Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΝΕΚΡΩΣΙΜΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΝ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ ΚΥΡΟΥ ΠΑΥΛΟΥ.

Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων διά τῶν ἐκπροσώπων αὐτοῦ, Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου καί  Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου Μακαρίου, Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου ἐν Κατάρ μετέσχεν εἰς τήν ἐξόδιον ἀκολουθίαν τοῦ μακαριστοῦ Πατριάρχου τῆς Σερβίας κυροῦ Παύλου, τήν Πέμπτην, 19-11-2009. Ὁ Μητροπολίτης Ἡσύχιος ἐξεφώνησε τήν συλλυπητήριον προσφώνησιν τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου τοῦ Γ’ἐπί τῇ ἐκδημίᾳ τοῦ Προκαθημένου τῆς ἀδελφῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Σερβίας ὡς ἑξῆς:

Μακαριώτατοι Πατριάρχαι καί Πρόεδροι τῶν Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν,

Ἱερώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Κετίγνης καί Μητροπολῖτα Μαυροβουνίου κ. Ἀμφιλόχιε, Τοποτηρητά τοῦ Πατριαρχικοῦ Θρόνου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Σερβίας,

Ἐξοχώτατε Πρόεδρε τῆς Σερβίας, κ. Μπόρις Τάντιτς,

Πανιερώτατοι Μητροπολῖται,

Σεβασμιωτάτοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Ἡ εἴδησις τῆς πρός Κύριον ἐκδημίας τοῦ μακαριστοῦ Πατριάρχου τῆς Σερβίας κυροῦ Παύλου, ἀδελφοῦ καί συλλειτουργοῦ Ἡμῖν γενομένου, συνήγαγε τούς Προκαθημένους τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἤ ἐκπροσώπους Αὐτῶν ἐπί τό αὐτό εἰς τήν νεκρώσιμον ἀκολουθίαν Αὐτοῦ, ἵνα ἐκπληρώσωσι ἐκκλησιαστικόν συλλυπητήριον χρέος πρός τήν ἀδελφήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Σερβίας, ἀδελφικόν δέ προσευχητήριον χρέος πρός τόν ἐκλιπόντα ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς Αὐτοῦ ἐν χώρᾳ ζώντων μετά δικαίων καί ὁσίων.

Ἀντιπροσωπευόμενοι εἰς τήν ἀκολουθίαν ταύτην ὑπό τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου καί τοῦ Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου Μακαρίου, Πατριαρχικοῦ Ἡμῶν Ἐπιτρόπου ἐν Κατάρ, καθ’ ὅτι κωλυόμεθα νά παραστῶμεν προσωπικῶς, μετέχομεν νοερῶς μετά πάντων ὑμῶν εἰς τό μυστήριον τοῦ θανάτου, τό ὁποῖον ἐπέφερεν ἐφ’ ἡμᾶς ἡ παράβασις τοῦ προπάτορος ἡμῶν, τοῦ παλαιοῦ Ἀδάμ. Εἰς τοῦτο προσβλέπομεν οὐχί ὡς μή ἔχοντες ἐλπίδα, ἀλλ’ ἐν τῷ φωτί καί τῇ δυνάμει τοῦ διά τοῦ θανάτου τοῦ σταυροῦ Αὐτοῦ νικήσαντος τόν θάνατον, ἀναστάντος ἐκ νεκρῶν καί ἀναστήσαντος τήν ἀνθρωπίνην ἡμῶν φύσιν, νέου Ἀδάμ, τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστοῦ.

Εἰς μίαν τοιαύτην ἐλπιδοφόρον ἐνατένισιν τοῦ θανάτου ἐνισχύει ἡμᾶς ὁπωσδήποτε ἡ ἀνάμνησις τῆς βιοτῆς τοῦ ἀγαπητοῦ Ἡμῖν καί σεβαστοῦ ἐν Κυρίῳ ἀποθανόντος νεκροῦ. Οὗτος μαρτυρεῖται ὑπό τῆς Ἐκκλησίας ὡς ζῶν παράδειγμα ἀνθρώπου χριστοφόρου, φέροντος ἐν Ἑαυτῷ τό μυστήριον τοῦ Χριστοῦ σαρκωθέντος, σταυρωθέντος καί ἀναστάντος. Τό μυστήριον τοῦτο ἠλλοίωσεν Αὐτόν ἀλλοίωσιν εὐπρεπεστάτην, ὥστε νά ἐνεργῇ ἐν τῇ σοφίᾳ τοῦ σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ, νά εἰρηνεύῃ ἐν Ἑαυτῷ καί μεταδίδῃ τοῖς πέριξ Αὐτοῦ ἐν τῇ ἁπλότητι, πραότητι καί μειλιχιότητι Αὐτοῦ, εἰρήνην, νά συνάπτῃ τά διεστῶτα τοῦ ἔθνους Αὐτοῦ ἐν τῇ ἑνότητι τῆς Ὀρθοδόξου αὐτοῦ παραδόσεως, τῆς κληροδοτηθείσης αὐτῷ ὑπό τῶν φωτιστῶν αὐτοῦ αὐταδέλφων ἁγίων Κυρίλλου καί Μεθοδίου.

Ὁ ἀείμνηστος Πατριάρχης Παῦλος ἡγίαζε καί ἐζωοποίει Ἑαυτόν διά τῆς καθ’ ἡμέραν τελέσεως τῆς θ. Εὐχαριστίας καί τῆς μεταλήψεως τοῦ ἀχράντου Σώματος καί τοῦ τιμίου Αἵματος τοῦ Χριστοῦ. Ἐν τῇ καταστάσει ταύτῃ τῆς ἀπαθείας καί θεώσεως βιῶν, φθάσας εἰς πολιόν γῆρας, ἐκλήθη ὑπό τοῦ Κυρίου εἰς τάς αἰωνίους Αὐτοῦ μονάς, ἵνα ἀπολαύσῃ ἐν χαρᾷ καί ἀγαλλιάσει τοῦ φωτός τοῦ προσώπου Αὐτοῦ, καθ’ ὅτι: «οἱ τά ἀγαθά ποιήσαντες, ἐκπορεύσονται εἰς ἀνάστασιν ζωῆς» (Ἰω. 5,29) καί «δίκαιος εὐφρανθήσεται ἐπί τῷ Κυρίῳ» (ψαλμ. 63(64), 10).

Ἐν τῇ ἐλπίδι, ὅθεν, καί βεβαιότητι τῆς ἀναστάσεως, προπέμπομεν τόν ἀφιστάμενον ἀφ’ ἡμῶν σωματικῶς μόνον ἀδελφόν Ἡμῶν μακαριστόν Πατριάρχην Παῦλον, εὐχόμενοι Αὐτῷ μέν τήν πρόσωπον πρός πρόσωπον ἀπόλαυσιν τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν, τῇ δέ ὁσιακῶς καί πατερικῶς ὑπ’ Αὐτοῦ διαποιμανθείσῃ ἀδελφῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ τῆς Σερβίας δαψιλῆ τήν θείαν παραμυθίαν ἄνωθεν καί πλούσιον τόν φωτισμόν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἰς τήν ἐκλογήν νέου ποιμένος Αὐτῆς, ἀνταξίου τοῦ προκατόχου Αὐτοῦ διά τήν ἐν Χριστῷ διαποίμανσιν, ἑνότητα καί σωτηρίαν τοῦ Σερβικοῦ λαοῦ .

Εἴη ἡ μνήμη Αὐτοῦ αἰωνία.

Ἐν τῇ Ἁγίᾳ Πόλει Ἱερουσαλήμ ,βθ’, Νοεμβρίου ιζ’

ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γ’

Πατριάρχης Ἱεροσολύμων.