Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ.

Τήν Α’ Κυριακήν τῶν Νηστειῶν, 16 Φεβρουαρίου/ 1ην Μαρτίου 2015, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου συμφώνως πρός τήν τυπικήν αὐτοῦ διάταξιν καί τήν προσκυνηματικήν τάξιν ἡ ἑορτή τῆς ἀναστηλώσεως τῶν ἁγίων εἰκόνων καί τοῦ θριάμβου τῆς Ὀρθοδοξίας.

Α’ Ἡ Παραμονή.

Ἀφ’ ἑσπέρας τοῦ Σαββάτου ἀνεγνώσθη ἡ Θ’ Ὠιδή εἰς τόν μοναστηριακόν Ναόν τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης, ἐν συνεχείᾳ δέ ἐγένετο ἐπίσημοςκάθοδος εἰς τόν Πανίερον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως.

Ἐνταῦθα, εἰς τήν Ἁγίαν Ἀποκαθήλωσιν ἐγένετο προϋπάντησις καί θυμίαμα, προσκύνησις δέ ἐν συνεχείᾳ εἰς τόν Πανάγιον Τάφον καί εἴσοδος εἰς τό Καθολικόν.

Ἐνταῦθα ὁ προεξάρχων τῆς πανηγύρεως Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ἐνδυθείς μανδύαν, ηὐλόγησε καί ἤρξατο ἡ ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ μετ’ Ἀνοιξανταρίων, ἐν ᾧ ἐκρούοντο τά σήμαντρα καί οἱ Ἀρχιερεῖς καί οἱ Συνοδικοί προσεκύνουν εἰς τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν καί οἱ διάκονοι μετά τοῦ Παραδραγουμάνου καί τοῦ Τελετάρχου ἐτέλουν τό θυμίαμα ἀνά τά προσκυνήματα.

Ὁ Ἑσπερινός ἐσυνεχίσθη μετά τοῦ «Φῶς Ἱλαρόν» καί τῆς Ἀρτοκλασίας καί ἀπελύθη, ἐν ᾧ οἱ Συριᾶνοι ἐτέλεσαν τό δικαίωμα αὐτῶν τῆς προσκυνήσεως εἰς τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν ἄνευ σταυροῦ, στέμματος Ἀρχιερέως καί ραβδούχου.

Τοῦ Ἑσπερινοῦ ἀπολυθέντος, οἱ Ἁγιοταφῖται ἀνῆλθον εἰς τά κελλία αὐτῶν ἐν τῇ Ἀδελφότητι.

Β’ Ἡ κυριώνυμος ἡμέρα τῆς ἑορτῆς.

Τήν 7.00 π.μ. τῆς Κυριακῆς, τῶν κωδώνων κρουομένων, ἔλαβε χώραν ἡ ἐπίσημος κάθοδος τῆς Πατριαρχικῆς Ἁγιοταφιτικῆς Συνοδείας εἰς τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως.

Μετά τήν προσκύνησιν εἰς τήν Ἁγίαν Ἀποκαθήλωσιν καί τόν Ἅγιον Τάφον, ἐγένετο ἡ εἴσοδος εἰς τό Καθολικόν. Ἐνταῦθα ὁ προεξάρχων τῆς πανηγύρεως, Μακαριώτατος Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ἐνδυθείς μανδύαν, ηὐλόγησε καί ἦλθον οἱ ἱερεῖς καί« ἔλαβον καιρόν», ἵνα ἐνδυθῶσι, ἐν ᾧ ἐκρούοντο τά σήμαντρα καί ἐψάλλετο τό «ἄνωθεν οἱ Προφῆται».

Λαβών καιρόν ὁ Μακαριώτατος εἰσῆλθεν εἰς τό Ἱερόν, ἠσπάσθη τούς ἁγίους Ἀρχιερεῖς καί ἐνδυθείς ὡς καί ἐκεῖνοι ἐξῆλθεν εἰς τό Καθολικόν, ὁπότε καί ἤρξατο ἡ θεία Λειτουργία διά τοῦ «Εὐλογημένη».

Ἡ θεία Λειτουργία ἐτελέσθη, συλλειτουργούντων τῷ Μακαριωτάτῳ τῶν Ἁγιοταφιτῶν Ἀρχιερέων Σεβασμιωτάτων Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, Ἀρχιεπισκόπων Γεράσων κ. Θεοφάνους, Ἀβήλων κ. Δωροθέου,  Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου καί Λύδδης κ. Δημητρίου καί Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων καί τοῦ Ἀρχιδιακόνου π. Εὐλογίου καί λοιπῶν Ἱεροδιακόνων, παρουσίᾳ τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Γεωργίου Ζαχαριουδάκη καί ἀθρόου ἐκκλησιάσματος ἐντοπίων καί προσκυνητῶν ἐξ Ἑλλάδος, Ρωσίας, Ρουμανίας καί Οὐκρανίας.

Μετά τήν Ἀπόλυσιν τῆς θείας Λειτουργίας ἠκολούθησεν ἡ λιτανεία ἐν κρατήσει ἀνά χεῖρας τῶν ἁγίων εἰκόνων, τρίς πέριξ τοῦ Παναγίου Τάφου, εἰς τήν Ἁγίαν Ἀποκαθήλωσιν, ἀνά τά προσκυνήματα, τό «Μή μου ἅπτου» ἕως καί τοῦ χώρου πρό τοῦ Κουβουκλίου τοῦ Ἁγίου Τάφου.

Ἐνταῦθα ἀνεγνώσθη τό Συνοδικόν τῆς Ὀρθοδοξίας, περιλαμβάνον τά ἀναθέματα κατά τῶν ἀρνητῶν τῶν Ἁγίων Εἰκόνων καί τά «αἰωνία ἡ μνήμη» ὑπέρ τῶν ἀναστηλωσάντων καί προσκυνούντων ταύτας.

Ἡ ἀκολουθία ἀναμεταδόθηκε ζωντανά μέσω διαδικτύου ἀπό τόν Ραδιοφωνικό Σταθμό τοῦ Πατριαρχείου.

Τῆς λιτανείας ληξάσης, ἡ Πατριαρχική Ἁγιοταφιτική Συνοδεία ἀνῆλθεν εἰς τά Πατριαρχεῖα. Ἐνταῦθα ὁ Μακαριώτατος προσεφώνησε διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως αὐτοῦ ἑλληνιστί ὡς ἕπεται:

«Ὁ ἀπερίγραπτος Λόγος τοῦ Πατρός, ἐκ σοῦ Θεοτόκε περιεγράφη σαρκούμενος καί τήν ρυπωθεῖσαν εἰκόνα εἰς τό ἀρχαῖον ἀναμορφώσας τῷ θείῳ κάλλει συγκατέμειξεν. Ἀλλ’ ὁμολογοῦντες τήν σωτηρίαν, ἔργῳ καί λόγῳ ταύτην ἀνιστοροῦμεν», ἀναφωνεῖ ὁ θεόπνευστος τῆς Ἐκκλησίας μελῳδός.

Ἐκλαμπρότατε Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος,
Σεβαστοί Ἅγιοι Πατέρες,
ἀγαπητοί ἀδελφοί,
εὐλαβεῖς Χριστιανοί καί προσκυνηταί,

Ἡ θεαρχική καί ζωοποιός δύναμις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος συνήγαγε πάντας ἡμᾶς ἐν τῷ τόπῳ τοῦ ἁγιάσματος τῆς σταυρικῆς θυσίας καί τῆς νικηφόρου Ἀναστάσεως τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἔνθα εὐχαριστιακῶς καί πανηγυρικῶς ἑωρτάσαμεν τόν θρίαμβον τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν πίστεως ἐπί τῇ προσκυνήσει καί ἀναστηλώσει τῶν ἁγίων καί Ἱερῶν Εἰκόνων.

Ἡ σημερινή Κυριακή, ἡ καλουμένη τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀποτελεῖ καί τήν ἀπαρχήν τῶν ἑπομένων Κυριακῶν τῆς ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.

Ὁ λόγος διά τόν ὁποῖον, ἐθεσπίσθη ὑπό τῶν ἁγίων καί θεοφόρων Πατέρων ἡ ἑορτή αὕτη εἶναι ἡ προστασία καί περιφρούρησις τῆς ἀκραιφνοῦς ἡμῶν πίστεως, εἰς τό μυστήριον τῆς θείας ἐνσάρκου Οἰκονομίας, δηλονότι τῆς ἐκ Παρθένου Μαρίας γεννήσεως, τοῦ σταυρικοῦ πάθους καί τῆς ἐκ νεκρῶν τριημέρου ἀναστάσεως τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ.

Εἶναι ἡ ἀνιστόρησις ἔργῳ τε καί λόγῳ τῆς σωτηριώδους ὁμολογίας τῆς πίστεως ἡμῶν τῆς ὑπό τῶν Ἁγίων Γραφῶν παραδοθείσης ἡμῖν καί ὑπό τῶν πνευματοφόρων πατέρων ἑρμηνευθείσης ἐν ταῖς ἁγίαις Οἰκουμενικαῖς Συνόδοις.

Περιγράφομεν, δηλαδή ἐξεικονίζομεν, τόν ἀπερίγραπτον Λόγον τοῦ Θεοῦ Πατρός, τόν Ἰησοῦν Χριστόν, ἵνα ὅν σεβόμεθα, τούτου καί τήν εἰκόνα διακρατοῦντες μή πλανώμεθα. Ἐνδυσάσθωσαν αἰσχύνην, ἀναφωνεῖ ὁ μελῳδός, οὕτω μή πιστεύοντες. Ἡμῖν γάρ δόξα τοῦ Σαρκωθέντος ἡ μορφή, εὐσεβῶς προσκυνουμένη, οὐ θεοποιουμένη. Ταύτην κατασπαζόμενοι καί ἡμεῖς οἱ πιστοί βοήσωμεν. Αὕτη ἡ πίστις τῶν Ἀποστόλων, αὕτη ἡ πίστις τῶν ἐγκρίτων τῆς Ἐκκλησίας Ἁγίων Πατέρων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Ὀρθοδόξων, αὕτη ἡ πίστις τήν ἁγίαν Γῆν καί τήν Οἰκουμένην ἐστήριξεν.
Ἔτη πολλά καί εὐλογημένον τό στάδιον τῆς ἁγίας νηστείας».

Kαί ἠκολούθησεν ὁ ἀδελφικός ἁσπασμός καί ἡ διανομή εἰκόνων τοῦ Παναγίου Τάφου εἰς τούς προσκυνητάς.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/PhLENlNZb10

httpv://youtu.be/SBZq-tdBJ6U