Η ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ κ.κ. ΘΕΟΦΙΛΟΥ. - Πατριαρχείοv Ιεροσολύμων

Ἡ Τυπική τάξις τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων καί τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος ὁρίζει ὅτι ἡ Ὀνομαστική Ἑορτή τοῦ ἑκάστοτε Πατριάρχου Ἱεροσολύμων ἑορτάζεται ὡς αἱ Παρρησίαι ἐν τῷ Πανιέρῳ Ναῷ τῆς Ἀναστάσεως. Συμφώνως πρός τήν τάξιν ταύτην, ἡ Ὀνομαστική Ἑορτή τοῦ Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου ἑωρτάσθη τήν Τρίτην, 9^ην /22^αν Μαρτίου 2011, ἡμέραν τῆς μνήμης τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων.

Ἐν πρώτοις, ἀφ’ ἑσπέρας τῆς Δευτέρας, ἀνεγνώσθη ἡ Θ’ ὥρα εἰς τόν Μοναστηριακόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, ἐν συνεχείᾳ δέ ἐγένετο ἐπίσημος κάθοδος, τῶν κωδώνων τοῦ κωδωνοστασίου χαρμοσύνως κρουομένων, εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως.

Πρό τῆς Ἁγίας Ἀποκαθηλώσεως προσεκύνησε ὁ Μακαριώτατος, πρό δέ τοῦ Ἁγίου Κουβουκλίου, ὁ Μακαριώτατος ἐνεδύθη μανδύαν, ηὐλόγησε τό θυμίαμα, ἐθυμίασε τό Ἅγιον Κουβούκλιον καί τόν Ἅγιον Λίθον, προσεκύνησε, ἀκολούθως δέ προσεκύνησαν οἱ Ἀρχιερεῖς καί οἱ Ἀρχιμανδρῖται καί ἐν συνεχείᾳ, χοροστατοῦντος τοῦ Μακαριωτάτου, ἔλαβε χώραν ὁ Μέγας Ἑσπερινός ἐν τῷ χώρῳ τοῦ Καθολικοῦ.

Τήν Τρίτην, κυριώνυμον ἡμέραν τῆς ἑορτῆς, ἐτελέσθη ἡ θεία Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων Δώρων ὑπό τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, βοηθουμένου ὑπό ἱερέων καί διακόνων καί τῶν Ἀρχιερέων ἐν τῷ Ἱερῷ Βήματι συμπροσευχομένων, εἰς τό Καθολικόν τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, τῇ τιμητικῇ παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτηρίου Ἀθανασίου καί τοῦ Πρέσβεως τῆς Ἑλλάδος εἰς Ἰορδανίαν κ. Ἡρακλέους Ἀστεριάδου καί τοῦ Πρέσβεως τῆς Λευκορρωσίας εἰς τό Ἰσραήλ κ. Igor Leshchenga.

Τῆς Θ. Λειτουργίας τελεσθείσης, ἀνεπέμφθη Δοξολογία ἐπί τῷ χαρμοσύνῳ γεγονότι τῆς Ὀνομαστικῆς Ἑορτῆς τοῦ Μακαριωτάτου, φέροντος τό ὄνομα ἑνός τῶν 40 Μαρτύρων.

Μετά τήν Δοξολογίαν ἐγένετο πανηγυρική ἄνοδος εἰς τά Πατριαρχεῖα. Ἐνταῦθα προσεφώνησε τόν Μακαριώτατον ὁ Γέρων Ἀρχιγραμματεύς Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος ἐξ ὀνόματος τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος, ὡς ἕπεται:

Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,

Ἡ ἐν τῷ μέσῳ τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς καί ταῖς ἀρχαῖς τοῦ μηνός Μαρτίου μνήμη τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, τῶν ἐν Σεβαστείᾳ τῆ λίμνῃ μαρτυρησάντων, ἐνισχύει, στερεώνει καί ἐνδυναμώνει τά μέλη τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας εἰς τόν πνευματικόν τῆς νηστείας ἀγῶνα, ἵνα οὗτος ταῖς πρεσβείαις καί τῷ παραδείγματι αὐτῶν ἀποβαίνῃ νικηφόρος καί καρποφόρος.

Ἡ ἐν τῷ ἑορτολογικῷ πλαισίῳ τούτῳ Ὀνομαστική ἑορτή τῆς Ὑμετέρας σεπτῆς Μακαριότητος, ὡς ἐπαξίως φερούσης τό ὄνομα ἑνός τῶν Tεσσαράκοντα Mαρτύρων τούτων, ἰδιαιτέραν προσδίδει χαράν καί εὐφροσύνην εἰς τήν Σιωνίτιδα Μητέρα τῶν Ἐκκλησιῶν, τῆς ὁποίας Προκαθήμενος θείᾳ εὐδοκίᾳ ἀπό πενταετίας ἐγκατεστάθητε καί εἰς τήν Γεραράν ἡμῶν Ἁγιοταφιτικήν Ἀδελφότητα, τῆς ὁποίας κατά τά Ἁγιοταφιτικά θέσμια Ἡγούμενος τυγχάνετε.

Ἐπί τῷ χαρμοσύνῳ προσωπικῷ γεγονότι τούτῳ, ἀντανακλῶντι ὡς εἰκός καί εἰς τό Πατριαρχικόν ἀξίωμα Αὐτῆς, τόν μεγαλοδύναμον Θεόν ἡμῶν εἰς τόν πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως διά θείας Λειτουργίας Προηγιασμένων μετά Παρρησίας ηὐχαριστήσαμεν καί ἐδοξολογήσαμεν, νῦν δέ εἰς τήν ἱστορικήν ταύτην αἴθουσαν τοῦ Πατριαρχείου σύσσωμοι προσήλθομεν, ἵνα καί ἐν αὐτῇ τόν προσήκοντα σεβασμόν τῇ Ὑμετέρᾳ Μακαριότητι ἀπονείμωμεν καί τάς δεούσας ἑορτίους προσρήσεις προσφωνήσωμεν.

Ἐν τῇ ὁμηγύρει ταύτῃ ἐκδηλοῦμεν τήν χαράν ἡμῶν, καθ΄ὅτι ἄνευ ὑπερβολῆς ἀληθεύοντες δυνάμεθα νά εἴπωμεν ὅτι τῇ πρωτοβουλίᾳ τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος καί τῇ συμπαραστάσει τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος καί κατά τό πρόσφατον χρονικόν διάστημα, ὡς καί πρίν, ἔλαβον χώραν γεγονότα ἄξια μνήμονεύσεως ἐνταῦθα, ἵνα ὦσι ἀληθής πληροφόρησις διά τούς ζητοῦντας λόγον περί τῆς ἀποστολῆς καί τοῦ ἔργου τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου.

Ὅσον ἀφορᾷ ἐν πρώτοις τάς ἐκκλησιαστικάς σχέσεις, μνημονευθήτω ἡ κατά τόν παρελθόντα μῆνα Νοέμβριον λαβοῦσα χώραν προσκυνηματική ἐπίσκεψις εἰς τήν Ἀγίαν Γῆν καί τό Πατριαρχεῖον τοῦ Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Βαρσοβίας καί πάσης Πολωνίας κ. Σάββα, μετά τήν κατά τό παρελθόν θέρος ἐπίσημον ἐπίσκεψιν τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τῆς Πολωνίας. Τό γεγονός τῶν δύο ἐπισκέψεων τούτων συνέσφιγξε ἔτι στερεώτερον τούς ἀπό τῶν ἡμερῶν τῶν προκατόχων Ὑμῶν ἀειμνήστων Πατριαρχῶν Ἱεροσολύμων Θεοφάνους καί Παΐσίου ὑπάρχοντας στενούς δεσμούς μεταξύ τῶν δύο Ἐκκλησιῶν.

Αἱ ποιμαντικαί ἐπισκέψεις τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος εἰς τάς Κοινότητας τοῦ ἡμετέρου ἀραβοφώνου ποιμνίου μετά τοῦ αὐτοῦ ἀμειώτου ἐνδιαφέροντος ἐσυνεχίσθησαν, ὡς τοῦτο μαρτυρεῖται ἐκ τῆς ποιμαντικῆς ἐπίσκέψεως Ὑμῶν εἰς τήν Κοινότητα τοῦ Ἀμπελίν, διά τόν ναόν τῆς ὁποίας νέον εἰκονοστάσιον καί κωδωνοστάσιον τό Πατριαρχεῖον κατεσκεύασε καθώς καί ἐκ τῆς τελικῆς ἐπιλύσεως τῆς, ὡς μή ὤφελε, χρονισάσης ἐπιζημίου διαφορᾶς μεταξύ Πατριαρχείου καί Κοινότητος αὐτοῦ εἰς Ἰόππην, διά δικαστικῆς διαιτητικῆς διευθετήσεως πρός ὄφελος ἀμφοτέρων τῶν πλευρῶν.

Αἱ σχέσεις τοῦ Πατριαρχείου μετά τῆς χώρας τῆς Ἰορδανίας, εἰς τήν ὁποίαν μεγάλος ἀριθμός τοῦ Ὀρθοδόξου ἡμῶν ποιμνίου διαβιοῖ, παρέμειναν ἀγασταί, ὡς τοῦτο ἐφάνη ἐκ τῆς ἐπισκέψεως τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς Ἰορδανίας εἰς τήν ἐν Ἀμμάν Μητρόπολιν τοῦ Πατριαρχείου τῇ προσωπικῇ Ὑμῶν παρουσίᾳ, ἵνα εὐχηθῇ εἰς πάντας τούς ἐν Ἰορδανίᾳ χριστιανούς ἐπί τῷ νέῳ Ἔτει καί ἐκ τῆς μετά ταῦτα ἀκολουθησάσης ἐπισκέψεως εἰς τήν Αὐτοῦ Μεγαλειότητα τόν βασιλέα τῆς Ἰορδανίας. Τοῦτο ἐπίσης ἐφάνη καί διά τῆς συμμετοχῆς τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος ὑπό τήν ἰδιότητα Ὑμῶν ὡς Πρώτου Χριστιανοῦ Θρησκευτικοῦ ἡγέτου εἰς τήν ὑπό τήν πρωτοβουλίαν τοῦ πρίγκιπος τῆς Ἰορδανίας Ἐμίρη Γάζη καί ὑπό τήν αἰγίδα τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν ἐγκαινιασθεῖσαν καί καθιερωθεῖσαν «Ἡμέραν τῆς Ἁρμονίας τῶν Θρησκειῶν» ἐν τῷ τόπῳ τοῦ Βαπτίσματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ποταμῷ.

Μνημονευθήτωσαν ὡσαύτως αἱ ἔντονοι προσωπικαί Ὑμῶν προσπάθειαι μετά τῶν ἄλλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, ἰδιαιτέρως μετ΄αὐτῆς τῆς Κύπρου, διά τήν ἀνασυγκρότησιν καί ἀναβάθμισιν τοῦ ΣΕΜΑ, ὥστε νά διαδραματίζῃ τοῦτο τόν ρόλον, διά τόν ὁποῖον συνεστήθη, τῆς ὑποστηρίξεως δηλονότι τῶν χριστιανῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς καί τῆς ἐξασφαλίσεως τῆς εἰρηνικῆς συμβιώσεως αὐτῶν μετά τῶν ὀπαδῶν τοῦ Ἰσλάμ.

Ἀνυποχώρητος καί ἀποτελεσματική ὑπῆρξε ἡ ὑποστήριξις τῶν δικαιωμάτων τοῦ Πατριαρχείου καί τοῦ ἔθνους ἡμῶν ἐπί τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων, ἐν τῷ ναῷ τῆς Ἀναστάσεως, τῇ Βηθλεέμ καί τῇ Γεθσημανῇ. Ἐν τῇ συναφείᾳ ταύτῃ μνημονευθήτω ἡ τῇ Ὑμετέρᾳ προσκλήσει ἔλευσις ἐνταῦθα Ἀποστολῆς εἰδικῶν ἐπιστημόνων ἐκ τοῦ Ἑλληνικοῦ Μετσοβίου Πολυτεχνείου καί ἐκπόνησις σεισμολογικῆς μελέτης διά τήν προστασίαν τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως.

Αἱ σχέσεις Πατριαρχείου καί μητρός Ἑλλάδος λίαν σημαντικῶς ἀνεβαθμίσθησαν ὡς ἐκ τῶν συχνῶν ἐπισκέψεων ἀνωτάτων Κυβερνητικῶν παραγόντων, Ὑπουργῶν καί ἄλλων, εἰς τό κράτος τοῦ Ἰσραήλ καί ἄρα καί εἰς τό Πατριαρχεῖον. Ἐκ τούτων ἀναφερθήτωσαν ἡ ἐπίσκεψις τοῦ Ὑφυπουργοῦ Ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλλάδος κ. Δημητρίου Δόλη καί ἡ λίαν πρόσφατος ἐπίσκεψις τοῦ Προέδρου τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας κ. Δημητρίου Χριστόφια.

Ὄντως κατά τό πενταετές διάστημα τῆς Πατριαρχίας Ὑμῶν, Μακαριώτατε, πολλά σημαντικά καί ἀξιόλογα ἐπετελέσατε καί ἄλλα, ἐν τῇ ἐν Χριστῷ ἐλευθερίᾳ καί οὐχί ἐν κολακείᾳ ὁμιλῶν, ἀναμένουν εἰσέτι νά ἐπιτελεσθοῦν. Ταῦτα ἀναμένουν τήν συνέχισιν τῆς δράσεως καί τῆς συνεργασίας τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος καί ἡμῶν τῆς Ἀδελφότητος, ἀμφοτέρων νοουμένων ὡς τῶν δύο ἀλληλοσυμπληρουμένων ὄψεων ἑνός καί τοῦ αὐτοῦ ἀδιαιρέτου καί ἀτμήτου νομίσματος, ἑνός σώματος, τῆς Ἐκκλησίας, τῆς Ἀδελφότητος, ἐν τῇ ὑπαρκτικῇ συναφείᾳ κεφαλῆς καί σώματος. Ὁ Θεός ἐν τῇ πανσοφίᾳ Αὐτοῦ ἐδημιούργησε τό ἀριστούργημα τοῦ ἀνθρωπίνου ὀργανισμοῦ, ἵνα ἡ λειτουργία τούτου παραμένῃ διά τούς ἀνθρώπους παράδειγμα ἐκκλησιαστικῆς, διοικητικῆς, κοινωνικῆς καί πάσης ἄλλης λειτουργίας.

Περαίνων, ἐπιτραπήτω μοι νά εἴπω ὅτι ἡμεῖς οἱ σύγχρονοι Ἁγιοταφῖται ἔχομεν τό βαρύ προνόμιον νά βλέπωμεν πάντοτε πρό ὀφθαλμῶν ἡμῶν ὡς γνώμονα καί πυξίδα τῶν ἐνεργειῶν ἡμῶν τά διατρέξαντα πρό πενταετίας, ὅτε τό πρόβλημα ἡμῶν διεκηρύχθη καί διελαλήθη ἐπί δωμάτων, «urbi et orbi», εἰς τήν πόλιν ταύτην καί εἰς τήν οἰκουμένην, ὅτε ἡ μικρά εἰς ἀριθμητικά μεγέθη, μεγάλη ὅμως εἰς ἱστορίαν, δύναμιν καί δρᾶσιν Ἀδελφότης αὕτη τοῦ Ἁγίου Τάφου ἀνέστη, ἐξανέστη καί ἀντέστη εἰς τάς θολάς συμφωνίας, τάς ἀποσκοπησάσας εἰς τήν νόθευσιν τῆς γνησίας ἀποστολῆς τοῦ Πατριαρχείου, τῆς διατηρήσεως δηλονότι τοῦ ἀνεξιτήλου θρησκευτικοῦ χαρακτῆρος τῶν Ἱεροσολύμων καί τάς ταλανιζούσας εἰσέτι τό Πατριαρχεῖον εἰς τάς δικαστικάς αἰθούσας, ἐκ τῶν ὁποίων μετά τῶν εὐχῶν Ὑμῶν καί διά τῶν ἐνεργειῶν Ὑμῶν, ἐλπίζομεν νά ἐξέλθωμεν νικηταί διά τήν διάσωσιν τῆς ὑλικῆς ἰδιοκτησιακῆς ἀλλά καί τῆς πνευματικῆς πολιτιστικῆς κληρονομιᾶς τοῦ Πατριαρχείου.

Ἡ Ἀδελφότης καί ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος, ἡ ὁμοφώνως ἐκλέξασα Ὑμᾶς καί παραδώσασα εἰς Ὑμᾶς, Μακαριώτατε, τήν σκυτάλην τοῦ ἀγῶνος τοῦ Πατριαρχείου, συμπαρίσταται εἰς Ὑμᾶς καί συμπορεύεται μεθ΄ Ὑμῶν εἰς τό βαρύ ἔργον Ὑμῶν ὡς ἄλλος Κυρηναῖος. Ἐξ ὀνόματος ταύτης ὑψῶ τό ποτήριον ὑπέρ ὑγιείας, εὐσταθείας καί μακροημερεύσεως Ὑμῶν ἐν πλείστοις ἔργοις ἀγαθοῖς πρός δόξαν Θεοῦ καί ἔπαινον τοῦ εὐλογημένου ἡμῶν γένους. Γένοιτο.

Ἠκολούθησεν ἡ προσφώνησις τοῦ κ. Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτηρίου Ἀθανασίου.

Πάντας τούτους ηὐχαρίστησεν ἀντιφωνῶν ὁ Μακαριώτατος διά τῆς κάτωθι ἀντιφωνήσεως Αὐτοῦ:

«Πᾶσαν στρατιάν τοῦ κόσμου καταλιπόντες, τῷ ἐν οὐρανοῖς Δεσπότῃ προσεκολλήθητε, ἀθλοφόροι Κυρίου Τεσσαράκοντα, διά πυρός γάρ καί ὕδατος διελθόντες, μακάριοι, ἐπαξίως ἐκομίσασθε, δόξαν ἐκ τῶν οὐρανῶν, καί στεφάνων πληθύν», ἀναφωνεῖ ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας.

Ἐκλαμπρότατε κ. Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος,

Ἐκλαμπρότατε κ. Πρέσβυ τῆς Ἑλλάδος,

Ἐκλαμπρότατε κ. Πρέσβυ τῆς Λευκορρωσίας,

Εὐσεβεῖς Χριστιανοί,

Εὐλαβεῖς Προσκυνηταί,

Σεβαστοί Πατέρες καί ἀδελφοί,

Ἡ Μία Ἁγία Καθολική καί Ἀποστολική τοῦ Χριστοῦ Ὀρθόδοξος ἡμῶν Ἐκκλησία σήμερον τιμᾷ καί γεραίρει τήν μνήμην τῶν ἐν Σεβαστείᾳ τῇ πόλει μαρτυρησάντων Ἁγίων μεγάλων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων.

Τῆς τιμῆς ταύτης συμμέτοχοι καί κοινωνοί ἐγενόμεθα καί Ἡμεῖς διά τῆς ἐπί τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως ἀλλά καί τοῦ Φρικτοῦ Γολγοθᾶ, δηλονότι τοῦ τόπου τοῦ ἀρχετύπου σταυρικοῦ μαρτυρίου τοῦ Κυρίου καί Σωτῆρος Ἠμῶν Χριστοῦ, τελεσθείσης θείας Λειτουργίας τῶν Προηγιασμένων δώρων ὡς καί τῆς ἀναπεμφθείσης δοξολογικῆς Εὐχαριστίας.

Αἰτία δέ τούτου ἀγαθή ἡ ἐν τῷ μακαρίῳ τάγματι τῶν τεσσαράκοντα μαρτύρων συνεκλάμψασα θεόλεκτος μορφή τοῦ συμμάρτυρος αὐτῶν Θεοφίλου, οὗτινος ἀναξίως ἐπωνυμίαν ἐχόμενοι καί Ἡμεῖς, ἑορτήν σεπτοῦ ὀνομαστηρίου χρεωστικῶς καί τιμητικῶς ἄγομεν.

Χρεωστικῶς μέν, διότι ὡς κηρύττει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος, «μαρτύρων γάρ θάνατος πιστῶν ἐστι παράκλησις, Ἐκκλησιῶν παρρησία, Χριστιανισμοῦ σύστασις, θανάτου κατάλυσις, ἀναστάσεως ἀπόδειξις, δαιμόνων γέλως, διαβόλου κατηγορία, φιλοσοφίας διδασκαλία,…..καί πάντων τῶν ἀγαθῶν ρίζα». Τιμητική δέ, διότι «Τιμή μάρτυρος, μίμησις μάρτυρος……»

Ἡ μίμησις δέ μάρτυρος ἀφορᾷ εἰς τόν τῆς πίστεως ἀρχηγόν καί τελειωτήν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν (Ἑβρ.12,1). Οὗτος εἶναι « ὁ μάρτυς ὁ πιστός, ὁ πρωτότοκος τῶν νεκρῶν καί ὁ ἄρχων τῶν βασιλέων τῆς Γῆς τῷ ἀγαπῶντι ἡμᾶς ἐν τῷ αἵματι αὐτοῦ» (Ἀποκ. Α’, 5 ).

Τοῦ μαρτυρίου καί τῆς μαρτυρίας τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ Ἀπόστολος καί Εὐαγγελιστής τυγχάνει καί ἡ γεραρά Ἁγιοταφική ἡμῶν Ἀδελφότης, ἡ ὁποία στοιχοῦσα τοῖς λόγοις τοῦ Προφήτου Ἠσαΐου :« Γίνεσθέ μοι μάρτυρες, κἀγώ μάρτυς λέγει Κύριος ὁ Θεός » (Ἠσ. 43, 10 ), μαρτυρεῖ τῇ ἀληθείᾳ.. Πᾶς δέ ὁ μαρτυρῶν τῇ ἀληθείᾳ, εἴτε λόγοις εἴτε ἔργοις …… μάρτυς εὐλόγως ἄν χρηματίζοι.» λέγει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος.

Τήν ἐτήσιον μνήμην τοῦ καί προστάτου γενομένου Ἡμῖν μάρτυρος Θεοφίλου καί τῶν συμμαρτύρων αὐτοῦ, ἀξιωθέντες νά ἑορτάσωμεν, ἐν μέσῳ τοῦ εὐλογημένου τῆς νηστείας σταδίου, καλούμεθα ὑπό τοῦ Ὑμνολόγου, ἵνα ἱκετευτικῶς βοήσωμεν : « Φέροντες τά παρόντα γενναίως, χαίροντες τοῖς ἐλπιζομένοις, πρός ἀλλήλους ἔλεγον οἱ Ἅγιοι μάρτυρες˙ Μή γάρ ἱμάτιον ἀποδυόμεθα; ἀλλά τόν παλαιόν ἄνθρωπον ἀποτιθέμεθα. Δριμύς ὁ χειμών, ἀλλά γλυκύς ὁ παράδεισος˙ ἀλγεινή ἡ πῆξις ἀλλ’ ἡδεῖα ἡ ἀπόλαυσις. Μή οὗν ἐκκλίνωμεν, ὧ συστρατιῶται˙ μικρόν ὑπομείνωμεν, ἵνα τούς στεφάνους τῆς νίκης ἀναδησώμεθα, παρά Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος τῶν ψυχῶν ἡμῶν διά πρεσβειῶν τῆς Ὑπερευλογημένης Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειαπαρθένου Μαρίας καί πάντων τῶν Ἁγίων μαρτύρων.

Ὡσαύτως ὁλοθύμους εὐχαριστίας ἀπευθύνομεν τῷ Γέροντι Ἀρχιγραμματεῖ, Ἱερωτάτῳ Ἀρχιεπισκόπῳ Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχῳ, προσφωνήσαντι Ἡμᾶς ἐκ μέρους τῶν τιμίων μελῶν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Ἡμῶν Συνόδου καί τῶν προσφιλῶν Ἡμῖν μελῶν τῆς Ἁγιοταφικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος, τῷ Ἐκλαμπροτάτῳ κ. Σωτηρίῳ Ἀθανασίου, Γενικῷ Προξένῳ τῆς Ἑλλάδος ἐν Ἱεροσολύμοις, διαβιβάσαντι Ἡμῖν τάς εὐχάς τῶν μελῶν τῆς σεβαστῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως, τῷ Ὁσιολογιωτάτῳ Ἀρχιμανδρίτῃ Ἰσιδώρῳ, Ἀντιπροσώπῳ παρ’ Ἡμῖν τῆς ἀδελφῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας, τῷ Ἱερωτάτῳ Μητροπολίτῃ Ναζαρέτ, κ. Κυριακῷ, διαβιβάσαντι Ἡμῖν εὐχάς ἐξ ὀνόματος τῆς Κοινότητος Ναζαρέτ, τῷ Σεβασμιωτάτῳ Ἀρχιεπισκόπῳ Ἰόππης κ. Δαμασκηνῷ, διαβιβάσαντι Ἡμῖν εὐχάς ἐξ ὀνόματος τῆς Κοινότητος Ἰόππης, τῷ αἰδεσιμωτάτῳ οἰκονόμῳ π. Γεωργίῳ, προσφωνήσαντι Ἡμᾶς ἐξ ὀνόματος τοῦ ποιμνίου Ἡμῶν ἐν Ἰορδανίᾳ, τῷ Ὁσιολογιωτάτῳ Ἱερομονάχῳ Φιλοθέῳ Ἐπιτρόπῳ Ἡμῶν, τῷ εὐχηθέντι Ἡμῖν ἐξ ὀνόματος τῶν ἱερέων καί τοῦ ποιμνίου τῆς περιοχῆς Ἄκκρης – Πτολεμαΐδος, τῷ πρέσβει τῆς Λευκορρωσίας, τῷ Ὁσιωτάτῳ Μοναχῷ π. Φωτίῳ, Σχολάρχῃ τῆς Πατριαρχικῆς ἐν Σιών Σχολῆς, τοῖς μαθηταῖς τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, τῷ Αἰδεσιμωτάτῳ Οἰκονόμῳ π. Ἀΐσσα Τοῦμα ἐξ ὀνόματος τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις Κοινότητος Ἡμῶν, τῷ κ. Χαλήλ Ἀντράους, ἰατρῷ, εὐχηθέντι Ἡμῖν ἐξ ὀνόματος τοῦ Ὀρθοδόξου Πατριωτικοῦ Συμβουλίου, τῷ Οἰκονόμῳ π. Ἀνδρέᾳ, προσφωνήσαντι Ἡμᾶς ἐξ ὀνόματος τῶν ἱερέων τῆς περιοχῆς Ραμάλλας, τῷ Οἰκονόμῳ, π. Γεωργίῳ Σαχουάν ἐξ ὀνόματος τῆς Κοινότητος Μπετζάλλας.

Γένοιτο πᾶσιν ἡμῖν ἡ κραταιά τοῦ Κυρίου προστασία ἀρωγός ἐν τῷ βίῳ, πρεσβείαις τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας, τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων καί πάντων τῶν Ἁγίων. Ἀμήν. Ἔτη πολλά καί εὐλογημένα!

Ἐν τέλει ἠκολούθησε ὁ ἀδελφικός Ἀρχιερατικός ἀσπασμός καί ἡ ὑποβολή τῶν σεβασμάτων καί τῶν συγχαρητηρίων εὐχῶν τῷ Μακαριωτάτῳ μετά δέ ταῦτα ἡ ἑόρτιος νηστήσιμος τράπεζα μετ’εὐχαριστίας τῷ Θεῷ δι’ ὅσα πνευματικά καί ὑλικά ἐχαρίσατο τῇ Σιωνίτιδι Ἐκκλησίᾳ.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_0_placeholder