Η ΚΥΡΙΩΝΥΜΟΣ ΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ.
Ἡ κυρίως ἑορτή τῶν Χριστουγέννων ἤρχισε τό ἑσπέρας τῆς 24ης Δεκεμβρίου 2012/ 6ης Ἰανουαρίου 2013 περί τήν 10.30 μ.μ. ὥραν διά τῆς ὑποδοχῆς τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος, κ. Ἡσυχίου εἰς τήν νότιον μικράν εἴσοδον τῆς Βασιλικῆς παρά τό Βαπτιστήριον.
Ἅμα τῇ ὑποδοχῇ ὑπό τῶν ἐνδεδυμένων ἱερέων ἡ Ἀρχιερατική Ἱερατική Συνοδεία διελθοῦσα διά τῆς Βασιλικῆς ἦλθε πρό τοῦ εἰκονοστασίου καί προεξάρχοντος τοῦ Ἁγίου Καπιτωλιάδος ἤρξατο ἡ ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου.
Προϊούσης τῆς ἀκολουθίας τοῦ Ὄρθρου, ἀφίχθη ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος καί εἰσῆλθεν εἰς τό Ἱερόν Βῆμα. Ἐνταῦθα προσῆλθον οἱ Ἱερεῖς καί ἔλαβον εὐλογίαν, ἵνα ἐνδυθῶσιν. Εὐθύς ἀμέσως οἱ διάκονοι ἐνέδυσαν τόν Μακαριώτατον καί τούς Ἀρχιερεῖς.
Τούτων τελεσθέντων, περί τήν 12.00 μεσονύκτιον ὥραν ἤρχισεν ἀπό τῆς Ὡραίας Πύλης τοῦ εἰκονοστασίου ἡ κάθοδος πρός τό Θεοδέγμον Σπήλαιον διά τῆς νοτίου Πύλης αὐτοῦ καί καθ’ ἥν στιγμήν ἤρχισαν οἱ ψάλται νά ψάλωσιν τό Κάθισμα «Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί , ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός».
Τῆς καθόδου εἰς τό Ἅγιον Σπήλαιον προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ἔχων δεξιά Αὐτοῦ τόν παρασημοφορηθέντα Πρόεδρον τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας Ἐξοχώτατον κ. Μαχμοῦντ Ἀμπᾶς Ἀμποῦ Μάζεν, ἀριστερά τόν Γενικόν Πρόξενον τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτήριον Ἀθανασίου, δεξιά πάλιν τόν ἐκπρόσωπον τοῦ κράτους τῆς Ἰορδανίας Ρωμαιο-Ὀρθόδοξον Ὑπουργόν κ. Μπασάμ Χαντανούν, πρός ὅν προσέφερεν ὡς δῶρον εἰκόνα τῆς Θεοτόκου, ἀκολούθως δέ καί ἄλλους ἀνωτέρους κρατικούς λειτουργούς τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας ὡς τόν κ. Ἀδνάν Χουσεΐν, Τάγιεμπ Ἀβδουλραχίμ, Χάννα Ἀμῆρε, Χουλούντ Νταϊάμπες, Ζιγιάντ Μπάντακ καί Ἀΐσσα Κασισίγιε, προπορευομένων δέ τῶν Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιερέων καί Ἱερομονάχων καί λοιπῶν κληρικῶν.
Μετά τήν κάθοδον εἰς τό Σπήλαιον, ἐψάλησαν οἱ Ἀναβαθμοί καί ἀνεγνώσθη ἡ κατά Λουκᾶν εὐαγγελική περικοπή τῆς Γεννήσεως «τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἐξῆλθε δόγμα παρά Καίσαρος Αὐγούστου»(Λουκ. 1,2) ἑλληνιστί καί ἀραβιστί ἐν συνεχείᾳ δέ ἀνεγνώσθη τό ἑορταστικόν Χριστουγεννιάτικον μήνυμα τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου ὑπό τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου ἑλληνιστί ἔχον ὡς ἕπεται:
«Ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ, σήμερον
ἡνώθησαν, τεχθέντος τοῦ Χριστοῦ.
Σήμερον Θεός ἐπί γῆς παραγέγονε,
καί ἄνθρωπος εἰς οὐρανούς ἀναβέβηκε.
Σήμερον ὁρᾶται σαρκί, ὁ φύσει ἀόρατος, διά τόν ἄνθρωπον».
(Τροπάριον Λιτῆς Χριστουγέννων).
Ἡ ἀνά τά πέρατα τοῦ κόσμου Ἀνατολική Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἑορτάζει κατ’ αὐτάς καί πάλιν τάς πανευφροσύνους, πανεκλάμπρους καί πανενδόξους ἑορτάς τῶν Χριστουγέννων. Ἐν τῇ τελέσει τῶν ἑορτῶν τούτων ἡ Ἐκκλησία ἀναμιμνῄσκεται μετά χαρᾶς, εὐχαριστίας καί δοξολογίας τήν ἀνείκαστον φιλανθρωπίαν τοῦ Θεοῦ.
Ἡ φιλανθρωπία αὕτη ἐξεδηλώθη ἐν τῇ δημιουργίᾳ τοῦ κόσμου καί τῇ πλάσει τοῦ ἀνθρώπου πάλαι κατ’ ἀρχάς καί τῇ ἀενάῳ καί ἀκαταπαύστῳ Αὐτοῦ σοφῇ προνοίᾳ καί κυβερνήσει εἰς τό διηνεκές, Αὕτη ὅμως ὑπερέβη πᾶν μέτρον καί ὅριον, πάντα νοῦν καί πᾶσαν ἔννοιαν, ὅτε ὁ Θεός ἐπ’ ἐσχάτων τῶν χρόνων ηὐδόκησε νά ἐπισκεφθῇ τόν ἄνθρωπον ἐν τῇ πτώσει αὐτοῦ καί ταπεινώσει, ἐν τῇ ταλαιπωρίᾳ αὐτοῦ καί ἐξουθενώσει ὑπό τῆς δουλείας τοῦ διαβόλου. Ὅτε κατά τόν θεοφόρον Πατέρα Ἅγιον Γρηγόριον τόν Παλαμᾶν Ἀρχιεπίσκοπον Θεσσαλονίκης «ὁ ἀρχηγός τῆς ζωῆς ὑπερβολῇ φιλανθρωπίας καί ἀγαθότητος ὑπέρ ἡμῶν ἐκινήθη, ἠράσθη τῆς σωτηρίας τοῦ πλαστουργήματος Αὐτοῦ» καί ἀπέστειλεν εἰς τόν κόσμον τόν Υἱόν Αὐτοῦ τόν Μονογενῆ «γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπό νόμoν, ἵνα τούς ὑπό νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τήν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν» (Γαλ. 4, 4-5).
Τοῦτο τό μυστήριον τῆς προσλήψεως τοῦ ἀνθρώπου ὑπό τοῦ Θεοῦ ἔλαβε χώραν εἰς τό ἱστορικόν γίγνεσθαι τοῦ ἀνθρώπου, ἐν τόπῳ καί χρόνῳ, ἐπί Καίσαρος Ὀκταβιανοῦ Αὐγούστου καί ἐν Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας.
Εἰς Βηθλεέμ τῆς Ἰουδαίας ἐγεννήθη κατά σάρκα ὁ εἰς Ναζαρέτ τῆς Γαλιλαίας ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου συλληφθείς, σαρκωθείς καί ἐνανθρωπήσας Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Σωτήρ ἡμῶν καί Λυτρωτής τοῦ κόσμου. Κατά τόν θεηγόρον Πατέρα Ἅγιον Κύριλλον Ἀλεξανδρείας «ὁ Μονογενῆς Υἱός τοῦ Θεοῦ μένων φύσει Θεός, καθ’ ἡμᾶς γέγονεν ἄνθρωπος, συνῆψεν ἡμᾶς δι’ Ἑαυτοῦ τῷ Θεῷ καί Πατρί, ἀμνησικάκως ἀπήλλαξε τῆς διϊστώσης ἡμᾶς ἁμαρτίας καί ἐδικαίωσε τῇ πίστει καί γάρ Αὐτός ἐστι ἡ εἰρήνη ἡμῶν».
Τοῦτο τό ξένον καί παράδοξον μυστήριον ἡ γῆ τοῦ Σπηλαίου τούτου καί ἡ ἐν αὐτῷ φάτνη τῶν ἀλόγων ζῴων ὑπεδέχθη. Ποιμένες ἀγραυλοῦντες εἰς τήν πλησιόχωρον αὐτῶν κώμην τῶν ποιμένων, προτραπέντες ὑπό τῶν ἀγγέλων, ἐνταῦθα προσῆλθον καί ἔκθαμβοι εἶδον «βρέφος κείμενον ἐν τῇ φάτνῃ» (Λουκ. 2, 16-17). Μάγοι ἐξ Ἀνατολῶν ὑπό ἀστέρος ὁδηγούμενοι, ἀφίχθησαν ἐνταῦθα καί «προσήνεγκον τά δῶρα αὐτῶν, χρυσόν καί λίβανον καί σμύρναν εἰς τόν τεχθέντα Βασιλέα» (Ματθ. 2,11). Ἄγγελοι ἔψαλλαν εἰς τόν οὐρανόν τόν ἀγγελικόν ὕμνον: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. 2, 14).
Τό μήνυμα τοῦτο τῆς εἰρήνης καί συνδιαλλαγῆς βιοῖ καί διαλαλεῖ ἡ Ἐκκλησία σήμερον ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς. Ἰδιαιτέρως δέ ἡ τῶν Ἱεροσολύμων Ἐκκλησία, ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἁγίων Τόπων καί ἡ ἐν αὐτῇ Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότης μετά τοῦ εὐσεβοῦς ποιμνίου αὐτῆς, ἑορτάζει τό μυστήριον τοῦτο κατά τήν ἀρχαίαν αὐτῆς τάξιν εἰς τό Θεοδέγμον Σπήλαιον καί τήν ἐπ’ αὐτοῦ ἔνδοξον Κωνσταντίνειον Βασιλικήν, τήν ὑπερβαίνουσαν τήν δύναμιν τοῦ χρόνου καί τάς ἀνθρωπίνους ἱστορικάς πολιτικάς μεταλλαγάς καί ἱσταμένην εἰς ἀψευδές μαρτύριον καταβάσεως τοῦ οὐρανοῦ πρός τήν γῆν καί συγκαταβάσεως τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπον.
Ἀπό τοῦ Ἁγίου Τόπου τούτου ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων διαλαλεῖ σήμερον καί πάλιν πρός ὅλα τά πέρατα τοῦ κόσμου ὅτι ὁ Χριστός ἐτέχθη καί ὁ ἄνθρωπος ἠλευθερώθη. Χριστός ἐταπεινώθη καί ὁ ἄνθρωπος ἕως οὐρανοῦ ἀνυψώθη. Χριστός ἐφανερώθη καί αἱ δυνάμεις τοῦ κακοῦ ἀπηλάθησαν. Χριστός διέφυγε καί διεσώθη ἀπό τῆς σφαγῆς εἰς Αἴγυπτον καί Ἡρώδης ὁ θηριώδης ἔμεινε ληρώδης. Τά νήπια ἐθανατώθησαν ὡς πρῶτοι μάρτυρες τῆς τοῦ Χριστοῦ ἐνανθρωπήσεως, κατά σάρκα γεννήσεως καί ἐπί γῆς εὐεργετικῆς παρουσίας Αὐτοῦ, ἀκολουθηθέντα ὑπό ἑκατομμυρίων μαρτύρων εἰς τήν ζωήν καί ἱστορίαν τῆς Ἐκκλησίας πρός δόξαν Αὐτοῦ. Ἐν ταὐτῷ συμπάσχουσα ἡ Ἐκκλησία Ἱεροσολύμων προσεύχεται ὑπέρ τῶν θυμάτων τῆς παγκοσμίου οἰκονομικῆς κρίσεως, τῆς βίας τῆς τρομοκρατίας καί τοῦ πολέμου, τῶν προσφύγων, ἰδιαιτέρως δέ τῶν ἐκ τῆς Συρίας καί λοιπῶν θυμάτων τῆς ἐν αὐτῇ μαινομένης συρράξεως καί τῆς δικαίας ἐπιλύσεως τοῦ θρησκευτικοῦ καί πολιτικοῦ προβλήματος τῆς Μέσης Ἀνατολῆς.
Ἀπό τοῦ θεοδέγμονος Σπηλαίου τούτου ἀπευθύνομεν τάς Πατριαρχικάς καί Πατρικάς ἡμῶν εὐχάς καί εὐλογίας παντί τῷ πληρώματι Ἡμῶν, τῷ διαβιοῦντι εἰς τήν ἐπικράτειαν τοῦ Παλαιστινιακοῦ κράτους, ὑπό τήν πεπειραμένην καθοδήγησιν καί διακυβέρνησιν τῆς Αὐτοῦ Ἐξοχότητος τοῦ Προέδρου τοῦ Παλαιστινιακοῦ κράτους κ. Μαχμούντ Ἀμπᾶς – Ἀμποῦ Μάζεν, τόν ὁποῖον συγχαίρομεν διά τήν ἀναληφθεῖσαν ὑπ’ αὐτοῦ πρωτοβουλίαν τῆς ἀναγνωρίσεως τοῦ Παλαιστινιακοῦ κράτους ὑπό τῆς Διεθνοῦς Κοινότητος καί πρός τόν ὁποῖον εὐχόμεθα νά ἴδῃ ἐκπληρούμενον τόν πόθον τοῦ Παλαιστινιακοῦ λαοῦ νά ζήσῃ εἰς τό πλαίσιον τοῦ ἰδίου αὐτοῦ κράτους ὑπό συνθήκας ἀξιοπρεπείας, ἐλευθερίας καί ἀνεξαρτησίας, ἐν εἰρήνῃ καί ἀσφαλείᾳ μετά τῶν ὁμόρων αὐτοῦ λαῶν, ἐκφράζομεν δέ Αὐτῷ τάς εὐχαριστίας Ἡμῶν διά τήν συμπαράστασιν Αὐτοῦ εἰς τό ἡμέτερον Ρωμαιορθόδοξον ποίμνιον καί τήν τιμητικήν παρουσίαν Αὐτοῦ εἰς τήν ἑορτήν ἡμῶν ταύτην καθὠς καί εἰς τόν ἐκπρόσωπον ἐν αὐτῇ τοῦ Μεγαλειοτάτου Βασιλέως τῆς Ἰορδανίας Ἀμπντάλλα Ἴμπν -Χουσεΐν κ. Μπασάμ Χανταντίν”
καί ὑπό τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Ἤσσα Μοῦσλεχ ἀραβιστί: ( ἴδε ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον: https://en.jerusalem-patriarchate.info/ar/2013/01/07/1846/).
Ἀκολούθως ἔλαβε χώραν ἡ ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου καί τῶν Ἀρχιερέων προσκύνησις εἰς τόν ἀστέρα καί τήν φάτνην, μεθ’ ἥν δέ ἡ συνοδεία ἐξῆλθε διά τῆς βορείου πύλης τοῦ Σπηλαίου καί ἤρξατο ἡ λιτανεία τρίς πέριξ τῆς Βασιλικῆς ἐσωτερικῶς, τῶν ψαλτῶν ψαλλόντων τάς καταβασίας «Χριστός Γεννᾶται δοξάσατε», «ἡ Γέννησίς σου, Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν» καί τό «Ἀκατάληπτὸν ἐστι» καί τῶν πολυπληθῶν πιστῶν ἐν κατανύξει καί χαρᾷ μετεχόντων.
Τῆς κατανυκτικῆς καί ἅμα μεγαλοπρεποῦς ταύτης ἑορτίου ἀκολουθίας τοῦ Ὄρθρου τῶν Χριστουγέννων μετά τῶν ρυθμοτονικῶν καί ἰαμβικῶν Καταβασιῶν καί τῆς θείας Λειτουργίας τοῦ Μεγάλου Βασιλείου εἰς τήν ἄνωθεν τοῦ Θεοδέγμονος Σπηλαίου Βασιλικήν τῆς Γεννήσεως προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιερέων, Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἠσυχίου, τῶν Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπων Ἀβήλων κ. Δωροθέου καί Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Γέροντος Ἀρχιγραμματέως, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων καί πολλῶν ἱερέων ἐκ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας παρεπιδημούντων καί Ἱεροδιακόνων, ψαλλούσης τῆς χορῳδίας τοῦ Πατριαρχείου ὑπό τόν Πρωτοψάλτην τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Ἀρχιμανδρίτην π. Ἀριστόβουλον ἑλληνιστί καί τῆς χορῳδίας τῆς Βασιλικῆς της Γεννήσεως ὑπό τοῦ κ. Λῶρενς Σαμούρ ἀραβιστί καί πολλοῦ λαοῦ πληροῦντος τήν Βασιλικήν, παρά τάς δυσμενεῖς καιρικάς συνθήκας, ἐν εὐλαβείᾳ καί κατανύξει παρακολουθοῦντος.
Εἰς τό θεοδέγμον Σπήλαιον τῆς Θείας Λειτουργίας προεξῆρξεν ὁ Ἱερώτατος Μητροπολίτης Βόστρων κ. Τιμόθεος.
Ἡ Θεία Λειτουργία ἀπέλυσε κατά τήν 3.30 π.μ. ὥραν, συμφώνως τῇ καθεστωτικῇ ἀπαιτήσει, μετά δέ τήν ἀπόλυσιν παρέμεινε τό πλῆθος τῶν πιστῶν εἰς τήν Βασιλικήν διά τήν θείαν Κοινωνίαν καί τό ἀντίδωρον.
Τούτων λαμβανόντων χώραν, ἡ Πατριαρχική Συνοδεία διασχίσασα τήν Βασιλικήν, ἀνῆλθε διά τῆς πύλης τοῦ Βαπτιστηρίου εἰς τό Μοναστήριον, ἔνθα παρετέθη πλουσία ἑορταστική τράπεζα εἰς αὐτήν καί ἄλλους ἐκ τῶν πιστῶν ὑπό τοῦ εὐπρεπῶς ἀνακαινίσαντος τήν μεγάλην αἴθουσαν, Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἰορδάνου κ. Θεοφυλάκτου, ὥστε νά φιλοξενῇ πολλούς διά γεύματα ἤ διά δεῖπνα.
Τοῦ Μακαριωτάτου καί τῶν Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων ἀναχωρησάντων τήν πρωΐαν, παρέμεινεν ὁ Τελετάρχης Ἀρχιμανδρίτης π. Πορφύριος, ὁ ὁποῖος μετά τήν τράπεζαν κατῆλθεν περί τήν 9.00π.μ. Ὥραν, κατά τό καθεστώς, ἀπό τῆς Νοτίου Πύλης εἰς τό Ἅγιον Σπήλαιον καί εὐσεβῶς προσκυνήσας, ἀνεχώρησεν δι’ Ἱεροσόλυμα.
Δόξα τῷ ἐν Τριάδι Θεῷ ἡμῶν τῷ καταξιώσαντι καί πάλιν τήν Σιωνίτιδα Μητέρα τῶν Ἐκκλησιῶν, ἵνα ἑορτάσῃ τήν μεγάλην αὐτήν ἑορτήν εἰς τόν τόπον τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ.
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.
httpv://youtu.be/A-qlQHXFNdM