Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ (2014).

Τήν Κυριακήν, 31^ην Μαρτίου/13^ην Ἀπριλίου 2014, Κυριακήν τῶν Βαΐων, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου συμφώνως πρός τήν τυπικήν αὐτοῦ Διάταξιν καί τό Προσκυνηματικόν Καθεστώς ἡ  μνήμη τῆς θριαμβευτικῆς εἰσόδου τοῦ Κυρίου εἰς τά Ἱεροσόλυμα, «ὅτε οἱ παῖδες τῶν Ἑβραίων ἔψαλλoν Αὐτῷ τό “Ὡσαννά τῷ υἱῷ Δαυίδ, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος” καί ὑπεδέχθησαν Αὐτόν μετά βαΐων καί κλάδων φοινίκων.

 A’  Ἀφ’ ἑσπέρας

Διά τήν ἑορτήν ταύτην ἐτελέσθη ὁ Ἑσπερινός τήν 2αν μ.μ. ὥραν.  Ἐν πρώτοις εἰς τόν Ναόν τῶν Ἁγιοταφιτῶν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἐλένης ἀνεγνώσθη ἡ Θ΄ Ὥρα, μεθ’ ἧν ἐγένετο ἡ Κάθοδος εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, τῶν κωδώνων κρουομένων.

Ἅμα τῇ εἰσόδῳ ἐγένετο ἡ Προϋπάντησις τῆς Α.Θ.Μ. εἰς τήν Ἁγίαν Ἀποκαθήλωσιν, ἡ εὐλογία τῆς εἰσόδου, τό Θυμίαμα καί ἡ προσκύνησις ὑπό τῶν Ἀρχιερέων.

Ἠκολούθησεν ἡ προσκύνησις ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου, τῶν Ἀρχιερέων καί τῶν Ἱερέων εἰς τό ἐνδότερον τοῦ Ἁγίου Τάφου καί τόν Λίθον τοῦ Ἀγγέλου, ἐν ᾧ ὑπό τῶν ἱεροψαλτῶν ἐψάλλετο τό «τήν κοινήν Ἀνάστασιν».

Ἐν συνεχείᾳ ἔλαβε χώραν ἡ εἴσοδος εἰς τό Καθολικόν, ἡ εὐλογία ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου καί ἡ ἄνοδος Αὐτοῦ ἐπί τοῦ Θρόνου καί ἡ προσκύνησις τῶν Ἀρχιερέων καί τῶν Συνοδικῶν εἰς τόν Γολγοθᾶν, ἡ κροῦσις τῶν σημάντρων καί τό θυμίαμα ὑπό τῶν Ἱεροδιακόνων ἀνά τά Προσκυνήματα.

Τοῦ Ἑσπερινοῦ μετ’ Ἀνοιξανταρίων, Μεγάλης Εἰσόδου καί Ἀρτοκλασίας, ψαλλόντων τοῦ Πρωτοψάλτου τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου καί τοῦ Ἁγιορείτου μοναχοῦ π. Ἰωσήφ, προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ἐν ᾧ οἱ Ἀρχιερεῖς συμπροσηύχοντο ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Βήματος. Ἀκολούθως, τοῦ Ἑσπερινοῦ λήξαντος, ἡ Πατριαρχική Συνοδεία, τῶν κωδώνων κρουομένων, ἀνῆλθεν εἰς τά Πατριαρχεία.

 Β’. Ἡ Βαϊφόρος ἀπό Βηθφαγῆς.

 Μετά τήν λῆξιν τοῦ Ἑσπερινοῦ, οἱ πλεῖστοι τῶν μετεχόντων αὐτοῦ ἀνῆλθον εἰς Βηθφαγῆν ἐπί τοῦ Ὄρους τῶν Ἐλαιῶν.

Ἐνταῦθα ὁ Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ηὐλόγησε τά βαΐα εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Βαϊοφόρου, τήν ἱδρυθεῖσαν ὑπό τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Τιβεριάδος Γρηγορίου καί ἀνέθεσεν εἰς τόν Ἱερώτατον Μητροπολίτην Καπιτωλιάδος κ. Ἡσύχιον νά ἡγηθῇ τῆς ἱερᾶς πομπῆς τῆς λιτανείας. Ἡ λιτανεία αὕτη μιμεῖται τήν θριαμβευτικήν Εἴσοδον τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς τά Ἱεροσόλυμα, «ὅτε οἱ παῖδες τῶν Ἑβραίων ἔψαλλoν Αὐτῷ τό ὡσαννά τῷ υἱῷ Δαυΐδ, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος».

Ἡ λιτανεία ἐξεκίνησεν ἀπό τῆς Βηθφαγῆς, διελθοῦσα δέ ἀπό τῆς Γεσθημανῆς, ἐν ᾧ πάντες ἐκράτουν βαΐα καί ἔψαλλον τροπάρια τῆς Βαϊοφόρου, κατέληξε πρός τήν Πύλην τῶν Λεόντων ἤ τοῦ Ἁγίου Στεφάνου, Ἱεράν Μονήν τῆς Ἁγίας Ἄννης καί ἀπελύθη.

Γ΄ Τήν πρωΐαν.

Ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς, ἐνωρίς τήν πρωΐαν, τήν 7.00 π.μ., ἤρξατο ἡ κάθοδος τῆς Πατριαρχικῆς Συνοδείας ἀπό τῆς θύρας τοῦ Κεντρικοῦ Μοναστηρίου διά τῆς Χριστιανικῆς ὁδοῦ εἰς τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως.

Ἅμα τῇ εἰσόδῳ εἰς τόν Ναόν ἐγένετο ἡ εἴσοδος εἰς τό Ἱερόν Βῆμα τοῦ Καθολικοῦ διά τοῦ Γολγοθᾶ καί ἡ προσκύνησις ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου, λόγῳ τοῦ κοινοῦ χρονικῶς ἑορτασμοῦ  τοῦ Πάσχα ὑπό τῶν ἄλλων δογμάτων μετά τῶν Ὀρθοδόξων καί τῆς κατοχῆς τοῦ Ἁγίου Τάφου κατά τήν ὥραν ταύτην ὑπό τῶν Φραγκισκανῶν. Εἰς τό Καθολικόν ὁ Μακαριώτατος ἐνεδύθη μανδύαν καί ἀκολούθως  ἀνῆλθεν εἰς τόν Θρόνον, ἔνθα προσῆλθον οἱ ἱερεῖς καί «ἔλαβον καιρόν».

«Λαβών καιρόν» καί ὁ Μακαριώτατος εἰσῆλθεν εἰς τό Ἱερόν, ἠσπάσθη τούς Ἀρχιερεῖς καί ἀκολούθως πάντες ἐνεδύθησαν τά Ἀρχιερατικά αὐτῶν ἄμφια καί εἰσῆλθον εἰς τόν χῶρον πρό τοῦ «Ὀμφαλοῦ τῆς Γῆς» καί ἤρξατο ἡ θεία Λειτουργία τοῦ ἐν ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.

Τῆς θείας Λειτουργίας προεξῆρξεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Νίζνυ-Νόβγκοροντ καί Ἀρζαμάς κ. Γεωργίου, παρεπιδημοῦντος ἐκ τοῦ Πατριαρχείου τῆς Ρωσίας, τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς κ. Νικολάου παρεπιδημοῦντος ἐκ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος,  τῶν Σεβασμιωτάτων  Ἀρχιεπισκόπων Γεράσων κ. Θεοφάνους,  Ἀβήλων κ. Δωροθέου, Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Θαβωρίου κ. Μεθοδίου, Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου καί Λύδδης κ. Δημητρίου, τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Prizren κ. Θεοδοσίου παρεπιδημοῦντος ἐκ τοῦ Πατριαρχείου τῆς Σερβίας καί τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Βιντέμπσκ καί Ὀρσάνσκ, ἐπίσης παρεπιδημοῦντος ἐκ τοῦ Πατριαρχείου τῆς Ρωσίας, Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιμανδριτῶν Ἱερομονάχων, τοῦ Ἀρχιδιακόνου π. Εὐλογίου, τῶν διακόνων Μαρτυρίου καί Διονυσίου καί Τιμοθέου τῆς Μητροπόλεως Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς, ψάλλοντος τοῦ Πρωτοψάλτου τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου καί τοῦ Ἁγιορείτου μοναχοῦ π. Ἰωσήφ καί μετ’  ἀθρόου ἐκκλησιάσματος Ὀρθοδόξων ἐκ Ρωσίας, Ἑλλάδος, Κύπρου, Οὐκρανίας καί Ρουμανίας, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Γεωργίου Ζαχαριουδάκη μετά τῆς ἐριτίμου συζύγου αὐτοῦ.

Τῆς κατανυκτικῆς καί ἐν ταὐτῷ μεγαλοπρεποῦς ταύτης θ. Λειτουργίας τελεσθείσης, ἤρξατο ἡ λιτανεία ἀπό τοῦ Ἱεροῦ Βήματος τοῦ Καθολικοῦ διά περιφορᾶς τρίς πέριξ τοῦ Ἁγίου Κουβουκλίου ἀπὀ τῆς Ἀποκαθηλώσεως ἀνά τά Προσκυνήματα  καί τέλος ἔμπροσθεν τοῦ Ἁγίου Κουβουκλίου, ἔνθα ἀνεγνώσθη ἡ Εὐαγγελική περικοπή καί ἀνεπέμφθη δέησις, μεθ’ ὅ καί ἡ εἴσοδος εἰς τό Καθολικόν, ἐν ᾦ οἱ Ἱεροψάλται ἔψαλλον «Τίς Θεός μέγας ὡς ὁ Θεός ἡμῶν».

Μετά τήν λῆξιν τῆς λιτανείας, ἐν πομπῇ, τῶν κωδώνων κρουομένων ἡ Πατριαρχική Συνοδεία ἀνῆλθεν εἰς τά Πατριαρχεῖα.

Ἐνταῦθα ὁ Μακαριώτατος προσεφώνησε τήν Ἀδελφότητα, τόν κ. Πρόξενον καί πάντας τούς ἑορταστάς διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ ὡς ἕπεται ἑλληνιστί:

«Ὁ συνάναρχος καί συναΐδιος Υἱός καί Λόγος τοῦ Πατρός ἐπί πώλου ἀλόγου ἦλθε σήμερον καθεζόμενος, ἐπί τήν πόλιν Ἱερουσαλήμ. Ὅν τά Χερουβίμ μετά δέους ἀτενίσαι οὐ δύνανται. Παῖδες ἀνευφήμησαν μετά βαΐων καί κλάδων τόν αἶνον μυστικῶς ἀναμέλποντες: Ὡσαννά ἐν τοῖς Ὑψίστοις τῷ ἐλθόντι σῶσαι ἐκ πλάνης ἅπαν τό γένος ἡμῶν», λέγει ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας.

 Κύριε Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος,

Ἅγιοι Σεβαστοί Πατέρες καί ἀδελφοί,

Εὐλαβεῖς Προσκυνηταί,

Ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἡμᾶς πάντας συνήγαγεν εἰς αὐτόν τοῦτον τόν τόπον τοῦ σταυρικοῦ πάθους καί τῆς τριημέρου ταφῆς τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, δηλονότι εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως, ἔνθα ὡς ἄλλοι παῖδες ἀνευφημήσαμεν μετά βαΐων καί κλάδων τόν αἶνον: «ὡσαννά ἐν τοῖς Ὑψίστοις, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου».

Ὄντως σήμερον ἦλθεν ἐπί τήν πόλιν τήν ἁγίαν τήν Ἱερουσαλήμ ὁ συνάναρχος καί συναΐδιος Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ Πατρός, διά νά σώσῃ τό ἀνθρώπινον ἡμῶν γένος ἐκ τῆς πλάνης τοῦ διαβόλου.

Καί λέγομεν σήμερον, διότι ὁ Χριστός ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ εἶναι «ὁ ὤν καί ὁ ἦν καί ὁ ἐρχόμενος» ὡς μαρτυρεῖ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Εὐαγγελιστής, (Ἀποκ. 1,4). Τήν ἐμπειρίαν ταύτην ζῶμεν ἐντός τῆς Ἐκκλησίας διά τῆς συμμετοχῆς μας ἐν τῷ μυστικῷ σώματι τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ.

«Σήμερον ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἡμᾶς συνήγαγε», ἀναφωνεῖ ὁ μελῳδός «καί πάντες αἴροντες τόν Σταυρόν σου, Χριστέ, ἀναβοῶμεν Υἱέ Δαυΐδ, σπεῦσον σῶσον οὕς ἔπλασας, εὐλογημένε Ἰησοῦ. Εἰς τοῦτο γάρ ἐλήλυθας. ὅπως γνῶμεν τήν δόξαν σου». Ἡ δέ δόξα Αὐτοῦ τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ Ἀνάστασις Αὐτοῦ κατά τήν ἰδίαν Αὐτοῦ ὁμολογίαν: «Ἐγώ εἰμι ἡ ἀνάστασις καί ἡ ζωή. Ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, κἄν ἀποθάνῃ ζήσεται καί πᾶς ὁ ζῶν καί πιστεύων εἰς ἐμέ οὐ μή ἀποθάνῃ εἰς τόν αἰῶνα», (Ἰωάν. 11, 25-26).

Εἰς τοῦτο ἀκριβῶς, τουτέστιν εἰς τήν κοινωνίαν τῆς δόξης καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ μᾶς καλεῖ ἡ ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία διά τῆς Μεγάλης τῶν Νηστειῶν Ἑβδομάδος, δηλαδή τῆς Ἑβδομάδος τῶν παθῶν. Διό μετά τοῦ μελῳδοῦ  εἴπωμεν: «κολληθέντες τῷ Κυρίῳ, πάντα σπεύδοντι παθεῖν, ἕτοιμοι γενώμεθα πρός ἐμπαιγμόν, πρός ἐμπτυσμούς, πρός χλεύην, ὅπως τοῖς ἀχράντοις αὐτοῦ πάθεσιν συνδοξάσωμεν καί συναναστηθῶμεν πιστοί. Ἀμήν».

Ἀραβιστί δέ ὡς  ἕπεται: https://en.jerusalem-patriarchate.info/ar/2014/04/13/4714

Μετά τόν ἀδελφικόν ἀσπασμόν καί τόν ἀσπασμόν τῆς χειρός τοῦ Μακαριωτάτου καί τήν λῆψιν Ἱεροσολυμιτικῶν δώρων ὑπ’ Αὐτοῦ, Ἱερεῖς καί προσκυνηταί δοξολογοῦντες τόν Θεόν ἀπῆλθον εἰς τά ἴδια, ἵνα ἀπό τῆς ἑσπέρας ἀρχίσωσι τάς ἀκολουθίας τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/HWhTmP_No-M

httpv://youtu.be/nRqS_TUpVyA

httpv://youtu.be/G_uqbCYE9Aw

httpv://youtu.be/FxjxD9_kasg