1

Η ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΕΙΣ ΒΗΘΛΕΕΜ- 2013.

Ἡ κυριώνυμος ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων, Μητροπόλεως τῶν ἑορτῶν κατά τούς Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων τήν Τρίτην, 25ην Δεκεμβρίου 2013 /7ην Ἰανουαρίου 2014, εἰς τήν πόλιν καί τόν τόπον τῆς κατά σάρκα Γεννήσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἤτοι τήν Βηθλεέμ, τό Σπήλαιον καί τήν Φάτνην, ἔνθα καί δεσπόζει ἡ μεγαλοπρεπής Κωνσταντίνειος Βασιλική.

Ἡ ἔναρξις τῆς ἑορτῆς ἐγένετο ἀπό τῆς Παραμονῆς τῆς ἑορτῆς, τήν νύκτα τῆς Δευτέρας  καί ὥραν 22.30 μ.μ. διά τῆς εἰσόδου ἀπό τῆς πύλης τοῦ Βαπτιστηρίου καί τῆς ἀκολουθίας  τοῦ Ὄρθρου, τοῦ ὁποίου προεξῆρξεν ὁ Γραμματεύς τῆς Ἁγίας καί  Ἱερᾶς Συνόδου Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Λύδδης κ. Δημήτριος.

Διαρκούσης τῆς ἀκολουθίας τοῦ Ὄρθρου, προσῆλθον εἰς τόν Ἱερόν Βῆμα ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος καί ἐλθόντες πρός Αὐτόν οἱ ἱερεῖς ἔλαβον «καιρόν» καί ἐνεδύθησαν τάς ἱερατικάς στολάς αὐτῶν, ἀκολούθως δέ οἱ διάκονοι ἐνέδυσαν τόν Μακαριώτατον καί τούς Ἀρχιερεῖς.

Τούτων τελεσθέντων καί ἐν ᾧ ἐψάλλετο τό κάθισμα: «Δεῦτε ἴδετε πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός», ἤρξατο ἡ λιτανεία ἀπό τῆς Ὡραίας Πύλης διά τῆς καθόδου πρός τό θεοδέγμον Σπήλαιον, τῆς Α.Θ.Μ. τοῦ Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, περιστοιχουμένου ὑπό τοῦ Προέδρου τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας κ. Μαχμούδ Ἀμπάς Ἀμποῦ Μάζεν, τοῦ ἐκπροσώπου τοῦ βασιλέως τῆς Ἰορδανίας  Ὑπουργοῦ Ἐμπορίου κ. Σαμήρ Χάλασα, τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Γεωργίου Ζαχαριουδάκη, τῆς Δημάρχου τῆς Βηθλεέμ κ. Βέρας Μπαμπίς, τοῦ Νομάρχου κ. Ἀμπντούλ Φατάχ Χαμάϊλε, τοῦ Διευθυντοῦ τῆς Ἀστυνομίας τῆς περιοχῆς Βηθλεέμ καί ἄλλων παραγόντων τοῦ Παλαιστινιακοῦ κράτους, προπορευομένων ἐνδεδυμένων τῶν ἱερέων καί τῶν Ἀρχιερέων.

Ἅμα τῇ εἰσόδῳ εἰς τό Σπήλαιον, ἐψάλησαν οἱ Ἀναβαθμοί καί ἀνεγνώσθη ἐκ τοῦ κατά Λουκᾶν ἁγίου Εὐαγγελίου ἡ περικοπή τῆς κατά σάρκα Γεννήσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ «Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐξῆλθε δόγμα παρὰ Καίσαρος Αὐγούστου ἀπογράφεσθαι πᾶσαν τὴν οἰκουμένην…», (Λουκ. 2,1) ἑλληνιστί καί ἀραβιστί, μεθ’ ὅ ἀνεγνώσθη τό Μήνυμα ἐπί τῇ ἑορτῇ τῶν Χριστουγέννων τοῦ Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου ὑπό τοῦ Γραμματέως τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Λύδδης κ. Δημητρίου ὡς ἕπεται:

Ἰδού ἡ  Παρθένος, τίκτει Θεόν ἐν σαρκί,

Βηθλεέμ τῇ πόλει ἔνδον τοῦ Σπηλαίου,

ἡ κτίσις πᾶσα καταπλουτίσθητι,

ἀγάλλου καί χόρευε,

 μετά τῶν δούλων συναναστρέφεσθαι

πάντων ὁ Δεσπότης παραγέγονεν.

 (Οἶκος Ὄρθρου κ΄ Δεκεμβρίου)

Ἡ ἀνά τά πέρατα τοῦ κόσμου, μία, ἁγία, καθολική καί ἀποστολική Ὀρθόδοξος τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία ἑορτάζει σήμερον πανηγυρικῶς γεγονός ὑπερφυές καί ἐξαίσιον, ὑπερβαῖνον πᾶσαν ἀνθρωπίνην διάνοιαν καί ἔννοιαν.

Ἑορτάζει τό γεγονός  τῆς κατά σάρκα γεννήσεως τοῦ ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου σαρκωθέντος καί ἐνανθρωπήσαντος Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Τό γεγονός τοῦτο ὁ Θεός Πατήρ ἀπ’ αἰώνων ἠβουλήθη καί διά τῶν ἁγίων προφητῶν Αὐτοῦ καί «τοῦ Νόμου ὡς παιδαγωγοῦ» (Γαλ. 3, 24) ἐν θεοπνεύστοις Ἁγίαις Γραφαῖς Αὐτοῦ καί ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι προητοίμασε τούς ἀνθρώπους.

 «Ὅτε δέ ἦλθε τό πλήρωμα τοῦ χρόνου» (Γαλ. 4, 4), ἐπί Καίσαρος Ὀκταβιανοῦ Αὐγούστου, ἀπεκάλυψε τοῦτο ἐμφανῶς, εἰς τήν πόλιν ταύτην, τήν Βηθλεέμ, «τήν οὐδαμῶς ἐλαχίστην οὖσαν ἐν τοῖς ἡγεμόσιν Ἰούδα» (Ματθ. 2, 6) καί εἰς τό σπήλαιον τοῦτο, τό ἀπέριττον.

Ἐνταῦθα, εἰς τόν τόπον τοῦτον, ηὐδόκησεν ὁ Θεός Πατήρ, ὅπως γεννηθῇ τό κατά σάρκα καί ἐμφανισθῇ ἐν χρόνῳ ὁ πρίν ἄσαρκος καί ἄχρονος Υἱός Αὐτοῦ. Ἐνταῦθα μάγοι μακρόθεν ἐξ Ἀνατολῶν τῇ ὁδηγίᾳ λαμπροῦ ἀστέρος προσελθόντες, εἶδον βρέφος κρατούμενον ἐν ἀγκάλαις κόρης Παρθένου καί προσκυνήσαντες, προσήνεγκον Αὐτῷ τά δῶρα αὐτῶν, «χρυσόν καί λίβανον καί σμύρναν» (Ματθ. 2, 11). Ἐνταῦθα προσεκύνησαν Αὐτόν οἱ Ποιμένες, οἱ ἀγραυλοῦντες εἰς τήν πλησιόχωρον κώμην τῶν Ποιμένων. Ἐνταῦθα ἐξ οὐρανῶν ἠκούσθη  ὁ ἀγγελικός ὕμνος τῆς εἰρήνης:«Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία» (Λουκ. 2, 14).

Τοῦτο δέ ὅλον γέγονεν, ἐπειδή ὁ Θεός, ὁ πλάσας τόν ἄνθρωπον, δέν ἔπαυσε νά ἀγαπᾷ καί νά ἀναζητῇ αὐτόν καί ὅτε οὗτος ἀφίστατο Αὐτοῦ. Ὁ Θεός ἀνεζήτησε τόν ἄνθρωπον εἰς τάς περιπλόκους, ἀτελειώτους καί ἀδιεξόδους φιλοσοφικάς ἐρευνήσεις αὐτοῦ καί εἰς τάς ἁμαρτωλάς καί φθοροποιούς ἐπιδόσεις αὐτοῦ καί οὐκ ἐβδελύξατο αὐτόν, ἀλλά κατά τόν θεοφόρον ἅγιον Κύριλλον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀλεξανδρείας «ᾠκειώθη τήν ἀνθρωπότητα, ἀσυγχύτως ἐνεπλάκη σαρκί καί προσέλαβε τόν ἄνθρωπον» (Περί τῆς ὀρθῆς πίστεως, PG 76, 1181D) ἐν τῇ ἀποστολῇ εἰς τόν κόσμον καί τῇ ἐνανθρωπήσει τοῦ Υἱοῦ Αὐτοῦ.

Ποιῶν ἑκουσίως τό θέλημα τοῦ πέμψαντος Πατρός Αὐτοῦ ὁ Χριστός, «πλούσιος ὤν, ἐπτώχευσεν δι’ ἡμᾶς, ἵνα ἡμεῖς τῇ ἐκείνου πτωχείᾳ πλουτήσωμεν» (Β΄ Κορ. 8, 9). Πολιτευσάμενος ἐπί τῆς γῆς καί τοῖς ἀνθρώποις συναναστραφείς ὡς Θεάνθρωπος, τέλειος Θεός καί τέλειος ἄνθρωπος, τούτους ποικιλαχῶς καί ποικιλοτρόπως εὐηργέτησε. Πτωχούς καί πένητας ἠλέησε. Συνεμερίσθη τήν προσληφθεῖσαν ἀνθρωπίνην φύσιν ἡμῶν καί ἕως οὐρανοῦ αὐτήν ἀνεβίβασε διά Σταυροῦ, Ἀναστάσεως καί  Ἀναλήψεως.

Ἡ Ἐκκλησία, τό σῶμα Αὐτοῦ τό ἅγιον, τῇ ἐκχύσει τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, συνεχίζει τό ἁγιαστικόν καί φιλανθρωπικόν ἔργον Αὐτοῦ ἐπί τῆς γῆς. Ἁγιάζει ἀδιακόπως διά μέσου τῶν αἰώνων διά τῶν μυστηρίων τά μέλη αὐτῆς, καλλιεργεῖ, ἐξανθρωπίζει καί κατακοσμεῖ τά ἤθη τῶν ἀνθρώπων, στηρίζει τόν ἱερόν θεσμόν τῆς οἰκογενείας, διατρέφει τούς πένητας, συμπαρίσταται σήμερον ἐμπράκτως εἰς τά θύματα  τῆς δημιουργηθείσης  οἰκονομικῆς κρίσεως καί καλεῖ τήν ἀνθρωπότητα εἰς καταλλαγήν, συμφιλίωσιν, εἰρήνην καί δικαιοσύνην, φιλανθρωπίαν, ἀγάπην  καί εὐεργεσίαν.

Ἐξαιρέτως ἡ Ἐκκλησία Ἱεροσολύμων, ἡ πρώτη εὐαγγελισθεῖσα  τήν τοῦ Χριστοῦ Γέννησιν, δέεται ἀπό τοῦ Σπηλαίου τούτου καί ἀπό τῆς  Κωνσταντινείου Βασιλικῆς   ταύτης, τῆς ὁποίας  διά μέσου τῶν αἰώνων φύλαξ πιστός ἀπεδείχθη, ὑπέρ εἰρήνης καί ἀγαθῆς καταστάσεως τοῦ σύμπαντος κόσμου, ὑπέρ καταπαύσεως τῶν γεγονότων βίας εἰς τήν Μέσην Ἀνατολήν καί ἀλλαχοῦ, ὑπέρ παύσεως τῶν τρομοκρατικῶν ἐνεργειῶν, ὑπέρ σεβασμοῦ τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας καί λατρείας, ὑπέρ ἀπελευθερώσεως τῶν ἀπαχθέντων Ἱεραρχῶν καί τῶν ἀπαχθεισῶν μοναζουσῶν τῆς ἀδελφῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἀντιοχείας καί ὑπέρ τῆς τῶν πάντων καταλλαγῆς καί ἑνώσεως.

Κατ’ ἐξοχήν δεόμεθα ὑπέρ εὐοδώσεως τῶν μεταξύ τοῦ Ἰσραήλ καί τῶν Παλαιστινίων διαπραγματεύσεων εἰρήνης καί ἀναγνωρίσεως τοῦ Παλαιστινιακοῦ κράτους διεθνῶς ὑπό τήν πεπειραμένην καθοδήγησιν τοῦ τιμῶντος τήν ἑορτήν ἡμῶν Προέδρου τῶν Παλαιστινίων κ. Ἀμποῦ Μάζεν, ᾧτινι εὐχαριστοῦμεν καί ᾧτινι εὐχόμεθα πολλά τά ἔτη ἐν ὑγιείᾳ, ἀσφαλείᾳ καί ἐν προόδῳ καί εὐημερίᾳ τοῦ Παλαιστινιακοῦ λαοῦ.

Ἐν τῇ Ἁγίᾳ Πόλει Βηθλεέμ,   ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2013.

     Διάπυρος πρός Κύριον Εὐχέτης,

  ΘΕΟΦΙΛΟΣ  Γ΄

  Πατριάρχης Ἱεροσολύμων.

 καί ὑπό τοῦ πρεσβυτέρου Οἰκονόμου π. Ἤσσα Μοῦσλεχ ἀραβιστί.

Μετά τό Μήνυμα ἔλαβε χώραν ἡ προσκύνησις εἰς τόν Ἀστέρα καί τήν Φάτνην καί ἐν συνεχείᾳ ἡ λιτανεία κύκλῳ τῆς Βασιλικῆς ἐσωτερικῶς τρίς, ἐν ᾧ ἐψάλλοντο αἱ Καταβασίαι τῶν Χριστουγέννων ὑπό τῆς χορῳδίας ὑπό τήν Διεύθυνσιν τοῦ Πρωτοψάλτου τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου ἑλληνιστί καί ὑπό τοῦ Διευθυντοῦ τῆς χορῳδίας τῆς Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως κ. Λῶρενς Σαμούρ,ἀραβιστί. Αἱ αὐταί χορῳδίαι ἔψαλλον καί ἐν τῇ λοιπῇ ἀκολουθίᾳ τοῦ Ὄρθρου καί τῆς θείας Λειτουργίας.

Τῆς λιτανείας ληξάσης εἰς τό μέσον τῆς Βασιλικῆς, ἐσυνεχίσθη ἡ ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου, μεθ’ ὅν ἤρξατο ἡ θεία Λειτουργία τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου εἰς τόν κυρίως Ναόν τῆς Βασιλικῆς, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου καί συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου καί τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Ἀβήλων κ. Δωροθέου, Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Γέροντος Ἀρχιγραμματέως, Θαβωρίου κ. Μεθοδίου, Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου καί  Λύδδης κ. Δημητρίου Γραμματέως τῆς Ἁγίας Ἱερᾶς Συνόδου καί Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων καί Ἀραβοφώνων πρεσβυτέρων τοῦ Ναοῦ, π. Γεωργίου Μπάντακ, π. Γεωργίου Μαρτζούκα, π. Σπυρίδωνος Σαμούρ, καί π. Ἤσσα Θαλτζήγιε καί ἱερέων παρεπιδημούντων, ἐξ Ἑλλάδος, Ρωσίας καί ἄλλων Ὀρθοδόξων χωρῶν καί τῇ συμμετοχῇ ἀθρόου εὐλαβοῦς ἀραβοφώνου, ἑλληνοφώνου, ρωσσοφώνου και ρουμανοφώνου ἐκκλησιάσματος, εὐλαβῶς προσελθόντος εἰς τήν θείαν Κοινωνίαν.

Εἰς τό θεοδέγμον Σπήλαιον προεξῆρξεν τῆς θείας Λειτουργίας ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀνθηδῶνος κ. Νεκτάριος.

Τῆς λαμπροφόρου πανηγύρεως ταύτης τῶν Ὀρθοδόξων ληξάσης ἐν κατανυκτικῇ συμμετοχῇ καί δοξολογίᾳ πρός τόν Θεόν, ἡ Πατριαρχική συνοδεία διελθοῦσα διά μέσου τῆς Βασιλικῆς, ἐξῆλθε διά τῆς θύρας τοῦ βαπτιστηρίου καί ἦλθε εἰς τό ἡγουμενεῖον, ἔνθα παρετέθη ἐν εὐφροσύνῃ ἑόρτιος τράπεζα, ὑπό τοῦ ἡγουμένου Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἰορδάνου κ. Θεοφυλάκτου.

Μετά τήν τράπεζαν ὁ Μακαριώτατος καί οἱ Ἁγιοταφῖται Πατέρες ἐπέστρεψαν διά τοῦ στρατιωτικοῦ ἐλέγχου τοῦ τάφου τῆς Ραχήλ εἰς Ἱεροσόλυμα, ἐν ᾧ ὁ Παραδραγουμᾶνος μετά τοῦ Τελετάρχου ἐπέστρεψαν τήν 9.00 π.μ. ὥραν, ἀφ’ οὗ προηγουμένως κατῆλθον συμφώνως πρός τό δικαίωμα τῶν Ὀρθοδόξων διά τῆς νοτίου πύλης εἰς τό Θεοδέγμον Σπήλαιον καί προσεκύνησαν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/96GfIrFQV98