1

Η ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΕΙΣΟΔΙΩΝ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

Τήν Τρίτην, 21ην Νοεμβρίου /4 Δεκεμβρίου 2018, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἡ ἑορτή τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου εἰς τήν Ἱεράν Γυναικείαν Μονήν τῆς Μεγάλης Παναγίας τήν προσκειμένην εἰς τό Πατριαρχεῖον.

Κατά τήν ἑορτήν ταύτην ἡ Ἐκκλησία ἑορτάζει τήν Εἴσοδον τῆς Θεοτόκου, τριετοῦς οὔσης, προσενεχεθείσης ὑπό τῶν γονέων αὐτῆς εἰς τά Ἅγια τῶν Ἁγίων τοῦ Ναοῦ τοῦ Σολομῶντος, ἔνθα ἡτοιμάσθη ὡς σκεῦος ἐκλογῆς, ἵνα χωρήσῃ τόν Ἀχώρητον, ἐνσαρκώσῃ τόν πρίν ἄσαρκον Λόγον τοῦ Θεοῦ.

Διά τήν ἑορτήν ταύτην ἐτελέσθη Ἑσπερινός ἀφ’ ἑσπέρας καί θεία Λειτουργία ἀνήμερα τῆς ἑορτῆς προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Μαδάβων κ Ἀριστοβούλου, συλλειτουργούντων ἱερομονάχων καί διακόνων, ψάλλοντος τοῦ Πρωτοψάλτου τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως κ. Κωνσταντίνου Σπυροπούλου μετά τῶν μαθητῶν τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς καί μετεχόντων πολλῶν μοναχῶν, μοναζουσῶν, λαϊκῶν, προσκυνητῶν καί ἐντοπίων.

Εἰς τήν ὥραν τοῦ Κοινωνικοῦ ἐκήρυξε τόν θεῖον Λόγον ὁ Σεβασμιώτατος, τονίζων τάς ἀρετάς τῶν ἁγίων Θεοπατόρων Ἰωακείμ καί Ἄννης, οἱ ὁποῖοι ὑπέμειναν ἀγογγύστως ἐπί σειράν ἐτῶν τόν ὀνειδισμόν τῶν Ἰουδαίων διά τήν ἀτεκνίαν αὐτῶν, ἔχοντες πίστιν ἀκλόνητον εἰς τόν Θεόν. Ἐπίσης ἐξῆρε τήν προσωπικότητα τοῦ ἁγίου Προφήτου Ζαχαρίου, ὁ ὁποῖος ἔχων τό προφητικόν  χάρισμα καί ἀναγνωρίσας τήν μέλλουσαν νά τέξῃ τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ, ἀντί νά τήν φιλοξενήσῃ ἐντός τοῦ Παρθεναγωγείου πλησίον τοῦ Ναοῦ, τήν εἰσήγαγεν εἰς τόν ἀπηγορευμένον ἱερόν χῶρον τοῦ Ναοῦ, εἰς τά Ἅγια τῶν Ἁγίων, προκαλέσας οὕτω τήν ὀργήν τῶν Ἰουδαίων, θέτων ἑαυτόν εἰς μέγα κίνδυνον.

«Δυνάμεθα, ὅθεν, νά τιμήσωμεν τήν μεγάλην ταύτην Θεομητορικήν ἑορτήν, μιμούμενοι τήν μεγάλην ὑπομονήν, τήν ἀκλόνητον πίστιν καί τήν θυσίαν τῶν ἁγίων Θεοπατόρων, ἀλλά καί τό ἡρωϊκόν φρόνημα, τό ὁποῖον ἐπέδειξεν ὁ ἅγιος προφήτης Ζαχαρίας. Καί ἐκεῖνοι μέν ἐπέδειξαν τοιαύτην ἀρετήν, ζῶντες εἰς  τό σκότος τοῦ Νόμου καί μή γνωρίζοντες εἰσέτι τήν Ἀνάστασιν τοῦ Κυρίου. Ἡμεῖς ὅμως ἔχομεν τήν ἰδιαιτέραν εὐλογίαν νά ζῶμεν ἐντός τῆς Ἐκκλησίας καί μέ τήν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καταβάλλοντες μικράν προσπάθειαν, νά κληρονομήσωμεν τήν Βασιλείαν τῶν οὐρανῶν».

Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ἡ ἀνακαινίζουσα  τόν Ναόν τῆς Μονῆς καί συντηροῦσα τάς ἀρχαίας εἰκόνας αὐτοῦ ὁσιωτάτη μοναχή Μελάνη ἐδεξιώθη εἰς τό ἡγουμενεῖον  καί τό προαύλειον τοῦ Ναοῦ τήν Ἀρχιερατικήν Συνοδείαν καί τό ἐκκλησίασμα φιλοφρόνως.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας