1

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΥΨΩΣΙΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΚΑΙ ΖΩΟΠΟΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.

Ἄν αἱ κυρίως ἑορταί τοῦ τελευταίου μηνός τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, ἤτοι τοῦ Αὐγούστου, εἶναι ἡ Δεσποτική ἑορτή τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου καί ἡ Θεομητορική τῆς Κοιμήσεως τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου, αἱ κυρίως ἑορταί τοῦ πρώτου μηνός τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, ἤτοι τοῦ Σεπτεμβρίου, εἶναι ἡ ἑορτή τοῦ Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου καί τῆς Παγκοσμίου Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου καί Zωοποιοῦ σταυροῦ.

Τάς τρεῖς πρώτας ὡς ἄνω παρελθούσας ἑορτάς ἑώρτασε πρό τινος ἤδη σύν Θεῷ κατά τό οἰκεῖον αὐτῆς Tυπικόν ἡ Σιωνῖτις Ἐκκλησία, τήν τελευταίαν δέ ταύτην ἑώρτασε τήν Δευτέραν, 14ην/27ην Σεπτεμβρίου 2010, μέ τήν καθιερωμένην ἐκκλησιαστικήν τάξιν καί τό προσκυνηματικόν καθεστώς καί τήν, ὅσον ἔνεστι τῇ Ἐκκλησίᾳ,πίστει, εὐλαβείᾳ καί εὐσεβείᾳ πρός τό ζωοποιόν καί σωτήριον γεγονός τῆς ἐπί τοῦ ξύλου ὑψώσεως καί σταυρώσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἡ ἑορτή αὕτη ἐτελέσθη εἰς μνήμην τοῦ γεγονότος ὅτι ἐπί τοῦ Φρικτοῦ Γολγοθᾶ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, «γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δέ σταυροῦ» (Φιλιπ.Β’ 7-9), ὑψώθη ἐπί ξύλου καί ὅτι ἐπί τοῦ ἰδίου τόπου, τοῦ σταυροῦ καί τῆς ἀναστάσεως Αὐτοῦ, ἡ Ἁγία Ἑλένη μετά τοῦ Ἀρχιεπισκόπου τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων Μακαρίου ὕψωσε τόν Τίμιον Σταυρόν, διά νά τόν ἴδουν τά συγκεντρωμένα πλήθη διά τήν τελετήν τῶν Ἐγκαινίων τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως (336μ.Χ.) καί ὅτι ὁ αὐτοκράτωρ Ἡράκλειος ὕψωσε τόν Τίμιον Σταυρόν, ὅτε ἔφερεν αὐτόν τό 629 μ.Χ., ὅτε ἐνίκησε κατά κράτος τούς Πέρσας εἰς Νινευήν.

Οὕτω τήν παραμονήν τῆς ἑορτῆς, Κυριακήν 13ην /26ην Σεπτεμβρίου 2010, μετά τήν ἐν τῷ μοναστηριακῷ Ναῷ τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης ἀνάγνωσιν τῆς Θ’ ὥρας ἐξεκίνησεν ἡ ἱερά πομπή τῶν Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων ἀπό τῆς Πύλης τοῦ Κεντρικοῦ Μοναστηρίου μέ κατεύθυνσιν τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως διά τῆς Χριστιανικῆς Ὁδοῦ.

Τῆς πομπῆς προΐστατο ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, οὗτινος προεπορεύοντο οἱ Ἁγιοταφῖται Πατέρες καί ἕσποντο οἱ Ἁγιοταφῖται Ἀρχιερεῖς μετά τῶν παρεπιδημούντων Ἀρχιερέων ἐκ τῶν ἄλλων ἀδελφῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν

Ἡ πομπή ἔφθασε, τῶν κωδώνων κρουομένων, εἰς τό ἱερόν προσκύνημα τῆς Ἀποκαθηλώσεως. Πρό τούτου ὁ Μακαριώτατος ηὐλόγησε τό θυμίαμα, ἐθυμίασε καί προσεκύνησε, τοῦθ’ ὅπερ ἔπραξαν καί οἱ συνοδεύοντες Ἀρχιερεῖς. Ἠκολούθησε ἡ προσκύνησις ἔνδον τοῦ Κουβουκλίου ἐπί τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου, τῶν Ἀρχιερέων καί πάντων τῶν ἱερέων Ἁγιοταφιτῶν καί τῶν παρεπιδημούντων τῆς Ἑκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί τῶν ἄλλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ἐν ᾧ οἱ ψάλται ἔψαλλον τό «Σῶσον Κύριε τόν λαόν Σου…».

Μετά τοῦτο ἐτελέσθη ὁ Μέγας Ἑσπερινός εἰς τό Καθολικόν τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, μέ τόν Προοιμιακόν ψαλμόν, τά Ἀνοιξαντάρια, τά Κεκραγάρια, τό θυμίαμα καί τήν ἀρτοκλασίαν.

Τήν πρωΐαν τῆς ἑπομένης, κυριωνύμου ἡμέρας τῆς ἑορτῆς, Δευτέρας 14ης /27ης Σεπτεμβρίου 2010, ἐτελέσθη ἐν ὅλῃ τῇ Ὀρθοδόξῳ αὐτῆς μεγαλοπρεπείᾳ, τάξει καί κατανυκτικῇ εὐλαβείᾳ, ἡ θ. Λειτουργία, προεξάρχοντος τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου καί συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιερέων, Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, Ἐλευθερουπόλεως κ. Χριστοδούλου Γέροντος Δραγουμάνου, τῶν Ἀρχιεπισκόπων Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου Γέροντος Ἀρχιγραμματέως, Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, Θαβωρίου κ. Μεθοδίου καί τῶν παρεπιδημούντων, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Προικονήσου κ. Ἰωσήφ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τῶν Ἱερωτάτων Μητροπολιτῶν Ξάνθης κ. Παντελεήμονος & Καστορίας κ. Σεραφείμ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τῶν Θεοφιλεστάτων Ἐπισκόπων Καρλόβατς κ. Γερασίμου καί Mid-West κ. Λογγίνου τοῦ Πατριαρχείου τῆς Σερβίας, καί τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου τοῦ Northern –Europe κ. Μακαρίου, ἀντιπροσώπου τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας εἰς τάς Σκανδιναυϊκάς χώρας.

Τήν ἐν τῷ Καθολικῷ θ. Λειτουργίαν ἠκολούθησεν ἡ λιτανεία ἀνά τά προσκυνήματα μετά τοῦ Τιμίου Σταυροῦ συμφώνως πρός τό Τυπικόν τῆς Σιωνίτιδος Ἐκκλησίας, ἔχον ὡς ἕπεται:

Ἡ λιτανεία ἐξελθοῦσα ἀπό τοῦ Ὀμφαλοῦ τῆς Γῆς ἐν τῷ κέντρῳ τοῦ Καθολικοῦ, διελθοῦσα πρό τοῦ Κουβουκλίου  τοῦ Ἁγίου Τάφου, τῆς Ἁγίας Ἀποκαθηλώσεως, πρό τοῦ παρεκκλησίου τοῦ Ἀδάμ, καί τοῦ παρεκκλησίου τοῦ Ἀκανθίνου Στεφάνου, κατῆλθεν εἰς τόν τόπον τῆς Εὑρέσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἔνθα ἔλαβε χώραν ἡ ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου ὕψωσις τοῦ Τιμίου Σταυροῦ πρός τά τέσσαρα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντος, συμφώνως τῷ Τυπικῷ.

Ἀκολούθως ἡ λιτανεία, ἀνελθοῦσα, διῆλθε πρό τοῦ παρεκκλησίου τοῦ «Διεμερίσαντο τά ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς», τοῦ παρεκκλησίου τοῦ Ἁγίου Λογγίνου τοῦ Ἑκατοντάρχου, τοῦ Ἑπτακαμάρου, τοῦ «Μή μου ἅπτου», περιεστράφη τρίς πέριξ τοῦ Ἁγίου Κουβουκλίου  καί πάλιν διά τῆς Ἀποκαθηλώσεως, ἀνῆλθε τάς βαθμίδας τοῦ Φρικτοῦ Γολγοθᾶ, ἐπί τῆς Ἁγίας Τραπέζης τοῦ ὁποίου ἐστήθη ὁ μετά τῶν κλάδων βασιλικῶν Τίμιος Σταυρός. Τοῦτον ἔλαβε καί ὕψωσε πρός τά τέσσαρα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντος κατά τήν ἐν τῷ Τυπικῷ τάξιν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος. Μετά ταῦτα ὁ Μακαριώτατος καί οἱ Ἀρχιερεῖς προσεκύνησαν τήν κάτωθι τῆς Ἁγίας Τραπέζης βάσιν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τόν ἐπί τῆς Ἁγίας Τραπέζης ὑψωθέντα Σταυρόν τοῦ Κυρίου. Οἱ πιστοί ὡσαύτως προσερχόμενοι προσεκύνησαν καί ἔλαβον τούς βασιλικούς, τούς κοσμήσαντας τόν Τίμιον Σταυρόν δι’ ἁγιασμόν ψυχῶν καί σωμάτων, ἄρτων, κτημάτων καί οἰκημάτων.

Εἰς τήν τελετήν παρέστη ὡς ἐκπρόσωπος τοῦ Ἔθνους ἡμῶν ὁ Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτήριος Ἀθανασίου μετά τῆς συζύγου αὐτοῦ καθώς καί ὁ κ. Δημήτριος Ἐμμανουλούδης καί ὁ κ. Δημήτριος Μπαντέκας, προσκεκλημένοι τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, Πρόεδρος καί Ἀντιπρόεδρος τῶν Τ.Ε.Ι. Καβάλας ἀντιστοίχως, προκειμένου νά παρουσιάσουν τό προετοιμασθέν ὑπ’ αὐτῶν CD με θέμα τά Πανάγια Προσκυνήματα καί τάς ἱεράς Μονάς τοῦ Πατριαρχείου ἐντός τῆς Παλαιᾶς Πόλεως τῶν Ἱεροσολύμων.

Τῆς λιτανείας καί τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ περατωθείσης, τῶν πιστῶν ἁγιασθέντων διά τοῦ Τιμίου Σταυροῦ τά αἰσθητήρια τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος  καί μετ’ εὐλαβείας πολλῆς λαβόντων τά ἄνθη τῶν βασιλικῶν ὡς εὐλογίαν, ἡ ἱερά πομπή ἐξῆλθε τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, τοῦ Μακαριωτάτου προπορευομένου, τῶν κωδώνων κρουομένων, καί ἀνῆλθεν εἰς τά Πατριαρχεῖα, τῶν πιστῶν ἐν συνωστισμῷ ἀκολουθούντων.

Ἐνταῦθα ὁ Μακαριώτατος ηὔξατο ἐν προπόσει τήν δύναμιν καί τήν βοήθειαν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ εἰς πάντας τούς συμμετέχοντας εἰς τόν ἑορτασμόν τῆς Ὑψώσεως Αὐτοῦ. Μετά τόν Ἀρχιερατικόν ἀσπασμόν, οἱ ἱερεῖς καί ὁ λαός ἠσπάσθησαν τήν χεῖραν τοῦ Μακαριωτάτου, δοξολογοῦντες τόν Θεόν διά τήν μεγάλην Αὐτοῦ συγκατάβασιν καί διά τήν σωτηρίαν, τήν ὁποίαν ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Υἱοῦ Αὐτοῦ ἐχάρισεν εἰς τό ἀνθρώπινον γένος.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_0_placeholder