Η ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΤΙΒΕΡΙΑΔΑ.

Τήν Παρασκευήν, 30^ήν Ἰουνίου/13^ην Ἰουλίου 2012, ἑωρτάσθη ἡ ἑορτή τῆς Συνάξεως τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ὑπό τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν πρός τιμήν αὐτῶν Ἱεράν Μονήν εἰς τήν δυτικήν ἀκτήν τῆς Τιβεριάδος θαλάσσης ἐντός τῆς πόλεως τῆς Τιβεριάδος.

Ὁ ναός τῆς Μονῆς ταύτης ἀνάγει τήν πρώτην ἀρχήν αὐτοῦ εἰς τήν ἐποχήν τῆς Ἁγίας Ἑλένης καί πιστεύεται ὅτι εἶναι ἐκτισμένος εἰς τόν τόπον, εἰς τόν ὁποῖον ἔλαβε χώραν ἡ τρίτη ἐμφάνισις τοῦ Κυρίου εἰς τούς μαθητάς Αὐτοῦ μετά τήν ἀνάστασιν, συμφώνως πρός τήν κατά τόν Εὐαγγελιστήν Ἰωάννην περικοπήν, ἥτις ἀποτελεῖ καί τό δέκατον Ἑωθινόν Εὐαγγέλιον τῶν Κυριακῶν, ὅτε ἐκέλευσεν αὐτούς βαλεῖν τά δίκτυα εἰς τά δεξιά τοῦ πλοίου καί ἐπίασαν πλῆθος ἰχθύων καί προέτρεψεν αὐτούς νά λάβουν καί νά ἀριστήσουν ἐκ τοῦ ἰχθύος, ὅν εὗρον κείμενον ἐπί ἀνθρακιᾶς εἰς τήν παραλίαν.

Εἰς τόν ἱερόν τοῦτον ναόν προεξῆρξεν τῆς πανηγυρικῆς ἑορτῆς ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ καί τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, ἱερομονάχων καί διακόνων, ψαλλούσης τῆς χορῳδίας τῆς ὑπό τόν ἡγούμενον τῆς Μητροπόλεως Ἄκκρης-Πτολεμαΐδος Ἀρχιμανδρίτην π. Φιλόθεον καί συμμετεχόντων πολλῶν πιστῶν Ἀραβοφώνων τῆς περιοχῆς τῆς Γαλιλαίας καί ρωσοφώνων μεταναστῶν.

Πρός τούς πιστούς τούτους ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον ὁ Μακαριώτατος διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως Αὐτοῦ ἑλληνιστί:

«Τό φῶς τό ἐκ φωτός προέλαμψεν ἀχρόνως ἐν χρόνῳ σαρκικῶς τοῖς ἐν γῇ ἐπεφάνη καί κόσμον κατεφώτισεν δι’ὑμῶν παμακάριστοι, ὅθεν ἅπαντες ταῖς διδαχαῖς ὑμῶν θείαις φωτιζόμενοι τήν ἱεράν ὑμῶν μνήμην τιμῶμεν Ἀπόστολοι»

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, εὐλαβεῖς Χριστιανοί,

Εὐφραίνεται καί ἀγάλλεται ἡ θάλασσα τῆς Τιβεριάδος, διότι ἐπέλαμψεν ἡ χάρις τῶν πρώτων ἁλιέων αὐτῆς καί νῦν ἁλιέων τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, δηλονότι τῶν ἁγίων ἐνδόξων καί πανευφήμων Ἀποστόλων, τῶν Δώδεκα, τῶν ὁποίων τήν Σύναξιν ἑορτάζομεν σήμερον ἐν τῷ ἱερῷ τούτῳ τόπῳ, ἔνθα ὁ Ἰησοῦς κατά τήν μαρτυρίαν τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου ἐφανέρωσεν ἑαυτόν τοῖς μαθηταῖς Αὐτοῦ ἐγερθείς ἐκ νεκρῶν. «Μετὰ ταῦτα ἐφανέρωσεν ἑαυτὸν πάλιν ὁ Ἰησοῦς τοῖς μαθηταῖς ἐπὶ τῆς θαλάσσης τῆς Τιβεριάδος· ἐφανέρωσε δὲ οὕτως… Τοῦτο ἤδη τρίτον ἐφανερώθη ὁ Ἰησοῦς τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν», (Ἰωάν. 21, 1-14)

Ἡ σημερινή ἑορτή τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων ἀποτελεῖ προέκτασιν τῆς χθεσινῆς ἑορτῆς τῶν πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου εἰς Καπερναούμ τήν παραθαλασσίαν (Ματθ. 4,13). Ἡ ἑόρτιος μνήμη τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων εἶναι ἡ κατ’ ἐξοχήν ἑορτή τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας καί τοῦτο διότι οἱ μαθηταί καί Ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ ἀνεδείχθησαν Θεοῦ συνεργοί, ὡς λέγει ὁ σοφός Παῦλος (Α΄ Κόρ. 3, 9,) ἀλλά καί ὁ θεμέλιος λίθος ἐπί τοῦ ὁποίου ἡνώθησαν διά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐθνικοί, εἰδωλολάτραι καί Ἰουδαῖοι εἰς μίαν Ἐκκλησίαν «ἐποικοδομηθέντες», ὡς λέγει ὁ θεῖος Παῦλος, «ἐπὶ τῷ θεμελίῳ τῶν ἀποστόλων καὶ προφητῶν, ὄντος ἀκρογωνιαίου αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ», ( Ἐφεσ. 2,20).

Ἐξ ἄλλου Αὐτός Οὗτος ὁ Ἰησοῦς, κατά τήν μαρτυρίαν τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου, ἐλάλησεν αὐτοῖς, τοῖς μαθηταῖς Αὐτοῦ, λέγων: «Ἐδόθη μοι πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς· πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν· καὶ ἰδοὺ ἐγὼ μεθ’ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. Ἀμήν»,  (Ματθ. 28,18-20).

 Ἐν προκειμένῳ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός λέγει ὑμνολογικῶς: «Ἐκκλησίας τούς πύργους, τῷ θεμελίῳ, τῆς πίστεως εὐσεβῶς ἡδρασμένους, καί πιστούς ἅπαντας ἐπιστηρίζοντας, δεῦτε μακαρίσωμεν, τούς ἱερούς Ἀποστόλους, ὅπως ταῖς δεήσεσι, τούτων σωθείημεν», (Παρακλ. ἦχος γ’ , Ὄρθρος Πέμπτης, ᾠδή α’).

Μέ ἄλλα λόγια, ἀγαπητοί μου, οἱ Ἀπόστολοι εἶναι αὐτοί, οἱ ὁποῖοι ἐφώτισαν τόν κόσμον μέ τό φῶς τό ἐκ φωτός, τό προεκλάμψαν ἀχρόνως ἐν χρόνῳ σαρκικῶς, δηλονότι τό Ἅγιον Πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ, τό Πνεῦμα τῆς υἱοθεσίας, ὡς κηρύττει ὁ θεῖος Παῦλος «ἐλάβετε πνεῦμα υἱοθεσίας», (Ρωμ. 18,15). Ἰδού τί λέγει καί ὁ ὑμνῳδός τῆς Ἐκκλησίας «υἱοθετήσας τούς μαθητάς Σου πρίν ὁ φύσει υἱός θέσει κληρονόμους ἔδειξες πατρικῆς κληρουχίας Ὑπεράγαθε καί συνεδρεύειν Σύ τῷ Θεῷ καί Δεσπότῃ ηὐδόκησας» (Μηναῖον. Ὠδή ζ’, Ὄρθρος).

Διερωτᾶται κανείς: Τίνι τρόπῳ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός  «ἔδειξεν τούς μαθητάς καί ἀποστόλους Αὐτοῦ θέσει κληρονόμους τῆς Πατρικῆς κληρουχίας»; Διά τῆς ἀποστολῆς τοῦ Παρακλήτου, τουτέστιν τοῦ θείου Πνεύματος τῆς Ἀληθείας. Αὐτό ἀκριβῶς τό θεῖον Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας εἶναι ἐκεῖνο τό ὁποῖον διακρίνει τούς γνησίους φίλους τοῦ Χριστοῦ, δηλαδή τούς Ἀποστόλους, ἀπό τούς ψευδαποστόλους. Λέγομεν τοῦτον διότι τό ἐξ ἁλιέων ἀποστολικόν κήρυγμα τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας ἀπετέλεσε πάντοτε τό κριτήριον τοῦ θεολογικοῦ φρονήματος τῶν διαδόχων Ἀποστόλων καί ἐγκρίτων Πατέρων καί διδασκάλων τῆς Ἐκκλησίας. Ἰδού τί λέγει ὁ μέγας της Ἐκκλησίας πατήρ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος: «Ταῦτα πεφιλοσόφηται πρός ὑμᾶς δογματικῶς, ἄλλ  οὔκ ἀντιλογικῶς·  ἁλιευτικῶς, ἄλλ  οὔκ Ἀριστοτελικῶς».

Μέ ἄλλα λόγια οἱ Ἀπόστολοι ἐμυσταγωγήθησαν εἰς τό μυστήριον τῆς θείας τοῦ Χριστοῦ οἰκονομίας ἐν τῷ ὑπερώῳ κατά τήν ἡμέραν τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς. Ἡ φωτεινή δύναμις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κατέδειξεν αὐτούς διδασκάλους καί κήρυκας τῆς οἰκουμένης. Χαρακτηριστικόν τοῦ γεγονότος τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς εἶναι τό ὅτι οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι ἔλαβον τήν φωτιστικήν δύναμιν καί ἐνέργειαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος οὐσιωδῶς καί οὐχί κατ’ ἐπίνοιαν φαντασιωδῶς, ὡς συμβαίνει τοῦτο μέ τούς συγχρόνους Πεντηκοστιανούς, τούς γνωστούς ὡς «ἀναγεννηθέντας». «Ὅλην τήν τοῦ Πνεύματος αἴγλην, οὐσιωδῶς ὑμῖν φανεῖσαν, πάντες ὑπεδέξασθε, σοφοί, ἐν ὑπερώῳ μυσταγωγούμενοι, τά ὑψηλά διδάγματα, καί νῦν ἀξίως μακαρίζεσθε».

Ναί, ἀγαπητοί μου, οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι ἀξίως μακαρίζονται καί τοῦτο διότι ἐγένοντο μιμηταί λόγῳ τε καί ἔργῳ τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς πίστεως, Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Αὐτό καταδείκνυται καί ἐκ τῆς τῶν Ἀποστόλων διδασκαλίας, τῆς ἀπευθυνομένης πρός τά μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, δηλονότι τῆς Ἐκκλησίας «εἰς τοῦτο γάρ ἐκλήθητε», ὑπενθυμίζει εἰς ὅλους ἡμᾶς, ἀγαπητοί μου Χριστιανοί, ὁ Ἀπόστολος Πέτρος «ὅτι καὶ Χριστὸς ἔπαθεν ὑπὲρ ὑμῶν, ὑμῖν ὑπολιμπάνων ὑπογραμμὸν, ἵνα ἐπακολουθήσητε τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ· ὃς ἁμαρτίαν οὐκ ἐποίησεν, οὐδὲ εὑρέθη δόλος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ»,  (Α’ Καθολ. Πέτρ. 2,21).

Πέτρε καί Παῦλε, τοῦ Λόγου ἀροτῆρες, Ἀνδρέα, Ἰάκωβε καί Ἰωάννη σοφέ, Βαρθολομαῖε καί Φίλιππε, Θωμᾶ, Ματθαῖε, Σίμων, Ἰούδα, θεῖε Ἰάκωβε, πάνδημοι τῶν μαθητῶν δώδεκα, οἱ ἐν τῷ κόσμῳ κηρύξαντες τήν Παναγίαν Τριάδα φύσιν Θεοῦ ἀΐδιον, τῆς Ἐκκλησίας οἱ ἀλάξευτοι ὄντως πύργοι καί στῦλοι ἀσάλευτοι, τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλων ἱκετεύσατε σωθῆναι ἡμᾶς. Ἀμήν».

  καί ἀραβιστί  ἴδε ἠλεκτρονικόν σύνδεσμον.

Μετά τήν θείαν Λειτουργίαν ὁ ἡγούμενος καί ἀνακαινιστής τoῦ ἐνταῦθα ἱεροῦ ναοῦ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Ἀρχιμανδρίτης π. Τιμόθεος περέθεσε τράπεζαν μετ’ ἰχθύων τῆς Τιβεριάδος θαλάσσης εἰς τήν  Πατριαρχικήν συνοδείαν καί πολλούς ἐκ τῶν ἑορταστῶν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

ngg_shortcode_0_placeholder