Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ.
Τὴν Κυριακήν, 15ην/ 28ην Ἀπριλίου 2013, ἑωρτάσθη ὑπὸ τοῦ Πατριαρχείου συμφώνως πρὸς τὴν τυπικὴν αὐτοῦ διάταξιν καὶ τὸ προσκυνηματικὸν καθεστὼς ἡ μνήμη τῆς θραμβευτικῆς εἰσόδου τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, ὅτε οἱ παῖδες τῶν Ἑβραίων ὑπεδέχθησαν Αὐτὸν μετὰ βαΐων καὶ κλάδων κράζοντες τὸ «Ὠσσανὰ τῷ υἱῷ Δαυίδ».
Α΄. Ο ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ.
Ἀφ’ ἑσπέρας τοῦ Σαββάτου, τὴν 2αν μ.μ. ὥραν, ἀνεγνώσθη ἡ Θ΄ Ὥρα εἰς τὸν Μοναστηριακὸν Ναὸν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης. Ἐν συνεχείᾳ, τῶν κωδώνων κρουομένων, ἔλαβε χώραν ἡ ἐπίσημος κάθοδος εἰς τὸν Πανίερον Ναὸν τῆς Ἀναστάσεως.
Ἐνώπιον τῆς Ἁγίας Ἀποκαθηλώσεως ἔλαβε χώραν ἡ Προϋπάντησις, τῶν ἱερέων ἐνδεδυμένων, τοῦ προεξάρχοντος τῆς Ἀκολουθίας τοῦ Ἑσπερινοῦ Μακαριωτάτου Πατρὸς ἡμῶν καὶ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου.
Ἐνταῦθα, ὁ Μακαριώτατος ηὐλόγησε τὸ θυμίαμα καὶ προσεκύνησε, καθὼς καὶ μετ’ Αὐτὸν οἱ Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς. Μετὰ ταῦτα ἠκολούθησεν ἡ προσκύνησις τοῦ Μακαριωτάτου, τῶν Ἀρχιερέων καὶ τῶν Ἱερέων εἰς τὸν Πανάγιον Τάφον, ἐν ᾧ οἱ ψάλται ἔψαλλον τὸ ἀπολυτίκιον «Τὴν κοινὴν Ἀνάστασιν πρό τοῦ Σοῦ πάθους πιστούμενος…».
Ἅμα τῇ προσκυνήσει ἤρξατο ὁ Μέγας Ἑσπερινὸς εἰς τὸ Καθολικὸν μετὰ Ἀνοιξανταρίων καὶ Ἀρτοκλασίας, προεξάρχοντος τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρὸς ἡμῶν καὶ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, καθ’ ἥν στιγμὴν, εἰς τὴν ἀρχήν αὐτοῦ, ἔλαβε χώραν ἡ προσκύνησις τῶν Συνοδικῶν καὶ τῶν Ἀρχιερέων εἰς τὸν Γολγοθᾶν, ἡ κροῦσις τῶν σημάντρων καὶ τὸ θυμίαμα εἰς τὸν Πανάγιον Τάφον καὶ εἰς τὸν Φρικτὸν Γολγοθᾶν καὶ τὰ λοιπὰ Προσκυνήματα.
Ἀπολυθέντος τοῦ Ἑσπερινοῦ ἔλαβε χώραν ἡ ἐπίσημος ἄνοδος εἰς τὰ Πατριαρχεῖα καὶ τὴν Ἀγιοταφιτικὴν Ἀδελφότητα.
Β΄. Η ΛΙΤΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΒΗΣΘΦΑΓΗΣ.
Εὐθὺς ἀμέσως, ὅσοι ἠδύναντο ἐκ τῶν Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων καὶ τῶν εὐλαβῶν προσκυνητῶν, ἀνῆλθον πεζῇ ἢ δι’ ὀχημάτων εἰς τὴν Βησθφαγῆν, περιοχὴν μεταξὺ Βηθανίας καὶ Ὄρους Ἐλαιῶν.
Ἐνταῦθα εἰς τὸ Προσκύνημα, εἰς τὸ ὁποῖον ὁ μακαριστὸς Κύπριος Ἁγιοταφίτης Ἀρχιεπίσκοπος Τιβεριάδος κ. Γρηγόριος ἀνήγειρε παρεκκλήσιον τῆς Βησθφαγῆς καί Ἱερὰν Μονήν, προσελθῶν ὁ Μακαριώτατος Πατὴρ ἡμῶν καὶ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ηὐλόγησε τὰ βαΐα, ἀκολούθως δὲ ἀνέθεσεν εἰς τὸν Σεβασμιώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Λύδδης κ. Δημήτριον, ὅπως προεξάρξῃ τῆς ἐπισήμου πομπῆς διὰ τῆς Γεθσημανῆς εἰς τὴν Πύλην τῶν Λεόντων μετὰ ψαλμῳδίας τῶν ἀναστασίμων ὕμνων τῆς ἑορτῆς καὶ συμμετοχῆς πολλῶν προσκυνητῶν εἰς ἀνάμνησιν τῆς ἐπὶ πῶλον ὄνου καθόδου τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς θριαμβευτικῆς Αὐτοῦ εἰσόδου εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα, ὅτε οἱ παῖδες τῶν Ἑβραίων ἔκραζον Αὐτῷ τὸ «Ὠσσανᾶ τῷ υἱῷ Δαυίδ».
Ἡ Ἀρχιερατικὴ προσκυνηματικὴ πορεία κατέληξεν εἰς τὴν παρὰ τὴν Πύλην τῶν Λεόντων Ἱερὰν Μονὴν τῶν Ἁγίων καὶ Δικαίων Θεοπατόρων Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννης, ἔνθα καὶ ἀπελύθη.
Γ΄. Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ.
Τὴν πρωΐαν τῆς Κυριακῆς, ἔλαβε χώραν, μετὰ τὴν ἐπίσημον κάθοδον ἀπὸ τοῦ Πατριαρχείου, τὴν προσκύνησιν εἰς τὴν Ἁγίαν Ἀποκαθήλωσιν καὶ τὴν ἔνδυσιν τοῦ Μακαριωτάτου, τῶν Ἁγίων Ἀρχιερέων καὶ τῶν Ἱερέων, ἡ Θεία Λειτουργία εἰς τὸ Καθολικόν, τόν χῶρον τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως ἀποκλειστικῆς χρήσεως καὶ λατρείας τῶν Ὀρθοδόξων.
Τῆς Θείας Λειτουργίας προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατὴρ ἡμῶν καὶ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιερέων καὶ τῶν παρεπιδημούντων τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, Μητροπολίτου Νιζνινοβγκόροντ κ. Γεωργίου καί Ἀρχιεπισκόπου Βιτέμπισκ κ. Δημητρίου τῶν Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων καὶ τῶν παρεπιδημούντων Ἱερέων τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καὶ τῇ παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα κ. Σωτηρίου Ἀθανασίου μετὰ τοῦ προσωπικοῦ τοῦ Προξενείου καὶ πολλῶν προσκυνητῶν ἐξ Ἑλλάδος καί Κύπρου, παρὰ τὴν οἰκονομικὴν κρίσιν καί ἐκ Ρωσίας, Οὐκρανίας καὶ Ρουμανίας.
Μετὰ τὴν Θείαν Λειτουργίαν ἠκολούθησε λιτανεία τρὶς πέριξ τοῦ Ἁγίου Τάφου καὶ ἀνὰ τὰ Προσκυνήματα, τοῦ Μακαριωτάτου, τῶν Ἀρχιερέων, τῶν Ἱερέων καὶ τοῦ λαοῦ κρατούντων ἀνὰ χεῖρας τὰ βαΐα.
Πρὸ τοῦ Παναγίου Τάφου ἀνεγνώσθη ἡ Εὐαγγελική περικοπὴ τῆς Ἀναστάσεως. Μετὰ τούτου ἐψάλη τὸ «Τὶς Θεὸς μέγας, ὡς ὁ Θεὸς ἡμῶν…» καὶ ἀπελύθη ἡ λιτανεία ἐντὸς τοῦ Καθολικοῦ.
Ἠκολούθησεν ἡ ἄνοδος εἰς τὰ Πατριαρχεῖα ἐν ἐπισήμῳ πομπῇ, τῶν κωδώνων κρουομένων, τῇ διαχύτῳ χαρᾷ εἰς τά πρόσωπα τῶν κατακλυσάντων τήν Ἱερουσαλήμ προσκυνητῶν.
Εἰς τὰ Πατριαρχεῖα ὁ Μακαριώτατος προσεφώνησε πάντας διὰ τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ:
«Σήμερον ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἡμᾶς συνήγαγε καί πάντες αἴροντες τόν Σταυρόν λέγομεν. Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὡσαννᾶ ἐν τοῖς ὑψίστοις», ἀναφωνεῖ ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας.
Ἐκλαμπρότατε κύριε Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος,
Ὄντως, ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, Ἅγιοι Πατέρες καί εὐλαβεῖς προσκυνηταί, ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μᾶς συνήγαγεν εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, δηλονότι εἰς τόν τόπον τοῦ Σταυρικοῦ Πάθους καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, διά νά ἑωρτάσωμεν πνευματικῶς τήν εἴσοδον Αὐτοῦ εἰς τήν ἀνθρωπότητα.
«Ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἐρεῖ Κύριος τῇ Ἱερουσαλήμ θάρσει Σιών μή παρείσθωσαν αἱ χεῖρὲς σου, Κύριος ὁ Θεός σου ἐν σοί δυνατός σώσει σε, ἐπάξει ἐπί σε εὐφροσύνην καί καινιοῖ ἐν τῇ ἀγαπήσει αὐτοῦ καί εὐφρανθήσεται ἐπί σοί ἐν τέρψει ὡς ἐν ἡμέρᾳ ἑορτῆς», (Σοφονίας 3,14).
Ἑρμηνεύων τούς προφητικούς τούτους λόγους ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλέξανδρείας λέγει: «Κατῴκηκε γάρ ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν ὁ Χριστός, διά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὅτε τοίνυν ἐπήγαγεν ἐφ’ ἡμᾶς τήν διά Πνεύματος εὐφροσύνην, τότε καί ἀνεκαίνισεν ἐν τῇ ἀγαπήσει αὐτοῦ, τουτέστι ἐν καιρῷ τῆς ἐπιδημίας τῆς μετά σαρκός, ὅτε καί «εἷς ὑπέρ πάντων ἀποθανών ἀληθεύων ἔφασκε: «Μείζονα ταύτης ἀγάπην οὐδείς ἔχει, ἵνα τις τήν ψυχήν αὐτοῦ θῇ ὑπέρ τῶν φίλων αὐτοῦ, ἐπειδή δέ τέθεικε τήν ψυχήν καί γέγονεν ἐν νεκροῖς δι’ ἡμᾶς ζωή κατά φύσιν ὑπάρχων ἀνεβίω πάλιν, τήν ἀνθρώπου φύσιν ἀναμορφῶν εἰς καινότητα ζωῆς καί ἀναχαλκεύων εἰς τό ἀπ’ ἀρχῆς».
Ἡ ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία διά στόματος τοῦ ὑμνῳδοῦ αὐτῆς μᾶς προτρέπει νά ἄρωμεν τόν Σταυρόν τοῦ Χριστοῦ, διά νά ὑποδεχθῶμεν πνευματικῶς ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν τόν ὑπέρ ἡμῶν καί δι’ ἡμᾶς παθόντα καί ἀναστάντα Χριστόν.
Τῆς εὐφροσύνης τῆς ἀναστάσεως προηγεῖται ἡ σταύρωσις, τουτέστιν ἡ θυσιαστική ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Τῆς θυσιαστικῆς αὐτῆς ἀγάπης καρπός εἶναι ἡ ἐλπίς τῆς ἀναστάσεως. Ταύτης ἀκριβῶς τῆς ἐλπίδος καλούμεθα νά γίνωμεν κοινωνοί καί μέτοχοι διά τῶν ἑορτῶν τῆς ἁγίας καί Μεγάλης Ἑβδομάδος τῶν παθῶν καί τῆς ἀναστάσεως τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, ὡς λέγει καί ὁ ὑμνῳδός: «Συνταφέντες Σοι διά τοῦ Βαπτίσματος, Χριστέ ὁ Θεός ἡμῶν, τῆς ἀθανάτου ζωῆς ἠξιώθημεν τῇ Ἀναστάσει Σου καί ἀνυμνοῦντες κράζομεν. Ὡσαννά ἐν τοῖς ὑψίστοις, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου».
Δεηθῶμεν τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, ὅπως τῇ ἀφάτῳ Αὐτοῦ εὐσπλαχνίᾳ ἀναδείξῃ ἡμᾶς νικητάς τῶν παραλόγων παθῶν καί ἀξίους ἰδεῖν τήν λαμπράν καί ζωηφόρον Αὐτοῦ ἀνάστασιν. Ἀμήν».
Διὰ τούτων ἔληξε ἡ μεγαλοπρεπὴς αὕτη τῶν Ὀρθοδόξων ἑορτὴ καὶ πανήγυρις.
Ἡ ἀκολουθία μετεδόθη ζωντανᾶ ἐκ τοῦ δικτυακοῦ ραδιοφώνου τοῦ Πατριαρχείου, ἰδε ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον: https://jerusalem-patriarchate.info/2012/12/26/7446/
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.
httpv://youtu.be/gmZVmTuV3io
ngg_shortcode_0_placeholder