Η ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΡΩΜΗΣ ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΥ ΧVI ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΓΗΝ

Τήν 2.12.2008 ὁ Ἀποστολικός Δελεγᾶτος, ἀντιπρόσωπος τοῦ Πάπα εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν, Msgr. Antonio Franco, ἐπεσκέφθη τήν Α.Θ.Μ. τόν Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον τόν Γ’ καί ἀνεκοίνωσε εἰς Αὐτόν τήν πρόθεσιν τοῦ Πάπα Ρώμης Βενεδίκτου τοῦ ΧVI νά ἐπισκεφθῇ τήν Ἁγίαν Γῆν.

Ἡ Α. Θ. Μακαριότης ἀπήντησεν αὐτῷ  ὅτι ὁ Πάπας εἶναι εὐπρόσδεκτος εἰς ἐπίσκεψιν εἰς τό πλαίσιον τῆς κρατούσης ἐκκλησιαστικῆς καί προσκυνηματικῆς καθεστωτικῆς τάξεως.

Ἔκτοτε ἤρξατο συνεργασία μεταξύ τῆς Προσκυνηματικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων, ἀποτελουμένης ἐκ τοῦ Γέροντος Δραγουμάνου Μητροπολίτου Ἐλευθερουπόλεως κ. Χριστοδούλου, Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, τοῦ Παρασκευοφύλακος τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Ἀρχιμανδρίτου Ἰσιδώρου καί τῆς Ἀδελφότητος τῶν Φραγκισκανῶν, κουστωδῶν τῆς Ἁγίας Γῆς τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν, καί τοῦ Ἀποστολικοῦ Δελεγάτου, διά τάς λεπτομερείας τῆς ἐπισκέψεως τοῦ Πάπα εἰς τό Πατριαρχεῖον καί τά Πανάγια Προσκυνήματα, βάσει τοῦ διά μέσου τῶν αἰώνων καί κυρίως ἀπό τοῦ 19^ου αἰ. καί ἑξῆς ἀποκρυσταλλωθέντος προσκυνηματικοῦ καθεστῶτος.

Συνεχής ὑπῆρξεν ἡ συνεργασία τῆς ἐν λόγῳ Προσκυνηματικῆς Ἐπιτροπῆς διά τήν εἰς τό Πατριαρχεῖον ἐπίσκεψιν τοῦ Πάπα καί μετά τῆς Ἰσραηλινῆς Ἀστυνομίας, λαβούσης δρακόντεια μέτρα ἀσφαλείας διά τήν προστασίαν τοῦ Πάπα, προσκεκλημένου ὄντος τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραήλ. Ἐπανειλημμέναι ἦσαν αἱ ἐπισκέψεις τῆς Ἀστυνομίας εἰς τόν χῶρον τοῦ  Πατριαρχείου διά τήν κατόπτευσιν καί διασφάλισιν τῶν τόπων ἐπισκέψεως τοῦ Πάπα πρός πρόληψιν καί ἀποτροπήν οἱασδήποτε ἐνεργείας εἰς βάρος Αὐτοῦ.

Ὁ Πάπας Βενέδικτος ἦτο ὡσαύτως προσκεκλημένος καί τοῦ κράτους τῆς Ἰορδανίας. Ἡ ἄφιξις Αὐτοῦ εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν ἐγένετο πρῶτον μέσῳ τοῦ κράτους τῆς Ἰορδανίας, οὔσης καί αὐτῆς τμῆμα τῆς Ἁγίας Γῆς.

Ὁ Ποντίφηξ ἀφίχθη εἰς τό ἀεροδρόμιον τῆς Ἰορδανίας τήν Παρασκευήν, 8-5-2009, γενόμενος δεκτός ὑπό τῆς Βασιλικῆς οἰκογενείας, τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου Γ’, τοῦ Λατίνου Πατριάρχου κ. Φουάδ Τουάλ καί ἄλλων ἐπισήμων. Εἰς τάς λοιπάς ἐκδηλώσεις τῆς ἐν Ἰορδανίᾳ ἐπισκέψεως τοῦ Πάπα, ὡς εἰς τήν ἐπίσκεψιν  Αὐτοῦ εἰς τό τέμενος «Βασιλεύς Χουσεΐν», εἰς τήν τοποθέτησιν τοῦ θεμελίου λίθου τοῦ Πανεπιστημίου τήν πόλιν τῆς Μαδηβᾶς, εἰς τήν ἐπίσκεψιν Αὐτοῦ εἰς τάς βυζαντινάς ἐκκλησίας τοῦ Ὄρους Νεβώ, ἀντεπροσώπευσε τό Πατριαρχεῖον ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀβήλων κ. Δωρόθεος, ὁ ἐν Ἀμμάν Πατριαρχικός Ἐπίτροπος Μητροπολίτης Φιλαδελφείας κ. Βενέδικτος καί ὁ ἐν Μαδηβᾷ Πατριαρχκός Ἐπίτροπος και Ὑπεύθυνος τῶν ἀραβοφώνων σχολείων τοῦ Πατριαρχείου Πανοσιολογιώτατος Ἀρχιμανδρίτης Ἰννοκέντιος.

Ὁ Πάπας ἀφίχθη εἰς τό Ἰσραήλ μέσῳ τοῦ  ἀεροδρομίου Ben – Gurion, τήν πρωΐαν τῆς Δευτέρας, 11-5-2009.  Κατά τήν ἄφιξιν Αὐτοῦ ὑπεδέχθησαν Αὐτόν ἐκ μέρους τῆς Ἰσραηλινῆς Κυβερνήσεως  ὁ Πρόεδρος τοῦ Κράτους τοῦ Ἰσραήλ κ. Σιμόν Πέρες καί ὁ Πρωθυπουργός αὐτοῦ κ. Βενιαμίν Νατανιάχου.  Ἐκ τοῦ  χριστιανικοῦ κόσμου ὑπεδέχθησαν Αὐτόν οἱ Ἐπίσκοποι τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας καί οἱ ἀρχηγοί τῶν Χριστιανικῶν Δογμάτων τῆς Ἁγίας Γῆς. Τόν Πατριάρχην Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλον Γ’ ἀντεπροσώπευσεν ὁ Δραγουμᾶνος τοῦ Πατριαρχείου, Ἱερώτατος Μητροπολίτης Ἐλευθερουπόλεως κ. Χριστόδουλος .

Εἰς τάς δηλώσεις Αὐτοῦ, ἅμα τῇ ἀφίξει Αὐτοῦ, ὁ Πάπας, συμφώνως πρός τά Μ.Μ.Ε. τοῦ Ἰσραήλ, ἔκαμε λόγον διά τήν εἰρήνευσιν μεταξύ Ἰσλάμ καί Ἰουδαϊσμοῦ καί διά τό εἰς βάρος τῶν Ἰουδαίων ὁλοκαύτωμα εἰς τόν δεύτερον Παγκόσμιον Πόλεμον.

Τήν 16:00 μ.μ. ὥραν τῆς ἰδίας ἡμέρας, 11-5-2009, ὁ Πάπας ἐγένετο δεκτός εἰς ἐπίσημον ὑποδοχήν εἰς τό Προεδρικόν Μέγαρον ὑπό τοῦ Προέδρου τοῦ κράτους τοῦ Ἰσραήλ κ. Σιμόν Πέρες. Εἰς τήν ὑποδοχήν αὐτήν ἦτο προσκεκλημένος ὑπό τοῦ Προέδρου ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ΄.

Τήν 17:45 μ.μ., ὥραν τῆς ἰδίας ἡμέρας, 11-5-2009, ὁ Ποντίφιξ ἐπεσκέφθη τό μνημεῖον Yad -Vashem εἰς τήν δυτικήν  Ἱερουσαλήμ, ἀφιερωμένον εἰς τούς 6.000.000 τῶν Ἑβραίων, θυμάτων τῆς Χιτλερικῆς μανίας. Ὁ Πάπας κατεδίκασε τό ἔγκλημα τοῦτο, ὡς καί πᾶσαν ἐκδήλωσιν ἀντισημιτισμοῦ, ἀπευχόμενος τήν ἐπανάληψιν τούτου εἰς τό Ἑβραϊκόν γένος καί τήν ἀνθρωπότητα ὅλην.

Τήν 18:30μ.μ. τῆς ἰδίας ἡμέρας, 11-5-2009, εἰς τήν αἴθουσαν τοῦ ξενοδοχείου Notre – Dame, προσκυνηματικοῦ κέντρου τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας παρά τήν Νέαν Πύλην, ἔλαβε χώραν συνάντησις τοῦ Πάπα μετά τῶν ἐκπροσώπων τῶν Χριστιανικῶν Ὁμολογιῶν τῆς Ἁγίας Γῆς καί τῶν ἄλλων θρησκευμάτων, Ἰουδαϊσμοῦ καί Ἰσλάμ.

Εἰς τήν συνάντησιν αὐτήν μετέσχον καί τά μέλη τοῦ Συμβουλίου τῶν Θρησκευτικῶν Ἀρχηγῶν τῆς Ἁγίας Γῆς, Ἰουδαίων, Χριστιανῶν καί Μουσουλμάνων. Τό νεοσύστατον τοῦτο Συμβούλιον ἔχει ὡς σκοπόν τήν προώθησιν τῆς ἐπιλύσεως τῆς πολιτικῆς κρίσεως μεταξύ Ἰσραήλ καί Παλαιστινίων διά τῆς συμβολῆς τῶν ἐκπροσώπων τῶν ὡς ἄνω τριῶν θρησκειῶν. Τά μέλη τοῦ Συμβουλίου τούτου μετέβησαν εἰς τάς Η.Π.Α. ὑπό τήν Προεδρίαν τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου Γ’ πρό τῆς συναντήσεως τῶν πολιτικῶν ἀρχηγῶν εἰς τήν Ἀννάπολιν τῶν Η.Π.Α. τόν Ὀκτώβριον τοῦ 2007. Συντονιστής τοῦ Συμβουλίου τούτου εἶναι ὁ Σουηδός κ. Trond Bakkevig. Eἰς τήν ὡς ἄνω συνάντησιν ἐν Notre – Dame ἀντεπροσώπευσε τό Πατριαρχεῖον ὁ Γέρων Ἀρχιγραμματεύς Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος.

Εἰς τήν προσφώνησιν αὐτῶν ἐν τῇ συναντήσει ταύτῃ, ὁ Πατριάρχης τῶν Λατίνων κ. Φουάδ Τουάλ, ὁ Συντονιστής τοῦ Συμβουλίου Θρησκευτικῶν Ἀρχηγῶν τῆς Ἁγίας Γῆς κ. Trond Bakkevig, ὁ Πάπας Βενέδικτος XVI καί ὁ σεΐχης Ταϊσίρ Ταμίμη ἐτόνισαν τόν ρόλον, τόν ὁποῖον δύνανται νά διαδραματίσουν οἱ ἐκπρόσωποι τῶν τριῶν θρησκειῶν εἰς τήν ἐξεύρεσιν εἰρηνικῆς λύσεως τοῦ προβλήματος μεταξύ Ἰσραήλ καί Παλαιστινίων, λύσεως ἐξασφαλιζούσης τήν ἐλευθερίαν, ἀνεξαρτησίαν, ἀσφάλειαν καί εὐημερίαν τῶν δύο λαῶν καί τῶν ὀπαδῶν τῶν τριῶν θρησκειῶν, ἤτοι Ἰουδαϊσμοῦ, Χριστιανισμοῦ καί Ἰσλάμ.

Τήν Τρίτην, 12.5.2009, ὁ Πάπας ἐπεσκέφθη τόν ἱερόν χῶρον τῶν Μουσουλμάνων  Χάραφ – Σιαρίφ, Τέμενος τοῦ Ὁμάρ, ἔνθα ὑπεδέχθη Aὐτόν ὁ Μουφτῆς τῶν Ἱεροσολύμων, σεΐχης Μουχάμαντ Χουσεΐν. Ἐν συνεχείᾳ ἐπεσκέφθη τό εἰς τήν ἰδίαν περιοχήν Δυτικόν Τεῖχος τοῦ Ναοῦ τοῦ Σολομῶντος, τό ἱερώτατον προσκύνημα τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ.

Τήν μεσημβρίαν τῆς ἰδίας ἡμέρας ὁ Λατῖνος Πατριάρχης κ.  Φουάδ Τουάλ παρέθεσε τράπεζαν πρός τιμήν τοῦ Πάπα εἰς τό Λατινικόν Πατριαρχεῖον. Εἰς ταύτην παρεκάθισαν ὡς προσκεκλημένοι ἐκ μέρους τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’ καί ὁ Γέρων Ἀρχιγραμματεύς, Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος.

Τό ἑσπέρας τῆς ἰδίας ἡμέρας ὁ Πάπας Βενέδικτος ΧVI ἐτέλεσε λειτουργίαν εἰς τόν Κῆπον τῆς Γεθσημανῆς, εἰς τήν «Κοιλάδα τῶν Κέδρων», μεταξύ τοῦ Ναοῦ τοῦ Σολομῶντος καί τοῦ Ὄρους τῶν Ἐλαιῶν.

Τήν πρωΐαν τῆς Τετάρτης,  13-5-2009, ἐγένετο ὑποδοχή τοῦ Πάπα ὑπό τοῦ Προέδρου τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας κ. Μαχμούντ Ἀμπάς-Ἀμποῦ Μάζεν εἰς τά παρά τήν Βηθλεέμ Προεδρικά Γραφεῖα τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας. Εἰς ταύτην προσκληθείς ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ὁ Γ’, ἀντεπροσώπευσε τό Πατριαρχεῖον συνοδευόμενος ὑπό τοῦ ἐν Βηθλεέμ Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου Ἀρχιεπισκόπου Ἰορδάνου κ. Θεοφυλάκτου.

Ἐν συνεχείᾳ ὁ Ποντίφηξ ἐτέλεσε λειτουργίαν εἰς τήν πλατεῖαν τῆς πόλεως Βηθλεέμ, πρό τῆς Δημαρχίας καί τῆς αὐλῆς τῆς Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως. Εἰς τήν λειτουργίαν ταύτην ἀντεπροσώπευσε τό Πατριαρχεῖον, παραστάς, ὁ Πατριαρχικός Ἐπίτροπος Βηθλεέμ Ἀρχιεπίσκοπος Ἰορδάνου κ. Θεοφύλακτος.

Μετά ταῦτα, τό ἑσπέρας τῆς ἰδίας ἡμέρας, 13.5.2009, περί τήν 3:30μ.μ. ὥραν ὁ Πάπας ἐπεσκέφθη τήν Βασιλικήν τῆς Γεννήσεως. Ὁ Πάπας, εἰσελθών, συμφώνως τῷ κρατοῦντι προσκυνηματικῷ καθεστῶτι, ἀπό τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης τῶν Λατίνων εἰς τό Ἅγιον Σπήλαιον, προσεκύνησε, παρόντων τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχικοῦ Ἐπιτρόπου καί τοῦ Ἐπιτρόπου τῶν Ἀρμενίων.

Τό ἑσπέρας τῆς ἰδίας ἡμέρας, 13.5.2009, ὁ Πάπας ἐπεσκέφθη τόν παρά τόν Τάφον τῆς Ραχήλ Παλαιστινιακόν καταυλισμόν Aida, ἔνθα παρουσίᾳ τοῦ Προέδρου Ἀμπᾶς- Ἀμποῦ Μάζεν ἐδήλωσε τήν συμπαράστασιν Αὐτοῦ πρός τόν Παλαιστινιακόν λαόν καί τόν προσφάτως δεινοπαθήσαντα λαόν τῆς Γάζης καί ὑπεσχέθη νά βοηθήσῃ δι’ ὅλων τῶν δυνατῶν μέσων εἰς τήν δικαίαν ἐπίλυσιν τοῦ Παλαιστινιακοῦ ζητήματος.

Ἡ Πέμπτη, 14^η τοῦ μηνός Μαΐου, ἀφιερώθη ὑπό τοῦ Πάπα διά τήν  εἰς Ναζαρέτ ἐπίσκεψιν Αὐτοῦ.

Τήν Παρασκευήν, 15^ην Μαΐου, ὁ Πάπας ἐπεσκέφθη μετά τῆς 36 μελοῦς συνοδείας Αὐτοῦ ὡς ἦτο κατά τήν τάξιν κεκανονισμένον καί ρυθμισμένον, τό Ἑλληνορθόδοξον Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων. Μεταξύ τῶν μελῶν τῆς συνοδείας Αὐτοῦ ἦσαν ὁ Καρδινάλιος Tarcisio Bertone, ὑπουργός Ἐξωτερικῶν τοῦ Πάπα, ὁ Καρδινάλιος Walter Kasper, Πρόεδρος τοῦ Ποντιφηκοῦ Συμβουλίου ἐπί τῆς Χριστιανικῆς Ἑνότητος, ὁ Ἀποστολικός Δελεγᾶτος, Msgr. Antonio Franco, καί ὁ κουστωδός τῆς Ἁγίας Γῆς π. Pierebattista Pizzabala.

Ἡ ἐπίσκεψις αὕτη, κατόπιν ὅλων τῶν προετοιμασιῶν καί τῶν μέτρων ἀσφαλείας καθ’ ὅλην τήν διάρκειαν τῆς προηγουμένης νυκτός καί τήν πρωΐαν ὑπό τῆς Ἰσραηλινῆς Ἀστυνομίας, ἔλαβε χώραν τήν 9:15 π.μ. ὥραν.

Εἰς τήν εἴσοδον τοῦ Πατριαρχείου ὑπεδέχθησαν τόν Ποντίφηκα οἱ Ἱερώτατοι Μητροπολῖται Ναζαρέτ κ. Κυριακός καί Καπιτωλιάδος κ. Ἡσύχιος καί ὁ Γέρων Ἀρχιγραμματεύς, Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος, οἵτινες καί ὡδήγησαν Αὐτόν εἰς τήν εἴσοδον τῆς αἰθούσης τοῦ Θρόνου, ἔνθα παρέλαβεν Aὐτόν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ὁ Γ’ καί ὡδήγησεν Αὐτόν δεξιόθεν Αὐτοῦ.

Εὐθύς ἀμέσως ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος προσεφώνησε τόν Πάπαν καί ὁ Πάπας Βενέδικτος XVI ἀνταπήντησε τῷ Μακαριωτάτῳ διά τῶν προσφωνήσεων (παρατίθενται εἰς τό τέλος τῆς σελίδος).

Μετά τάς προσφωνήσεις ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ. Θεόφιλος προσέφερε τῷ Ποντίφηκι ὡραιοτάτην εἰκόνα τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἰκονογραφηθεῖσαν διά τά 2000 ἔτη ἑορτασμοῦ τῆς χριστιανοσύνης καί ζεῦγος δικηροτρικήρων.

Ὁ Πάπας Βενέδικτος XVI ἀνταποκρινόμενος ἀμοιβαίως, ἔδωσεν τῷ Μακαριωτάτῳ εἰς πανομοιότυπον πολύτιμον ἔκδοσιν (Facsimilia) εἰκονογραφημένον συναξαρικόν χειρόγραφον τῶν μηνῶν Σεπτεμβρίου ἕως Φεβρουαρίου, συγγραφέν διά τόν βυζαντινόν αὐτοκράτορα Βασίλειον Β’ (976 -1025) καί φυλασσόμενον εἰς τήν Βατικάνειαν Βιβλιοθήκην ὑπό τά στοιχεῖα,  Codex Vat. Graec., 1613, 11^ου αἰ.

Εἰς τήν συνάντησιν ἐν τῷ Πατριαρχείῳ ἦσαν προσκεκλημένοι οἱ ἐκπρόσωποι τῶν ἄλλων Χριστιανικῶν Δογμάτων τῆς Ἁγίας Γῆς, οἱ ἀρχηγοί τῆς Ἰσραηλινῆς Ἀστυνομίας, οἱ Διευθυνταί  τοῦ Τμήματος Χριστιανικῶν Ὑποθέσεων τοῦ Ὑπουργείου Θρησκευμάτων τοῦ Ἰσραήλ,  ὁ Πρόεδρος τῆς Τοπικῆς Αὐτοδιοικήσεως τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας κ. Ζιγιάντ Μπάντακ, οἱ Διευθυνταί τῆς Ἐπιστροπῆς Χριστιανικῶν Ὑποθέσεων τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας, οἱ ἐκπρόσωποι τῶν Διπλωματικῶν Ἀντιπροσωπειῶν τῶν Ἱεροσολύμων, ἐν οἷς ὁ Ἕλλην Γενικός Πρόξενος κ. Σωτήριος Ἀθανασίου, μέλη τοῦ ἀραβοφώνου ἡμῶν ποιμνίου καί ἐπίλεκτα μέλη ἐκ τῆς Ἰουδαϊκῆς, Μουσουλμανικῆς καί Χριστιανικῆς Κοινότητος.

Εὐθύς μετά τάς προσφωνήσεις καί τόν χαιρετισμόν ὑπό τῶν Χριστιανικῶν Κοινοτήτων, ὁ Πάπας ἀνεχώρησε διά τήν ἐπίσκεψιν Αὐτοῦ εἰς τόν Ναόν τῆς Ἀναστάσεως.

Εἰς τήν αὐλήν τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως ὑπεδέχθησαν τόν Πάπαν ὁ Ἱερώτατος Μητροπολίτης Καπιτωλιάδος κ. Ἡσύχιος, τά μέλη τῆς Προσκυνηματικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ ἡμετέρου Πατριαρχείου, Γέρων Δραγουμᾶνος Μητροπολίτης Ἐλευθερουπόλεως κ. Χριστόδουλος, Γέρων Ἀρχιγραμματεύς Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Ἀρίσταρχος, Ἀρχιμανδρίτης Ἰσίδωρος Παρασκευοφύλαξ τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως καί οἱ ἐκπρόσωποι τῶν Ἀρμενίων καί τῶν Φραγκισκανῶν.

Ὁ Πάπας εἰσελθών, ἐγένετο δεκτός ὑπό τοῦ κουστωδοῦ τῆς Ἁγίας Γῆς π. Pierebattista Pizzaballa εἰς τό προσκύνημα τῆς Ἀποκαθηλώσεως, ἔνθα προσεκύνησε καί ἀκολούθως κατευθυνθείς πρός τόν Πανάγιον Τάφον ἐτέλεσε πρό Αὐτοῦ Δοξολογίαν, ἐν ᾗ παρέστησαν ὡς ἀντιπρόσωποι τοῦ Πατριαρχείου, οἱ ὑποδεχθέντες Αὐτόν εἰς τήν αὐλήν τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως.

Ἐν συνεχείᾳ ὁ Πάπας προσεκύνησε εἰς τό προσκύνημα τῶν Φραγκισκανῶν,  «Μή μοῦ ἅπτου» ἤ Παρεκκλήσιον τῆς Ἁγίας Μαρίας Μαγδαληνῆς, ἀκολούθως δέ ἀνῆλθε διά τῶν βορείων βαθμίδων εἰς τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν, ἔνθα ὑπεδέχθη Αὐτόν ὁ Ὀρθόδοξος Φύλαξ τοῦ προσκυνήματος καί ἔνθα προσηυχήθη καί ἤναψε λαμπάδα.

Μετά τήν ἐν τῷ Ναῷ προσκύνησιν Αὐτοῦ ὁ Πάπας ἐπεσκέφθη τό Ἀρμενικόν Πατριαρχεῖον, τό ἐν τῇ Ἁγίᾳ Σιών ὑπερῷον καί ἀκολούθως μετέβη εἰς τό ἐν Τέλ-Ἀβίβ ἀεροδρόμιον Ben – Gurion, ἔνθα ἐγένετο καί ἡ ἐπίσημος τελετή ἀποχαιρετισμοῦ διά τήν ἀναχώρησιν Αὐτοῦ πρός Ρώμην.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

Ἐν τῇ Ἁγίᾳ Πόλει Ἱερουσαλήμ, Παρασκευή, 15 Μαΐου, 2009

ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΑΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ κ.κ. ΘΕΟΦΙΛΟΥ ΤΟΥ Γ’ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΑΠΑΝ ΡΩΜΗΣ ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΝ ΤΟΝ XVI.

(Ὁ πρωτότυπος λόγος τοῦ Πατριάρχου, ὅστις ἐξεφωνήθη εἰς τήν Ἀγγλικήν, δημοσιεύθη εἰς τήν Ἀγγλικήν ἔκδοσιν τοῦ ἱστοχώρου).

«Ἁγιώτατε Πάπα Ρώμης Βενέδικτε XVI,

Χριστός ἀνέστη!

Χαιρετίζομεν ὑμᾶς ἐνθέρμως ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου εἰς αὐτήν τήν Ἁγίαν Πόλιν, ἡ ὁποία ἔγινε μάρτυς τοῦ πάθους, τοῦ θανάτου καί τῆς ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν καί καλωσορίζομεν ὑμᾶς ἐπί τῇ πρώτῃ Παπικῇ ἐπισκέψει ὑμῶν εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν. Ἐνθυμούμεθα καλῶς τήν ἐπίσκεψιν τοῦ μακαριστοῦ καί ἀγαπητοῦ προκατόχου ὑμῶν, Πάπα Ἰωάννου Παύλου ΙΙ, τό ἔτος 2000, ὡς καί τό βαθύ καί θετικόν ἀποτέλεσμα, τό ὁποῖον εἶχεν ἡ ἐπίσκεψις αὐτή διά τήν συνδιαλλαγήν καί εἰρήνην εἰς τήν περιοχήν ἡμῶν.

Ὅλοι ὅσοι ἔρχονται εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν -ἀπό τόν ἀνώτατον ἕως καί τόν πλέον ταπεινόν ἁπλόν ἄνθρωπον- ἔρχονται ὡς προσκυνηταί. Εἰς τά Λατινικά ἡ λέξις διά τόν προσκυνητήν εἶναι peregrinus. Εἰς τήν ρίζαν αὐτῆς, ἡ λέξις “peregrinus”  σημαίνει κάποιον, ὁ ὁποῖος ἔρχεται ἀπό μίαν ἄλλην χώραν. Ἀπό τάς πρώτας ἡμέρας τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας μετά τόν Μέγαν Κωνσταντῖνον, πιστοί ἄνθρωποι ἐταξίδευσαν πρός Προσκυνήματα καί Ἁγίους Τόπους εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν καί ἀνά τήν Εὐρώπην.

Καί εἰς τήν Ἑλληνικήν ἡ λέξις διά τόν ὅρον “peregrinus” εἶναι «προσκυνητής». Μέ αὐτήν τήν λέξιν ἐννοοῦμεν τόν ἄνθρωπον ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος προσφέρει λατρείαν. Ἀκριβῶς, ὅπως οἱ πλεῖστοι τῶν προσκυνητῶν ταξιδεύουν, οὕτω καί ὁ σκοπός τῆς περιοδείας ἑκάστου προσκυνητοῦ εἶναι ἡ λατρεία εἰς τό προσκύνημα τοῦ προορισμοῦ αὐτοῦ.

Ἔρχεσθε ἐνταῦθα, Ἁγιώτατε, ὡς εἷς, ὅπως πολλά ἑκατομμύρια ἄλλων ἐκ τῶν παρελθόντων αἰώνων, ὁ ὁποῖος ἐκφράζει καί τάς δύο ταύτας σημασίας τῆς προσκυνήσεως: ἤλθατε ἔχοντες διανύσει μακράν ὁδόν καί ἤλθατε, διά νά προσφέρετε λατρείαν ἐν τοῖς Ἁγίοις Τόποις. Εἴθε ἡ προσκυνηματική ὑμῶν πορεία νά εἶναι παράδειγμα εἰς ὅλους τούς ἄλλους, οἱ ὁποῖοι ἐπιθυμοῦν νά ἔλθουν εἰς τούς τόπους, ὅπου ἡ ἱερά ἱστορία, ἡ ἱστορία τῆς σωτηρίας, ἐγένετο σάρξ καί ὅπου οἱ ἄνθρωποι ἔλαβον πεῖραν τοῦ Θεοῦ εἰς τούς λόγους τῶν προφητῶν καί εἰς τό πρόσωπον τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἡ Ἱερουσαλήμ εἶναι ἡ πνευματική «Μήτηρ ὅλων τῶν Ἐκκλησιῶν». Ἐνταῦθα τήν ἡμέραν τῆς Πεντηκοστῆς, ἀπεκαλύφθη ἡ Ἐκκλησία, καί ἀπ’ αὐτῆς τῆς ἡμέρας ἕως τῆς σήμερον, διά 2000 ἔτη, ἡ Ἐκκλησία τῶν Ἱεροσολύμων ὑπῆρξε μάρτυς τῆς ζωῆς, τοῦ Θανάτου καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἡμεῖς, οἱ ὁποῖοι ἐπιδιώκομεν νά εἴμεθα πιστοί εἰς τήν κλῆσιν τῶν Ἱεροσολύμων ὡς τῆς πνευματικῆς μητρός ὅλων τῶν Ἐκκλησιῶν, διατηροῦμεν τάς οἰκουμενικάς ἡμῶν συνεργασίας καί σχέσεις καί προσευχόμεθα καθημερινῶς διά τήν «ἕνωσιν ὅλων», «ὑπέρ τῆς τῶν πάντων ἑνώσεως». Ἡ οἰκουμενική πορεία εἶναι μία πορεία θεραπείας τῶν ἀναμνήσεων τοῦ παρελθόντος, ὡς ἐπίσης εἶναι καί ἡ ἀνάκτησις μιᾶς κοινῆς ζωῆς πίστεως καί μαρτυρίας διά τό παρόν καί τό μέλλον. Εἴθε ὁ Θεός νά δίδῃ εἰς ἡμᾶς πάντοτε τήν χάριν νά λαμβάνωμεν σοβαρῶς ὑπ’ ὄψιν τήν δυσκολίαν, εἰς τήν ὁποίαν εὐρισκόμεθα ἐξ αἰτίας τῶν δυσαρέστων διαιρέσεων καί τήν ἀποφασιστικότητα νά πράττωμεν πᾶν ὅ,τι δυνάμεθα, ὥστε νά ὑπερβῶμεν ὅλα ὅσα διαιροῦν ἡμᾶς.

Συνεχίζομεν τήν μαρτυρίαν ἡμῶν, διατηροῦντες τά πανάγια προσκυνήματα, τά ὁποῖα εἶναι πολύτιμα καί ἅγια εἰς Ἰουδαίους, Χριστιανούς καί Μουσουλμάνους ὁμοίως. Ὅσον ἀφορᾷ τήν Χριστιανικήν Κοινότητα εἰς τήν εὐρυτέραν ἡμῶν περιοχήν καί τήν Ἁγίαν Γῆν ἐν γένει, οἱ Ἅγιοι Τόποι εἶναι ὁ σύνδεσμος μεταξύ τῆς Ἐκκλησίας καί αὐτῆς τῆς Γῆς. Ἡ διακονία αὐτῶν, εἰς τούς ὁποίους ἡ θεία Πρόνοια ἔχει ἐμπιστευθῆ τούς Ἁγίους Τόπους, εἶναι νά ἐξασφαλίσουν τήν δυνατότητα νά ἔχουν ὅλοι ἐλευθέραν πρόσβασιν εἰς αὐτά, οὕτως ὥστε ἡ δύναμις τῆς ἱερᾶς ἡμῶν ἱστορίας νά μεταμορφώνῃ τάς ζωάς τῶν πιστῶν εἰς τό νά ἀνακαλύπτουν τήν κοινήν ἡμῶν ἀνθρωπίνην φύσιν καί τήν ἀποστολήν ἡμῶν διά τῆς ἀποκαταστάσεως τῶν πάντων, ὡς ὁ ἅγιος ἀπόστολος Παῦλος λέγει: «ἀποκαταλλάξαι τά πάντα εἰς Αὐτόν»(Κολ. 1:20).

Τό Πασχάλιον πνεῦμα εἶναι εἰς ἡμᾶς μία ὑπόμνησις τοῦ θριάμβου τῆς ἀγάπης ἐπί τοῦ μίσους, τῆς ζωῆς ἐπί τοῦ θανάτου, τῆς δικαιοσύνης ἐπί τῆς ἀδικίας, τῆς εἰρήνης ἐπί τῆς διαμάχης, τοῦ φωτός ἐπί τοῦ σκότους. Ἡ Ἐκκλησία ἐξακολουθεῖ νά φέρῃ τήν μαρτυρίαν δι’ αὐτήν τήν σεσαρκωμένην ἀγάπην, τήν ἀγάπην τοῦ σεσαρκωμένου Λόγου, ὁ ὁποῖος κατά τήν διάρκειαν τοῦ ἐπιγείου Αὐτοῦ ἔργου, ἔδωσεν εἰς ἡμᾶς τήν ἐντολήν ὄχι ἁπλῶς νά ἀγαπῶμεν τόν πλησίον ἡμῶν ὡς ἑαυτούς, ἀλλά ἐπίσης νά ἀγαπῶμεν τούς ἐχθρούς ἡμῶν καί τούς μισοῦντας ἡμᾶς.

Πιστεύομεν ὅτι ἡ εἰρηνική συνύπαρξις Ἰουδαίων, Χριστιανῶν καί Μουσουλμάνων εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν εἶναι οὐσιώδης διά τήν θεμελιώδη ἀκεραιότητα τῆς περιοχῆς. Ἔχομεν ζήσει ἐνταῦθα μαζί ἐπί γενεάς γενεῶν. Οὕτως πρέπει νά εἶναι καί διά τό μέλλον. Ἡμεῖς ἐξακολουθοῦμεν νά εἴμεθα, νά εὐρισκώμεθα ἐνταῦθα διά τόν χριστιανικόν πληθυσμόν τῆς Ἁγίας Γῆς. Οἱ ἀριθμοί μας μειώνονται ἐν σχέσει μέ τό ὑπόλοιπον τοῦ πληθυσμοῦ, ἀλλ’ ἡμεῖς εἴμεθα ἀφωσιωμένοι εἰς τήν βελτίωσιν τῶν εὐκαιριῶν διά τήν παιδείαν, ἀπασχόλησιν καί οἰκογενειακήν ζωήν, ἡ ὁποία δίδει τήν δυνατότητα εἰς ὅλους αὐτούς, οἱ ὁποῖοι ὀνομάζουν τήν Ἁγίαν Γῆν γενέτειράν των, νά ἠμποροῦν νά ζοῦν πλήρη καί εὐτυχισμένην ζωήν.

Ἡ Ἱερουσαλήμ εἶναι μοναδική. Ἐδῶ Ἰουδαῖοι, Χριστιανοί καί Μουσουλμᾶνοι ἀποτελοῦν ὑπόδειγμα ἑνότητος καί ποικιλίας, τό ὁποῖον δίδει ἔκφρασιν εἰς τήν διαθρησκειακήν καί πολυπολιτισμικήν ἀτμόσφαιραν τῆς συγχρόνου ἡμῶν ζωῆς καί ἀπάντησιν εἰς τάς προκλήσεις, τάς ὁποίας ὁ κόσμος ἀντιμετωπίζει.

Καθῆκον ἡμῶν εἶναι νά ἐπεκτείνωμεν καί ἐμβαθύνωμεν τήν ἡθικήν ὑποχρέωσιν τοῦ ἀμοιβαίου σεβασμοῦ, συνδιαλλαγῆς καί διαρκοῦς εἰρήνης εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν. Εἰς τοῦτο τό μέγα ἔργον, οἱ χριστιανοί ὅλων τῶν ὁμολογιῶν καλοῦνται νά ἑνώσουν δυνάμεις. Εἴθε ἡ ζωή ἡμῶν ἀπό κοινοῦ νά δίδῃ μορφήν εἰς τούς λόγους τοῦ ψαλμῳδοῦ, οἱ ὁποῖοι εἶναι: «ἔλεος καί ἀλήθεια συνήντησαν, δικαιοσύνη καί εἰρήνη κατεφίλησαν (ψαλμ. 84 (85), 10).

Εἰς τοῦτο τό μέγα καθῆκον καλούμεθα ὅλοι εἰς ἕνα δυναμικόν διάλογον – ἕνα διάλογον μεταξύ τῶν Ἐκκλησιῶν ἡμῶν, ὅπως καλούμεθα καί εἰς ἕνα διάλογον μεταξύ τῶν Χριστιανῶν καί τῶν πιστῶν μιᾶς ἑκάστης τῶν πίστεων ἡμῶν. Ἀς μή λησμονῶμεν ποτέ ὅτι ἡ ἑνότης τῆς πίστεως, εἰς τήν ὁποίαν οἱ Χριστιανοί καλοῦνται, δέν εἶναι καθ’ ἑαυτό ἕν τέλος, ἀλλ’ ἕν μέσον, διά τοῦ ὁποίου ἡμεῖς μαρτυροῦμεν τήν ἑνότητα τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.

Ἁγιώτατε, γνωρίζομεν ὅτι ἔχετε ἔλθει εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν ὡς προσκυνητής, ἀλλά οἱ ἄνθρωποι ἐνταῦθα καλωσορίζουν ὑμᾶς καί ὡς ἀγγελιαφόρον εἰρήνης καί συμφιλιώσεως. Ταυτοχρόνως Ἡμεῖς, ὡς Πατριάρχης Ἱεροσολύμων, χαιρετίζομεν ὑμᾶς μέ τάς λέξεις τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου, ὁ ὁποῖος προτρέπει ἡμᾶς εἰς ἑκάστην θ. λειτουργίαν νά «ἀγαπήσωμεν ἀλλήλους, ἵνα ἐν ὁμονοίᾳ ὁμολογήσωμεν Πατέρα, Υἱόν καί Ἅγιον Πνεῦμα, Τριάδα ὁμοούσιον καί ἀχώριστον».

Ἁγιώτατε, ἐξ ὀνόματος ὅλων τῶν ἀντιπροσώπων τῶν Ἐκκλησιῶν καί τῶν θρησκευτικῶν Κοινοτήτων, τῶν συνηθροισμένων σήμερον ἐνταῦθα, εὐχαριστοῦμεν ὑμᾶς διά τήν ἐπίσκεψιν ὑμῶν.

Χριστός ἀνέστη! Ἀληθῶς  ἀνέστη.

Ὁ Θεός νά εὐλογήσῃ τό προσκύνημα Ὑμῶν».

Ἐν τῇ Ἁγίᾳ Πόλει Ἱερουσαλήμ, Παρασκευή, 15 Μαΐου, 2009

ΚΕΙΜΕΝΟΝ ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΥ XVI, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΙΝ ΑΥΤΟΥ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ.

(Ὁ πρωτότυπος λόγος τοῦ Πάπα Βενεδίκτου XVI, ὅστις ἐξεφωνήθη εἰς τήν Ἀγγλικήν, δημοσιεύθη εἰς τήν Ἀγγλικήν ἔκδοσιν τοῦ ἱστοχώρου).

«Ἀγαπητοί Ἀδελφοί καί Ἀδελφαί ἐν Χριστῷ,

Μετά βαθείας εὐγνωμοσύνης καί χαρᾶς ἐπισκέπτομαι τό Ἑλληνορθόδοξον Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων. Ἀπό πολλοῦ ἀνέμενον τήν στιγμήν ταύτην. Εὐχαριστῶ τήν Αὐτοῦ Μακαριότητα τόν Πατριάρχην Θεόφιλον Γ’ διά τάς εὐγενεῖς αὐτοῦ λέξεις εἰς τόν ἀδελφικόν αὐτοῦ χαιρετισμόν, πρός τόν ὁποῖον ἐνθέρμως ἐν ἀμοιβαιότητι ἀνταποκρίνομαι. Ἐπίσης ἐκφράζω πρός ὅλους ὑμᾶς τήν ἐγκάρδιον εὐγνωμοσύνην μου, διά τήν παροχήν τῆς εὐκαιρίας αὐτῆς νά συναντήσω ξανά τούς πολλούς ἀρχηγούς τῶν Ἐκκλησιῶν καί Ἐκκλησιαστικῶν Κοινοτήτων, παρόντας ἐνταῦθα.

Τήν πρωΐαν αὐτήν φέρω εἰς τήν μνήμην μου τάς ἱστορικάς συναντήσεις, αἱ ὁποῖαι ἔχουν λάβει χώραν ἐδῶ εἰς τά Ἱεροσόλυμα μεταξύ τοῦ προκατόχου μου Πάπα Παύλου VI καί τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρου Ι καί ἐπίσης μεταξύ τοῦ Πάπα Ἰωάννου Παύλου ΙΙ καί τοῦ μακαριστοῦ Πατριάρχου Διοδώρου. Αἱ συναντήσεις αὐταί, συμπεριλαμβανομένης τῆς ἐπισκέψεως μου σήμερον, ἔχουν μεγάλην συμβολικήν σημασίαν. Αὐταί ἀναπολοῦν ὅτι τό φῶς τῆς Ἀνατολῆς (πρβλ. Ἡσ. 60,1 / Ἀποκ. 21,10) ἔχει φωτίσει ὅλον τόν κόσμον ἀπό τῆς στιγμῆς, καθ’ ἥν «ἀνατολή ἐξ ὕψους», ἦλθε νά ἐπισκεφθῇ ἡμᾶς (Λουκ. 1, 78) καί αὐταί μᾶς ὑπενθυμίζουν ἐπίσης ὅτι ἐντεῦθεν τό Εὐαγγέλιον ἐκηρύχθη εἰς ὅλα τά ἔθνη. Ἱστάμενοι εἰς τοῦτον τόν καθαγιασμένον τόπον παραπλεύρως τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως, ὁ ὁποῖος σημειοῖ  τόν χῶρον, ἔνθα ὁ σταυρωθείς Κύριος ἡμῶν ἀνέστη ἐκ νεκρῶν δι’ ὅλην τήν ἀνθρωπότητα καί πλησίον τοῦ ὑπερῴου, ἔνθα τήν ἡμέραν τῆς Πεντηκοστῆς «ἦσαν πάντες ὁμοῦ ἐπί τό αὐτό» (Πράξ. 2,1). ποῖος θά ἠδύνατο νά μήν  αἰσθανθῇ παρωρμημένος νά ἀποδώσῃ τήν πληρότητα τῆς καλῆς θελήσεως, καί νά ἀναγγείλῃ τήν διάθεσιν μαθητείας καί πνευματικῆς ἐπιθυμίας εἰς τάς οἰκουμενικάς ἡμῶν προσπαθείας; Προσεύχομαι, ὥστε  ἡ συνάντησις ἡμῶν σήμερον νά δώσῃ νέαν ὤθησιν εἰς τήν ἐργασίαν τοῦ οἰκουμενικοῦ διαλόγου μεταξύ τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας καί τῶν Ὀρθοδόξων  Ἐκκλησιῶν, προσθέτουσα εἰς τούς προσφάτους καρπούς τῆς μελέτης  τῶν κειμένων καί ἄλλων κοινῶν πρωτοβουλιῶν.

Ἰδιαιτέρα ὑπῆρξεν ἡ χαρά τῶν Ἐκκλησιῶν ἡμῶν ὡς ἐκ τῆς συμμετοχῆς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, τῆς Αὐτοῦ Ἁγιότητος Βαρθολομαίου Ι, εἰς τήν πρόσφατον Σύνοδον τῶν Ἐπισκόπων τῆς Ρώμης, ἀφιερωμένην εἰς τό θέμα:  «Ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ εἰς τήν Ζωήν καί τήν Ἀποστολήν τῆς Ἐκκλησίας». Ὁ ἔνθερμος καλωσορισμός, μετά τοῦ ὁποίου Ἐκεῖνος ἐγένετο δεκτός καί ἡ συγκινητική αὐτοῦ παρέμβασις ἦσαν εἰλικρινεῖς ἐκφράσεις τῆς βαθείας πνευματικῆς χαρᾶς, πηγαζούσης ὡς ἐκ τῆς ἐκτάσεως, εἰς τήν ὁποίαν ἡ κοινωνία εἶναι ἤδη παροῦσα μεταξύ τῶν Ἐκκλησιῶν ἡμῶν. Μία τοιαύτη οἰκουμενική ἐμπειρία φέρει καθαράν μαρτυρίαν τοῦ συνδέσμου μεταξύ τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς ἀποστολῆς αὐτῆς. Ἐκτείνων τάς χεῖρας Αὐτοῦ ἐπί τοῦ σταυροῦ, ὁ Ἰησοῦς ἀπεκάλυψε τό πλήρωμα τῆς ἐπιθυμίας Αὐτοῦ νά ἑλκύσῃ ὅλους πρός Ἑαυτόν, ἑνώνων αὐτούς ὁμοῦ εἰς ἕν (πρβλ. Ἰω. 12,32).  Ἐμφυσῶν τό Πνεῦμα Αὐτοῦ ἐφ’ ἡμᾶς, ἀπεκάλυψεν εἰς ἡμᾶς τήν δύναμιν Αὐτοῦ νά καθιστᾷ ἡμᾶς ἱκανούς νά μετέχωμεν εἰς τήν ἀποστολήν Αὐτοῦ τῆς συνδιαλλαγῆς (πρβλ. Ἰω. 19,30,  20, 22-23).   Εἰς αὐτήν τήν ἐμφύσησιν, διά τῆς λυτρώσεως, ἡ ὁποία ἐνώνει, εὑρίσκεται ἡ ἀποστολή ἡμῶν! Ἀπορεῖ τις ὀλίγον, ἑπομένως, διά τό ὅτι ἀκριβῶς εἰς τήν διακαῆ ἡμῶν ἐπιθυμίαν νά φέρωμεν τόν Χριστόν εἰς τούς ἄλλους, νά καταστήσωμεν γνωστόν τό μήνυμα Αὐτοῦ τῆς συνδιαλλαγῆς (πρβλ. Β’ Κορ. 5,19), ἡμεῖς αἰσθανόμεθα τήν ἐντροπήν τῆς διαιρέσεως ἡμῶν. Ἀκόμη  ἀπεσταλμένοι ἔξω πρός τόν κόσμον (πρβλ. Ἰω. 20,21) ἐνδυναμούμενοι ὑπό τῆς ἑνοποιοῦ δυνάμεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (αὐτόθ. στίχ. 22), διακηρύσσοντες τήν συνδιαλλαγήν, ἡ ὁποία ἑλκύει ὅλους νά πιστεύσουν ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ (αὐτόθ. στίχ. 31), ἡμεῖς θά εὕρωμεν τήν δύναμιν νά ἀναδιπλασιάσωμεν τάς προσπαθείας ἡμῶν, νά τελειοποιήσωμεν τήν κοινωνίαν ἡμῶν, νά κάμωμεν αὐτήν τελείαν, νά φέρωμεν ἡνωμένην  μαρτυρίαν εἰς τήν ἀγάπην τοῦ Πατρός, ὁ ὁποῖος ἀποστέλλει τόν Υἱόν, ὥστε ὁ κόσμος νά γνωρίσῃ τήν ἀγάπην Ἐκείνου δι’ ἡμᾶς (πρβλ. Ἰω. 17,23). Περίπου πρίν ἀπό δύο χιλιάδες ἔτη, κατά μῆκος τούτων τῶν ἰδίων ὁδῶν, μία ὁμάς  Ἑλλήνων ὑπέβαλον  αὐτήν τήν παράκλησιν εἰς τόν Φίλιππον: «Κύριε, θέλομεν τόν Ἰησοῦν ἰδεῖν» ( Ἰω.  12,21). Αὕτη εἶναι μία παράκλησις γενομένη ξανά ὑφ’ ἡμῶν σήμερον, ἐδῶ εἰς τήν Ἱερουσαλήμ, εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν, εἰς τήν περιοχήν αὐτήν  καί τόν κόσμον ὅλον. Πῶς ἀπαντῶμεν; Ἀκούγεται ἡ ἀπάντησις ἡμῶν;  Ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀφυπνίζει ἡμᾶς ὡς πρός τήν βαρύτητα τῆς ἀπαντήσεως ἡμῶν: τῆς ἀποστολῆς ἡμῶν νά διδάσκωμεν καί νά κηρύσσωμεν.  Λέγει: «ἄρα ἡ πίστις ἐξ ἀκοῆς, ἡ δέ ἀκοή διά ρήματος Χριστοῦ (Ρωμ. 10,17)».  Εἶναι ἐπιτακτικόν ἑπομένως οἱ Χριστιανοί ἡγέτες καί αἱ Κοινότητες αὐτῶν νά δίδουν δυνατήν  μαρτυρίαν εἰς ὅ,τι ἡ πίστις ἡμῶν διακηρύσσει: τόν αἰώνιον Λόγον, ὁ ὁποῖος εἰσῆλθεν εἰς  τόν χῶρον καί χρόνον εἰς αὐτήν τήν γῆν, Ἰησοῦν τόν ἀπό Ναζαρέτ, ὁ Ὁποῖος περιεπάτησεν εἰς αὐτούς τούς δρόμους καί διά τῶν λόγων καί πράξεων Αὐτοῦ καλεῖ τούς ἀνθρώπους κάθε ἡλικίας εἰς τήν ζωήν τῆς ἀληθείας  καί τῆς ἀγάπης.

Ἀγαπητοί φίλοι, ἐνῷ ἐνθαρρύνω ὑμᾶς νά διακηρύσσητε χαρμοσύνως τόν Ἀναστάντα Κύριον, ἐπιθυμῶ ἐπίσης νά ἀναγνωρίσω τό ἔργον πρός αὐτόν τόν σκοπόν τῶν Ἀρχηγῶν τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν, οἱ ὁποῖοι συνέρχονται τακτικῶς εἰς αὐτήν τήν πόλιν. Φαίνεται εἰς ἐμέ ὅτι ἡ μεγίστη ὑπηρεσία, τήν ὁποίαν οἱ Χριστιανοί εἰς τήν Ἱερουσαλήμ δύνανται νά προσφέρουν πρός τούς συμπολίτας αὐτῶν εἶναι ἡ ἀνάπτυξις καί ἡ παιδεία μιᾶς περαιτέρω γενεᾶς καλῶς πεπληροφορημένων καί ἀφωσιωμένων Χριστιανῶν, ἐνθέρμων εἰς τήν ἐπιθυμίαν αὐτῶν νά συνεισφέρουν γενναιοδώρως εἰς τήν θρησκευτικήν καί πολιτιστικήν ζωήν αὐτῆς τῆς μοναδικῆς καί ἁγίας Πόλεως. Ἡ θεμελιώδης προτεραιότης κάθε Χριστιανοῦ ἡγέτου εἶναι ἡ τροφοδότησις τῆς πίστεως τῶν ἀτόμων καί τῶν οἰκογενειῶν, τῶν ἐμπεπιστευμένων εἰς τήν ποιμαντικήν αὐτοῦ φροντίδα. Τοῦτο τό κοινόν ποιμαντικόν ἐνδιαφέρον θά διαβεβαιώσῃ ὅτι αἱ συνήθεις συναντήσεις ὑμῶν εἶναι σημειωμέναι ἀπό τήν σοφίαν καί τήν ἀδελφικήν ἀγάπην, αἱ ὁποῖαι εἶναι ἀπαραίτητοι, διά νά ὑποστηρίξητε ὁ εἶς τόν ἄλλον καί νά συνδέσητε μέ ἀμφοτέρας ταύτας  τάς χαράς καί τάς εἰδικάς δυσκολίας, αἱ ὁποῖαι σημαδεύουν τάς ζωάς τοῦ λαοῦ ὑμῶν. Προσεύχομαι, ὥστε αἱ ἐπιδιώξεις τῶν Χριστιανῶν τῶν Ἱεροσολύμων νά κατανοηθοῦν ὡς συμφωνοῦσαι πρός τάς ἐπιδιώξεις ὅλων τῶν κατοίκων αὐτῶν, ἀνεξαρτήτως τοῦ θρησκεύματος αὐτῶν: μία ζωή θρησκευτικῆς ἐλευθερίας καί εἰρηνικῆς συνυπάρξεως καί ἰδίως διά τήν νεολαίαν – ἀνεμπόδιστος πρόσβασις πρός τήν παιδείαν καί ἀπασχόλησιν, προοπτική καταλλήλου στεγάσεως καί οἰκογενειακῆς κατοικίας καί δυνατότης νά ὠφεληθοῦν καί νά συνεισφέρουν  εἰς τήν οἰκονομικήν σταθερότητα.

Μακαριώτατε,

Εὐχαριστῶ ὑμᾶς ξανά διά τήν εὐγένειαν ὑμῶν νά μέ προσκαλέσητε ἐνταῦθα, ὁμοῦ μετά τῶν ἄλλων φιλοξενουμένων. Ἐφ’ ἕνα ἕκαστον ὑμῶν καί ἐπί τάς Κοινότητας, τάς ὁποίας ὑμεῖς ἀντιπροσωπεύετε, ἐπικαλοῦμαι ἐν ἀφθονίᾳ δαψιλεῖς τάς εὐλογίας τοῦ Θεοῦ διά δύναμιν καί σοφίαν. Εἴθε ὅλοι ὑμεῖς νά ἐνδυναμωθῆτε ὑπό τῆς ἐλπίδος τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία δέν διαψεύδει!».

ngg_shortcode_0_placeholder