Η ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΡΧΑΓΓΕΛΩΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ.

Τήν Τετάρτην, 8^ην/21^ην Νοεμβρίου 2012, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἡ ἑορτή τῶν Ἁγίων Ἀρχαγγέλων Μιχαήλ καί Γαβριήλ καί πασῶν τῶν Ἐπουρανίων Δυνάμεων εἰς τήν  πόλιν τῆς Ἰόππης καί τῆς Ἱερουσαλήμ,

Διά τήν ἑορτήν εἰς τήν Ἰόππην μετέβη ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος εἰς τήν ἐν αὐτῇ παραθαλασσίαν Μονήν τοῦ Πατριαρχείου τοῦ Ἀρχαγγέλου Μιχαήλ. Ταύτην ἔχει ἀνακαινίσει ὁ ἡγούμενος αὐτῆς Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἰόππης κ. Δαμασκηνός.

Εἰς ταύτην τήν Μονήν, κειμένην εἰς τήν θέσιν, ἔνθα ὁ ἀπόστολος Πέτρος εἶδε τήν εἰς τόν οὐρανόν ὀθόνην μετά ζῴων καθαρῶν καί ἀκαθάρτων καί ἤκουσε φωνήν προτρέπουσαν αὐτόν νά θύσῃ καί νά φάγῃ (Πράξ. 10,14)  ἐτέλεσεν ὁ Μακαριώτατος τήν θείαν Λειτουργίαν, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ ,τῶν Σεβασμιωτάτων Ἀρχιεπισκόπων Ἰόππης κ. Δαμασκηνοῦ, Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου καί Ἰορδάνου κ. Θεοφυλάκτου, Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων, Ἱεροδιακόνων, Ἀραβοφώνων καί Ρωσοφώνων ἱερέων τοῦ Πατριαρχείου καί ἱεροδιακόνων, ψαλλόντων τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου ἑλληνιστί καί τῆς χορῳδίας τοῦ ἱεροῦ ναοῦ Ἁγίου Γεωργίου τῆς Ἰόππης ἀραβιστί καί συμμετεχόντων τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν τῆς πόλεως τῆς Ἰόππης καί τῶν περιχώρων αὐτῆς, παρουσίᾳ τοῦ Πρέσβεως τῆς Ἑλλάδος εἰς τό Ἰσραήλ κ. Κυριακοῦ Λουκάκη, τοῦ Στρατιωτικου Ἀκολούθου αὐτῆς κ. Παναγιώτου καί τοῦ Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος εἰς τά Ἱεροσόλυμα κ. Σωτηρίου Ἀθανασίου.

Εἰς τό Κοινωνικόν τῆς θ. Λειτουργίας ὁ Μακαριώτατος ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον εἰς τούς πιστούς, ἔχοντα ὡς ἕπεται ἑλληνιστί:

«Ἔθου τῶν κτισμάτων σου ἀρχήν, οὐσίαν τήν ἀσώματον, Ποιητά τῶν Ἀγγέλων, τόν ἄχραντόν Σου θρόνον, κυκλοῦσαν κραυγάζειν σοι· Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἶ, Θεέ Παντοκράτορ», ἀναφωνεῖ μελῳδικῶς ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός.

 Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ ἡμῶν Ἐκκλησία συνήγαγε σήμερον πάντας ἡμᾶς ἐν τῷ ἱερῷ τούτῳ Ναῷ τῶν Ἁγίων Ἀρχαγγέλων, ἵνα ἑορτίως τελέσωμεν τήν λαμπράν μνήμην τῆς Συνάξεως τῶν Ἀρχιστρατήγων Μιχαήλ καί Γαβριήλ καί τῶν λοιπῶν ἁγίων ἀσωμάτων καί οὐρανίων ταγμάτων.

 Τά οὐράνια δέ ταῦτα τάγματα εἶναι κατά τήν μαρτυρίαν τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, «πνεύματα λειτουργικά εἰς διακονίαν ἀποστελλόμενα διά τούς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν», (Ἑβρ. 1,14), (ὅλοι οἱ ἄγγελοι εἶναι πνεύματα ὑπηρετικά, τά ὁποῖα δέν ἐνεργοῦν ἀπό ἰδικήν τῶν πρωτοβουλίαν ἀλλ’ ἀποστέλλονται ἀπό τόν Θεόν εἰς ὑπηρεσίαν δι’ ἐκείνους, πού μέλλουν νά κληρονομήσουν τήν αἰώνιον ζωήν. Ἐπίσης, ὡς λέγει ὁ Παῦλος, ὁ δημιουργός τῶν ἀγγέλων εἶναι ὁ Κύριος, «ὅτι ἐν αὐτῷ ἐκτίσθη τά πάντα ἐν τοῖς οὐρανοῖς καί ἐπί τῆς γῆς, τά ὁρατά καί τά ἀόρατα, εἴτε θρόνοι εἴτε κυριότητες εἴτε ἀρχαί εἴτε ἐξουσίαι, τά πάντα δι’ αὐτοῦ καί εἰς αὐτόν ἔκτισται», ( Κολ. 1,16). Κατά τόν Ἅγιον Ἰωάννην τόν Δαμασκηνόν: «Αὐτός, δηλονότι ὁ Θεός, τῶν ἀγγέλων ἐστί ποιητής καί δημιουργός ἐκ τοῦ μή ὄντος εἰς τό εἶναι  παραγαγών αὐτούς κατ’ οἰκείαν εἰκόνα κτίσας αὐτούς φύσιν ἀσώματον, οἱόν τι πνεῦμα ἤ πῦρ ἄϋλον, ὡς φησιν ὁ θεῖος Δαυΐδ: Ὁ ποιῶν τούς ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα καί τούς λειτουργούς αὐτοῦ πυρός φλόγα», ( Ψαλμ. 103,4).

Ἔργον τῶν ἀγγέλων εἶναι πρωτίστως νά δοξολογοῦν τόν Θεόν ὡς λέγει ὁ Μέγας Βασίλειος: «Ἀγγέλοις ἔργον δοξολογεῖν Θεόν. Πάσῃ τῇ στρατιᾷ τῶν ἐπουρανίων ἕν τοῦτο ἔργον δόξαν ἀναπέμπειν τῷ κτίσαντι», (εἰς τόν ΚΗ’  Ψαλμόν). Ἰδού τί λέγει μελῳδικῶς ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός: «Τά τάγματα τῶν ἀσωμάτων, Κύριε, τῷ θρόνῳ παριστάμενα τῷ τῆς δόξης σου, φωναῖς ἀγγελικαῖς ταῖς ἀκαταπαύστοις σέ γεραίρουσι. Σύ γάρ ἰσχύς τούτων ὑπάρχεις, Χριστέ καί ὕμνησις».

 Εἰς τήν Σύναξιν τῶν ἐννέα ἀσωμάτων καί οὐρανίων ταγμάτων διακρίνεται ὁ Ταξίαρχος αὐτῶν Μιχαήλ, ὁ ὁποῖος, πολλάς αὐτοῦ τάς χάριτας καί εὐεργεσίας τῷ ἀνθρωπίνῳ γένει παρέδειξὲ τε καί παραδείκνυσιν, ὡς λέγει ὁ Συναξαριστής αὐτοῦ. Οὗτος ὁ παναοίδιμος Μιχαήλ τήν πρός τόν Δεσπότην Θεόν εὐγνωμοσύνην ὡς πιστός οἰκέτης διαφυλάττων καί περί τό γένος ἡμῶν πολλήν τήν κηδεμονίαν ἐπιδεικνύμενος, τῶν νοερῶν καί ἀρχαγγελικῶν τάξεων πρωτεύειν ἐτάχθη παρά τοῦ Παντοκράτορος. Ἰδών γάρ ὁ Μιχαήλ τόν ἀποστάτην, δηλονότι τόν Διάβολον πεσόντα συνήγαγε τούς τῶν Ἀγγέλων χορούς καί εἰπών, Πρόσχωμεν, ὕμνησε μετά φωνῆς τόν τῶν ὅλων Κύριον, ὡσανεί λέγων· ὅτι πρόσχωμεν ἡμεῖς οἱ κτιστοί γεγονότες, τί πεπόνθασιν οἱ μεθ’ ἡμῶν μέχρι τοῦ νῦν φῶς ὑπάρχοντες καί νῦν γενόμενοι σκότος. Ἡ τοιαύτη οὖν συγκρότησις, ὠνομάσθη Σύναξις τῶν Ἀγγέλων, τουτέστι προσοχή καί ὁμόνοια καί ἕνωσις.

 Ἡ ὑπό τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας τιμή εἰς τούς ἁγίους ἀγγέλους τοῦ θείου φωτός ἀποτελεῖ πράξιν εὐγνωμοσύνης καί εὐχαριστίας πρός τόν φιλάνθρωπον Θεόν καί Πατέρα ἡμῶν, διότι ἕκαστος τῶν ἀνθρώπων ἔχει καί τόν φύλακα ἄγγελον αὐτοῦ, ὡς μαρτυρεῖ αὐτός οὗτος ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός: «Ὀρᾶτε μή καταφρονήσητε ἑνός τῶν μικρῶν τούτων· λέγω γάρ ὑμῖν ὅτι οἱ ἄγγελοι αὐτῶν ἐν οὐρανοῖς διά παντός βλέπουσι τό πρόσωπον τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς», (Ματθ. 18,10).

 Ἑρμηνεύων τούς κυριακούς τούτους λόγους ὁ ἱερός Χρυσόστομος παρατηρεῖ: «ἐντεῦθεν φανερόν ὅτι ἀγγέλους ἔχουσιν οἱ δίκαιοι φύλακας. Φησί γάρ ὁ Δαβίδ, ὅτι παρεμβαλεῖ ἄγγελος Κυρίου κύκλῳ τῶν φοβουμένων αὐτῶν καί ρύσεται αὐτούς, ( Ψαλμ. 33,8). Ἡ ἐξαιρετική αὐτή ὑπηρεσία τῶν ἀγγέλων πρός τούς δικαίους ἀνθρώπους ὀφείλεται εἰς τό γεγονός ὅτι οὗτοι (οἱ ἄγγελοι) τοσαύτην εἰς Θεόν ἔχοντες παρρησίαν ὡς διά παντός ἐν οὐρανοῖς ὁρᾶν τόν Θεόν», λέγει ὁ Ζιγαβηνός. «Καί ἔμπροσθεν αὐτοῦ τοῦ Θεοῦ ἱστάμενοι», προσθέτει ὁ Ἅγιος Θεοφύλακτος.

 Σημειωτέον ἐνταῦθα ὅτι οἱ Ἅγιοι ἄγγελοι ὡς ἄϋλοι καί νοεραί ἀσώματοι δυνάμεις βλέπουν τό πρόσωπον τοῦ Θεοῦ, δηλαδή τάς ἀκτίστους  Αὐτοῦ ἐνεργείας καί οὐχί τήν ούσίαν Αὐτοῦ.

«Θεόν», λέγει ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης, «οὐδείς ἑώρακε πώποτε. ὁ μονογενής υἱός, ὁ ὤν εἰς τόν κόλπον τοῦ Πατρός, ἐκεῖνος ἐξηγήσατο», (Ἰωάν. 1,18).

Ἡ Ἐκκλησία μας, ἀγαπητοί μου, ἐπικαλεῖται τήν ἐπιστασίαν τῶν Ἀγγέλων λέγουσα: «Ἄγγελον εἰρήνης, πιστόν ὁδηγόν, φύλακα τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων ἡμῶν παρά τοῦ Κυρίου αἰτησώμεθα». Ἡ παρά τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ αἴτησις αὕτη δέν ἔχει συμβατικόν, τυχαῖον χαρακτῆρα, ἀλλά πραγματικόν, καί ἀφορᾷ τόσον εἰς τήν ψυχικήν ὅσον καί τήν σωματικήν ἡμῶν τῶν ἀνθρώπων- ἐννοεῖται τῶν πιστῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας- εὐεξίαν. Ἡ ὁποία εὐεξία ἀπειλεῖται καί προσβάλλεται ἀπό τήν ἐνέργιεαν τοῦ «αὐτεξουσίῳ προαιρέσει καί θελήματι ἐκτραπέντος ἐκ του κατά φύσιν εἰς τό παρά φύσιν, ἐπαρθέντος ἀγγέλου, ἀγγέλου τοῦ σκότους, τουτέστιν τοῦ Διαβόλου καί τῶν δαιμόνων αὐτοῦ, ἀλλά καί τῶν συνεργούντων αὐτοῖς (τοῖς δαίμοσι) φθοροποιῶν ἀνθρώπων».

Μέ ἄλλα λόγια, ἀγαπητοί μου, ἡ παραθεώρησις ἤ μᾶλλον ἡ ἀπαξίωσις τῆς θείας ὄντως καί εὐεργετικῆς ἐνεργείας τῶν τιμίων ἐπουρανίων, θείων, νοερῶν, ἀΰλων δυνάμεων πρός ἀντιμετώπισιν τῆς βλαβερᾶς ἐνεργείας τῶν διαβολικῶν καί δαιμονικῶν δυνάμεων τῶν ἐπί γῆς δρώντων εἶναι ἐκεῖνο τό ὁποῖον προκαλεῖ τά πάσης φύσεως ψυχολογικά καί ψυχοσωματικά συμπτώματα ὑγείας, τά ὁποῖα ἡ ἀνεπτυγμένη ὄντως ἐπιστημονική θεραπευτική ἐξέτασις ἀδυνατεῖ νά διαγνώσῃ ἤ καί παντελῶς κατανοήσῃ.

 Τῶν Ἁγίων Ἀγγέλων τόν θεῖον χορόν, μέ προεξάρχοντα τόν Ἀρχάγγελον Μιχαήλ, ἱκετεύσωμεν καί μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ εἴπωμεν: «Ὅπου ἐπισκιάσῃ ἡ χάρις σοῦ Ἀρχάγγελε, ἐκεῖθεν τοῦ διαβόλου διώκεται ἡ δύναμις· οὐ φέρει γάρ τῷ φωτί σου προσμένειν ὁ πεσών ἑωσφόρος. Διό αἰτοῦμεν σε, τά πυρφόρα αὐτοῦ βέλη, τά καθ’ ἡμῶν κινούμενα ἀπόσβεσον, τῇ μεσιτείᾳ σου λυτρούμενος ἡμᾶς ἐκ τῶν σκανδάλων αὐτοῦ, ἀξιύμνητε Μιχαήλ Ἀχάγγελε», Ἀμήν.

καί ὡς ἕπεται ἀραβιστί: ἴδε ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον:https://en.jerusalem-patriarchate.info/ar/2012/11/21/1618/

Μετά τοῦτο ἠκολούθησε δεξίωσις εἰς τό ἡγουμενεῖον καί ἀκολούθως τράπεζα  παρατεθεῖσα εἰς αὐτό ὑπό τοῦ ἡγουμένου Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἰόππης κ. Δαμασκηνοῦ.

Ἡ ἑορτή τῶν Ἀρχαγγέλων Μιχαήλ καί Γαβριήλ ἑωρτάσθη εἰς τό ἱερόν αὐτῶν ναόν τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν Παλαιάν Πόλιν δι’ Ἑσπερινοῦ ἀφ’ ἑσπέρας καί θείας Λειτουργίας τήν πρωΐαν, προεξάρχοντος τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου καί φιλοξενοῦντος τοῦ ἡγουμένου καί συλλειτουργοῦντος Ἀρχιμανδρίτου π. Δημητρίου.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/mD3nIt14u_E

ngg_shortcode_0_placeholder