Η ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ Κ.Κ. ΘΕΟΦΙΛΟΥ

Τό Σάββατον, 15^ην / 28^ην  Μαρτίου 2020, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου μέ μετάθεσιν ἡ Ὀνομαστική ἑορτή τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου εἰς τό πλαίσιον τῆς ἑορτῆς τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, τῶν μαρτυρησάντων εἰς τήν λίμνην Σεβαστείας τοῦ Πόντου ἐπί Λικινίου τό 320 μ.Χ, ὧν εἷς ὁ Ἅγιος Μάρτυς Θεόφιλος.

Α’. Ἀφ’ ἑσπέρας.

 Τήν παραμονήν μετά τήν κατά τήν τάξιν ἀνάγνωσιν τῆς Θ΄ Ὥρας εἰς τόν Μοναστηριακόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, τήν Κάθοδον διά τῶν βαθμίδων τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, ἐτελέσθη Μέγας Ἑσπερινός-«Παρρησία» εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως κατά τήν κρατοῦσαν τυπικήν καί καθεστωτικήν τάξιν  μετά Μεγάλης Εἰσόδου καί Ἀρτοκλασίας, προεξάρχοντος τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου μετ’ ὀλίγων μόνον κληρικῶν, τοῦ Γέροντος Σκευοφύλακος Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἱεραπόλεως κ. Ἰσιδώρου, τοῦ Δραγουμανεύοντος Ἀρχιμανδρίτου π. Ματθαίου καί διακόνων, τήν εἴσοδον τῶν ὁποίων ἐν συνεννοήσει μετά τοῦ Πατριαρχείου ἐπέτρεψεν ἡ Ἰσραηλινή Ἀστυνομία, λόγῳ τῆς ἐνσκηψάσης ἐπιδημίας τοῦ λοιμοῦ Covid-19, ἀπό τῶν συνεπειῶν τῆς ὁποίας διαφυλάξοι ἡμᾶς Κύριος ὁ Θεός ἡμῶν.

Ληξάσης τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Ἑσπερινοῦ, ἐψάλη ὁ Κανών τοῦ Ἀκάθιστου Ὕμνου καί ἀνεγνώσθη ἡ Δ΄ καί τελευταία Στάσις τῶν Χαιρετισμῶν ἀπό τοῦ «Τεῖχος εἶ τῶν παρθένων, Θεοτόκε Παρθένε» ἕως καί τοῦ «Ὤ, Πανύμνητε Μῆτερ» ὑπό τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Λύδδης κ. Δημητρίου.

Β. Ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς

Ἐτελέσθη νυκτερινή Θεία Λειτουργία εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως δι’ εἰσόδου ἀπό τοῦ καθεδρικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου καί ἀπό τῶν δωμάτων τῆς Μονῆς Ἀβραάμ, προεξάρχοντος τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου καί τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Ἱεραπόλεως κ. Ἰσιδώρου καί Μαδάβων κ. Ἀριστοβούλου, τοῦ Γέροντος Καμαράση Ἀρχιμανδρίτου π. Νεκταρίου καί τοῦ Δραγουμανεύοντος π. Ματθαίου, τοῦ Ἀρχιδιακόνου π. Μάρκου καί τοῦ Ἱεροδιακόνου π. Πατρικίου, τῇ συμμετοχῇ τῶν Ναϊτῶν Πατέρων.

Τήν 11.00 π.μ. ἐψάλη Δοξολογία εἰς τόν Μοναστηριακόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, τῇ συμμετοχῇ τῶν Πατέρων τοῦ Κεντρικοῦ μοναστηρίου.

 Ἐν συνεχείᾳ, εἰς τήν αἴθουσαν τοῦ Πατριαρχείου προσεφώνησε τόν Μακαριώτατον ὁ Γέρων Ἀρχιγραμματεύς Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως αὐτοῦ:

«Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,

Ἡ μνήμη τῶν ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, τῶν καλῶς ἀθλησάντων καί στεφανωθέντων εἰς τήν λίμνην Σεβαστείας τοῦ Πόντου ἐπί Λικινίου τό 320, ἑορταζομένη εἰς τάς ἀρχάς τοῦ μηνός Μαρτίου, ἀποτελεῖ διά τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας στερεάν βάσιν δυνάμεως καί ἐλπίδος διά τήν συνέχισιν τοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνος τῆς νηστείας πρός κατάληξιν εἰς τόν εὔδιον λιμένα τῆς λαμπροφόρου ἡμέρας τῆς Ἀναστάσεως.

Ἐάν οὕτως βιοῦται ἡ ἑορτή αὕτη ὑπό τῆς Ἐκκλησίας ὅλης, ὑπό τῆς Μητρός τῶν Ἐκκλησιῶν βιοῦται βεβαίως καί ἐν σχέσει μέ τό γεγονός ὅτι ἡ Ὑμετέρα σεπτή Μακαριότης φέρει τό ὄνομα ἑνός τῶν ἀκρεμόνων μαρτύρων τούτων.

Πρός τιμήν ὅθεν ἰδίᾳ τοῦ ἁγίου μάρτυρος Θεοφίλου καί τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος ἑωρτάσθη ἡ ἑορτή αὕτη ὡς «Παρρησία» εἰς τόν πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως μετά νυκτερινῆς θείας Λειτουργίας καί Δοξολογίας τήν πρωΐαν εἰς τον μοναστηριακόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου και Ἑλένης τῇ συμμετοχῇ τῶν Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων, τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Χρήστου Σοφιανοπούλου καί τοῦ Ἀντιπροσώπου τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας εἰς τήν Ρωσικήν Πνευματικήν Αποστολήν MISSIA, Ὁσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου Ἀλεξάνδρου, εἰς τό πλαίσιον βεβαίως τῶν παρεχομένων ἡμῖν δυνατοτήτων συγκεντρώσεως ὡς ἐκ τῆς ἐξαπλώσεως τοῦ λίαν ἐπικινδύνου ἰοῦ διά τήν ὑγιείαν καί τήν ζωήν τῆς ἀνθρωπότητος.

Εὐχαριστήσαντες τῷ Κυρίῳ καί δεηθέντες ὑπέρ ὑγιείας καί εὐσταθείας τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος εἰς τήν ἐν τῷ Ναῷ λατρείαν ἡμῶν, νῦν εἰς τήν ἱστορικήν ταύτην αἴθουσαν τοῦ Πατριαρχείου, συγχαίρομεν Αὐτῇ ἐπί τοῖς Ὀνομαστηρίοις καί ἀπονέμομεν Αὐτῇ τόν δίκαιον ἔπαινον δι’ ὅσα Αὕτη ἐπεξεργάσατο ἀγαθά πρός ὄφελος τῆς ἐν Χριστῷ ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης, τῶν Προσκυνηματικῶν καί περιουσιακῶν δικαιωμάτων τῆς γεραρᾶς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος καί τῆς καταρτίσεως τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν ποιμνίου.

Πρωτίστως διά τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας πολλάς κατέβαλε προσπαθείας καί εἰς πολλάς προέβη ἐνεργείας ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης, ὑπογραμμίζουσα συνεχῶς τήν ἀνάγκην ἐνάρξεως καλλιεργείας διαλόγου πρός ἐπίτευξιν συνδιαλλαγῆς καί εἰρήνης. Ἀναγνωρίζον τήν συμβολήν ταύτην τό Πατριαρχεῖον Μόσχας ἀπένειμεν Αὐτῇ τό βραβεῖον «Δι’ ἐξαιρετικήν προσφοράν πρός ἐμπέδωσιν τῆς ἑνότητος τῶν Ὀρθοδόξων λαῶν καί ἑδραίωσιν καί προβολήν τῶν χριστιανικῶν ἀξιῶν εἰς τήν κοινωνίαν» ὁ Ἁγιώτατος Πατριάρχης Ἀλέξιος Β’ διά τό ἔτος 2018, ἐπιδοθέν εἰς ἰδιαιτέραν Αὐτῆς ἐπίσκεψιν εἰς Μόσχαν τόν παρελθόντα Νοέμβριον τῇ προσωπικῇ προσκλήσει τοῦ Προέδρου τῆς Ρωσίας κ. Βλαδιμήρου Πούτιν.

Ἐκ τῶν ἔργων πνευματικῆς οἰκοδομῆς καί ὠφελείας τοῦ ἡμετέρου ποιμνίου τυγχάνει ἀξία μνήμης ἡ ἀνακαίνισις ἐν συνεργασίᾳ μετά τῶν Παλαιστινιακῶν Ἀρχῶν τοῦ ἱστορικοῦ ναοῦ τοῦ ἁγίου Μωϋσέως τοῦ Αἰθίοπος τῆς Κοινότητος Ραφιδίων παρά τό Φρέαρ τοῦ Ἰακώβ, ἡ κατασκευή τοῦ εἰκονοστασίου μετά τῶν εἰκόνων αὐτοῦ τῆς Κοινότητος Σαχνίν τῆς περιοχῆς Πτολεμαΐδος-Ἄκρης, ἡ ἵδρυσις εἰς τό Κάρακ τῆς Ἰορδανίας Ἀθλητικῆς Ἀκαδημίας καί ἡ δραστηριότης τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος ἐπιτοπίως καί διεθνῶς ὑπέρ τῆς προστασίας τῶν ἀκινήτων τοῦ Πατριαρχείου τῆς Πύλης τοῦ Δαβίδ καί τῆς διατηρήσεως τοῦ ἀπ’ αἰώνων ἁγιογραφικῶς καί διεθνῶς κατωχυρωμένου καθεστῶτος τῆς Παλαιᾶς Πόλεως τῶν Ἱεροσολύμων πρός ὄφελος τῆς Ἀδελφότητος ἡμῶν, τοῦ ποιμνίου καί ὅλων τῶν χριστιανῶν τῆς ἁγίας Γῆς καί τῶν προσκυνητῶν αὐτῆς.

Πρός ἐπίτευξιν τῶν στόχων τούτων ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης ἐκαλλιέργησε σχέσεις καλῆς συνεργασίας μετά τῶν Πολιτικῶν Ἀρχῶν. Εἰς τάς σχέσεις πρῶτον μετά τῆς μητρός Ἑλλάδος τοῦτο ἐδείχθη ἐκ τῆς ἐπισκέψεως εἰς τό Πατριαρχεῖον καί τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως τοῦ ἄχρι πρό τινος Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας κ. Προκόπη Παυλοπούλου ὡς καί ἐκ τῆς ἐπισκέψεως τοῦ Ὑπουργοῦ Τουρισμοῦ τῆς Ἑλλάδος κ. Χάρη Θεοχάρους καί τοῦ Γενικοῦ Γραμματέως Δημοσίας Διπλωματίας Προξενικῶν καί Θρησκευτικῶν Ὑποθέσεων τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν τῆς Ἐλλάδος κ. Ἀλεξανδρῆ.

Ὅσον ἀφορᾷ τάς σχέσεις Πατριαρχείου καί κράτους τοῦ Ἰσραήλ, εἰς τό πλαίσιον τῆς Εὐαγγελικῆς ρήσεως, «τά Καίσαρος Καίσαρι καί τά τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ», ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης ἐδέχθη εἰς τό Πατριαρχεῖον τόν νέον Δήμαρχον Ἱεροσολύμων καί παρουσίᾳ τῶν Προκαθημένων τῶν τοπικῶν χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν ἔθιξε τό πρόβλημα τῶν ἐπιχειρουμένων εἰς βάρος τῶν περιουσιῶν τῶν Ἐκκλησιῶν ἀδίκων φόρων, εἰς τήν ἐκδήλωσιν δέ τοῦ ὑπουργείου Τουρισμοῦ τοῦ Ἰσραήλ ἐπί τῷ Νέῳ Πολιτικῷ Ἔτει ἔθεσε τό πρόβλημα τῆς λειψυδρίας τῶν Χριστιανικῶν μοναστηρίων τοῦ Ὄρους Θαβώρ καί εἰς τήν κατ’ ἔτος ἐπί τῷ Νέῳ Ἔτει καθιερωμένην συνάντησιν εἰς τό Προεδρικόν Μέγαρον ἐζήτησε παρά τοῦ Προέδρου τοῦ Ἰσραήλ κ. Ροῦβεν Ρίβλιν τήν δικαίαν λύσιν τοῦ ἀνεπιλύτου προβλήματος τῶν ἀκινήτων τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν Πύλην τοῦ Δαβίδ δι’ ἀκυρώσεως τῶν πρό ἐτῶν συναφθεισῶν παρανόμων συμφωνιῶν.

 Ὅσον ἀφορᾷ τάς σχέσεις τοῦ Πατριαρχείου μετά τῆς Ἰορδανίας, αὗται ἐκαλλιεργήθησαν ἀγασταί, λαμβανομένου ὑπό ὄψει ἑκατέρωθεν τῶν δεσμῶν τῆς Βασιλικῆς οἰκογενείας μετά τοῦ Πατριαρχείου, τοῦ Ἰορδανικοῦ νόμου τοῦ Πατριαρχείου τοῦ ἔτους 1957 καί τῆς κηδεμονίας, τήν ὁποίαν ἐξασκεῖ ἡ Ἰορδανία ἐπί τῶν χριστιανικῶν καί μουσουλμανικῶν σεβασμάτων τῆς Ἱερουσαλήμ.

Εἰς τό πλαίσιον τῶν σχέσεων τούτων ἐπεφυλάχθη εἰς τήν Ὑμετέραν Μακαριότητα κατά τήν 1ην τοῦ Νέου Ἔτους πάνδημος ὑποδοχή ὑπό τῆς Δημαρχίας τῆς πόλεως Φχές καί ὁ Βασιλεύς τῆς Ἰορδανίας Άμπντάλλα Ἴμπν Χουσεΐν Ἀθάνη διωργάνωσε εἰδικήν ἐκδήλωσιν πρός τιμήν τῆς ἑορτῆς τῶν ἡμετέρων Χριστουγέννων εἰς τόν τόπον τοῦ ἐν Ἰορδάνῃ Βαπτίσματος τοῦ Κυρίου καί ὑπεδέχθη τούς Προκαθημένους τῶν Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, φιλοξενηθέντας ὑπό τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου εἰς ἀδελφικήν ἐν Ἀμμάν Συνάντησιν διά τήν ἔναρξιν διαλόγου ὑπέρ τῆς συσφίγξεως τῆς ἑνότητος ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ, ἐν σεβασμῷ πρός τά «Πρεσβεῖα τιμῆς» τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί πάντα τά ὑπό τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν παραδόσεως ἀπορρέοντα προνόμια αὐτοῦ.

Τά δικαιώματα τῆς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος καί τοῦ γένους ἡμῶν ἐπί τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ ἐφύλαξε καί ὁσάκις ἠμφεσβητήθησαν ἀπολύτως διεξεδίκησε ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης, ὡς συνέβη προσφάτως κατά τήν ἑορτήν τῶν Θεοφανείων ἡμῶν, ὅτε οἱ Ἀρμένιοι ἀνεπιτυχῶς ἀπεπειράθησαν νά ἐμποδίσουν τήν ἀνέκαθεν διά πολλῶν τεκμηρίων καθεστωτικῶς ἐπιβεβαιουμένην κάθοδον τῆς εἰκόνος ἡμῶν εἰς τό θεοδέγμον Σπήλαιον τῆς Βηθλεέμ.

Ἐνθαρρυνόμενοι ἐξ ὅλων τούτων οἱ Ἁγιοταφῖται Πατέρες, συντασσόμεθα μετά τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος εἰς ἕνα κοινόν καί τίμιον ἀγῶνα διά τήν ἔτι περαιτέρω διαφύλαξιν τῆς κληρονομίας τοῦ παλαιφάτου ἡμῶν Πατριαρχείου καί τοῦ γένους ἡμῶν εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν καί τήν στήριξιν τοῦ Ἑλληνορθοδόξου Ἀραβοφώνου ποιμνίου ἡμῶν εἰς τήν διατήρησιν τῆς ταυτότητος αὐτοῦ καί τήν ἀνάπτυξιν καί αὔξησιν αὐτοῦ εἰς ἔργα κοινωφελῆ.

Ὑψῶν τό ποτήριον, Μακαριώτατε, εὔχομαι Ὑμῖν ἐξ ὀνόματος τῶν μελῶν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί ὅλης τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος ὑγιείαν ἀδιάπτωτον καί εὐστάθειαν ἀδιάσειστον ἐπί ἔτη ὅσα πλεῖστα ἐν καρποφορίᾳ καί δαψιλείᾳ ἔργων ἀγαθῶν πρός ἔπαινον τοῦ εὐλογημένου γένους ἡμῶν καί δόξαν τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ ἡμῶν».

Ἐν συνεχείᾳ προσεφώνησεν ὁ ἐκλαμπρότατος Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Χρῆστος Σοφιανόπουλος καί ὁ Ἀντιπρόσωπος τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, Προϊστάμενος τῆς Πνευματικῆς Ρωσικῆς Ἀποστολῆς εἰς Ἱεροσόλυμα (MISSIA) Ἀρχιμανδρίτης Ἀλέξανδρος.

Τούς προσφωνήσαντας ηὐχαρίστησεν ὁ Μακαριώτατος διά  τῆς κάτωθι ἀντιφωνήσεως Αὐτοῦ ἑλληνιστί:

«Φέροντες τά παρόντα γενναίως, χαίροντες τοῖς ἐλπιζομένοις πρός ἀλλήλους ἔλεγον οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες· Μή γάρ ἱμάτιον ἀποδυόμεθα; ἀλλά τόν παλαιόν ἄνθρωπον ἀποτιθέμεθα. Δριμύς ὁ χειμών, ἀλλά γλυκύς ὁ παράδεισος· ἀλγεινή ἡ πῆξις, ἀλλ’ ἡδεῖα ἡ ἀπόλαυσις. Μή οὖν ἐκκλίνωμεν, ὦ συστρατιῶται· μικρόν ὑπομείνωμεν, ἵνα τούς στεφάνους τῆς νίκης ἀναδησώμεθα, παρά Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος τῶν ψυχῶν ἡμῶν»· λέγει εἰς τήν τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα ὁμιλίαν του ὁ Μέγας Βασίλειος διά στόματος τοῦ ὑμνῳδοῦ τῆς Ἐκκλησίας.

Ἐκλαμπρότατε Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος κ. Χρῆστε Σοφιανόπουλε,

Σεβαστοί Ἅγιοι Πατέρες καί Ἀδελφοί,

 «Ζωή γάρ ἐστιν ὁ Θεός καί φῶς καί οἱ ἐν χειρί Θεοῦ ὄντες ἐν ζωῇ καί φωτί ὑπάρχουσιν»· λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός περί τῶν ψυχῶν τῶν ἁγίων, δηλονότι τῶν δικαίων, ἀκούων εἰς τούς ἁγιογραφικούς λόγους: «ψυχαί δικαίων ἐν χειρί Θεοῦ καί οὐ μή ἅψηται αὐτῶν βάσανος», (Σοφ. Σολομ. 3,1) καί «Τίμιος ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τοῦ ὁσίου αὐτοῦ», (Ψαλμ. 115,5).

Τίμιος ὄντως ὑπῆρξεν ἐναντίον Κυρίου ὁ θάνατος τῶν σήμερον ὑπό τῆς ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας τιμωμένων Ἁγίων Μεγάλων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων καί τοῦ συμμάρτυρος αὐτῶν Θεοφίλου, τῶν ἐν τῇ λίμνῃ Σεβαστείας μαρτυρησάντων. Οὗτοι οἱ ἅγιοι οὐκ ἐπτοήθησαν ἐκ τῶν ἀπειλῶν τῶν τυράννων διωκτῶν οὐδέ ἐδειλίασαν τῶν βασάνων τάς προσβολάς, ὅπλον θεῖον ἔχοντες τόν Σταυρόν τοῦ Χριστοῦ, ὡς λέγει καί ὁ ὑμνῳδός τῆς ἐκκλησίας:

«Πῶς ὑμῶν θαυμάσωμεν, τούς ἀγῶνας ἅγιοι Μάρτυρες; ὅτι σῶμα θνητόν περικείμενοι, τούς ἀσωμάτους ἐχθρούς ἐτροπώσασθε· οὐκ ἐφόβησαν ὑμᾶς τῶν τυράννων αἱ ἀπειλαί, οὐ κατέπτηξαν ὑμᾶς τῶν βασάνων αἱ προσβολαί· ὄντως ἀξίως παρά Χριστοῦ ἐδοξάσθητε, καί ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν αἰτεῖσθε τό μέγα ἔλεος».

Οἱ Ἅγιοι Τεσσαράκοντα ἐδοξάσθησαν ἀξίως παρά Χριστοῦ, διότι οὗτοι ἐζήλωσαν οὐχί τήν δόξαν τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά τήν δόξαν τήν παρά τοῦ Θεοῦ Πατρός φανερωθεῖσαν, ὡς λέγει ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης: «Καί ὁ λόγος σάρξ ἐγένετο καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν καί ἐθεασάμεθα τήν δόξαν Αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρά πατρός, πλήρης χάριτος καί ἀληθείας», (Ἰωάν. 1,14). Τούτου ἕνεκεν καταλιπόντες πᾶσαν στρατιάν τοῦ κόσμου οἱ τεσσαράκοντα στρατιῶται προσῆλθον εἰς τό μαρτύριον τοῦ αἵματος αὐτῶν, κηρύσσοντες οὐχί ἑαυτούς ἀλλά τήν σῴζουσαν ἀλήθειαν τοῦ Χριστοῦ τοῦ λάμψαντος ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν τόν φωτισμόν τῆς γνώσεως τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ Πατρός ἐν τῷ προσώπῳ Αὐτοῦ [τοῦ Χριστοῦ], (Β’ Κορ. 4,6).

Τό μαρτύριον τοῦτο τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ Πατρός ἐν τῷ Μονογενεῖ Αὐτοῦ Υἱῷ Κυρίῳ δέ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστῷ, ὅ ἐμιμήσαντο πάντες οἱ μάρτυρες τοῦ Χριστοῦ καί δή οἱ σήμερον ἑορταζόμενοι Ἅγιοι Τεσσαράκοντα, μαρτυρεῖται καί καταγγέλλεται εἰς τό διηνεκές ἐπί τοῦ τόπου τοῦ σταυρικοῦ πάθους καί τῆς τριημέρου ταφῆς τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, ἐν τῷ Πανιέρῳ Ναῷ τῆς Ἀναστάσεως, ἔνθα ἐτελέσαμεν τήν ἀναίμακτον θυσίαν, δηλονότι τό μυστήριον τῆς θείας Εὐχαριστίας καί ἀνεπέμψαμεν αἶνον δοξολογίας τῷ πανοικτίρμονι Θεῷ.

Ὁ Θεοφόρος Πατήρ τῆς Ἐκκλησίας Βασίλειος, ἐγκωμιάζων τό τῶν τεσσαράκοντα μαρτύρων ἀήττητον φρόνημα, τοῦ μετά χαρᾶς ἀπορρίψαντος ἑκάστου καί τόν τελευταῖον χιτῶνα, μᾶς προτρέπει νά ἀκούσωμεν εἰς τήν  ἐν μιᾷ συμπνοίᾳ ὁμόνοιαν τῆς πίστεως αὐτῶν: «Μή γάρ ἱμάτιον, φησίν, ἀποδυόμεθα, ἀλλά τόν παλαιόν ἄνθρωπον ἀποτιθέμεθα, τόν φθειρόμενον κατά τάς ἐπιθυμίας τῆς ἀπάτης. Εὐχαριστοῦμέν σοι, Κύριε, τῷ ἱματίῳ τούτῳ τήν ἁμαρτίαν συναποβάλλοντες. Ἐπειδή διά τόν ὄφιν ἐνεδυσάμεθα, διά τόν Χριστόν ἐκδυσώμεθα».

Εἰς τοῦτο ἀκριβῶς μᾶς καλεῖ, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἡ τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα μαρτύρων ἱερά αὐτῶν μνήμη, ἡ ἐν τῷ μέσῳ τοῦ σταδίου τῆς νηστείας τῆς ἁγίας Τεσσαρακοστῆς ἀνατείλασα, ἵνα μιμηταί γενώμεθα τοῦ χριστοφόρου φρονήματος αὐτῶν, ὡς λέγει ὁ θεοφάντωρ Βασίλειος: «Κοινός γάρ αὐτῶν Πατήρ ὁ Θεός καί ἀδελφοί πάντες, οὐκ ἀπό ἑνός καί μιᾶς γεννηθέντες, ἀλλ’ ἐκ τῆς υἱοθεσίας τοῦ Πνεύματος εἰς τήν διά τῆς ἀγάπης ὁμόνοιαν ἀλλήλοις συναρμοσθέντες».

Ἡ Μετριότης Ἡμῶν, φέρουσα τό ὄνομα τοῦ συμμάρτυρος τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Θεοφίλου, δόξαν καί εὐχαριστίαν ἀναπέμπομεν τῷ Ἁγίῳ Τριαδικῷ Θεῷ ἐπί τῇ σεπτῇ ταύτῃ ἑορτῇ, καθ’ ἥν «τήν οἰκείαν ἑορτάζοντες σωτηρίαν», ἀλλά καί τήν κλῆσιν Ἡμῶν εἰς τήν θεσμικήν ταύτην ἀποστολήν, δηλονότι τῆς τοῦ Ποιμενάρχου τῆς ἁγιωτάτης τῶν Ἱεροσολύμων Ἐκκλησίας ἀφ’ ἑνός καί τοῦ Ἡγουμένου τοῦ ἱεροῦ μοναχικοῦ τάγματος τῆς Γεραρᾶς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος ἀφ’ ἑτέρου.

Εἴ τις ἀρετή καί εἴ τις ἔπαινος πρέπει τοῖς Ἁγίοις! Οἵτινες ἐξέχεαν τό αἷμα αὐτῶν, διά τόν κενώσαντα Ἑαυτόν καί μορφήν δούλου λαβόντα Σωτῆρα ἡμῶν Χριστόν· οὗτοι οἱ ἅγιοι τοῦ Χριστοῦ μάρτυρες, ἐπί γῆς ἀγωνισάμενοι τόν ἐχθρόν κατεπάτησαν καί τῶν εἰδώλων τήν πλάνην κατήργησαν, διό ἔλαβον τήν χάριν ἀποδιώκειν τάς νόσους τῶν ἀσθενῶν καί ζῶντες καί μετά τέλος θαυματουργεῖν, κατά τόν ὑμνῳδόν τῆς Ἐκκλησίας, ἀκούοντα εἰς τούς Κυριακούς λόγους: «καί προσκαλεσάμενος [ὁ Ἰησοῦς] τούς δώδεκα μαθητάς Αὐτοῦ ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν πνευμάτων ἀκαθάρτων, ὥστε ἐκβάλλειν αὐτά καί θεραπεύειν πᾶσαν νόσον καί πᾶσαν μαλακίαν», (Ματθ. 10,1).

Δεηθῶμεν λοιπόν καί ἡμεῖς τῶν σήμερον τιμωμένων Ἁγίων Τεσσαράκοντα μαρτύρων ὡς καί τοῦ συμμάρτυρος αὐτῶν Θεοφίλου, τῶν παρρησίαν ἐχόντων ἐν οὐρανοῖς, ἵνα ταῖς ἱκεσίαις αὐτῶν σύν ταῖς πρεσβείαις τῆς ὑπερευλογημένης Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας κηρύττωμεν Χριστόν ἐσταυρωμένον, ἰατρόν τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν, ἀξιωθῶμεν δέ ἀπηλλαγμένοι τῆς τόν σύμπαντα κόσμον μαστιζούσης λοιμικῆς νόσου [corona virus] ἑορτάσαι καί τήν λαμπροφόρον Ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἐπί δέ τούτοις, ἐπικαλούμεθα ἐπί τούς συμπροσευχηθέντας μεθ’ ἡμῶν τούς παρόντας καί ἀπόντας,  (ἕνεκεν τοῦ ἀποκλεισμοῦ ἐκ τῆς λοιμικῆς νόσου-corona virus), δύναμιν τήν ἐξ ὕψους, τήν χάριν τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου, ὑπομονήν καί πᾶσαν παρά Θεοῦ εὐλογίαν, ἐκφράζοντες θερμάς εὐχαριστίας πρός τούς προσφωνήσαντας Ἡμᾶς, τόν Γέροντα Ἀρχιγραμματέα Ἱερώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχον, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τῶν μελῶν τῆς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος, τόν Ἐκλαμπρότατον Γενικόν Πρόξενον τῆς Ἑλλάδος κ. Χρῆστον Σοφιανόπουλον, τόν Πανοσιολογιώτατον Ἀρχιμανδρίτην π. Ἀλέξανδρον Προϊστάμενον τῆς Πνευματικῆς Ρωσικῆς Ἀποστολῆς εἰς Ἱεροσόλυμα (MISSIA) καί ἀντιπρόσωπον τῆς ἀδελφῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας, διαβιβάσαντα Ἡμῖν τάς εὐχάς τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Μόσχας κ.κ. Κυρίλλου καί τούς λοιπούς μετασχόντας εἰς τόν ἑορτασμόν τοῦτον.

Εἰς ὑγιείαν πάντων ὑμῶν!».

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας