Η 10Η ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΕΝΘΡΟΝΙΣΕΩΣ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ Κ.Κ. ΘΕΟΦΙΛΟΥ.
Τήν Κυριακήν, 9ην /22αν Νοεμβρίου 2015, ἡμέραν καί τῆς μνήμης τοῦ ἁγίου Νεκταρίου Ἀρχιεπισκόπου Πενταπόλεως, τοῦ ἐν
Αἰγίνῃ, τοῦ θαυματουργοῦ, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἡ 10η ἐπέτειος τῆς Ἐνθρονίσεως τοῦ Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου.
Ἐπί τῷ αἰσίῳ γεγονότι τούτῳ ἐτελέσθη Δοξολογία εἰς τό Καθολικόν τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, τῆς ὁποίας προεξῆρξεν ὁ Μακαριώτατος, συνιερουργούντων Αὐτῷ Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιερέων καί Ἱερομονάχων καί συμπροσευχομένων Ἁγιοταφιτῶν, μελῶν τοῦ Ἀραβοφώνου ποιμνίου καί προσκυνητῶν, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Γεωργίου Ζαχαριουδάκη.
Μετά τήν Δοξολογίαν ἠκολούθησε ἡ ἄνοδος εἰς τά Πατριαρχεῖα. Ἐνταῦθα προσεφώνησε τόν Μακαριώτατον ὁ Γέρων Ἀρχιγραμματεύς Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος ἐξ ὀνόματος τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως αὐτοῦ ἑλληνιστί:
Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,
Ἡ Μήτηρ τῶν Ἐκκλησιῶν καί ἡ ἐν αὐτῇ ἐκ τῶν ἀπαρχῶν αὐτῆς Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης, φύλακες τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων καί ποιμένες τῆς λογικῆς ποίμνης τοῦ Χριστοῦ εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν, τήν Γῆν τῆς τελειώσεως τῆς ἀποκαλύψεως τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ Υἱῷ Αὐτοῦ τῷ Μονογενεῖ, διῆλθον πρό δεκαετίας μίαν τῶν δεινοτέρων κρίσεων τῆς ζωῆς αὐτῶν. Ἡ κρίσις αὕτη ἐκκινήσασα ὡς τοπική, ἐξελίχθη εἰς διεθνῆ καί ὄντως ἐταλάνισε καί ἐκλυδώνισε, ἀλλ’ οὐ κατεπόντισε, Ἐκκλησίαν καί Ἀδελφότητα. Ἐνώπιον τῆς τοιαύτης κρίσεως ἡ Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης ὑπερέβη ἑαυτήν, ἤρθη εἰς τό ὕψος τῶν περιστάσεων, καθωδήγησε πρός συμμετοχήν τόν λαόν τοῦ Κυρίου καί ἐπέλεξε τήν Ὑμετέραν σεπτήν Μακαριότητα καί ἀνέθεσεν εἰς Αὐτήν, ἵνα ἄρῃ ἐπ’ ὤμων τόν σταυρόν Αὐτῆς, καί διά τοῦ Γολγοθᾷ ἔλθῃ εἰς τήν ἀνάστασιν. Τότε ψήφοις κανονικαῖς καί ὁμοφώνοις τῆς Ἀδελφότητος, τῶν ἐκπροσώπων τοῦ λαοῦ καί τῶν μελῶν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης ἐτέθη ἐπί τήν λυχνίαν τοῦ Ἱεροσολυμιτικοῦ Θρόνου τοῦ ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, ἵνα σταυροῦσα Ἑαυτήν, διαποιμαίνῃ χριστομιμήτως τήν λογικήν ποίμνην τοῦ Χριστοῦ καί φέγγῃ τοῖς ἐγγύς καί τοῖς μακράν τό φῶς τῆς δόξης τοῦ σταυροῦ καί τῆς ἀναστάσεως ἐκ τῆς πόλεως τοῦ Βασιλέως τοῦ Μεγάλου καί ἕδρας τοῦ πρεσβυγενοῦς Πατριαρχείου τῶν Ἱεροσολύμων.
Τό λίαν σημαντικόν καί εὐοίωνον τοῦτο γεγονός τῆς σύν Θεῷ ἐκλογῆς τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος καί τῆς μετ’ αὐτήν Ἐνθρονίσεως Αὐτῆς τῇ συμμετοχῇ ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, τῇ ἐκπροσωπήσει τῶν ἄλλων Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἁγίας Γῆς καί τῶν τοπικῶν κυβερνήσεων, ἑορτάζει χαίρουσα σήμερον ἡ τῶν Ἱεροσολύμων Ἐκκλησία καί ἡ Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης καί τελέσασα ἐπί τούτῳ Δοξολογίαν εἰς τόν πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, πληροῖ νῦν τήν χαράν αὐτῆς εἰς τήν ἱστορικήν ταύτην αἴθουσαν τοῦ Θρόνου.
Αἰτία τῆς τοιαύτης χαρᾶς εἶναι τό γεγονός ὅτι ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης ἀναλαβοῦσα ὑπό δυσμενεῖς συνθήκας τό πηδάλιον τοῦ σκάφους τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων καί ἔχουσα συγκυβερνήτας τά μέλη τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί συμπαραστάτας τούς Ἁγιοταφίτας Πατέρας, προέβη εἰς ἔργα ἀγαθά ἀντάξια τῶν προκατόχων αὐτῆς ἀοιδίμων Πατριαρχῶν Ἱεροσολύμων.Τά ἔργα ταῦτα δίκαιον νά ἀναφερθοῦν καί νῦν οὐχί διά καύχησιν ἀλλά διά γνῶσιν, ἐνίσχυσιν καί ἐνθάρρυνσιν πρός πορείαν ἡμῶν ἐπί τά πρόσω καί τά ἄνω.
Ἐν πρώτοις μνημονευθήτω ὅτι ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης καθ’ ὅλα τά ἔτη τῆς δεκαετοῦς Πατριαρχίας Αὐτῆς μετ’ ἰδιαιτέρας ἐμφάσεως ἐτόνισε εἰς τάς ὁμιλίας Αὐτῆς ἀλλά καί ἀπέδειξεν εἰς τήν πρᾶξιν ὅτι τά πανάγια Προσκυνήματα ἀποτελοῦν οὐχί μόνον τούς ἱστορικούς χώρους τῆς ἐπί γῆς κατά σάρκα ἐμφανείας τοῦ Χριστοῦ ἀλλά πολλῷ μᾶλλον λειτουργικούς χώρους πρός παιδείαν, ἁγιασμόν καί σωτηρίαν τῶν ἐπισκεπτομένων ταῦτα προσκυνητῶν ἐκ τῆς Ἁγίας Γῆς καί ἐκ τῶν περάτων τοῦ κόσμου. Ἐπειδή ταῦτα ἀποτελοῦν τήν στέγην καί τήν ἀσπίδα προστασίας τῶν χριστιανῶν τῆς Ἁγίας Γῆς, ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης ἐπέδειξεν ἰδιαιτέραν εὐαισθησίαν εἰς τήν ἀκεραίαν διαφύλαξιν καί τήν πρέπουσαν συντήρησιν αὐτῶν, ὡς συμβαίνει εἰς τήν περίπτωσιν τῆς δομικῆς στερεώσεως τοῦ Κουβουκλίου τοῦ Παναγίου Τάφου ὑπό κλιμακίου εἰδημόνων καθηγητῶν τοῦ Πολυτεχνείου Ἀθηνῶν καί εἰς τήν ἐκ τοῦ σύνεγγυς παρακολούθησιν τῶν ἐπιτελουμένων ἀνακαινιστικῶν ἐργασιῶν τῆς στέγης τῆς Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως εἰς Βηθλεέμ.
Ὁσον ἀφορᾷ τήν ἀξιοποίησιν μέρους τῆς περιουσίας τοῦ Πατριαρχείου, αὕτη εἶχεν ὡς γνώμονα τήν λύσιν τοῦ στεγαστικοῦ προβλήματος τῶν χριστιανῶν τῆς Ἁγίας Γῆς, καταπιεζομένων οἰκονομικῶς ἐκ τῆς ἐκρύθμου πολιτικῆς καταστάσεως τῆς περιοχῆς ἡμῶν καί ἐκπατριζομένων. Τό μέτρον τοῦτο ἐφηρμόσθη εἰς τήν σύναψιν τῆς συμφωνίας δημιουργίας οἰκισμῶν εἰς Βηθλεέμ καί Μπετζάλλαν ὑπό ὅρους χαμηλοῦ ἐνοικίου διά τήν βοήθειαν στεγάσεως τῶν πτωχοτέρων τάξεων τοῦ λαοῦ καί προβλέπεται νά ἐφαρμοσθῇ καί εἰς τόν ὑπό ἵδρυσιν συνοικισμόν εἰς περιουσίαν τοῦ Πατριαρχείου εἰς Μπιρ -Ναμπάλα τοῦ προαστείου Μπετ- Χανίνε. Ἡ προσπάθεια τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος ἐπεξετάθη καί εἰς τήν ἐπαναπόκτησιν περιουσίας τοῦ Πατριαρχείου καί ἐπαναλειτουργίας ἐκκλησιῶν ἐγκαταλελειμένων ἐξ αἰτίας τῶν γεγονότων τοῦ ἔτους 1948, ὡς ἐπί παραδείγματι εἰς Μααλοῦλε Ναζαρέτ καί Σλόμη-Μπάσια Ἄκκρης –Πτολεμαϊδος.
Τῇ καθοδηγήσει τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος τό Πατριαρχεῖον ἡμῶν ἐκαλλιέργησε ἀγαστάς σχέσεις μετά τῶν Ὀρθοδόξων ἀδελφῶν Ἐκκλησιῶν, μή παραλεῖπον νά συμμετέχῃ εἰς γεγονότα τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς αὐτῶν. Ἀντήλλαξεν εἰρηνικάς ἐπισκέψεις διά τήν σύσφιγξιν τῆς ἐν Χριστῷ συνεργασίας καί κοινωνίας καί τήν στερέωσιν τῆς ἑνότητος τῆς πίστεως ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης. Αἱ σχέσεις αὐταί ἐκκαλιεργήθησαν ἔτι στενώτεραι μετά τῆς ὁμόρου ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, παρ’ ἧς τό ἡμέτερον Πατριαρχεῖον εὐγνωμόνως ἐδέχθη τήν ἐπαναλειτουργίαν τῆς Ἐξαρχίας αὐτοῦ, τήν φιλοξενίαν νέων τοῦ Ἀραβοφὠνου ποιμνίου αὐτοῦ εἰς κατασκηνώσεις αὐτῆς καί τήν δωρεάν φοίτησιν ἱεροσπουδαστῶν τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν Ἱερατικήν Σχολήν τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Κύπρου.
Τό Ἑλληνορθόδοξον Ἀραβόφωνον ποίμνιον τοῦ Πατριαρχείου ἐνταῦθα καί εἰς Ἰορδανίαν ἐνισχύθη ἠθικῶς καί πνευματικῶς διά τῶν λειτουργιῶν τοῦ Ὑμετέρας Μακαριότητος καί τῶν ὁμιλιῶν Αὐτῆς κατά τάς ἑορτάς αὐτοῦ, διά τῆς οἰκονομικῆς ἐνισχύσεως τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν ἀνακαίνισιν ναῶν καί ἵδρυσιν αἰθουσῶν Κατηχητικῶν σχολείων καί ἄλλων ἐνοριακῶν ἐκδηλώσεων καί διά τῆς ἐν Ἰορδανίᾳ ἱδρύσεως τῆς Συμβουλευτικῆς Ἐπιτροπῆς. Ὡς ἐκ τῆς τοιαύτης ποιμαντικῆς μερίμνης καί ἐπιμελείας, αἱ Ἐπιτροπαί τοῦ Κοινοτήτων τοῦ ποιμνίου προσέρχονται μετ’ ἐμπιστοσύνης εἰς τό Πατριαρχεῖον οὐχί διά νά διαμαρτυρηθοῦν, ἐνίοτε ἴσως νά παραπονεθοῦν, ἀλλά ποῖος στοργικός πατήρ δέν ἐδέχθη παράπονα παρά τῶν τέκνων αὐτοῦ; μετά δέ τήν ἔκφρασιν τῶν παραπόνων νά λάβουν τήν δέουσαν καθοδήγησιν διά τήν διαφύλαξιν τῶν περιουσιῶν τῶν Κοινοτήτων αὐτῶν καί εἰς τάς πλείστας τῶν περιπτώσεων νά λάβουν οἰκονομικήν ἐνίσχυσιν ἐκ τοῦ ταμείου τοῦ Πατριαρχείου ἤ ἐκ τῶν δωρεῶν, τῶν μετ’ ἐμπιστοσύνης κατατιθεμένων τῇ Ὑμετέρᾳ Μακαριότητι.
Ἐν τῆ διακρινούσῃ τήν Ὑμετέραν Μακαριότητα εὐρύτητα Ὀρθοδόξου πνεύματος, τό ἡμέτερον Πατριαρχεῖον μετέσχεν ἐνεργῶς δι’ ἀντιπροσώπων αὐτοῦ εἰς ὅλας τάς Προπαρασκευαστικάς Ἐπιτροπάς καί Διασκέψεις διά τήν Σύγκλησιν τῆς Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδοξίας τό ἔτος 2016, συμπαριστάμενον τῷ Συντονιστικῷ ἔργῳ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί οὐδόλως παρεκκλῖνον εἴς τι εἴτε ἐκ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καί παραδόσεως ἐν γένει εἴτε ἐκ τῆς παραδόσεως αὐτοῦ εἰς τό θέμα τοῦ ἡμερολογίου καί τοῦ ἑορτασμοῦ τοῦ Πάσχα.
Παραμένον ἐντός τῶν ἐκκλησιατικῶν τειχῶν αὐτοῦ, τό Πατριαρχεῖον δέν ἔμεινεν ἀδιάφορον διά τά καλῶς τελούμενα ἔξω τῶν τειχῶν τούτων εἰς τόν χῶρον τῆς κοινωνίας καί τῆς πολιτείας πρός τό συμφέρον τοῦ ἀνθρώπου. Οὕτως προσέφερε τήνσυμβολήν αὐτοῦ τό Πατριαρχεῖον διά τῆς ἐνεργοῦς συμμετοχῆς αὐτοῦ εἰς τήν πρόσφατον ἐν Ἀθήναις Διεθνῆ Διάσκεψιν τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλλάδος ἐπί τῷ σκοπῷ τῆς εἰρηνεύσεως εἰς τήν Μέσην Ἀνατολήν διά τῆς προβολῆς τῆς πλουραλιστικῆς θρησκευτικῆς καί ἐθνικῆς κληρονομιᾶς αὐτῆς. Ὡσαύτως συνέβαλε τό Πατριαρχεῖον εἰς τήν οἰκονομικήν καί κοινωνικήν ἐνίσχυσιν τῶν χριστιανῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς διά τῶν ἐντόνων προσπαθειῶν τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος πρός ἀναδιοργάνωσιν καί ἀναβάθμισιν τοῦ ἔργου τοῦ Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Τοῦτο ἐφάνη καί πάλιν διά τῆς συμμετοχῆς αὐτοῦ εἰς τήν λίαν πρόσφατον ἐν Καϊρῳ σύγκλησιν τῆς Ἐκτελεστικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Συμβουλίου τούτου. Ἡ εὐεργετική συμβολή τοῦ Πατριαρχείου εἰς τούς κατοίκους τῆς Ἀγίας Γῆς εἶναι ἐμφανής διά τῶν ἑκάστοτε καταβαλλομένων προσπαθειῶν ὑπό τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος διά τήν καταπράυνσιν τῶν πνευμάτων εἰς τήν περιοχήν ἡμῶν κατά τήν περίοδον ταύτην τῆς ἐκδηλώσεως φαινομένων βίας καί τήν ἐπικράτησιν τῆς εἰρήνης μέ γνώμονα τόν σεβασμόν τῆς ἁγιότητος τῆς πόλεως τῶν Ἱεροσολύμων καί τοῦ θρησκευτικοῦ καθεστῶτος αὐτῆς.
Τά μνημονευθέντα ταῦτα ἀποτελοῦν μίαν μικράν ἀντικειμενικήν ἐπιλεκτικήν σταχυολόγησιν ἐκ τῶν σπαρέντων, καλλιεργηθέντων καί ἀναπτυχθέντων ἔργων εἰς τόν λειμῶνα τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων, τῇ ἐμπνεύσει, φροντίδι καί ἐπιμελείᾳ καί τῷ κόπῳ καί μόχθῳ τῆς Ὑμετέρας Μακριότητος, τῇ συμπράξει τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος. Ἐμπνεόμενοι καί ἐνθαρρούμενοι ἐκ τούτων οἱ Ἁγιοταφῖται, δηλοῦμεν ἐπί τῇ εὐσήμῳ ταύτῃ ἡμέρᾳ τῆς δεκαετοῦς ἐπετείου τῆς Ἐνθρονίσεως Αὐτῆς ὅτι συστρατευόμεθα μετ’ Αὐτῆς ἐν ὑπακοῇ καί ταπεινώσει καί ὑποταγῇ τοῦ προσωπικοῦ ἡμῶν θελήματος εἰς τό συλλογικόν, τό ἐκκλησιαστικόν θέλημα, τό θέλημα τοῦ Χριστοῦ.
Ὑψῶν, Μακαριώτατε, τό ποτήριον ἐξ ὀνόματος τῆς Ἀδελφότητος ὅλης καί τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, εὔχομαι Ὑμῖν ἔτη ὅσα πλεῖστα ἐν κραταιᾷ ἐνισχύσει ἄνωθεν, ὑγιείᾳ, δυνάμει καί εὐσταθείᾳ καί ἀγαλλιάσει ἐπί τῇ θέᾳ καί ἄλλων ἔργων ἀγαθῶν καί τῶν τέκνων Ὑμῶν ἐν ὁμονοίᾳ πέριξ τῆς τραπέζης Ὑμῶν πρός ἔπαινον τοῦ εὐλογημένου ἡμῶν ἔθνους καί δόξαν τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ ἡμῶν. Γένοιτο.
Ἐν συνεχείᾳ προσεφώνησε τόν Μακαριώτατον ὁ κύριος Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Γεώργιος Ζαχαριουδάκης διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως αὐτοῦ ἑλληνιστί:
Μακαριώτατε.
Σεβασμιώτατοι Αρχιερείς,
Σεβαστοί Πατέρες,
Κυρίες και Κύριοι
Με αισθήματα ιδιαίτερης χαράς και βαθύτατης τιμής παρευρίσκομαι, σήμερα, στην ιστορική έδρα της Μητέρας των Εκκλησιών, κατά τον πανηγυρικό εορτασμό της επετείου της ενθρονίσεως της Αυτού Θειοτάτης Μακαριότητος, του Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου Γ΄, ως Προκαθημένου του Παλαίφατου Πατριαρχείου, εις τον ένδοξο αλλά και μαρτυρικό θρόνο του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου.
Με την ευκαιρία του σημερινού εορτασμού, Σας εκφράζω, Μακαριώτατε, ως εκπρόσωπος της Ελλάδος, την εκτίμηση, την αναγνώριση και τον σεβασμό μας για το θρησκευτικό και εθνικό έργο που επιτελείτε και Σας μεταφέρω τις θερμότερες ευχές μας για επιτυχή συνέχιση και εκπλήρωση της ιστορικής αποστολής, την οποία έχετε αναλάβει.
Η ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής αντιμετωπίζει, σήμερα, μείζονες προκλήσεις. Ταλανίζεται από χρόνια προβλήματα αλλά και από τρέχουσες δυσμενείς εξελίξεις, στις οποίες επικρατούν οι ακρότητες, ο φανατισμός και η μισαλλοδοξία εις βάρος των επιταγών του Δικαίου και των αρχών της ηθικής.
Κατά το τελευταίο διάστημα, ιδιαίτερα, εδώ στους Θεοβάδιστους Τόπους, η βία ευρίσκεται σε έξαρση, ο φόβος και η ανασφάλεια κυριαρχούν, οι άνθρωποι θρηνούν, καθημερινά, αθώα θύματα και η ειρήνη φαίνεται να παραμένει μακρινή.
Σε αυτό το ρευστό περιβάλλον, το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, τιμώντας τις ιερές παρακαταθήκες της μακραίωνης ιστορικής διαδρομής του, διατηρεί και εδραιώνει τη θέση και την διεθνή ακτινοβολία του ως κορυφαίου θεσμού της Ορθοδοξίας, παραμένοντας προσηλωμένο στο θρησκευτικό και πνευματικό του έργο καθώς και στη διαφύλαξη των πανίερων προσκυνημάτων της Χριστιανοσύνης στους Αγίους Τόπους. Παράλληλα, αναδεικνύεται σε πόλο μετριοπάθειας, διαλλακτικότητας και νηφαλιότητας, ο οποίος, παρά τις αντιξοότητες, διαδραματίζει έναν ρόλο καίριας σημασίας για την σταθερότητα της ευρύτερης περιοχής, προάγοντας την συμφιλίωση, τη συναδέλφωση και την ειρηνική συνύπαρξη.
Για την Ελλάδα, η προάσπιση του θεσμού του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και των ιστορικών του δικαιωμάτων αποτελεί προτεραιότητα. Το ιερό Καθίδρυμα συμβολίζει τη διαχρονική παρουσία μας στους Αγίους Τόπους καθώς και τις παραδοσιακά φιλικές και εποικοδομητικές σχέσεις μας και τη συνεργασία μας με την περιοχή, δίνοντας υπόσταση στο πνεύμα των οικουμενικών αξιών του Ελληνισμού. Στο πλαίσιο αυτό, η Ελλάδα τάσσεται υπέρ της διατήρησης της παρουσίας των Χριστιανών στα πατρογονικά τους εδάφη, της προάσπισης των δικαιωμάτων των θρησκευτικών κοινοτήτων και της προστασίας της χριστιανικής κληρονομιάς.
Μακαριώτατε,
Η προσωπική Σας συμβολή στην ευόδωση της αποστολής του Πατριαρχείου είναι καθοριστικής σημασίας. Με πολυσχιδείς δραστηριότητες αναλώνετε τις δυνάμεις Σας στην ανύψωση του κύρους του τόσον σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο όσον και διεθνώς. Παράλληλα, εργάζεσθε, άοκνα, για την προώθηση της θρησκευτικής ελευθερίας, της ειρήνης και της δικαιοσύνης στην περιοχή. Στο πλαίσιο αυτό, σημειώνω, ενδεικτικά, ότι η συμμετοχή και η παρέμβασή Σας κατά την πρόσφατη Διεθνή Διάσκεψη των Αθηνών για τον θρησκευτικό και πολιτιστικό πλουραλισμό και την ειρηνική συνύπαρξη στη Μέση Ανατολή ήταν ιδιαίτερης σημασίας.
Η Ελλάδα, αναγνωρίζοντας την προσωπική προσφορά Σας και τιμώντας τους ακατάλυτους και ιστορικούς δεσμούς της με το Ιερό Καθίδρυμα, Σας παρέχει την πλήρη υποστήριξη και την αμέριστη συμπαράστασή της και Σας περιβάλλει με την εμπιστοσύνη της. Οι συνεχείς επισκέψεις Ελλήνων Αξιωματούχων στο Πατριαρχείο αποτελούν αδιάψευστη μαρτυρία περί των αρίστων σχέσεων καθώς και της αδιαπραγμάτευτης και αταλάντευτης συμπόρευσής μας μαζί Σας και με τον ιερό θεσμό. Εις επίρρωση τούτου, ας αναφέρω, μόνον, την επικείμενη επίσκεψη του Πρωθυπουργού, κ. Τσίπρα, στο Πατριαρχείο, κατά την προσεχή εβδομάδα.
Μακαριώτατε,
Συναισθανόμενοι το βάρος των ευθυνών που έχετε επωμισθεί και συμμεριζόμενοι τις αγωνίες Σας, είμαστε στο πλευρό Σας και Σας ευχόμαστε υγεία, μακροημέρευση και δύναμη για να συνεχίσετε την αποστολή Σας, προς όφελος του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, της Αγιοταφιτικής Αδελφότητος, της Ορθοδοξίας, των Χριστιανών της δοκιμαζόμενης Μέσης Ανατολής, της Ειρήνης στην περιοχή και του Έθνους.
Ἀκολούθως προσεφώνησαν τόν Μακαριώτατον οἱ Ἀντιπρόσωποι τῶν Πατριαρχείων τῆς Ρωσίας καί τῆς Ρουμανίας καί ἀντιπρόσωποι τοῦ ποιμνίου.
Πρός τούτους ἀντεφώνησεν ὁ Μακαριώτατος εὐχαριστῶν διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ ἑλληνιστί:
Ἐξοχώτατε Πρέσβυ κ. Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος,
Σεβαστοί Ἅγιοι Πατέρες καί Ἀδελφοί,
Ἀγαπητοί Χριστιανοί,
Εὐλαβεῖς προσκυνηταί,
«Εὐλογητός ὁ Θεός καί Πατήρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Εὐλογήσας ἡμᾶς ἐν πάσῃ εὐλογίᾳ πνευματικῇ ἐν τοῖς ἐπουρανίοις ἐν Χριστῷ» (Ἐφεσ. 1,3) καί ἀξιώσας ἡμᾶς τῆς εὐχαριστηρίου δοξολογίας, ἥν ἀνεπέμψαμεν σήμερον ἐν τῷ Πανιέρῳ Ναῷ τῆς Ἀναστάσεως, περιστοιχούμενοι ὑπό τῆς Γεραρᾶς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος, ἐπί τῇ δεκάτῃ ἐπετείῳ τῆς ἀναρρήσεως τῆς Ἡμῶν Μετριότητος εἰς τόν Ἐπισκοπικόν καί Πατριαρχικόν θρόνον τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου καί πρώτου Ἱεράρχου τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων.
Ἡ ἑόρτιος αὕτη ἐπέτειος ἐνέχει ἰδιαιτέραν σημασίαν, διότι δέν ἀφορᾷ εἰς τό πρόσωπον τῆς Ἡμετέρας Μετριότητος μόνον, ἀλλά κυρίως εἰς τόν ἱερόν θεσμόν τοῦ Ἐπισκοπικοῦ ἀξιώματος, τοῦ διασφαλίζοντος ἀφ’ ἑνός μέν, τήν αὐθεντίαν τῆς διαδοχικῆς ἀποστολικότητος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἀφ’ ἑτέρου δέ τήν ποιμαντικήν τοῦ Ἐπισκόπου εὐθύνην καί μέριμναν, τήν ἐργαζομένην διά τοῦ οἰκοδομήματος τῆς Ἐκκλησίας τήν σωτηρίαν τῶν ψυχῶν τῶν μελῶν αὐτῆς, ὡς λέγει ὁ θεῖος Παῦλος: «ἐποικοδομηθέντες ἐπί τῷ θεμελίῳ τῶν ἀποστόλων καί προφητῶν, ὄντος ἀκρογωνιαίου αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐν ᾧ πᾶσα ἡ οἰκοδομή συναρμολογουμένη αὔξει εἰς ναόν ἅγιον ἐν Κυρίῳ· ἐν ᾧ καί ὑμεῖς συνοικοδομεῖσθε εἰς κατοικητήριον τοῦ Θεοῦ ἐν Πνεύματι» (Ἐφεσ. 2, 20-22).
Ἡ συμπλήρωσις δεκαετοῦς Πατριαρχικῆς διακονίας «ἐν τῷ κατοικοιτηρίῳ τοῦ Θεοῦ», δηλονότι τῇ Ἐκκλησίᾳ τῆς πόλεως τοῦ σταυρικοῦ πάθους καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Λυτρωτοῦ ἡμῶν Χριστοῦ, ἀποτελεῖ ἔργον οὐχί τῆς ἀναξιότητος Ἡμῶν ἀλλά τῆς εὐδοκίας τοῦ θελήματος τοῦ τά πάντα ἐνεργοῦντος ἐν πᾶσιν, Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ (Α΄ Κορ. 12, 6).
Λέγομεν δέ τοῦτο, διότι πάλιν καί πολλάκις, ὡς ἀναφωνεῖ ὁ ψαλμῳδός, «ἐρρύσατο ἡμᾶς ὁ Θεός ἐκ χειρός υἱῶν ἀλλοτρίων, ὧν τό στόμα ἐλάλησε ματαιότητα καί ἡ δεξιά αὐτῶν δεξιά ἀδικίας» (Ψαλμ. 143, 11). Ἐξ’ ἄλλου ὁ φίλος τοῦ Χριστοῦ Πέτρος ὁ Ἀπόστολος προαναφωνεῖ: «νήψατε, γρηγορήσατε· ὁ ἀντίδικος ὑμῶν διάβολος ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίῃ» (Α΄ Πέτρ. 5, 8).
Ὄντως οἱ ὡς ἄνω λόγοι ἀληθεύουν, διότι ἅπασα ἡ οἰκουμένη καί ἰδιαιτέρως ἡ περιοχή ἡμῶν, δηλονότι τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, δοκιμάζεται σκληρῶς καί μάλιστα κατά τρόπον «ἀποκαλυπτικόν» ἤ μᾶλλον ἐσχατολογικόν. «Καί εἶδον τό θηρίον (τοῦ τρόμου) καί τούς βασιλεῖς τῆς γῆς καί τά στρατεύματα αὐτῶν συνηγμένα ποιῆσαι τόν πόλεμον…» (Ἀποκ. 19, 19), γράφει ὁ Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Εὐαγγελιστής.
Τούτου ἕνεκεν ἅπαν τό ἀνθρώπινον γένος καί δή οἱ ἑπώνυμοι τοῦ Χριστοῦ ἀδελφοί ἡμῶν, προσβλέπουν εἰς τόν ἀσφαλῆ καί εὔδιον λιμένα τῆς ἐλπίδος, τόν δι’ ἡμᾶς σταυρωθέντα καί ἀναστάντα Χριστόν «ὅν ἡμεῖς οἱ ταπεινοί κηρύττομεν καί ὁμολογοῦμεν λατρευτικῶς καί εὐχαριστιακῶς ἐν αὐτοῖς τούτοις τοῖς ἁγίοις τόποις, δηλονότι τοῖς μαρτυρίοις τοῦ ἀπολυτρωτικοῦ ἔργου Αὐτοῦ. «Ἔστιν γάρ Χριστός ἐν ὑμῖν, ἡ ἐλπίς τῆς δόξης» (Κολ. 1, 27).
Ἡ σημερινή σεπτή δεκάτη Πατριαρχική Ἐνθρονιστήριος Ἐπέτειος καλεῖ ἡμᾶς οὐχί εἰς καύχησιν τῶν πεπραγμένων ἡμῶν ἀλλά τήν καύχησιν ἐν Χριστῷ (Ρωμ. 15, 17). «Ἡ γάρ καύχησις ἡμῶν αὕτη ἐστί, τό μαρτύριον τῆς συνειδήσεως ἡμῶν» (Β΄ Κορ. 1, 12), «ὅτι οὐ παυόμεθα ἐργάζεσθαι ἐν ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν τό ἀγαθόν πρός πάντας, μάλιστα πρός τούς οἰκείους τῆς πίστεως» (Γαλ. 6, 10), «ἵνα παντί τρόπῳ, εἴτε προφάσει εἴτε ἀληθείᾳ, Χριστός καταγγέλλεται» (Φιλιπ. 1, 18).
Τῆς κλήσεως ταύτης, δηλονότι τῆς ἐκκλησιαστικῆς κυβερνήσεως ἐν ᾗ ἐκλήθημεν, ὁμολογουμένως ἔχομεν συγκυβερνήτας τούς ἁγίους καί σεβαστούς Ἡμῖν Ἁγιοταφίτας ἀδελφούς Ἀρχιερεῖς, ἱερεῖς, διακόνους καί μοναχούς, μεθ’ ὧν, κατά τόν θεοφόρον Ἰγνάτιον, «ἐν ὁμονοίᾳ Θεοῦ σπουδάζομεν πάντα πράσσειν, Προκαθημένου τοῦ ἐπισκόπου εἰς τύπον Θεοῦ καί τῶν πρεσβυτέρων εἰς τύπον συνεδρίου τῶν ἀποστόλων καί τῶν διακόνων… πεπιστευμένων διακονίαν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅς πρό αἰώνων παρά Πατρί ἦν καί ἐν τέλει ἐφάνη» (ΒΕΠ, τόμ. Β΄, σελ. 269).
Τῆς ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ κλήσεως ταύτης καλούμεθα νά ἀναδειχθῶμεν ἄξιοι τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἡμῶν ἀποστολῆς, «ἐνδεδυμένοι, κατά τόν σοφόν Παῦλον, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην, πρᾳότητα, μακροθυμίαν, ἀνεχόμενοι ἀλλήλων … ἐπί πᾶσι δέ τούτοις τήν ἀγάπην, ἥτις ἐστί σύνδεσμος τῆς τελειότητος» (Κολ. 3, 12-13).
Παρακαλέσωμεν τόν Θεόν τῆς ὑπομονῆς καί τῆς παρακλήσεως, ὅπως «δῴῃ ἡμῖν τό αὐτό φρονεῖν ἐν ἀλλήλοις κατά Χριστόν Ἰησοῦν» (Ρωμ. 15, 5), ἵνα διά πρεσβειῶν τῆς Ὑπερευλογημένης Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας καί τῶν ἱκεσιῶν τοῦ ἐν ἁγίοις Πατρός Νεκταρίου Πενταπόλεως, διακονῶμεν τά πανάγια σεβάσματα τῆς πίστεως ἡμῶν καί καθοδηγῶμεν τό χριστεπώνυμον εὐσεβές πλήρωμα ἡμῶν εἰς τήν ὁδόν τῆς ἀληθείας.
Ἐπί δέ τούτοις, ἐπικαλούμεθα ἐπί πάντας τούς συμπροσευχηθέντας μεθ’ Ἡμῶν καί τούς τιμήσαντας τήν ἑορτήν ταύτην, δύναμιν τήν ἐξ ὕψους, τήν χάριν τοῦ Παναγίου Τάφου, ὑπομονήν καί πᾶσαν παρά Θεοῦ εὐλογίαν, ἐκφράζοντες θερμάς εὐχαριστίας καί πρός τούς προσφωνήσαντας Ἡμᾶς, τόν Γέροντα Ἀρχιγραμματέα, Ἱερώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχον, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τῶν μελῶν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί τῆς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος, τόν Ἐξοχώτατον Πρέσβυν καί Γενικόν Πρόξενον τῆς Ἑλλάδος κ. Γεώργιον Ζαχαριουδάκην, τόν Πανοσιολογιώτατον Ἀρχιμανδρίτην π. Ἀλέξανδρον, ἀντιπρόσωπον τῆς Ἀδελφῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας, διαβιβάσαντα Ἡμῖν τάς εὐχάς τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Μόσχας κ.κ. Κυρίλλου, τόν Ὁσιολογιώτατον Ἀρχιμ. π. Θεόφιλον, ἀντιπρόσωπον τῆς Ἀδελφῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ρουμανίας, διαβιβάσαντα Ἡμῖν τάς εὐχάς τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ρουμανίας κ. κ. Δανιήλ, τόν Ἱερώτατον Μητροπολίτην Ναζαρέτ κ. Κυριακόν, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τοῦ ποιμνίου Ἡμῶν εἰς Ναζαρέτ, τόν Ἱερώτατον Μητροπολίτην Φιλαδελφείας κ. Βενέδικτον, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τοῦ ποιμνίου Ἡμῶν εἰς Ἰορδανίαν, τόν Ἱερώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἰόππης κ. Δαμασκηνόν, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τοῦ ποιμνίου Ἡμῶν εἰς Ἰόππην, Ηis Eminence Bishop Peter Eaton, representative of the Anglican church, τόν Σχολάρχην τῆς Πατριαρχικῆς ἡμῶν Σχολῆς, Ἐλλογιμώτατον Καθηγητήν κ. Δημήτριον Λυκούδην, τόν αἰδεσιμώτατον π. Ἀΐσα Τοῦμα, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου, τόν ἐκπρόσωπον τῆς Κοινότητος Ρέμλης καί ἅπαντας τούς μετασχόντας εἰς τόν ἑορτασμόν τοῦτον τῆς Ἐνθρονιστηρίου ταύτης ἐπετείου.
Εἰς ὑγιείαν πάντων ὑμῶν!
Τήν ὡς ἄνω προσφώνησιν μετέφρασε ὁ Ὑπεύθυνος τῶν Μ.Μ.Ε. τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν Ἀραβικήν Πρεσβ. π. Ἤσσα Μοῦσλεχ ἀραβιστί, ἴδε ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον: https://en.jerusalem-patriarchate.info/ar/2015/11/22/16147
Ἐν συνεχείᾳ ἠκολούθησε ὁ ἀδελφικός Πατριαρχικός Ἀρχιερατικός ἀσπασμός καί ἡ ὑποβολή τῶν σεβασμάτων καί τῶν εὐχῶν τῷ Μακαριωτάτῳ, ἀκολούθως δέ τήν μεσημβρίαν παρετέθη ἑόρτιος μοναστηριακή Τράπεζα εἰς τήν ὁποίαν παρεκάθισαν οἱ Ἁγιοταφῖται καί οἱ προσκεκλημένοι τοῦ Μακαριωτάτου, ὡς ὁ κ. Γενικός Πρόξενος κ. Γεώργιος Ζαχαριουδάκης κ. ἄ.
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.
httpv://youtu.be/wjEC6QN7vtg