Η ΤΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΣΧΑΛΙΟΣ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΙΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ, 2009

Ἡ  τελετή τοῦ Ἁγίου Φωτός.

Λίαν πρωΐ τό Μέγα Σάββατον, ἠδύνατο νά παρατηρήσῃ κανείς ἀσυνήθιστον κίνησιν εἰς τούς δρόμους τῆς Παλαιᾶς Πόλεως τῶν Ιεροσολύμων, κυρίως τῆς χριστιανικῆς συνοικίας πέριξ τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων καί τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως.

Προσκυνηταί διαφόρων ἡλικιῶν καί ἐθνικοτήτων, προσερχόμενοι ἐκ διαφόρων κατευθύνσεων, κατηυθύνοντο πρός ἕν κέντρον, πρός τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως. Φθάνοντες εἰς τά ὁδοφράγματα τῆς Ἀστυνομίας, τά ὁποῖα εἶχε τοποθετήσει μέ ὑπερβολικήν ἀκρίβειαν καί αὐστηρότητα, οἱ προσκυνηταί συνωστίζοντο ἀμετακινήτως. Ἄλλοι ἀνέμεναν ἔμπροσθεν τῶν ὁδοφραγμάτων, ἕως ὅτου ἀνοίξῃ ὁ Ναός καί ἄλλοι, ὅσοι μπόρεσαν νά προσπεράσουν τόν ἔλεγχον τῆς Ἀστυνομίας, παρηκολούθησαν τήν θ. Λειτουργίαν τοῦ Μεγάλου Σαββάτου εἰς τά κοντινά μοναστήρια τῶν Ἁγίων Θεοδώρων, τῆς Παναγίας Σεϊδανάγιας, τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης, τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος κ.ἄ.

Ἀξιωματοῦχος τῆς Ἰσραηλινῆς Ἀστυνομίας ἐχαρακτήρισε τήν ἡμέραν τοῦ Μεγάλου Σαββάτου τῶν Ὀρθοδόξων καί τήν τελετήν τοῦ Ἁγίου Φωτός ὡς ἕν ἀπό τά κυριώτερα γεγονότα τοῦ ἔτους εἰς τήν Πόλιν τῶν Ἱεροσολύμων καί ὡς τό γεγονός τοῦ μηνός, εἰς τόν ὁποῖον θά τύχῃ τό Πάσχα. Τό Μέγα Σάββατον εἰς τήν γλῶσσαν τῶν ἐντοπίων εἶναι γνωστόν ὡς «Σάββατον τοῦ Φωτός», ὡς «Σαμπάτ Ἰνούρ» εἰς τά Ἀραβικά καί «Σιαμπάτ Χα -Ὄρ» εἰς τά Ἑβραϊκά.

Κατά τάς ὥρας τῆς πρωΐας τοῦ Σαββάτου οἱ Ἁγιοταφῖται Πατέρες  καί ἡ  Ἰσραηλινή Ἀστυνομία προέβαινον εἰς τάς ἀπαραιτήτους διευθετήσεις διά τήν εἴσοδον τῶν πολυπληθῶν προσκυνητῶν εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως.

Ἑνῷ αἱ προετοιμασίαι αὐταί ἐγίνοντο εἰς τόν χῶρον τοῦ Πατριαρχείου καί τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων καί πάσης Παλαιστίνης κ.κ. Θεόφιλος ὁ Γ’ ἐδέχετο τάς ἀποστολάς, αἱ ὁποῖαι ἦλθον ἐπί τούτου, διά νά μεταφέρουν τό Ἅγιον Φῶς εἰς τάς Ἐκκλησίας καί τάς χώρας αὐτῶν, εἰς τήν ἁπανταχοῦ τῆς γῆς Ὀρθοδοξίαν, ἤτοι τήν Ἑλληνικήν ἀποστολήν, ἧς ἐκ μέρους τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος προΐστατο ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Μαντινείας κ. Κύριλλος, ἐκ μέρους τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως ὁ Ὑφυπουργός Ἐξωτερικῶν κ. Κασίμης, τήν ἀποστολήν τοῦ Ρωσικοῦ Πατριαρχείου ὁμοῦ μετά τῶν ἐκπροσώπων τοῦ Ἱδρύματος τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου τῆς Ρωσίας, τῶν Πατριαρχείων Βουλγαρίας καί Ρουμανίας καί τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου.

Τήν 12^ην μεσημβρινήν ὥραν ὁ Μακαριώτατος ἐξεκίνησεν ἀπό τό Πατριαρχεῖον καί διά τῶν βαθμίδων τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου κατῆλθεν εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως. Ἀπό τῆς Ἀποκαθηλώσεως διά τῆς θύρας τοῦ δεξιοῦ χοροῦ ἦλθεν εἰς τό Ἱερόν Βῆμα τοῦ Καθολικοῦ, ἔνθα προσῆλθον οἱ ἐκπρόσωποι τῶν Ἀρμενίων, τῶν  Συριάνων και τῶν Κοπτῶν, διά νά λάβουν τήν εὐλογίαν τῆς ἁφῆς τοῦ Ἁγίου Φωτός.

Ἐν συνεχείᾳ ὁ Μακαριώτατος ἐνεδύθη τήν Πατριαρχικήν στολήν Αὐτοῦ πρό τῆς Ἁγίας Τραπέζης τοῦ Καθολικοῦ, μεθ’ ἧς καί προεξῆρξε τῆς λιτανείας τρίς πέριξ τοῦ Κουβουκλίου τοῦ Παναγίου Τάφου, εὐλογήσας τήν εἴσοδον ἀπό τοῦ Καθολικοῦ.

Τήν στολήν ταύτην ἀπεξεδύθη πρό τοῦ Κουβουκλίου τοῦ Παναγίου Τάφου, εἰς ὅ καί εἰσῆλθεν ἐνδεδυμένος μόνον λευκόν στιχάριον καί ἐπιτραχήλιον. Εἰσελθών εἰς τά ἐνδότερα τοῦ Παναγίου Τάφου μόνος ὁ Μακαριώτατος, ἀνέγνωσεν τήν καθιερωμένην εὐχήν τοῦ Ἁγίου Φωτός, ὅ καί μετέδωσεν εἰς τάς χιλιάδας τῶν ἐν ἀδημονίᾳ ἀναμενόντων πιστῶν, οἱ ὁποῖοι καί ἔλαβον αὐτό εἰς τάς λαμπάδας αὐτῶν καί ἔφερον τοῦτο εἰς χεῖρας, μέτωπα, ὄμματα μετά πίστεως, βεβαιότητος, ἐλπίδος, χαρᾶς, ἀγαλλιάσεως, φωνῶν ἀλαλαγμοῦ καί χαρμοσύνου κρούσεως κωδώνων.

Κρατῶν τάς δεσμίδας  τῶν λαμπάδων ὁ Μακαριώτατος ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ ἱεροῦ Κουβουκλίου καί εἰσῆλθεν εἰς τό ἱερόν Βῆμα καί τό Σκευοφυλάκιον. Ἐντεῦθεν ἐν συνοδείᾳ Πατέρων καί τῶν μελῶν τῆς Ἑλληνικῆς Ἀποστολῆς ἀνῆλθεν εἰς τό Πατριαρχεῖον ἐν χαρμοσύνῳ κωδωνοκρουσίᾳ καί χαρᾷ ἀνεκλαλήτῳ. Εἰς τό Πατριαρχεῖον ὁ Μακαριώτατος ἐδέχθη τάς προεορτίους πασχαλίους εὐχάς πάντων καί ηὐλόγησε τήν Ἑλληνικήν Ἀποστολήν διά τήν μεταφοράν τοῦ Ἁγίου Φωτός εἰς την Ἑλλάδα, διά τήν Ἀρχιεπισκοπήν Ἀθηνῶν, τήν Ἐξαρχίαν τοῦ Παναγίου Τάφου ἐν Ἀθήναις, τάς Μητροπόλεις τῆς Ἑλλάδος, καθῶς ἐπίσης καί διά τό Πατριαρχεῖον Ἀλεξανδρείας.

Ἡ νύξ τῆς Ἀναστάσεως

Ἡ ἀπό τῆς πρωΐας τοῦ Μεγάλου Σαββάτου ἀρξαμένη προοιμιακῶς ἑορτή τῆς Ἀναστάσεως διά τῆς Ἑσπερινῆς θείας Λειτουργίας τοῦ Μεγάλου Βασιλείου ὡλοκληρώθη τήν νύκτα τῆς  Ἀναστάσεως εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως διά θ. Λειτουργίας εἰς αὐτόν τοῦτον τόν Ζωοδόχον Τάφον τοῦ Κυρίου, ἐν ᾧ ἐτάφη καί ἐξ οὗ ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, συλλειτουργούντων Αὐτῷ Ἀρχιερέων τοῦ Πατριαρχείου, τοῦ παρεπιδημοῦντος Θεοφιλεστάτου χωρεπισκόπου Νεαπόλεως τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Σλοβενίας τοῦ Πατριαρχείου τῆς Σερβίας κ. Σάββα, πολλῶν ἱερέων Ἁγιοταφιτῶν καί παρεπιδημούντων ἱερέων ἄλλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί τῇ συμμετοχῇ πανδήμου πλήθους ὀρθοδόξων ἐντοπίων ἐξ Ἑλλάδος, Κύπρου, Ρωσίας, Ρουμανίας, Σερβίας, Βουλγαρίας καί ἐξ ἄλλων χωρῶν.

Τάς τελετάς τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ἀπό τῆς Μεγάλης Πέμπτης καί ἑξῆς ἐτίμησεν μέ τήν παρουσίαν καί συμμετοχήν αὐτῆς  ἡ κυρία Ρόδη Κράτσα -Τσαγκαροπούλου, Α’ Ἀντιπρόεδρος τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Κοινοβουλίου μετά τοῦ συζύγου αὐτῆς κ. Ἀποστόλου Κράτσα, πρῴην Ὑπουργοῦ καί τῶν τέκνων αὐτῶν,  Γεωργίου καί Κωνστάντιας.

Ἡ θ. Λειτουργία καί ἡ συμμετοχή ἐν αὐτῇ εἰς τό μυστήριον τῆς θ. Εὐχαριστίας ἦτο ὄντως βαθεῖα ἐμπειρία καί γεῦσις τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου καί τοῦ Ἀχράντου Σώματος καί τοῦ Τιμίου Αἵματος Αὐτοῦ καί ἐν ταπεινώσει προβολή τῆς Ὀρθοδόξου παρουσίας εἰς τούς Ἁγίους Τόπους.

Ὁ Ἑσπερινός τῆς Ἀγάπης

Μετά τήν ἀπαραίτητον ἀνάπαυσιν τῆς πρωϊνῆς ὥρας τῆς Κυριακῆς ἠκολούθησεν ἡ τελετή τῆς Ἀγάπης ἤ τῆς «Δευτέρας Ἀναστάσεως».  Οἱ Ἁγιοταφῖται Πατέρες συνεκεντρώθησαν εἰς τήν αἴθουσαν τῶν Πατριαρχείων, ἔνθα, ἀσπασθέντες ἀλλήλους, ἐνεδύθησαν πλήρεις τάς ἀρχιερατικάς καί ἱερατικάς αὐτῶν στολάς καί ἀνέγνωσαν ἐναλλάξ τήν πασχάλιον θ’ ἑνάτην ὥραν, ἐν ᾧ ἐψάλλετο ὑπό τῶν ἱεροψαλτῶν μελῳδικῶς τό «Χριστός Ἀνέστη» καί τό «Ἀναστάσεως ἡμέρα».

Κατόπιν, ἐξεκίνησαν ἐν πομπῇ ἐπισήμῳ καί λαμπρᾷ λιτανείᾳ μετά τῆς ἱερᾶς εἰκόνος τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἀναστάσεως, προεξάρχοντος τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου Γ’ ἐκ τοῦ Πατριαρχείου καί διά τῆς χριστιανικῆς ὁδοῦ, εἰς τάς ἄκρας τῆς οποίας ἵσταντο ἐν χαρᾷ πολλοί χριστιανοί καί πολλοί ἐκπρόσωποι τοῦ τύπου, ἑλληνικού καί ἐντοπίου, καί ἔφθασαν εἰς τήν αὐλήν τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, ἔνθα ἀνέμενεν αὐτούς ὁ  ἡγούμενος τοῦ Παναγίου Τάφου, Ὁσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης π. Ἰσίδωρος. Ἐνταῦθα ἀνεπέμφθη δέησις, μεθ’ ἥν διά τοῦ προσκυνήματος τῆς ἁγίας Ἀποκαθηλώσεως καί τοῦ ἱεροῦ Κουβουκλίου τοῦ Ἁγίου Τάφου, ἐγένετο ἡ εἴσοδος εἰς τό Καθολικόν. Ἐνταῦθα ἐν τῷ Ἑσπερινῷ ἀνεγνώσθη ἡ ἐκ τοῦ κατά Ἰωάννην Ἁγίου Εὐαγγελίου περικοπή τῆς ἐμφανείας τοῦ Κυρίου εἰς τούς μαθητάς, κεκλεισμένων τῶν θυρῶν, τήν πρώτην τῆς Ἀναστάσεως ἡμέραν, ὅτε καί ἐπέδειξεν αὐτοῖς τάς χεῖρας καί τήν πλευράν Αὐτοῦ, ἀπόντος τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Θωμᾶ. Τότε εἶπον αὐτῷ οἱ μαθηταί ὅτι ὁ Κύριος ἠγέρθη ἐκ νεκρῶν καί οὗτος ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὅτι «ἐάν μή ἴδω ἐν ταῖς χερσίν Αὐτοῦ τόν τύπον τῶν ἥλων καί βάλω τήν χεῖραν μου εἰς τήν πλευράν Αὐτοῦ, οὐ μή πιστεύσω» (Ἰω. 20,25).

Διά τῆς ἀκολουθίας ταύτης ἔκλεισεν ὁ κύκλος τῶν ἑορτῶν τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος καί ἤνοιξε ὁ κύκλος τῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα εἰς τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_0_placeholder