Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ.
Τήν Κυριακήν, 2αν /15ην Μαρτίου 2015, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἡ ἑορτή τῆς προσκυνήσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ διά τήν ἐνδυνάμωσιν καί ἐνίσχυσιν τῆς ἀνοδικῆς πνευματικῆς πορείας πρός τό Ἅγιον Πάσχα.
Α’ Ἑσπερινός.
Τήν 13.45 μ.μ. ὥραν ἀνεγνώσθη ἡ Θ’ Ὥρα εἰς τόν Μοναστηριακόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, συνεχείᾳ δέ, τῶν κωδώνων κρουομένων, ἡ Ἁγιοταφιτική Συνοδεία, τῇ προπορεύσει τοῦ ἡγουμένου αὐτῆς, Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου κατῆλθεν εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως.
Ἐνταῦθα ἐν πρώτοις ἔλαβε χώραν ἡ ὑποδοχή καί ἡ προσκύνησις μετά θυμιάματος εἰς τήν Ἁγίαν Ἀποκαθήλωσιν καί ἡ προσκύνησις εἰς τόν Πανάγιον Τάφον, τῶν ψαλτῶν ψαλλόντων τό «Σῶσον Κύριε τόν λαόν σου».
Ἐν συνεχείᾳ ἔλαβε χώραν ἡ εἴσοδος εἰς τό Καθολικόν, ἡ εὐλογία ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, ἡ κροῦσις τῶν σημάντρων, ἡ προσκύνησις ὑπό τῶν Συνοδικῶν εἰς τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν καί τό θυμίαμα ὑπό τῶν διακόνων ἀνά τά προσκυνήματα.
Ἐν συνεχείᾳ ἐτελέσθη ὁ Ἑσπερινός μετ’ Ἀνοιξανταρίων, ψαλλομένων ὑπό τοῦ πρωτοψάλτου τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου, μετά Μεγάλης Εἰσόδου καί Ἀρτοκλασίας.
Τοῦ Ἑσπερινοῦ ἀπολυθέντος, ἠκολούθησε ἐπίσημος ἄνοδος εἰς τά Πατριαρχεῖα.
Β’ Ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς.
Τήν πρωΐαν τῆς Κυριακῆς τῆς Σταυροπρόσκυνήσεως, 2ας /15ης Μαρτίου 2015, ἐσυνεχίσθη ὁ ἑορτασμός τῆς προσκυνήσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ διά τῆς ἐπισήμου καθόδου τῶν Ἁγιοταφιτῶν ἀπό τοῦ Πατριαρχείου εἰς τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως.
Ἅμα τῇ ἀφίξει, ὁ προεξάρχων τῆς πανηγύρεως Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος προσεκύνησεν εἰς τήν Ἁγίαν Ἀποκαθήλωσιν καί τόν Ἅγιον Τάφον, ἀφ’ οὗ προηγουμένως ἐνεδύθη μανδύαν.
Εἰσελθών εἰς τό Καθολικόν ὁ Μακαριώτατος καί εὐλογήσας, ἀνήλθεν ἐπί τοῦ Θρόνου, ἔνθα, ἐν ᾧ ἐκρούοντο τά σήμαντρα, προσῆλθον οἱ ἱερεῖς καί οἱ διάκονοι καί «ἔλαβον καιρόν».
Μετά ταῦτα καί ἐν ᾧ ἐψάλλετο τόν «Δεσπότην καί Ἀρχιερέα» ὡς καί τό «ἄνωθεν οἱ προφῆται», «ἔλαβε καιρόν» καί ὁ Μακαριώτατος καί εἰσῆλθεν εἰς τό Ἱερόν καί μετά τόν ἀδελφικόν ἀσπασμόν μετά τῶν Ἀρχιερέων, ἐνεδύθη πλήρη στολήν ὡς καί οἱ Ἀρχιερεῖς.
Μετά ταῦτα, ἐξελθόντων πάντων εἰς τόν χῶρον ἐνώπιον τοῦ Ἁγίου Κουβουκλίου ἤρξατο ἡ θεία Λειτουργία διά τοῦ «εὐλογημένη», προεξάρχοντος τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου καί συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιερέων Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Γεράσων κ. Θεοφάνους, Ἀβήλων κ. Δωροθέου, Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου καί Λύδδης κ. Δημητρίου, τοῦ παρεπιδημοῦντος ἐκ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας Σερβίας Θεοφιλεστάτου Σεβασμιωτάτου Ἐπισκόπου Καμινιέσκ-Ποντόλσκ κ. Ἀγαπητοῦ, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων καί ἄλλων παρεπιδημούντων ἐξ ἄλλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν τοῦ Ἀρχιδιακόνου π. Εὐλογίου καί τῶν διακόνων Μάρκου καί Ἀναστασίου, ψάλλόντων Ἱεροψαλτῶν ὑπό τήν Διεύθυνσιν τοῦ Πρωτοψάλτου τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου καί μετέχοντος εὐσεβοῦς πολυπληθοῦς ἐκκλησιάσματος ἐξ Ἱεροσολύμων, Ἑλλάδος, Ρωσίας καί Ρουμνίας.
Ἡ θεία Λειτουργία ἐτελέσθη ἐπί τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου. Μετά τήν θ. Λειτουργίαν ἠκολούθησεν ἡ εἴσοδος εἰς τό Καθολικόν καί ἐν συνεχείᾳ ἡ ἔξοδος ἀπό τῆς Ὡραίας Πύλης αὐτοῦ καί ἡ ἔναρξις τῆς λιτανείας τρίς πέριξ τοῦ Παναγίου Τάφου, εἰς τήν Ἁγίαν Ἀποκαθήλωσιν εἰς τά πέριξ τοῦ Ἱεροῦ Βήματος τοῦ Καθολικοῦ προσκυνήματα, τό παρεκκλήσιον τῶν Κλαπῶν καί τό «Μή μου ἅπτου», ἐν ᾧ ἐψάλλοντο τά εἰς ἕκαστον τούτων διατεταγμένα τροπάρια.
Ἅμα τῇ εἰσόδῳ πάλιν εἰς τό Καθολικόν ἔληξεν ἡ λιτανεία διά τοῦ «Τίς Θεός μέγας ὡς ὁ Θεός ἡμῶν».
Ἐνταῦθα, τῶν κωδώνων κρουομένων, ἐπηκολούθησεν ἡ ἄνοδος εἰς τά Πατριαρχεῖα.
Ἐνταῦθα ὁ Μακαριώτατος προσεφώνησεν τούς Ἁγιοταφίτας Πατέρας καί τόν λαόν διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως αὐτοῦ ἑλληνιστί ὡς ἕπεται:
«Χαίροις ὁ ζωηφόρος σταυρός, τῆς Ἐκκλησίας ὁ ὡραῖος παράδεισος, τό ξύλον τῆς ἀφθαρσίας, τό ἐξανθῆσαν ἡμῖν, αἰωνίου δόξης τήν ἀπόλαυσιν», ἀναφωνεῖ ὁ μελῳδός τῆς Ἐκκλησίας.
Ἐξοχώτατε κύριε Πρέσβυ καί Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος,
Σεβαστοί ἅγιοι Πατέρες καί ἀγαπητοί ἀδελφοί,
Εὐλαβεῖς Χριστιανοί καί προσκυνηταί.
Σήμερον, τρίτῃ Κυριακῇ τῶν Νηστειῶν, ἡ Ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία ἑορτάζει τήν προσκύνησιν τοῦ τιμίου καί ζωοποιοῦ Σταυροῦ.
Καί τοῦτο, διότι κατά τόν θεῖον Παῦλον, «ὁ λόγος γάρ ὁ τοῦ σταυροῦ τοῖς μέν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστι, τοῖς δέ σῳζομένοις δύναμις Θεοῦ ἐστι», (Α’ Κορ. 1,18).
Αὐτῆς ἀκριβῶς τῆς δυνάμεως τοῦ Θεοῦ ἐγενόμεθα κοινωνοί διά τῆς προσκυνήσεως τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ. Εἶναι δέ Ζωοποιός ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ, διότι ἐποτίσθη ἐκ τοῦ ἀπολυτρωτικοῦ αἵματος καί ὕδατος, πού ἐξῆλθεν ἐκ τῆς νυγείσης αὐτοῦ πλευρᾶς, (Ἰωάν. 19,34).
Ὅταν δέ προσκυνῶμεν τόν Τίμιον Σταυρόν, προσκυνοῦμεν αὐτόν τοῦτον τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, ὁ Ὁποῖος ἐθυσιάσθη ἐπί τοῦ Σταυροῦ, «ἵνα λυτρώσηται ἡμᾶς ἀπό πάσης ἀνομίας καί καθαρίσῃ ἑαυτῷ λαόν περιούσιον», ὡς κηρύττει ὁ μέγας Παῦλος, (Τῖτ. 2,14).
Ἡ νηστεία τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς εἰς οὐδέν ἄλλο τι σκοπεύει, εἰ μή μόνον εἰς τόν διά τῆς μετανοίας καί ἐγκρατείας καθαρισμόν τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν ἀπό παντός πάθους καί ἀκαθαρσίας. Τόν καθαρισμόν τοῦτον εἶχον οἱ μαθηταί καί Ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ καί πάντες, ὅσοι κατώρθωσαν νά γίνουν μιμηταί αὐτῶν. «Μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοί τόν Θεόν ὄψονται», λέγει Κύριος (Ματθ. 5,8).
Μέ ἄλλα λόγια, ἀγαπητοί μου, οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ θά τύχουν τῆς ἀπολαύσεως τῆς αἰωνίου δόξης, τῆς ἐξανθησάσης ἐκ τοῦ ξύλου τῆς ἀφθαρσίας, δηλονότι τοῦ ζωηφόρου Σταυροῦ τοῦ ὡραίου Παραδείσου τῆς Ἐκκλησίας, ὡς λέγει καί ὁ μελῳδός.
Διά τοῦτο λοιπόν μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ εἴπωμεν: «Σταυρέ πανσεβάσμιε καθαγίασον ἡμῶν, τάς ψυχάς καί τά σώματα, τῇ δυνάμει σου καί παντοίως ἐκ βλάβης ἐναντίων, διατήρησον ἀτρώτους, τούς εὐσεβῶς προσκυνοῦντάς σε» (1ον τροπάριον αἴνων Ὄρθρος Κυριακῆς Γ’ Νηστειῶν),
Ἔτη πολλά καί εὐλογημένος ὁ ὑπόλοιπος τῆς νηστείας καιρός. Ἀμήν».
καί ἀραβιστί ἴδε ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον: https://en.jerusalem-patriarchate.info/ar/2015/03/15/10946
Μετά ταῦτα ἠκολούθησεν ὁ ἀδελφικός ἀσπασμός καί ὁ ἀσπασμός τῆς χειρός τοῦ Μακαριωτάτου.
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.
httpv://youtu.be/W-Uhq6-sq-0