Η ΤΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ.

Τήν Κυριακήν τοῦ Πάσχα, 7^ην /20^ήν Ἀπριλίου 2014, περί τήν 1.00^ην μεσημβρινήν ὥραν συνεκεντρώθησαν κατά τήν τάξιν αὐτῶν εἰς τήν αἴθουσαν τοῦ Θρόνου οἱ Ἁγιοταφῖται Πατέρες.

Ἐνταῦθα μετά τόν Πασχάλιον ἀσπασμόν καί ἐν ᾧ ἐψάλλετο ὑπό τοῦ Πρωτοψάλτου τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου τό ἀργόν βυζαντινόν «Χριστός Ἀνέστη», ἐνεδύθησαν τά πασχαλινά λευκά αὐτῶν ἄμφια ὁ Μακαριώτατος καί οἱ Ἀρχιερεῖς καί Ἱερεῖς, ὁπότε ἐνδεδυμένοι ἀνέγνωσαν τήν Θ’ Ὥραν τοῦ Πάσχα «Χριστός Ἀνέστη», «Ἀνάστασιν Χριστοῦ Θεασάμενοι…».

Μετά τήν Θ’ Ὥραν, τῶν κωδώνων κρουομένων μετά τῆς εἰκόνος τῆς Ἀναστάσεως, καί τῶν Ἀρχιερέων κρατούντων εὐαγγελιστάρια ἤρξατο ἡ ἐπίσημος καί μεγαλοπρεπής κάθοδος, ἐν ᾧ ἐψάλλετο τό «Χριστός Ἀνέστη» διά τῆς Χριστιανικῆς ὁδοῦ πρός τόν Πανάγιον Τάφον.

Πρό τῆς Ἁγίας αὐλῆς ἀνεπέμφθη δέησις, ἐν συνεχείᾳ δέ ἔλαβε χώραν ἡ εἴσοδος εἰς τό Καθολικόν καί ἡ τελετή τοῦ Ἑσπερινοῦ τοῦ Πάσχα, διά τοῦ «Δόξα τῇ Ἁγίᾳ καί Ὁμοουσίῳ καί Ἀδιαιρέτῳ Τριάδι καί τοῦ Χριστός Ἀνέστη  καί τοῦ Φῶς Ἱλαρόν».

Μετά τήν Μεγάλην Εἴσοδον ἀνεγνώσθη τό κατά Ἰωάννην Εὐαγγέλιον τῆς πρώτης ἐμφανίσεως τοῦ Κυρίου εἰς τούς μαθητάς «οὔσης ὀψίας τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τήν μιᾶν τῶν Σαββάτων καί τῆς ἀπουσίας τοῦ Θωμᾶ καί τῆς ἀμφιβολίας αὐτοῦ, ἐκφρασθείσης διά τῶν λόγων αὐτοῦ:

««ἐάν μή ἴδω ἐν ταῖς χερσίν αὐτοῦ τόν τύπον τῶν ἥλων καί βάλω τόν δάκτυλόν μου εἰς τόν τύπον τῶν ἥλων… οὐ μή πιστεύσω» ἑλληνιστί, ἀραβιστί, ρωσιστί, ἑβραϊστί, ρουμανιστί, ἀγγλιστί καί γερμανιστί.

Μετά ταῦτα, τοῦ ἑσπερινοῦ ἀπολυθέντος, οἱ Ἁγιοταφῖται ἀνῆλθον, τῶν κωδώνων κρουομένων, εἰς τό Πατριαρχεῖον, δοξάζοντες τόν Θεόν, τόν χαρίσαντα αὐτοῖς  τοιαύτην ἑορτήν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/79rZUiUeiG4