐξ ὀνόματος τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς Ἰορδανίας καί ἅπαντας τούς μετασχόντας εἰς τόν ἑορτασμόν τοῦτον τῆς Ἐνθρονιστηρίου ταύτης ἐπετείου.

Εἰς ὑγιείαν πάντων ὑμῶν!

Τήν τελετήν εἰς τήν αἴθουσαν τοῦ Πατριαρχείου ἠκολούθησεν εὐφρόσυνος μοναστηριακή τράπεζα.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/s6AHEOqvxak