Η ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ Α.Θ.Μ. ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ κ.κ. ΘΕΟΦΙΛΟΥ.
Τήν Πέμπτην, 9ην /22αν Μαρτίου 2012, ἑωρτάσθη εἰς τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων, συμφώνως πρός τήν τυπικήν διάταξιν καί τό προσκυνηματικόν καθεστώς, ἡ μνήμη τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων καί εἰς τό πλαίσιον αὐτῆς μέ ἰδιαιτέραν ἔμφασιν ἡ ὀνομαστική ἑορτή τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, φέροντος τό ὄνομα ἑνός τῶν ἐνδόξων Μαρτύρων τούτων.
Διά τήν ἑορτήν ταύτην ἀνεγνώσθη ἡ Θ΄ Ὥρα, ἀφ’ ἑσπέρας τῆς Τετάρτης, εἰς τόν Μοναστηριακόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, μεθ’ ἥν ἔλαβε χώραν ἡ διά τῆς Χριστιανικῆς Ὁδοῦ κάθοδος εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, τῶν κωδώνων χαρμοσύνως κρουομένων.
Εἰς τό Προσκύνημα τῆς Ἁγίας Ἀποκαθηλώσεως προσεκύνησεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος. Ἐν συνέχειᾳ ἔλαβε χώραν ἡ ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου εὐλόγησις τοῦ θυμιάματος καί τό θυμίαμα ἐνώπιον τοῦ Κουβουκλίου τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου ἐν ὑποδοχῇ ὑπό τῶν Ἁγιοταφιτῶν ἱερομονάχων καί διακόνων, ἐνδεδυμένων, ἀκολούθως δέ ἡ ἐντός τοῦ Ἁγίου Τάφου προσκύνησις ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου, τῶν ἀρχιερέων καί τῶν ἱερομονάχων.
Ἀκολούθως ἔλαβε χώραν ἡ εἴσοδος εἰς τό Καθολικόν, ἡ κροῦσις τῶν σημάντρων καί ἡ προσκύνησις ὑπό τῶν ἀρχιερέων καί τῶν Συνοδικῶν ἱερομονάχων εἰς τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν καί ἤρξατο ὁ Ἑσπερινός, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου μετά κεκραγαρίων, θυμιάματος ὑπό τῶν διακόνων ἀνά τά Προσκυνήματα καί ἀρτοκλασίας.
Λήξαντος τοῦ Ἑσπερινοῦ ἔλαβε χώραν ἡ ἄνοδος τῶν Ἁγιοταφιτῶν, τῶν κωδώνων κρουομένων, εἰς τήν μονήν τῆς μετανοίας αὐτῶν.
Τήν πρωΐαν τῆς Πέμπτης, ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς, ἔλαβε χώραν ἡ κάθοδος καί πάλιν εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως καί προσφορά τῆς ἀναιμάκτου θυσίας τῶν Προηγιασμένων Δώρων, προεξάρχοντος καί λειτουργοῦντος Ἀρχιερατικῶς, κατά τό τυπικόν, τοῦ Μακαριωτάτου μόνον, συμπροσευχομένων τῶν Ἁγιοταφιτῶν ἀρχιερέων εἰς τό Ἱερόν Βῆμα τοῦ Καθολικοῦ καί τοῦ Μητροπολίτου Ἀλεξανδρουπόλεως κ.κ. Ἀνθίμου ἐκπροσώπου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τῇ παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτηρίου Ἀθανασίου καί τοῦ Πρέσβεως τῆς Ἑλλάδος εἰς Ἀμμάν τῆς Ἰορδανίας κ. Ἡρακλέους Ἀστεριάδου καί τοῦ Πρέσβεως τῆς Λευκορρωσίας εἰς τό Ἰσραήλ καί συμμετεχόντων ἐν κατανύξει πολλῶν Ἁγιοταφιτῶν ἱερομονάχων καί ἐγγάμων ἱερέων, τοῦ ποιμνίου, προσκυνητῶν καί ἐντοπίων πιστῶν.
Τῆς θ. Λειτουργίας τελεσθείσης, ἀνεπέμφθη Δοξολογία, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου, συνιερουργούντων τῶν ἀρχιερέων μετ’ Ἐπιτραχηλίου καί Ὠμοφορίου.
Τῆς θ. Λειτουργίας ἀπολυθείσης, ἔλαβε χώραν ἐπίσημος καί πανηγυρική ἄνοδος εἰς τά Πατριαρχεῖα, ἔνθα ἐγένοντο καί αἱ κατάλληλλοι τῇ περιστάσει προσφωνήσεις, ἐν αἷς πρώτη, ἐξ ὀνόματος τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος, τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου ὡς ἕπεται (ἑλληνιστί):
«Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,
Χαίρει καί ἀγάλλεται καί πνευματικῶς πανηγυρίζει σήμερον, 9ην τοῦ μηνός Μαρτίου, μεσούσης τῆς νηστησίμου περιόδου, ἡ ἀνά τά πέρατα τῆς οἰκουμένης οἰκοῦσα Ὀρθόδοξος τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία ἐπί τῇ μνήμῃ τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, τῶν ἐν Σεβαστείᾳ τῇ λίμνῃ τοῦ Πόντου μαρτυρησάντων, ἡ δέ τῶν Ἱεροσολύμων Σιωνῖτις καί ἐπί τοῖς Ὀνομαστηρίοις τοῦ Πατρός καί Ποιμένος αὐτῆς, ἐπαξἰως φέροντος τό ὄνομα ἑνός τῶν καλῶς ἀθλησάντων καί στεφανωθέντων μαρτύρων τούτων.
Ἐπί τῇ διπλῇ Ἱεροσολυμιτικῇ ἑορτῇ ταύτῃ θυσία ἀναίμακτος τῶν Προηγιασμένων Δώρων τῷ Θεῷ προσηνέχθη καί εὐχαριστήριος Δοξολογία Αὐτῷ ἀνεπέμφθη εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, εἰς ταύτην δέ μετέσχον εὐλαβεῖς ἱερεῖς καί πιστός τοῦ Κυρίου λαός ἐκ τῶν ἐγγύς καί τῶν μακράν περιοχῶν τῆς Ἐκκλησίας Ἱεροσολύμων καί σύμπασα ἡ Γεραρά ἡμῶν Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης, ἡγούμενος τῆς ὁποίας ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης ψήφοις κανονικαῖς καί ὁμοφώνοις τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου πρό ἑξαετίας ἐξελέγη.
Τήν χαράν ἡμῶν καί εἰς τήν ἱστορικήν ταύτην αἴθουσαν τοῦ Πατριαρχείου ἐκδηλοῦντες, συγχαίρομεν τῇ Ὑμετέρᾳ σεπτῇ Μακαριότητι, τοῖς συγχαρητηρίοις δέ ἡμῶν τούτοις προσάπτομεν «ὅσα ἀληθῆ καί δίκαια, προσφιλῆ καί εὔφημα», (Φιλιπ. 4, 8 ἁρμόζουν Αὐτῇ, ἀναδεικνυόμενα ἐκ τῶν ἔργων Αὐτῆς τῇ συνεργασίᾳ καί συμπαραστάσει τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος καί τῆς περί Αὐτήν Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου.
Ἐκ τῆς συνεργασίας ταύτης, παρά τάς ἀτελείας καί ἐλλείψεις τάς συνοδευούσας πᾶν ἀνθρώπινον ἔργον, προέκυψεν ἔργον καλόν, λειτουργικόν, ἁγιαστικόν, κηρυγματικόν, ποιμαντικόν, φιλανθρωπικόν καί κοινωνικόν.
Ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης ἔτεινεν καί πάλιν οὖς εὐήκοον εἰς τάς ἐκκλήσεις τοῦ ἐμπεπιστευμένου Αὐτῇ ποιμνίου καί ὁλοπροθύμως μετέβη, ὅπου προσεκλήθη ἤ ὅπου κατά τήν κρίσιν Αὐτῆς ἡ ἀνάγκη ἐπέβαλε τοῦτο διά καθοδήγησιν πρός ἐπίλυσιν προβλήματος, βοήθειαν ἤ συμπαράστασιν ἠθικήν ἤ ὑλικήν. Ὡσαύτως ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης συνηγόρησεν εἰς ἀντιπροσωπείας κρατικῶν Ὀργανισμῶν ἤ μή Κυβερνητικῶν Ὀργανώσεων διά τήν κάλυψιν ἀναγκῶν τοῦ ποιμνίου τῆς Σιωνίτιδος ἡμῶν Ἐκκλησίας ἀλλά καί τῶν ἐμπεριστάτων χριστιανῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς ἐν γένει, διά τήν παιδείαν αὐτῶν καί προστασίαν τῶν δικαιωμάτων αὐτῶν χάριν τῆς ἐπιβιώσεως αὐτῶν ἐν εὐημερίᾳ καί ἀξιοπρεπείᾳ εἰς τάς γενετείρας αὐτῶν χώρας. Ἡ στήριξις αὕτη τῶν χριστιανῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς ἔχει καταστῆ νῦν δυνατωτέρα μέσῳ τοῦ Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, εἰς τήν ἀναδιοργάνωσιν καί ἀναβάθμισιν τοῦ ὁποίου τό ἡμέτερον Πατριαρχεῖον διεδραμάτισε σημαντικώτατον ρόλον. Πρός τόν αὐτόν σκοπόν τῆς ἄνευ πολιτικολογίας συλλογικῆς ὑποστηρίξεως τῶν δικαιωμάτων τῶν χριστιανῶν ὡς μειονότητος εἰς τήν γενέτειραν αὐτῶν Ἁγίαν Γῆν κατηύθυνεν ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης καταλλήλως καί εὐστρόφως καί τάς ὑπό τήν αἰγίδα τοῦ Πατριαρχείου καί ἐν τῷ Πατριαρχείῳ πραγματοποιουμένας κατά διαστήματα συναντήσεις τῶν Ἀρχηγῶν τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἁγίας Γῆς. Τά δικαιώματα ταῦτα τῶν χριστιανῶν ἡ Ὑμετέρα Μακαριότης καταλλήλως ἐπαρουσίασε τόν παρελθόντα μῆνα Δεκέμβριον εἰς τήν συνάντησιν Αὐτῆς εἰς Φχές μετά τοῦ βασιλέως τῆς Ἰορδανίας καί εἰς τήν προσφώνησιν Αὐτῆς ἐξ ὀνόματος τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν τῆς Ἁγίας Γῆς πρός τόν Πρόεδρον τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραήλ ἐν τῇ συναντήσει εἰς τό Προεδρικόν Μέγαρον ἐπί τῇ ἐνάρξει τοῦ νέου πολιτικοῦ ἔτους 2012.
Εἰς τόν τομέα τῆς Διορθοδόξου Ἐκκλησιαστικῆς Συνεργασίας ὑπῆρξε αἰσθητή πρόοδος, ἐμφαινομένη καί ἐξ ἄλλων ἀλλά κυρίως ἐκ τῆς προσφάτου εἰρηνικῆς ἐπισκέψεως τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος εἰς τήν ἀδελφήν Αὐτοκέφαλον Ἐκκλησίαν τῆς Κύπρου, σηματοδοτηθείσης διά τῆς καταθέσεως τοῦ θεμελίου λίθου τῆς ἀποκατασταθείσης καί ἐκ νέου ἀνεγειρομένης Ἐξαρχίας τοῦ Παναγίου Τάφου παρά τήν Ἀρχιεπισκοπήν τῆς ἐκκλησίας τῆς Κύπρου. Καρπός τῆς τοιαύτης στενῆς συνεργασίας εἶναι καί ἡ ἀπό τοῦ ἔτους τούτου ἔναρξις φοιτήσεως πέντε τέκνων τοῦ Ἀραβοφώνου ἡμῶν ποιμνίου εἰς τήν Ἱερατικήν Σχολήν τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Κύπρου.
Τά προσκυνηματικά ἡμῶν δικαιώματα ἀναλόγως τῆς ἱστορίας καί τῆς σημασίας αὐτῶν μετ’ ἀκριβείας καί ἐπιτυχίας ἐπροστατεύθησαν ὡς ἐμφαίνεται ἐκ τῆς ἀντιμετωπίσεως τῶν προκληθέντων ὑπό τῶν Ἀρμενίων προβλημάτων κατά τήν διενέργειαν τοῦ ἐτησίου σαρώματος τῆς Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως εἰς Βηθλεέμ καί ἐκ τῆς ἀποκατάστασεως ἐν συνεργασίᾳ μετά τῶν Φραγκισκανῶν καί τῇ συμπαραστάσει τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας τῶν ὑπό τῶν Ἀρμενίων προκληθεισῶν φθορῶν εἰς τό δάπεδον τοῦ θεοδέγμονος Σπηλαίου τῆς Βηθλεέμ.
Ἐπιτυχίαι ὑπῆρξαν καί εἰς τάς προσπαθείας ἐπανδρώσεως τοῦ προσωπικοῦ τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων, καθ΄ ὅτι, ὡς ἐκ τοῦ δημιουργηθέντος κλίματος ἐμπιστοσύνης καί ἀσφαλείας, νέοι μαθηταί προσῆλθον εἰς τήν Πατριαρχικήν Σχολήν τῆς Ἁγίας Σιών καί νέοι μοναχοί ἐνετάχθησαν εἰς τήν Ἁγιοταφιτικήν Ἀδελφότητα.
Ταῦτα ἀναφέρω, Μακαριώτατε, ὡς ἔργον κοινόν Ὑμῶν τε καί τῆς Ἀδελφότητος, οὐχί διά καύχησιν ἤ ἐπανάπαυσιν, ἀλλά διά τόν δίκαιον ἔπαινον, ὁ ὁποῖος ὀφειλετικῶς ἀνήκει παντί τῷ ἐργαζομένῳ τό ἀγαθόν, ἵνα ἐκ τούτων ἐνθαρρούμενοι οἱ Ἁγιοταφῖται ἀφορμώμεθα καί προβαίνωμεν δημιουργικῶς εἰς τήν ἐπιτέλεσιν καί ἐκπλήρωσιν τῶν ἔτι ὑπολειπομένων ἡμῖν τῇ ἐνισχύσει τῆς θείας χάριτος, τῆς τά ἐλλείποντα ἀναπληρούσης καί τά ἀσθενῆ θεραπευούσης.
Ὑψῶν τό ποτήριον, Μακαριώτατε, ἐξ ὀνόματος τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί τῆς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος, εὔχομαι Ὑμῖν ἀπό καρδίας ἔτη ὅσα πλεῖστα ἐν ὑγιείᾳ καί δυνάμει, εἰρήνῃ καί εὐσταθείᾳ καί ἀγαλλιάσει ἐπί θέᾳ ἔργων ἀγαθῶν ἔτι πλείστων πρός δόξαν τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ ἡμῶν καί ἔπαινον τοῦ εὐλογημένου ἡμῶν γένους. Γένοιτο».
Εἰς τάς προσφωνήσεις ταύτας ἀντεφώνησεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ. κ. Θεόφιλος διά τῆς κάτωθι ἀντιφωνήσεως Αὐτοῦ μετά τῶν εὐχαριστιῶν Αὐτοῦ πρός τούς προσφωνήσαντας:
Σεβαστοί Πατέρες καί ἀδελφοί,
Ἐκλαμπρότατε κ. Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος,
Ἐκλαμπρότατε κ. Πρέσβυ τῆς Ἑλλάδος,
Ἐκλαμπρότατε κ. Πρέσβυ τῆς Λευκορρωσίας,
Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἄνθιμε,
Εὐσεβεῖς Χριστιανοί,
Εὐλαβεῖς Προσκυνηταί,
Ἰδού ἀνέτειλεν καί πάλιν τό ἔαρ τῆς ἀφθαρσίας, δηλονότι ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου Θεοφίλου, τοῦ συμμάρτυρος τῆς τοῦ Χριστοῦ ἀγάπης τῶν Τεσσαράκοντα Μαρτύρων, τῶν ἐν Σεβαστείᾳ μαρτυρησάντων.
Ἡ ἐτήσιος ἑορτή τῶν σεπτῶν τῆς ἡμῶν ταπεινότητος Ὀνομαστηρίων ἐντάσσεται εἰς τά συστατικά μέρη τοῦ ἱεροῦ θεσμοῦ τῆς Ἐκκλησίας, τῆς ἀποτελούσης τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ καί κατ’ ἐπέκτασιν τά μέλη τοῦ Χριστωνύμου σώματος Αὐτῆς.
Αὐτός οὖτος ὁ Θεός Λόγος ὁ ἐκ Παρθένου Μαρίας, σάρκα λαβών καί σχήματι εὑρεθείς ὡς ἄνθρωπος ἐταπείνωσεν Ἑαυτόν, γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δέ σταυροῦ, διό καί ὁ Θεός Αὐτόν ὑπερύψωσε καί ἐχαρίσατο Αὐτῷ ὄνομα τό ὑπέρ πᾶν ὄνομα…, ἵνα πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσηται ὅτι Κύριος Ἰησοῦς Χριστός εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός, (Φιλιπ.2,8-11), κηρύττει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος.
Ἡ κατά τό ἅγιον βάπτισμα καί ἐν τῷ ἁγίῳ Πνεύματι τῷ τοῦ Χριστοῦ ἀναγέννησις ἡμῶν συνιστᾷ τήν ἀπαρχήν τῆς Καινῆς ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ ζωῆς καί πολιτείας ἡμῶν.
Αὐτῆς τῆς ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ ζωῆς καί πολιτείας κοινωνοί καί μέτοχοι ἀνεδείχθησαν καί οἱ διά βαπτίσματος τοῦ αἵματος τοῦ ὑπέρ καί διά Χριστόν μαρτυρίου ἅγιοι Τεσσαράκοντα Μάρτυρες καί ὁ συνόμιλος αὐτῶν Θεόφιλος, οὗτινος τήν ἐπωνυμίαν ταπεινῶς φέρει καί ἡ ἡμετέρα Μετριότης.
Ἡ δέ ἐν Εὐχαριστιακῇ Συνάξει καί μετά Δοξολογικῆς Παρρησίας, ἐπιτελεσθεῖσα ἐν τῷ Πανιέρῳ Ναῷ τῆς Ἀναστάσεως μνήμη τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα Μαρτύρων καί τοῦ συμμάρτυρος αὐτῶν Θεοφίλου, «τύπος τῆς ἄνω χαρᾶς καί ἡ νῦν ἐστίν ἑορτή» κατά τούς ἁγίους Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας.
Τῆς χαρᾶς ταύτης συμμετέχουσα καί ἡ Γεραρά Ἁγιοταφιτική ἡμῶν Ἀδελφότης μετά τοῦ Χριστεπωνύμου ποιμνίου τῆς τῶν Ἱεροσολύμων Ἐκκλησίας, ἐν μέσῳ τοῦ καιροῦ τῆς ἁγίας νηστείας τελωνικῶς καί οὐχί φαρισαϊκῶς ἀγωνίζεται τόν καλόν ἀγῶνα τῆς σῳζούσης πίστεως (Α΄Τιμ.6,12). Ἐν ταὐτῷ δέ ἀγωνιζομένη ὑπέρ πάντων τῶν ἀγαπώντων τά σκηνώματα Ἰακώβ καί δή ὑπέρ πάντων τῶν εὐσεβῶν προσκυνητῶν καί συνδρομητῶν τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου, ἐν ταῖς προσευχαῖς, ἵνα στῶσιν τέλειοι καί πεπληρωμένοι ἐν παντί θελήματι τοῦ Θεοῦ, (Κολ.4,12).
Προσέτι δεηθῶμεν τῶν ἁγίων Τεσσαράκοντα μαρτύρων μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ λέγοντες: «Προφητικῶς ἀνεβόα, ὁ Δαυΐδ ἐν ψαλμοῖς· Διήλθομεν διά πυρός καί ὕδατος, καί ἐξήγαγες ἡμᾶς εἰς ἀναψυχήν· ὑμεῖς δέ Μάρτυρες Χριστοῦ, δι’ αὐτῶν τῶν ἔργων τό λόγιον πληροῦντες, διήλθητε διά πυρός τε καί ὕδατος, καί εἰσήλθετε εἰς τήν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν. Διό πρεσβεύσατε, τεσσαράκοντα ὄντες Ἀθληταί, δωρηθῆναι ἡμῖν τήν εἰρήνην καί τό μέγα ἔλεος».
Ὡσαύτως, ὁλοθύμους εὐχαριστίας ἀπευθύνομεν τῷ Γέροντι Ἀρχιγραμματεῖ Ἱερωτάτῳ Ἀρχιεπισκόπῳ Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχῳ, προσφωνήσαντι Ἡμᾶς ἐκ μέρους τῶν τιμίων μελῶν τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου καί τῶν προσφιλῶν Ἡμῖν μελῶν τῆς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος, τῷ Ἐκλαμπροτάτῳ κ. Σωτηρίῳ Ἀθανασίου, Γενικῷ Προξένῳ τῆς Ἑλλάδος ἐν Ἱεροσολύμοις, διαβιβάσαντι Ἡμῖν τάς εὐχάς τῶν μελῶν τῆς σεβαστῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως, τῷ Πρέσβει τῆς Λευκορρωσίας, τῷ Προξένῳ τῆς Κύπρου εἰς τήν Παλαιστινιακήν Αὐτονομίαν κ. Ἀντωνίῳ Σαμούτῃ, τῷ Ἱερωτάτῳ Μητροπολίτῃ Ἀλεξανδρουπόλεως κ. Ἀνθίμῳ, εὐχηθέντι Ἡμῖν ἐκ μέρους τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τῷ Ἱερωτάτῳ Μητροπολίτῃ Ναζαρέτ κ. Κυριακῷ, εὐχηθέντι Ἡμῖν ἐκ μέρους τοῦ ποιμνίου Μητροπόλεως Ναζαρέτ, τῷ Ἱερωτάτῳ Μητροπολίτῃ Φιλαδελφείας καί Πατριαρχικῷ Ἐπιτρόπῳ εἰς Ἀμμάν κ. Βενεδίκτῳ, εὐχηθέντι Ἡμῖν ἐξ ὀνόματος τοῦ ποιμνίου ἐν Ἰορδανίᾳ, τῷ Ἱερωτάτῳ Ἀρχιεπισκόπῳ Ἰόππης κ. Δαμασκηνῷ, εὐχηθέντι Ἡμῖν ἐξ ὀνόματος τοῦ ποιμνίου τῆς περιοχῆς Ἰόππης, τῷ Ὁσιολογιωτάτῳ Ἀρχιμανδρίτῃ π. Ἰσιδώρῳ, Ἀντιπροσώπῳ παρ’ Ἡμῖν τῆς ἀδελφῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας, τῷ Πανοσιολογιωτάτῳ Ἱερομονάχῳ Φιλοθέῳ, εὐχηθέντι Ἡμῖν ἐξ ὀνόματος τῶν ἱερέων καί τοῦ ποιμνίου τῆς περιοχῆς Ἄκκρης – Πτολεμαΐδος, τῷ Ὁσιολογιωτάτῳ Ἀρχιμανδρίτῃ π. Γαλακτίωνι, εὐχηθέντι Ἡμῖν ἐξ ὀνόματος τοῦ ποιμνίου Ἡμῶν τῆς περιοχῆς τῆς Ραμάλλας, τῷ Ὁσιολογιωτάτῳ Ἀρχιμανδρίτῃ π. Ναρκίσσῳ διά στόματος π. Γεωργίου Σαχουάν ἐκ μέρους τοῦ ποιμνίου τῆς Μπετζάλλας, τῷ Αἰδεσιμωτάτῳ Οἰκονόμῳ π. Ἀΐσσα Τούμα ἐξ ὀνόματος τῆς ἐν Ἱεροσολύμοις Κοινότητος Ἡμῶν, τῷ Πανοσιωτάτῳ Μοναχῷ Φωτίῳ, Σχολάρχῃ τῆς Πατριαρχικῆς ἐν Σιών Σχολῆς, τῷ Ἐντιμοτάτῳ κ. Σαμίρ Ζανανίρῃ, Διδασκάλῳ ἐν τῇ Πατριαρχικῇ Σχολῇ τοῦ Ἁγίου Δημητρίου καί τοῖς ἐντιμοτάτοις ἰατροῖς κ. κ. Χαλήλ Ἀντράους, καί Γιακούμπ Μῆτρι.
Διά τούτων, ἐν δοξολογίᾳ Θεοῦ, ἔλαβε πέρας ἡ ἑορτή τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα μαρτύρων καί ἡ τῶν Ὀνομαστηρίων τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῶν Ἱεροσολύμων.
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.
httpv://youtu.be/4dYFrd-1-Vk
ngg_shortcode_0_placeholder