Η ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ Κ.Κ. ΘΕΟΦΙΛΟΥ

Τήν Τετάρτην, 9^ην/22^αν Μαρτίου 2023, ἑωρτάσθη εἰς τό πλαίσιον τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος ἐσωτερικῶς ἡ Ὀνομαστική ἑορτή τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου ἐπί τῇ μνήμῃ τῶν ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, τῶν  μαρτυρησάντων εἰς τήν λίμνην Σεβαστείας τοῦ Πόντου τό ἔτος 320 ἐπί Λικινίου δι’ Ἀκολουθίας Ὄρθρου, Ἑσπερινοῦ καί θείας Λειτουργίας Προηγιασμένης εἰς τόν ἱερόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, προεξάρχοντος Αὐτοῦ τοῦ Μακαριωτάτου.

Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν εἰς τό Ἐπιτροπικόν ὁ Μακαριώτατος ἐδέχθη τά συγχαρητήρια τῆς Ἀδελφότητος καί τάς εὐχάς αὐτῆς ὑπέρ ὑγιείας, εὐημερίας καί μακροημερεύσεως.

Τό δέ Σάββατον, 12^ην/25^ην Μαρτίου 2023, ἑωρτάσθη μέ μετάθεσιν ἡ Ὀνομαστική ἑορτή τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου ἐπί τῷ ἑορτασμῷ τῆς μνήμης τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, συμφώνως πρός τήν Τυπικήν καί Καθεστωτικήν Διάταξιν τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων ὡς «Παρρησία» διά Μεγάλου Ἑσπερινοῦ   ἀφ’ ἑσπέρας εἰς τό Καθολικόν τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, μετά τόν ὁποῖον ἀνεγνώσθη καί ἡ Δ΄ Στάσις τῶν Χαιρετισμῶν, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου.

Τήν πρωΐαν τῆς κυριωνύμου ἡμέρας τῆς ἑορτῆς ἔλαβε χώραν Συλλείτουργον εἰς τό Καθολικόν τοῦ Πανιέρου Ναοῦ  τῆς Ἀναστάσεως, Προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ, Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, Διοκαισαρείας κ. Βενεδίκτου, τοῦ ἐκ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος παρεπιδημοῦντος Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Νικολάου, τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Γεράσων κ. Θεοφάνους, Ἰόππης κ. Δαμασκηνοῦ, Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Θαβωρίου κ. Μεθοδίου, Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, Λύδδης κ. Δημητρίου, Ἱεραπόλεως κ. Ἰσιδώρου, Πέλλης κ. Φιλουμένου, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἑλενουπόλεως κ. Ἰωακείμ καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Μαδάβων κ. Ἀριστοβούλου, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων, ὧν πρῶτος ὁ Δραγουμᾶνος Ἀρχιμανδρίτης π. Ματθαῖος, τοῦ ἐκπροσώπου τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀλεξάνδρου καί τοῦ ἐκπροσώπου τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας Ἀρχιμανδρίτου π. Ἰωάννου, Ἀραβοφώνων Πρεσβυτέρων καί ἄλλων, τοῦ Ἀρχιδιακόνου π. Μάρκου καί τοῦ Ἱεροδιακόνου π. Εὐλογίου, ψαλλούσης τῆς Βυζαντινῆς χορῳδίας ὑπό τόν Πρωτοψάλτην καί τέως Πρόεδρον τῆς ΟΜΣΙΕ/ Ὁμοσπονδίας Συλλόγων Ἱεροψαλτῶν Ἑλλάδος κ. Γεωργίου Ναούμ, βοηθούντων τοῦ Γραμματέως τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου Ἱεροδιακόνου π. Συμεών καί τοῦ κ. Βασιλείου Γκοτσοπούλου καί προσευχομένου πλήθους ἐντοπίων πιστῶν καί προσκυνητῶν, τῇ τιμητικῇ παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Εὐαγγέλου Βλιώρα, τοῦ Πρέσβεως τῆς Ρωσίας κ. Βικτόρωφ καί τοῦ Πρέσβεως τῆς Γεωργίας εἰς τό Ἰσραήλ κ. Λάσα.

Μετά τήν Ἀπόλυσιν τῆς θείας Λειτουργίας ἐτελέσθη Δοξολογία ἐπί τῇ Ὀνομαστικῇ ἑορτῇ τοῦ Μακαριωτάτου.

Μετά τήν ἄνοδον εἰς τά Πατριαρχεῖα προσεφώνησε τόν Μακαριώτατον κατά τήν τάξιν ὁ Γέρων Ἀρχιγραμματεύς Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος ὡς ἕπεται:

«Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,

Ἀνερχόμενοι τάς πνευματικάς βαθμίδας τοῦ χρόνου τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς διά τήν ὑποδοχήν τοῦ Ἁγίου Πάσχα, εὑρίσκομεν ὡς ὄασιν πνευματικοῦ ἀνεφοδιασμοῦ καί ψυχικῆς ἀναψυχῆς τήν ἑορτήν τῶν ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, τῶν ὁμολογησάντων τόν Χριστόν, ἐκτεθέντων εἰς τό ψῦχος τῆς λίμνης Σεβαστείας τοῦ Πόντου, καθ’ ὅλην τήν νύκτα ὑπομεινάντων, κατεαχθέντων τά σκέλη τήν πρωΐαν καί οὕτω καλῶς ἀθλησάντων καί στεφανωθέντων ἐπί Λικινίου τό 320. Τό αἷμα τούτων ὡς καί ὅλων τῶν μαρτύρων συγκιρνᾶται μετά τοῦ σταυρικοῦ αἵματος τοῦ Χριστοῦ καί συνθεμελιώνει καί συστερεώνει τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, κιβωτοῦ τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων. Εὐγνωμονοῦσα τούτους ἡ Ἐκκλησία διά τό μαρτύριον αὐτῶν, διαιωνίζει τό ὄνομα ἑνός ἑκάστου καί ἐνισχύεται ἐκ τοῦ παραδείγματος αὐτῶν καί ἐκ τῶν πρεσβειῶν αὐτῶν ὑπέρ αὐτῆς πρός Κύριον.

 Πρός τιμήν τοῦ μαρτυρίου αὐτῶν, ἰδίᾳ δέ τοῦ συμμάρτυρος αὐτῶν ἁγίου Θεοφίλου, εἰς τό ὄνομα τοῦ ὁποίου σεμνύνεται ἡ Ὑμετέρα σεπτή  Μακαριότης, ἡ Ἐκκλησία Ἱεροσολύμων Μήτηρ τῶν Ἐκκλησιῶν, συμφώνως πρός τήν Τυπικήν καί Καθεστωτικήν Διάταξιν αὐτῆς, ἐτέλεσε πανηγυρικήν ἑορτήν εἰς τό Καθολικόν τοῦ πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, ἐν συλλειτουργίᾳ τῶν Ἀρχιερέων τοῦ Πατριαρχείου, τῶν Ἱερομονάχων τῆς Γεραρᾶς ἡμῶν Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος καί τοῦ κλήρου τοῦ Πατριαρχείου, τῇ συμπροσευχῇ τῶν μοναχῶν καί πλήθους προσκυνητῶν καί παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα, τοῦ Πρέσβεως τῆς Ρωσίας καί τοῦ Πρέσβεως τῆς Γεωργίας καί διπλωματικῶν Ἐκπροσώπων ἄλλων κρατῶν καί πλήθους πιστοῦ λαοῦ.

Δεηθέντες ὑπέρ ὑγιείας  καί εὐσταθείας τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος ἐν τῷ Ναῷ, ἀνήλθομεν καί εἰς τό ἱερόν τοῦτο «ὀσπίτιον» Ἡμῶν, ἵνα συγχαρῶμεν Αὐτῇ ἐπί τοῖς Ὀνομαστηρίοις καί προσείπωμεν Αὐτῇ ὅσα εὔφημα, ἀληθῆ καί τίμια ἁρμόζουν Αὐτῇ ἐκ τῶν ἔργων Αὐτῆς τεκμαιρόμενα.

Μνημονευτέον ἐν πρώτοις ὅτι ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης ἀνέλαβε  πρωτοβουλίας συνεργασίας μετά τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἁγίας Γῆς διά τήν ὑποστήριξιν οὐχί μόνον τῶν δικαιωμάτων τῶν προσκυνηματικῶν σεβασμάτων καί περιουσιῶν αὐτῶν ἀλλά καί αὐτῆς ταύτης τῆς ὀντότητος καί τῆς διαμονῆς τῶν χριστιανῶν ἐν τῇ γενετείρᾳ αὐτῶν. Τοῦτο συνέβη εἰς συλλογικάς ἐκδηλώσεις, ὡς εἰς τήν παμπληθῆ συγκέντρωσιν τοῦ ἀνάμματος τοῦ Χριστουγεννιάτικου δένδρου εἰς τό παρά τήν πύλην τοῦ Δαβίδ ξενοδοχεῖον τοῦ Πατριαρχείου Imperial, ἐπαπειλούμενον ἐκ τῶν εἰς βάρος αὐτοῦ συναφθεισῶν διεφθαρμένων συμφωνιῶν τοῦ ἔτους 2004. Εἰς τήν ἀνεπιφύλακτον ὑποστήριξιν τῶν ἄλλων Ἐκκλησιῶν ὡσαύτως ἐν ἀμοιβαιότητι ἀνταποκρινομένη ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης, ἐπεσκέφθη εὐθύς ἐξ ἀρχῆς ἐπί τόπου τό δεχθέν δολιοφθοράν τῶν τάφων αὐτοῦ κοιμητήριον τῆς Ἀγγλικανικῆς Ἐκκλησίας ἐπί τοῦ λόφου τῆς Ἁγίας Σιών καί τό ἐν τῷ χώρῳ τοῦ Πραιτωρίου παρεκκλήσιον τῶν Φραγκισκανῶν, ἐν ᾧ ἐθραύσθη ἡ  ἀνάγλυφος εἰκών τοῦ Χριστοῦ παρά ἀκραίων φανατικῶν Ἰουδαϊκῶν στοιχείων, τῶν μή φεισθέντων οὔτε τοῦ Θεομητορικοῦ Μνήματος, ἀλλά ἐγειράντων χεῖρας ἀσεβεῖς κατ‘ αὐτοῦ μόλις τήν παρελθοῦσαν Κυριακήν τῆς Σταυροπροσκυνήσεως. Τά δικαιώματα ταῦτα τῶν Χριστιανῶν  ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης εὐθαρσῶς ὑπεστήριξε καί εἰς τήν καθιερωμένην ἐπί τῷ Νέῳ Ἔτει συννάντησιν τῶν Ἀργηγῶν τῶν Ἐκκλησιῶν μετά τοῦ Προέδρου τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραήλ κ. Χέρτσογκ.

Μετά τῶν Ἀρχηγῶν τῶν Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης εἰργάσθη ἐπιμόνως ὡσαύτως διά τήν διατήρησιν τοῦ καθεστῶτος τῆς Παλαιᾶς πόλεως τῶν Ἱεροσολύμων, συμπεριλαμβανομένου τοῦ καθεστῶτος τοῦ Ναοῦ τοῦ Σολομῶντος ἐν συνεργασίᾳ μετά τοῦ βασιλέως τῆς Ἰορδανίας, ἔχοντος τήν κουστωδίαν τῶν Μουσουλμανικῶν καί τῶν Χριστιανικῶν Σεβασμάτων τῶν Ἁγίας Γῆς. Διά τήν ὑποστήριξιν καί προώθησιν τῶν συμφερόντων τοῦ Πατριαρχείου καί ὅλων τῶν Χριστιανῶν τῆς Ἁγίας Γῆς ἀνέλαβεν ὑπερπόντιον ταξίδιον ἡ Υμετέρα Μακαριότης εἰς Ἡνωμένας Πολιτείας Ἀμερικῆς.

Εἰς τόν προσκυνηματικόν τομέα ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης μέ γνώμονα τήν διατήρησιν τῶν δικαιωμάτων ἡμῶν συνειργάσθη πρωτίστως μετά τῶν Φραγκισκανῶν διά τήν στερέωσιν τοῦ ὑπεδάφους καί τήν συντήρησιν τοῦ δαπέδου τῆς ροτόντας καί τοῦ Ἑπτακαμάρου τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως βάσει ἐπιστημονικῆς μελέτης τοῦ Πανεπιστημίου Sapienza τῆς Ρώμης .

 Ἰδιαιτέρως εἰργάσθη ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης διά τήν ἐκπόνησιν μελετῶν καί τήν ἐξεύρεσιν πόρων στερεώσεως καί εὐπρεπισμοῦ τοῦ ἐξιδιασμένου χώρου τοῦ Καθολικοῦ τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως καί τοῦ Σκευοφυλακίου αὐτοῦ καί διά τήν ἐπαναλειτουργίαν τοῦ Μουσείου τοῦ Πατριαρχείου ἐν συνεργασίᾳ  μετά τοῦ ἐπιχειρηματίου καί Διοικητοῦ τοῦ Ἁγίου Ὄρους κ. Ἀθανασίου Μαρτίνου. Εἰς τό ἀνακαινιστικόν τοῦτο πρόγραμμα ἐντάσσονται αἱ ἐπιτελούμεναι ἤδη ἐργασίαι συντηρήσεως πολυτίμων παλαιῶν εἰκόνων καί τῶν ἀποσυναρμολογημένων τμημάτων τοῦ πολυελαίου τοῦ Καθολικοῦ τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, εὑρεθέντων εἰς τήν ἄνωθεν τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου τράπεζαν τῆς Ἀδελφότητος ἀπό τῶν ἡμερῶν τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Θεοφάνους, ὑπό εἰδικῶν συντηρητῶν ἐλθόντων ἐκ Ρωσίας ὑπό τήν καθοδήγησιν τοῦ ἐκ Κύπρου συντηρητοῦ εἰκόνων καί βιβλίων κ. Σταύρου Ἀνδρέου, συνεχίζοντος τό ἔργον αὐτοῦ καί εἰς τά παλαίτυπα τῆς πλουσίας Βιβλιοθήκης τῆς Μονῆς τοῦ Σταυροῦ. Εἰς ταύτην τήν Μονήν, τήν στεγάσασαν τήν περιώνυμον Θεολογικήν Σχολήν τοῦ τιμίου Σταυροῦ, ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης ἤδη προετοιμάζει ἐν συνεργασίᾳ μετά τῶν Πανεπιστημίων Ἀθηνῶν καί Θεσσαλονίκης καί τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου τήν ἵδρυσιν καί λειτουργίαν Κέντρου  Βιβλικῶν Ἐρευνητικῶν Μελετῶν.

 Παρά τάς οἰκονομικάς δυσκολίας τῆς ἐποχῆς ἡμῶν δέν ἔλειψεν ἡ ἐν τῷ μέτρῳ τῶν δυνατοτήτων τοῦ Πατριαρχείου οἰκονομική ἐνίσχυσις τοῦ ποιμνίου εἰς τά ἐπιτελούμενα ὑπ’αὐτοῦ ἔργα συντηρήσεως τῶν ἱερῶν ναῶν αὐτοῦ ὡς εἰς Κούφρ Σμέα καί Σαχνίν καί ἀλλαχοῦ καί ἡ ἑκάστοτε παρά τῆς ὑμετέρας Μακαριότητος προσκυνηματκή καθοδήγησις αὐτῶν ὡς καί ἡ τοιαύτη τῶν προσκυνητῶν, κατακλυσάντων καί πάλιν τήν Πατριαρχικήν αἴθουσαν καί τά Πανάγια Προσκυνήματα μετά τήν δεινήν δοκιμασίαν τοῦ ἰοῦ τοῦ Covid. Εἰς τάς προσκυνηματικάς συναντήσεις ταύτας, τῶν ὁποίων προΐσταντο Ἀρχιερεῖς συνοδοί ἐξ ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης δέν ἔπαυσε νά τονίζῃ τήν ἀνάγκην συνεχίσεως τοῦ Διορθοδόξου διαλόγου διά τήν ἀποκατάστασιν καί πάλιν τῆς ἀπολεσθείσης Ὀρθοδόξου ἐν Χριστῷ ἑνότητος καί κοινωνίας.

Τά λεχθέντα, Μακαριώτατε, ἀποτελοῦν ὀλίγα μόνον Ἀνάλεκτα, ἐρανιζόμενα ἐκ τοῦ πνευματικοῦ λειμῶνος τῆς Σιωνίτιδος Ἐκκλησίας, ἐνισχύοντα ὑμᾶς τούς Ἁγιοταφίτας, ἵνα ἐργαζώμεθα καί συνεργαζώμεθα συμπληροῦντες ἀλλήλους καί δημιουργοῦντες ἔργον ποιμαντικόν ἤ ἀνακαινιστικόν ἕκαστος ἐν ᾦ ἐτάχθη καί πλουτίζοντες τήν παρακαταθήκην τῶν  Πατέρων ἡμῶν.

 Ὑψῶν τό ποτήριον, Μακαριώτατε, εὔχομαι ἐξ ὀνόματος τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί τῆς Ἀδελφότητος ὅλης ὑγιείαν, εὐστάθειαν, μακροημέρευσιν καί δαψιλῆ τήν Θείαν ἐνέργειαν καί ἐνίσχυσιν ἄνωθεν, ἵνα συνεχίζητε τό Θεάρεστον καί πολύτιμον Πατριαρχικόν Ποιμαντικόν Υμῶν ἔργον πρός οἰκοδομήν ψυχῶν, ἔπαινον τοῦ Σιωνίτιδος Ἐκκλησίας καί τοῦ γένους ἡμῶν καί δόξαν τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ ἡμῶν. Γένοιτο».

Ἐν συνεχείᾳ προσεφώνησεν ὁ Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος κ. Εὐάγγελος Βλιώρας ὡς ἕπεται:

«Μακαριώτατε,

Σεβασμιώτατοι,

Σεβαστοί Πατέρες,

Κυρίες και κύριοι,

 Η συμμετοχή στο σημερινό εορτασμό αποτελεί ιδιαίτερη τιμή και χαρά για όλους μας, καθώς η Αγιοταφιτική Αδελφότητα και το ευλαβές Ποίμνιο, ανάμεσά τους και οι υπηρετούντες στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στα Ιεροσόλυμα, τιμούμε τα Ονομαστήρια του Προκαθήμενου της Σιωνίτιδος Εκκλησίας, της Αυτού Θειοτάτης Μακαριότητος, του Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλου Γ΄.

Μακαριώτατε,

Εκ μέρους της Ελληνικής Πολιτείας, σας εκφράζουμε, τον σεβασμό, την αγάπη και την ευγνωμοσύνη της χώρας μας τόσο για το πολυσχιδές ποιμαντικό Σας έργο, όσο και για το σημαντικό εθνικό έργο της διαφύλαξης και ανάδειξης των Ιερών Προσκυνημάτων στην Αγία Γη.

Ταυτόχρονα, θα ήθελα να εκφράσω την ομόπνοη συμπαράσταση της Πατρίδας μας προς το καθ’ ημας Πατριαρχείο, ιδιαίτερα, μέσα στο τρέχον κλίμα γιγάντωσης της μισαλλοδοξίας, καταδικάζοντας, απερίφραστα, την πρόσφατη επίθεση στο Πανάγιο Προσκύνημα του Θεομητορικού Μνήματος στη Γεθσημανή, όπως και το δυστυχώς ογκούμενο κύμα βίας εναντίον χριστιανικών τόπων λατρείας στα Ιεροσόλυμα.

Για την Ελλάδα, η προάσπιση του θεσμού του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, των δικαίων και των δικαιωμάτων του, όπως και του Εθιμικού Προσκυνηματικού Καθεστώτος, αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα.

Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων είναι σταθερό σημείο αναφοράς για τον απανταχού Ελληνισμό, μάρτυρας και φάρος της μακραίωνης εδώ παρουσίας μας και Ποιμήν των Ελληνορθόδοξων πιστών στην Αγία Γη.

Για όλους εμάς, το Ιερό Καθίδρυμα είναι συνταυτισμένο με τη διατήρηση ακεραίων των Ιερών Προσκυνημάτων του Χριστιανισμού, τα οποία με αφοσίωση και αυταπάρνηση υπερασπίζεται.

Η σημερινή εορτή είναι μια επίκαιρη αφορμή να αναλογιστούμε όλα όσα «ἀκηκόαμεν», «ἅ ἑωράκαμεν καί αἱ χεῖρεις ἡμῶν ἐψηλάφησαν», κατά τον αγιογραφικό στίχο.

Οι εργώδεις προσπάθειές Σας για την αναστήλωση και ανάδειξη των Ιερών Προσκυνημάτων της Πίστης μας και για την πνευματική καθοδήγηση και ευημερία ενός ποιμνίου που υφίσταται σημαντικές προκλήσεις και δοκιμασίες, αναδεικνύουν τη διαχρονική σημασία του Ιερού Καθιδρύματος, για την τήρηση των απαραιτήτων ισορροπιών στο περιβάλλον της Αγίας Γης.

Ο λόγος και το έργο Σας αποτελεί, αναμφίβολα, έκφραση της αγάπης, της αγωνίας και της προσευχής για το μέλλον της Χριστιανικής Παρουσίας στην Αγία Γη, που εμπεριέχει τόσο τον πόνο και την αγωνία του Σταυρού, όσο και την ελπίδα και το φως της Ανάστασης.

Μέσα σε αυτές τις προκλήσεις, τόσο Εσείς, όσο και η Αγιοταφιτική Αδελφότητα, ενδυναμώνεστε από τη γνήσια πίστη και την αυθεντικότητα του χριστιανικού βιώματος, ώστε με γνώση και αντίληψη των περιστάσεων, με σθένος και αποφασιστικότητα, να μεριμνάτε για το παρόν και το μέλλον του παλαιφάτου Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Η αδιάλειπτη προσευχή και διακονία Σας στο ιερό θυσιαστήριο αποτελεί πηγή πνευματικής τροφοδοσίας και στήριξης τόσο των κληρικών όσο και του ποιμνίου Σας για το οποίο μεριμνάτε αόκνως.

 Μακαριώτατε,

Στην ταραγμένη Αγία Γη, όπου η ζωή περικλείει, κάθε μέρα τον πόνο και την ελπίδα, τον θάνατο και τη ζωή, με όρους απτούς και όχι μεμακρυσμένους, η υψηλή αυτή αποστολή δεν επιτρέπει «ὕπνον τοῖς οφθαλμοῖς» και «τοῖς βλεφάροις νυσταγμόν» για τον Ποιμένα και εκκλησιαστικό ηγέτη.

 Επιτρέψτε μου λοιπόν να Σας εκφράσω, τόσο εκ μέρους μου όσο και εκ μέρους των συνεργατών μου, την αναγνώριση και την εκτίμηση μας για το πολυσήμαντο έργο που επιτελείται εδώ, όπως και για την αφοσίωση, το ζήλο και την αυταπάρνηση των Μελών της Αδελφότητας για την προστασία και διατήρηση των Αγίων Προσκυνημάτων, αρετές τις οποίες διαπιστώσαμε πολλάκις και ποικιλοτρόπως κατά τις τακτικές εδώ επισκέψεις μας.

 Τη γιορτινή τούτη μέρα, Σας απευθύνω τις πλέον ειλικρινείς και εγκάρδιες ευχές μας για υγεία, μακροημέρευση και από Κυρίου στήριξη, ώστε να συνεχίσετε να φέρετε εις πέρας την υψηλή αποστολή Σας προς Δόξαν Θεού, για την ευημερία του Πατριαρχείου, του Ιερού Κοινού του Παναγίου Τάφου, του Ελληνορθόδοξου Ποιμνίου Σας και της ειρήνης στη περιοχή. Χρόνια Πολλά και Ευλογημένα».

Ἀκολούθως ὁμίλησεν ὁ Γεωργιανός Πρέσβυς κ. Λάσα, οἱ ἀντιπρόσωποι τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας καί τοῦ Πατριαρχείου Ρουμανίας, ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναζαρέτ κ. Κυριακός, ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἰόππης κ. Δαμασκηνός, ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Μαδάβων κ. Ἀριστόβουλος, ὁ Πατριαρχικός Ἐπίτροπος Ἄκκρης Ἀρχιμανδρίτης π. Φιλόθεος, ὁ ἡγούμενος Μπετζάλλας Ἀρχιμανδρίτης π. Ἰγνάτιος, ὁ Αἰδεσιμώτατος π. Φάραχ Μπαντούρ καί ἄλλοι.

Τούτοις ηὐχήθη ὁ Μακαριώτατος διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ:

«Ἀγαλλιάσθωσαν καί εὐφρανθήτωσαν ἐπί σοι οἱ ζητοῦντες σε, ὁ Θεός, καί λεγέτωσαν διαπαντός· μεγαλυνθήτω ὁ Κύριος, οἱ ἀγαπῶντες τό σωτήριόν σου» (Ψλμ. 69,5).

 Ἐκλαμπρότατε Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος κ. Εὐάγγελε Βλιώρα,

Σεβαστοί Ἅγιοι Πατέρες καί Ἀδελφοί,

Εὐλαβεῖς χριστιανοί καί προσκυνηταί.

Ἐπέστη σήμερον ἡ ἱερά καί θαυμαστή ἑορτή τῶν ἱερῶς ἀθλησάντων ἐν Σεβαστείᾳ τῇ πόλει, ἁγίων μεγάλων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, ὧν καί τήν μνήμην ἐν ἀγαλλιάσει καί εὐφροσύνῃ τιμᾷ ἡ ἁγία ἡμῶν τῶν Ἱεροσολύμων Ἐκκλησία ᾄδουσα καί λέγουσα: «μεγαλυνθήτω ὁ Κύριος οἱ ἀγαπῶντες τό σωτήριόν σου» (Ψλμ. 69,5).

Τό σωτήριον τοῦτο, δηλονότι τό Εὐαγγέλιον τῆς σωτηρίας τοῦ Χριστοῦ, ὡμονόουν οἱ Τεσσαράκοντες «κατηρτισμένοι ὄντες ἐν τῷ αὐτῷ νοΐ καί ἐν τῇ αὐτῇ γνώμῃ» (Α΄ Κορ. 1,10) μετά παρρησίας ἐνώπιον τῶν διωκτῶν εἰδολολατρῶν καί βασανιστῶν αὐτῶν, ἀκούοντες εἰς τήν φωνήν τοῦ θείου Παύλου λέγουσαν: «ὅτι ἅ θύει τά ἔθνη, δαιμονίοις θύει καί οὐ Θεῷ· οὐ θέλω δέ ὑμᾶς κοινωνούς τῶν δαιμονίων γίνεσθαι» (Α΄ Κορ. 10,20). Προσέτι δέ, οἱ ἅγιοι οὗτοι μάρτυρες ἐνεπνέοντο ἀπό τόν πρωτομάρτυρα Στέφανον, ὁ ὁποῖος ἀφ’ ἑνός μέν, ἀπετέλει τό πρότυπον τῆς ὑπέρ Χριστοῦ ἀγάπης χυθέντος μαρτυρικοῦ αἵματος αὐτοῦ, ἀφ’ ἑτέρου δέ ἐκήρυττε τήν μαρτυρίαν τοῦ «Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου», ὁ ὁποῖος ἀποκρινόμενος εἰς τόν Πιλᾶτον εἶπεν: «ἐγώ εἰς τοῦτο γεγέννημαι καί εἰς τοῦτο ἐλήλυθα εἰς τόν κόσμον, ἵνα μαρτυρήσω τῇ ἀληθείᾳ· πᾶς ὁ ὤν ἐκ τῆς ἀληθείας ἀκούει μου τῆς φωνῆς», (Ἰω. 18,37).

Τῆς φωνῆς ταύτης τῆς ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ, ἐγένοντο ὑπήκοοι ἀλλά καί σύμφυτοι τῷ ὁμοιώματι τοῦ θανάτου αὐτοῦ (τοῦ Χριστοῦ) ἀφορῶντες εἰς τήν ἀνάστασιν αὐτοῦ (πρβλ. Ρωμ. 6,5). Τόν ὑπέρ τῆς ἀληθείας μαρτυρικόν θάνατον τῶν ἁγίων Τεσσαράκοντα, ἐγκωμιάζων ὁ Μέγας Βασίλειος λέγει: «Ἡμῖν δέ οὐχ ἕνα πρόκειται θαυμάζειν, οὐδέ δύο μόνους…, ἀλλά τεσσαράκοντα ἄνδρες, ὡς μίαν ψυχήν ἐν διῃρημένοις σώμασιν ἔχοντες, ἐν μιᾷ συμπνοίᾳ καί ὁμονοίᾳ τῆς πίστεως, μίαν καί τήν πρός τά δεινά καρτερίαν καί τήν ὑπέρ τῆς ἀληθείας ἔνστασιν ἐπεδείξαντο».

Ἔχοντες κατά νοῦν, οἱ ἅγιοι Μάρτυρες τόν Κυριακόν τοῦτον λόγον, ὅτι «τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁδηγήσει ὑμᾶς εἰς πᾶσαν τήν ἀλήθειαν» (Ἰω. 16,13), οὐκ ἐπτοήθησαν οὐδέ κατέλαβεν αὐτούς φόβος δειλίας, ἀλλά τοὐναντίον ὡς ἄλλοι τρεῖς παῖδες ἐν τῇ καμίνῳ, ὡς ἐξ ἑνός στόματος ὕμνουν καί ἐδόξαζον καί ηὐλόγουν τόν Θεόν λέγοντες: «μή ἀποστήσῃς τό ἔλεός σου ἀφ’ ἡμῶν» (Δαν. 3,23).

Αὐτό τοῦτο τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ, τοῦ ἀναγεννήσαντος ἡμᾶς εἰς ἐλπίδα ζῶσαν δι’ ἀναστάσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐν νεκρῶν (πρβλ. Α΄ Πετ. 1,3) ἐζήτουν οἱ γεναῖοι Μάρτυρες «ἐν Πνεύματι ἁγίῳ προσευχόμενοι» (Ἰου. 20), προσκαρτεροῦντες τήν ἀπολύτρωσιν αὐτῶν διά τοῦ αἵματος τοῦ Χριστοῦ, τήν ἄφεσιν τῶν παραπτωμάτων, τοῦ καθαρισμοῦ, δηλονότι τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν, κατά τόν πλοῦτον τῆς χάριτος αὐτοῦ (πρβλ. Ἐφ. 1,7).

Ἡ ἐτήσιος αὕτη ἑόρτιος πανήγυρις τῶν ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων καί ἰδιαιτέρως τοῦ συμμάρτυρος αὐτῶν Θεοφίλου, οὗτινος τήν σεπτήν ἐπωνυμίαν φέρει καί ἡ Ἡμετέρα Μετριότης, ἀποτελεῖ «ὀσμήν εὐωδίας τό μνημόσυνον αὐτῶν τῷ Κυρίῳ» (Λευιτ. 6,8), καί τοῦτο διότι, ὡς ἀναφωνεῖ ὁ ὑμνῳδός, «πᾶσαν στρατιάν τοῦ κόσμου καταλιπόντες, τῷ ἐν οὐρανοῖς Δεσπότῃ προσεκολήθησαν οἱ τοῦ Κυρίου Τεσσαράκοντα Ἀθλοφόροι», γενόμενοι πολῖται τῆς πόλεως Θεοῦ ζῶντος, τοὐτέστιν τῆς ἐπουρανίου Ἱερουσαλήμ τῆς ἐλευθερίας (πρβλ. Ἑβρ. 12,22).

Οἱ ὄντως θεόστεπτοι καί θεοσύλλεκτοι ἅγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες, οἱ διά πυρός καί ὕδατος δοκιμασθέντες, μιμούμενοι τόν μαρτυρικόν θάνατον τοῦ Χριστοῦ, ἀνεδείχθησαν ἀψευδεῖς μάρτυρες καί κήρυκες τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ, ὡς κηρύττει ὁ Ἀπόστολος Πέτρος λέγων: «ὅτι καί Χριστός ἅπαξ περί ἁμαρτιῶν ἔπαθε, δίκαιος ὑπέρ ἀδίκων, ἵνα ἡμᾶς προσαγάγῃ τῷ Θεῷ, θανατωθείς μέν σαρκί, ζωοποιηθείς δέ πνεύματι», (Α΄ Πέτρ. 3,18).

Οἱ ἔνδοξοι Τεσσαράκοντες Μάρτυρες διακρίνονται ἐν τῷ μέσῳ «τοῦ περικειμένου νέφους τῶν μαρτύρων» (Ἑβρ. 12,1) τῆς Ἐκκλησίας, διότι οὗτοι, ὡς λέγει ὁ Μέγας Βασίλειος, μή ἔχοντες τήν αὐτήν ἐθνικήν καταγωγήν, «ἄλλος γάρ ἀλλαχόθεν ὥρμητο» ἀνεδείχθησαν γένος τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ. «Γένος δέ, τό μέν ἀνθρώπινον, ἄλλο ἄλλον, τό δέ πνευματικόν, ἕν ἁπάντων. Κοινός γάρ αὐτῶν Πατήρ ὁ Θεός, καί ἀδελφοί πάντες, οὐκ ἀπό ἑνός καί μιᾶς γεννηθέντες, ἀλλ’ ἐκ τῆς υἱοθεσίας τοῦ Πνεύματος εἰς τήν διά τῆς ἀγάπης ὁμόνοιαν ἀλλήλοις συναρμοσθέντες».

«Κόσμον τῆς Ἐκκλησίας καί λαῶν εὐφροσύνην καί Θεοῦ δόξαν τοῦ ἐνισχύσαντος … οἱ Χριστοῦ δορυφόροι, οἱ τῶν Ἐκκλησιῶν οἰκοδόμοι … καί οἱ πρός τόν κοινόν ἐχθρόν τῆς ἀνθρωπότητος τόν ἀγῶνα τελέσαντες», λέγει ὁ πατήρ τῆς Ἐκκλησίας ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης, ἐγκωμιάζων «τήν μεγάλην καί σύμφωνον τῶν μακαρίων (Τεσσαράκοντα μαρτύρων) φάλαγγα».

Ἡ ἁγία ἡμῶν τῶν Ἱεροσολύμων Ἐκκλησία ἐν εὐφροσύνῃ τιμῶσα καί γεραίρουσα τήν ἱεράν μνήμην τῶν ἁγίων Τεσσαράκοντα μαρτύρων ὡς καί τοῦ συμμάρτυρος καί συναίμου αὐτῶν Θεοφίλου, ἐπετέλεσε ἐν τῷ τόπῳ τοῦ σταυρικοῦ μαρτυρίου καί τοῦ τάφου τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, τήν ἀναίμακτον εὐχαριστιακήν θυσίαν, τῆς Ἡμῶν Μετριότητος προεξαρχούσης καί περιστοιχουμένης ὑπό τῶν τιμίων τῆς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος μελῶν, Ἀρχιερέων, Ἱερέων καί Ἱεροδιακόνων, συμπροσευχομένων Ἡμῖν εὐλαβῶν προσκυνητῶν καί εὐσεβῶν Χριστιανῶν ἐκ τοῦ Χριστεπωνύμου καί δοκιμαζομένου ποιμνίου ἡμῶν, διαδηλοῦντες οὕτω τόν θαυμασμόν ἡμῶν εἰς τούς ἁγίους τοῦ Θεοῦ. «Ἡμεῖς, λέγει ὁ Ἀστέριος Ἀμασείας, μάρτυρας οὐ προσκυνοῦμεν, ἀλλά τιμῶμεν ὡς γνησίους προσκυνητάς Θεοῦ· οὐ σέβομεν ἀνθρώπους, θαυμάζομεν δέ τούς ἐν καιρῷ πειρασμῶν καλῶς σεβασθέντας Θεόν».

Προσέτι δέ, εὐχαριστήριον δοξολογίαν ἀνεπέμψαμεν τῷ ἁγίῳ Τριαδικῷ Θεῷ ἐπί τοῖς, τῇ ἐπωνύμῳ τοῦ ἁγίου μάρτυρος Θεοφίλου, ἀγομένοις σεπτοῖς Ἡμῶν ὀνομαστηρίοις, καί «εὐλογήσαμεν -κατά τόν ἅγιον μάρτυρα Ἰουστῖνον- τόν ποιητήν τῶν πάντων διά τοῦ Υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί διά Πνεύματος Ἁγίου».

Ἡ ἑόρτιος αὕτη ἡμέρα τῶν ἁγίων Τεσσαράκοντα μαρτύρων καί ἰδιαιτέρως τοῦ συμμάρτυρος αὐτῶν Θεοφίλου, δέν ἀφορᾷ εἰς τήν Ἡμετέραν Μετριότητα μόνον, ἀλλά κυρίως εἰς τόν Ἀποστολικόν καί Πατριαρχικόν θεσμόν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ σώματος δηλονότι τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, «ἐν ᾧ ἔχομεν τήν ἀπολύτρωσιν διά τοῦ αἵματος αὐτοῦ» (Ἐφ. 1,7). «Συνίστησι δέ τήν ἑαυτοῦ ἀγάπην εἰς ἡμᾶς ὁ Θεός, ὅτι ἔτι ἁμαρτωλῶν ὄντων ἡμῶν Χριστός ὑπέρ ἡμῶν ἀπέθανε» (Ρωμ. 5,8).

Ἡ θεία αὕτη καί τελεία ἀγάπη, ἡ ὁποία «ἔξω βάλλει τόν φόβον» (Α΄ Ἰω. 4,8), ἐσημειώθη ὡς φῶς εἰς τάς καρδίας καί διανοίας τῶν ἁγίων Μαρτύρων τῶν ἐπιδειξάντων «τό τέλειον ἔργον τῆς ἀγάπης», κατά τόν Κλήμεντα Ἀλεξανδρείας, τοὐτέστιν «τό αὐτό φρονεῖν ἐν ἀλλήλοις κατά Χριστόν, ἵνα ὁμοθυμαδόν ἐν ἑνί στόματι δοξάζητε τόν Θεόν καί Πατέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Ρωμ. 15, 6).

Τό παράγγελμα τοῦτο τοῦ θείου Παύλου, «τό αὐτό φρονεῖν ἐν ἀλλήλοις κατά Χριστόν» (Ρωμ. 15,16), καταγγέλουσι εἰς πάντας ἡμᾶς ἰδιαιτέρως δέ εἰς τούς ἐν Χριστῷ ἀδελφούς ἡμῶν τιμίους Προκαθημένους τῶν κατώ τόπων ἁγίων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν τῶν τελούντων ἐν καταστάσει «ἀποδιορισμοῦ» (πρβλ. Ἰου. 19), οἱ σήμερον καί ἐν μέσῳ τοῦ εὐπροσδέκτου καιροῦ τῆς μετανοίας καί τῆς εὐλογημένης νηστείας, τιμώμενοι ἅγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες, «οἱ ἶσοι τήν ἄθλησιν καί ἶσοι τήν γνώμην καί ἴσους στεφάνους δεξάμενοι» κατά τόν ὑμνῳδόν αὐτῶν.

Ἔχοντες λοιπόν συνεργούς καί ἀντιλήπτορας τούς «ἐκ τῆς υἱοθεσίας τοῦ Πνεύματος εἰς τήν διά τῆς ἀγάπης ὁμόνοιαν ἀλλήλοις συναρμοσθέντας», κατά τόν Μέγαν Βασίλειον, ἁγίους Τεσσαράκοντα Μάρτυρας καί τόν συμμάρτυρα αὐτῶν καί πνευματικόν φύλακα Ἡμῶν Θεόφιλον, ἱκετεύσωμεν αὐτούς καί τήν Ὑπερευλογημένην Θεοτόκον καί Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἀειπάρθενον Μαρίαν, ἵνα ἐν εἰρήνῃ, ἐγκρατείᾳ καί μετανοίᾳ ἀξιωθῶμεν καταντῆσαι εἰς τήν λαμπροφόρον Ἀνάστασιν τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ.

Ἐπί δέ τούτοις, ἐπικαλούμεθα ἐπί πάντας τούς συμπροσευχηθέντας Ἡμῖν καί τούς τιμήσαντας τήν ἑόρτιον ταύτην μνήμην τῶν ἁγίων Μαρτύρων, δύναμιν τήν ἐκ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, φωτισμόν τόν ἐξ ὕψους, τήν δωρεάν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τήν χάριν τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου, ὑπομονήν καί πᾶσαν παρά τοῦ φιλανθρώπου Θεοῦ εὐλογίαν, ἐκφράζοντες θερμάς εὐχαριστίας καί πρός τούς προσφωνήσαντας Ἡμᾶς, τόν Γέροντα Ἀρχιγραμματέα, Ἱερώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχον, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τῶν μελῶν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί τῆς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος, τόν Ἐκλαμπρότατον Γενικόν Πρόξενον τῆς Ἑλλάδος κ. Εὐάγγελον Βλιώραν ὁμιλήσαντα ἐκ μέρους τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας, τόν Πρέσβυν τῆς Ρωσσίας εἰς Ἰσραήλ κ. Βικτόρωφ, τόν Πρέσβυν τῆς Γεωργίας εἰς Ἰσραήλ κ. Λάσα, τούς ἐκπροσώπους τοῦ ἑλληνικοῦ Ναυτικοῦ, τόν Πανοσιολογιώτατον Ἀρχιμανδρίτην π. Ἀλέξανδρον, ἀντιπρόσωπον τῆς ἀδελφῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας, διαβιβάσαντα Ἡμῖν τάς εὐχάς τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Μόσχας κ.κ. Κυρίλλου, τόν Ὁσιολογιώτατον Ἀρχιμανδρίτην π. Ἰωάννην, ἀντιπρόσωπον τῆς ἀδελφῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ρουμανίας, διαβιβάσαντα Ἡμῖν τάς εὐχάς τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ρουμανίας κ.κ. Δανιήλ, τόν Ἱερώτατον Μητροπολίτην Ναζαρέτ κ. Κυριακόν, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τοῦ ποιμνίου ἡμῶν εἰς Ναζαρέτ, τόν Ἱερώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἰόππης κ. Δαμασκηνόν, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τοῦ ποιμνίου ἡμῶν εἰς Ἰόππην, τόν Σεβασμιώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Μαδάβων κ. Ἀριστόβουλον, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τῆς νεοσυστάτου Κοινότητος Beersheba, τόν Αἰδεσιμώτατον π. Φάραχ Μπαντούρ, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, τόν Πανοσιολογιώτατον Ἀρχιμανδρίτην π. Ἰγνάτιον, ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τῆς Κοινότητος τῆς Μπετζάλλας, τόν ὁσιολογιώτατον Ἀρχιμανδρίτην π. Φιλόθεον ὁμιλήσαντα ἐξ ὀνόματος τῶν Κοινοτήτων τῆς περιοχῆς Ἄκκρης-Πτολεμαΐδος, τήν κ. Παναγιώταν Καφετζῆ προσφωνήσασα ἐκ μέρους τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς Ἁγίου Δημητρίου, τόν ἐντιμότατον κ. Ἀθανάσιον Ἀμποῦ – Ἀέτα ἐκ τοῦ Χωρίου τῶν Ποιμένων, καί ἅπαντας τούς μετασχόντας εἰς τόν ἑορτασμόν τοῦτον.

Εἰς ὑγιείαν πάντων ὑμῶν!»

Τήν μεσημβρίαν παρετέθη μοναστηριακή τράπεζα.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας