Η ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΕΛΙΣΣΑΙΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ.
Ἡ μνήμη τοῦ ὁσίου Προφήτου Ἑλισσαίου, μαθητοῦ τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων τήν Δευτέραν, 14ην /27ην Ἰουνίου 2011, εἰς τήν ἐπ’ ὀνόματι αὐτού Ἱεράν Μονήν εἰς τήν πόλιν τῆς Ἱεριχοῦς, εἰς τόν προαύλιον χῶρον τῆς ὁποίας καί διατηρεῖται ξηρόν τό κάτω τμῆμα τοῦ κορμοῦ τῆς συκομμορέας, ἐφ’ ἧς ἀνῆλθε καί ἀφ’ ἧς εἶδε τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν ὁ Ζακχαῖος ὁ τελώνης, ὁ διά τῆς μετανοίας ἅγιος καί ἀργότερον ἐπίσκοπος Καισαρείας τῆς Παλαιστίνης. Ἡ Μονή αὕτη τιμᾶται ἐπ’ ὀνόματι τοῦ προφήτου Ἐλισσαίου, καθ’ ὅτι ἡ περιοχή τῆς Ἱεριχοῦς καί τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ εἶναι ἡ περιοχή τῆς δράσεως αὐτοῦ, συμφώνως πρός τά βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης.
Ἐκ τῆς γενετείρας αὐτοῦ, πλησιοχώρου τῇ Ἱεριχοῖ ἐκάλεσε αὐτόν ὁ Προφήτης Ἠλίας καί οὗτος ἀφῆκε τούς βόας αὐτοῦ, μέ τούς ὁποίους ὤργωνε καί προσέφερεν αὐτούς θυσίαν εἰς τόν Θεόν καί τροφήν τῷ λαῷ καί ἠκολούθησε τόν προφήτην Ἠλίαν. (Βασ. Γ’/19, 19-21).
Εἰς τήν Ἱεριχώ εὑρίσκεται ἕως τῆς σήμερον ἡ πηγή, τῆς ὁποίας τά πικρά ὕδατα μετέτρεψεν εἰς γλυκέα μέ προσευχήν ὁ Προφήτης Ἑλισσαῖος, ὥστε νά εἶναι πόσιμα, (Βασ. Δ’, 2, 19-22).
Ἐκ τῆς Ἱεριχοῦς ἀνεχώρησε μετά τοῦ διδασκάλου αὐτοῦ,Προφήτου Ἠλιού, ὁ Προφήτης Ἑλισσαῖος καί ἐπορεύθη πρός τόν Ἰορδάνην ποταμόν, ἀπό τόν ὁποῖον καί εἶδεν αὐτόν ἀναλαμβανόμενον ἐπί πυρίνου ἅρματος εἰς τόν οὐρανόν καί διῄρεσε τά ὕδατα τοῦ Ἰορδάνου καί ἐβάδισε, μέ τήν καταπεμφθεῖσαν αὐτῷ ἄνωθεν μηλωτήν τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ καί τήν διπλῆν αὐτοῦ χάριν, παρά τό ὅτι «ἐσκλήρυνε τοῦ αἰτήσασθαι», (Βασ. Δ’2,10).
Εἰς τήν Ἐκκλησίαν ταύτην καί τήν Μονήν τοῦ Πατριαρχείου, τήν διά μέσου τῶν αἰώνων ἱσταμένην ὡς ὄασιν πνευματικήν ἐν τῇ φυσικῇ ὀάσει τῆς Ἱεριχοῦς μετέβη ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος καί ἐτέλεσε τήν θ. Λειτουργίαν κατά τήν ὡς ἄνω ἡμέραν, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Ἱερωτάτων Μητροπολιτῶν Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ καί Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου καί τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Γέροντος Ἀρχιγραμματέως καί Θαβωρίου κ. Μεθοδίου, Προέδρου τῶν Οἰκονομικῶν, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων καί διακόνων, ψάλλοντος τοῦ Λαμπαδαρίου τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως κ. Χαραλάμπους Βακάκη καί ἐν κατανύξει μετέχοντος τοῦ μικροῦ μέν, εὐλαβοῦς δέ Ἑλληνορθοδόξου Ἀραβοφώνου ποιμνίου τοῦ Πατριαρχείου εἰς Ἱεριχώ καί ἄλλων πιστῶν ἐξ Ἱεροσολύμων καί ἀλλαχόθεν ἐλθόντων.
Πρό τῆς ἀπολύσεως ὁ Μακαριώτατος ἀνέγνωσε τήν εὐχήν τῶν σταφυλῶν καί τῶν σύκων, καθ’ὅτι εἰς τήν περιοχήν τῆς Ἱεριχοῦς αἱ ὁπῶραι αὗται εἶναι ἤδη ὥριμοι πρός βρῶσιν πρό τῆς 6ης Αὐγούστου, ἡμέραν κατά τήν ὁποίαν ἡ Ἐκκλησία εὐλογεῖ τάς σταφυλάς.
Ἅμα τῇ ἀπολύσει τῆς θ. Λειτουργίας ἠκολούθησε λιτανεία πέριξ τοῦ ἱεροῦ ναοῦ.
Τήν θείαν Λειτουργίαν ἠκολούθησε δεξίωσις εἰς τό ἡγουμενεῖον ὑπό τοῦ καθηγουμένου Ἁγιοταφίτου π. Φιλουμένου καί τήν δεξίωσιν ἠκολούθησε τράπεζα εἰς παρακείμενον ἑστιατόριον, τήν ὁποίαν παρέθεσεν ὁ Ὁσιώτατος καθηγούμενος π. Φιλούμενος καί ἡ Κοινότης τῆς Ἱεριχοῦς.
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.
ngg_shortcode_0_placeholder