Η ΟΓΔΟΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΤΗΣ ΕΝΘΡΟΝΙΣΕΩΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ κ.κ. ΘΕΟΦΙΛΟΥ.

Τήν Παρασκευήν, 9^ην /22^ραν Νοεμβρίου 2013, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ἡ ὀγδόη ἐπέτειος τῆς Ἐνθρονίσεως τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου.

Διά τήν ἑορταστικήν ἐπέτειον ταύτην ἀνεπέμφθη Δοξολογία εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως.

Τῆς Δοξολογίας ταύτης προεξῆρξεν ὁ Μακαριώτατος,  συνιερουργούντων Αὐτῷ τῶν Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιερέων καί Ἱερομονάχων καί Πρεσβυτέρων τοῦ ποιμνίου ἡμῶν, προσελθόντων ἐκ τῶν ἐγγύς καί μακράν Μονῶν καί ἐνοριῶν τῆς δικαιοδοσίας τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων.

Εἰς τήν Δοξολογίαν παρέστη ὁ Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Γεώργιος Ζαχαριουδάκης μετά συνεργατῶν αὐτοῦ καί τῆς ἐριτίμου συζύγου αὐτοῦ  καί ἐντόπιοι πιστοί καί προσκυνηταί.

Μετά τήν Δοξολογίαν, τῶν κωδώνων κρουομένων, ἡ Πατριαρχική Συνοδεία ἀνῆλθεν εἰς τά Πατριαρχεῖα. Ἐνταῦθα κατά τήν τάξιν προσεφώνησε τόν Μακαριώτατον ὁ Γέρων Ἀρχιγραμματεύς Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος διά τῆς προσφωνήσεως αὐτοῦ ἐχούσης ὡς ἕπεται ἑλληνιστί:

 Μακαριώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,

 Ἡ τῶν Ἱεροσολύμων ἁγία τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία καί ἡ ἐξ ἀρχῆς πιστῶς διακονοῦσα αὐτῇ Ἁγιοταφιτική ἡμῶν Ἀδελφότης ἑορτάζουν σήμερον καί πανηγυρίζουν ὁμοῦ μετά τῆς ἑορτῆς τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Νεκταρίου Μητροπολίτου Πενταπόλεως τοῦ νεοφανοῦς καί θαυματουργοῦ γεγονός ἀφορῶν αὐτάς ἰδιαιτέρως, τοῦτο δηλαδή τῆς πρό ὀκταετίας ἐκλογῆς ψήφοις κανονικαῖς καί ὁμοφώνοις τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί τῆς μετ’ αὐτήν Ἐνθρονίσεως τῆς Ὑμετέρας σεπτῆς Μακαριότητος εἰς τόν ἔνδοξον  καί μαρτυρικόν Θρόνον τοῦ ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου.

 Ἡ βαθυτέρα ἐκκλησιολογική σημασία τοῦ γεγονότος τούτου τῆς Ἐνθρονίσεως ἔγκειται εἰς τό ὅτι τοῦτο ὡς πρᾶξις ἐκκλησιαστική συνέδεσε ὡς συνεκτικός κρίκος τά ἐπί μέρους  μέλη τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ τῆς Σιωνίτιδος Ἐκκλησίας ἐν τῇ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἀναφορᾷ αὐτῶν εἰς μίαν ἀρχήν καί ἐξουσίαν, αὐτήν τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος καί ἀπέβη εἰς τό ἑξῆς καθοριστικόν διά τήν συνέχισιν τῆς ἐν κανονικῇ τάξει εὐρύθμου λειτουργίας αὐτῆς, οὺχ ἧττον ὅμως  καί τῆς Ἐκκλησίας  ὅλης, ἐφ’ ὅσον κατά τόν μέγαν ἀπόστολον Παῦλον ” εἴτε πάσχει ἕν μέλος, συμπάσχει πάντα τά μέλη, εἴτε δοξάζεται ἕν μέλος, συγχαίρει πάντα τά μέλη” (Α’ Κορ. 12, 26).

 Διά τήν τοιαύτην σημασίαν αὐτοῦ τό γεγονός τοῦτο ἑωρτάσθη πανηγυρικῶς διά Δοξολογίας εἰς τόν πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως ἐν ἀθρόᾳ συμμετοχῇ τῶν ἐγγύς καί τῶν μακράν διαβιούντων πατέρων καί ἀδελφῶν τῆς γεραρᾶς ἡμῶν Ἁγιοταφιτικῆς  Ἀδελφότητος, τοῦ εὐλαβοῦς κλήρου, ἐκπροσώπων τῶν Κοινοτήτων τοῦ Ρωμαιορθοδόξου ποιμνίου ἡμῶν καί τοπικῶν Κυβερνητικῶν παραγόντων, ἑορτάζεται δέ καί νῦν ἐν τῇ  συνάξει  πάντων ἡμῶν ἐν τῇ αἰθούσῃ ταύτῃ, ἕδρᾳ τοῦ παλαιφάτου ἡμῶν Πατριαρχείου, ἐν ᾖ ἐκφράζομεν τῇ Ὑμετέρᾳ Μακαριότητι τάς ἐγκαρδίους ἡμῶν εὐχάς καί ἀπονέμομεν Αὐτῇ τόν δίκαιον ἔπαινον, ἐφ΄ οἷς ἀγαθοῖς ὑπέρ τοῦ Ἱεροῦ ἡμῶν Κοινοῦ καί τοῦ Ὀρθοδόξου ἡμῶν ποιμνίου  Αὕτη εἰργάσατο.

 Λεχθήτω ἐν πρώτοις ὅτι ἡ ποιμαντική μέριμνα τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος διά τήν κατά Χριστόν οἰκοδομήν καί στήριξιν τοῦ ποιμνίου ἡμῶν ἐσυνεχίσθη, ἐφανερώθη δέ τοῦτο εἰς τάς ἐπισκέψεις  τῶν ἐκπροσώπων τῶν Κοινοτήτων αὐτοῦ εἰς τό Πατριαρχεῖον καί εἰς τήν διά τοῦ διαλόγου ἐπίλυσιν χρονιζόντων προβλημάτων αὐτοῦ, εἰς τάς ποιμαντικάς ἐπισκέψεις τῆςὙμετέρας Μακαριότητος εἰς Κοινότητας πόλεων καί χωρίων διά τήν θείαν λειτουργίαν μετά τοῦ κηρυγματικοῦ  κατηχητικοῦ λόγου καί εἰς τό ἐν εἴδει ὁδηγοῦ Ὀρθοδόξου πνευματικότητος δωρεάν διανεμόμενον εἰς τάς ἐν Ἰσραήλ, Ἰορδανίᾳ, Παλαιστίνῃ καί Κατάρ ἐνορίας αὐτοῦ καθ’ ἑκάστην Κυριακήν φυλλάδιον καί τό μηνιαῖον ἐκκλησιαστικόν περιοδικόν “Φῶς Χριστοῦ.”  Πέραν τῆς ἠθικῆς βοηθείας, δέν ἔλειψε καί ἡ χρηματική τοιαύτη διά τήν ἀποτελείωσιν τῶν ἐπιτελουμένων ὑπό τοῦ ποιμνίου ἔργων ἀνακαινίσεως ἱερῶν ναῶν καί σχολείων. Ἡ βοήθεια αὕτη δέν περιωρίσθη εἰς τούς οἰκείους τῆς πίστεως μόνον, ἀλλ’ ἐπεξετάθη καί εἰς τήν ἀδιακρίτως θρησκεύματος διανομήν ἀνθρωπιστικῆς βοηθείας διά τοῦ ἐν Ἀμμάν Γραφείου τοῦ Πατριαρχείου καί τῆς Ὑπηρεσίας DSPR τοῦ ΠΣΕ εἰς τούς ἐκ Συρίας ἐκτοπισθέντας καί εἰς Ἰορδανίαν φιλοξενίαν δεχομένους συνανθρώπους ἡμῶν. 

 Μνημονευθήτω ἐπίσης ὅτι διά τήν διαπαδαγώγησιν τῆς νεολαίας τοῦ ποιμνίου ἡμῶν εἰς τήν διατήρησιν τῆς Ρωμαιορθοδόξου ταυτότητος αὐτῆς ἀνηγέρθη ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος ἐν Ραμάλλᾳ αἴθουσα Κατηχητικοῦ σχολείου καί ἄλλων ἐνοριακῶν χρήσεων, ἐνεκαινιάσθη τό  ἐν Βηθλεέμ Ἐκπολιτιστικόν Πνευματικόν Κέντρον τῆς Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως διά τήν διδασκαλίαν τῆς Βυζαντινῆς Μουσικῆς καί τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης καί ἀνεκαινίσθη ἡ αἴθουσα ἐνοριακῶν ἐκδηλώσεων τῆς ἐν Κάρακ τῆς Νοτίου Ἰορδανίας Ἑλληνορθοδόξου Κοινότητος ἡμῶν. Δι’ ἐνεργειῶν τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος καί φιλοτίμως ἐργασθέντων Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων κατεχωρίσθησαν καί πάλιν εἰς τήν ἰδιοκτησίαν τοῦ Πατριαρχείου ἐγκαταλειφθέντες ἱεροί ναοί τοῦ ποιμνίου ἡμῶν, ὑποστάντες τἀς συνεπείας τῶν πολιτικῶν ἐξελίξεων τῆς περιοχῆς ἡμῶν, ὡς αὐτός τῆς Κοινότητος τοῦ Μααλοῦλε παρά τήν Ναζαρέτ καί αὐτός τοῦ Μπάσια τῆς περιοχῆς τῆς Ἄκκρης.

 Ὅσον ἀφορᾷ τήν συνεργασίαν τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου μετά τῶν ἀδελφῶν Ὀρθοδόξων  Ἐκκλησιῶν, μνημονευθήτω ἡ “εἰρηνική” ἐπίσκεψις τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος εἰς τό Πατριαρχεῖον τῆς Ρωσίας ὡς καί ἡ συμμετοχή Αὐτῆς εἰς τούς ἑορτασμούς  τῆς 1025^ης  ἐπετείου ἀπό τῆς Βαπτίσεως τῶν Ρώσων. Κατά τάς δύο ἐπισκέψεις ταύτας διά τῆς ἐκ τοῦ σύνεγγυς συναναστροφῆς καί τοῦ διαλόγου κατέστησαν ἔτι στενώτεροι οἱ ὑπάρχοντες δεσμοί μεταξύ τῶν δύο Ἐκκλησιῶν, Σιωνίτιδος καί Ρωσικῆς, ἐδόθη εἰς τήν Ὑμετέραν Μακαριότητα ἡ δυνατότης παρουσιάσεως τῶν προβλημάτων τῶν χριστιανῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς, ἰδίᾳ τῆς Συρίας καί τῶν ἀναγκῶν τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου, διά τάς ὁποίας ἡ Ρωσική Ἐκκλησία, φιλοτιμουμένη, ἐπέδειξεν ἰδιαίτερον ἔμπρακτον ἐνδιαφέρον. Τό αὐτό πνεῦμα τῆς συνεργασίας καί τῆς ἐν Χριστῷ κοινωνίας ἐξεδηλώθη καί διά τῆς συμμετοχῆς τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος εἰς τούς πανορθοδόξους ἑορτασμούς τοῦ Πατριαρχείου τῆς Σερβίας ἐπί τῇ 1700ῇ ἐπετείῳ ἀπό τῆς ὑπογραφῆς  τοῦ Διατάγματος τῶν Μεδιολάνων ὑπό τοῦ αὐτοκράτορος ἁγίου Κωνσταντίνου τοῦ Μεγάλου.

 Τό Πατριαρχεῖον ἡμῶν ἐξηκολούθησε ἐπίσης νά ἐξασκῇ  τόν ρόλον αὐτοῦ ὡς ἡ πρώτη Ἐκκλησία τῆς Ἁγίας Γῆς εἰς τήν συνεργασίαν μετά τῶν τοπικῶν χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν  διά τήν ὑποστήριξιν τῆς θέσεως τῶν χριστιανῶν πρός τάς τοπικάς πολιτικάς κυβερνήσεις. Ἐνεργός ἦτο ἡ συμμετοχή τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου εἰς τό ἐν ἀρχῇ τοῦ παρελθόντος μηνός Σεπτεμβρίου ὑπό τῆς Βασιλικῆς οἰκογενείας τῆς Ἰορδανίας διοργανωθέν Συνέδριον μέ θέμα “Αἰ προκλήσεις  τῶν Ἀράβων χριστιανῶν.”  Εἰς ἀναγνώρισιν τῆς προσωπικῆς συμβολῆς τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος εἰς τήν εἰρηνικήν διαθρησκειακήν συνύπαρξιν καί τήν διαφύλαξιν τοῦ καθεστῶτος τῆς Ἱερουσαλήμ ὁ Βασιλεύς τῆς Ἰορδανίας ἀπένειμεν Αὐτῇ τό ἀνώτατον παράσημον τοῦ Ἰορδανικοῦ κράτους, ὅπερ ἀντανακλᾷ  τήν διάθεσιν στηρίξεως καί προστασίας τῶν ἐν Ἰορδανίᾳ  διαβιούντων χριστιανῶν.

 Τά ἀκουσθέντα, Μακαριώτατε, τυγχάνουν οὐχί ὑποκειμενικαί ἐκτιμήσεις ἀλλά  γεγονότα ἐπιτευχθέντα, τῇ πρωτοβουλίᾳ τῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος  καί τῇ συνεργασίᾳ μετ’ Αὐτῆς τῆς  Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, τῆς Ἁγιοταφιτικῆς Ἀδελφότητος  καί τῶν ἐκπροσώπων τοῦ ποιμνίου ἡμῶν, ἀναφερόμενα σήμερον ἐπί τῇ ὀγδόῃ  ἐπετείῳ  τῆς Ἐνθρονίσεως Ὑμῶν οὐχί διά καύχησιν ἤ ἐπανάπαυσιν ἀλλά διά στήριξιν ἐπ’ αὐτῶν καί συνέχισιν τοῦ χριστιανικοῦ πνευματικοῦ, ἀσκητικοῦ καί Ἁγιοταφιτικοῦ ἡμῶν ἀγῶνος, ἵνα καί τά ἔτι ‘”ἀσθενῆ παρ’ ἡμῖν θεραπεύσωμεν καί τά ἐλλείποντα ἀναπληρώσωμεν,” τῇ βοηθείᾳ καί ἐνεργείᾳ τῆς θείας χάριτος.

 Ὑψῶν τό ποτήριον ἐξ ὀνόματος τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου καί τῆς Ἁγιοταφιτικῆς ἡμῶν Ἀδελφότητος, εὔχομαι Ὑμῖν, Μακαριώτατε,  ἔτη ὅσα πλεῖστα, εἰρηνικά, ὑγιεινά καί εὐφρόσυνα, ἵνα ἐν αὐτοῖς, ἐνισχυόμενος ἄνωθεν, βλέπητε ὁσημέραι συντελούμενον, προοδεῦον, αὐξάνον καί ὁλοκληρούμενον τό  ὕψιστον καί πολύτιμον ἐκκλησιαστικόν, εἰρηνευτικόν καί πολιτιστικόν ἔργον τοῦ σεπτοῦ ἡμῶν Πατριαρχείου εἰς τούς ὑπό τῆς Θεανθρωπίνης παρουσίας εὐλογηθέντας ἁγίους τόπους πρός δόξαν Θεοῦ καί ἔπαινον τοῦ εὐλογημένου ἡμῶν ἔθνους. Γένοιτο.      

Ὁ Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος κ. Γεώργιος Ζαχαριουδάκης προσεφώνησε τόν Μακαριώτατον διά τῆς προσφωνήσεως αὐτοῦ ἐχούσης ὡς ἕπεται ἑλληνιστί:

 «Μακαριώτατε,

 Αναλάβατε τις υψηλές σας ευθύνες σε μία περίοδο κρίσης του ιερού καθιδρύματος. Έκτοτε, αναλώνετε τις δυνάμεις σας σε εργώδεις προσπάθειες για την αποκατάσταση του τρωθέντος κύρους του, την επάνοδο της ηρεμίας στους κόλπους της Αγιοταφιτικής Αδελφότητας, την διαφύλαξη και περαιτέρω ανάδειξη των πανίερων προσκυνημάτων της Χριστιανοσύνης στους θεοβάδιστους τόπους και την γενικότερη προάσπιση της Ορθοδοξίας.

 Η αφοσίωση Σας στα ιερά Σας καθήκοντα, η προσήλωσή Σας στο ποιμαντικό Σας έργο, η πατρική Σας μέριμνα προς την Αδελφότητα και το ποίμνιο, που τόσο την έχουν ανάγκη, αλλά και η σύνεση και διορατικότητα, με την οποία αντιμετωπίζετε άκρως ευαίσθητα εκκλησιαστικά θέματα, εν μέσω δοκιμασιών και βίαιων κλυδωνισμών με αβέβαιη έκβαση στην ευρύτερη περιοχή, ενισχύουν τον ρόλο του Πατριαρχείου ως πόλου σταθερότητας και ως πηγής ελπίδας για επικράτηση της ειρήνης, επίτευξη της συμφιλίωσης και εμπέδωση της καταλλαγής.

 Παράλληλα, οι επισκέψεις Σας σε άλλες Εκκλησίες, η συμμετοχή Σας σε διεθνή Συνέδρια και συναντήσεις και οι εν γένει επαφές Σας και η πολυσχιδής δραστηριότητά Σας στο εξωτερικό, προβάλλουν το Πατριαρχείο, επιβάλλουν τον σεβασμό του και αποκαθιστούν εις τα όμματα της διεθνούς Κοινότητας τη βαρύτητα και τις πραγματικές διαστάσεις της αποστολής του ιστορικού θεσμού.

 Μακαριώτατε,

 Η Ελλάδα, αναγνωρίζοντας την προσωπική προσφορά Σας και τιμώντας τους ακατάλυτους δεσμούς της με το ιερό καθίδρυμα, Σας παρέχει την πλήρη υποστήριξη και αμέριστησυμπαράστασή της και Σας περιβάλλει με την εμπιστοσύνη της. Παραμένουμε αρωγοί στις άοκνες και επίπονες προσπάθειές Σας. Οι πρόσφατες επισκέψεις του Πρωθυπουργού της χώρας, του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και πολλών Υπουργών και λοιπών Αξιωματούχων αποτελούν αδιάψευστη περί τούτου μαρτυρία και απόδειξη περί της αφοσίωσης στο πρόσωπό Σας και περί της αδιαπραγμάτευτης και αταλάντευτης συμπόρευσής μας μαζί σας και με τον ιερό θεσμό.