Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΕΛΙΣΣΑΙΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΙΕΡΙΧΩ

Ὁ προφήτης Ἐλισσαῖος εἶναι γνωστός εἰς τήν Ἐκκλησίαν ἀπό τά βιβλία Γ’ καί Δ’ Βασιλειῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Ἡ ζωή καί ἡ δρᾶσις αὐτοῦ τοποθετεῖται εἰς τήν περιοχήν τῆς Ἱεριχοῦς καί τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ. 

Ὁ προφήτης Ἠλίας εὗρε τόν Ἐλισσαῖον εἰς τήν γενέτειραν αὐτοῦ,  Ἀβελμαουλά, εἰς τήν κοιλάδα τοῦ Ἰορδάνου, ἐνῷ ὤργωνε καί τόν ἐκάλεσε νά τόν ἀκολουθήσῃ. Ὁ Ἐλισσαῖος ἀνταποκρινόμενος, ἄφησε τό ὄργωμα, ἐθυσίασε τούς δώδεκα βοῦς, μέ τούς ὁποίους ὤργωνε, παρέθεσε τράπεζαν εἰς τόν λαόν καί ἠκολούθησε ὡς μαθητής τόν προφήτην Ἠλίαν. (Βασ. Γ’, 19,12 κἑξ).

Ὁ Θεός ἐχάρισε εἰς τόν Ἐλισσαῖον τό προφητικόν καί θαυματουργικόν χάρισμα. Ἕν ἀπό τά πολλά σημεῖα πού ἐπετέλεσεν εἶναι ἡ διά προσευχῆς μετατροπή τῶν πικρῶν καί θανατηφόρων ὑδάτων τῆς πηγῆς τῆς Ἱεριχοῦς παρά τούς πρόποδας τοῦ Ὄρους Σαρανταρίου εἰς γλυκέα καί πόσιμα (Βασ. Δ’, 2,  23-25).

Οὐχί μακράν τῆς πηγῆς αὐτῆς, εἰς τό κέντρον τῆς πόλεως τῆς Ἱεριχοῦς καί παρά τήν συκομμορέαν τοῦ Ζακχαίου, διατηρεῖ τό Πατριαρχεῖον ἐκκλησίαν ἐπ’ ὀνόματι τοῦ προφήτου Ἐλισσαίου, ἀνακαινισμένην ἐξ ὁλοκλήρου ἐπί τῶν ἡμερῶν τοῦ ἀοιδίμου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Βενεδίκτου, μεταξύ τῶν ἐτῶν 1970-1980, ὑπό τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιμανδρίτου Γαβριήλ, βοηθουμένου ὑπό τῆς μακαριστῆς μοναχῆς Χριστοδούλης. Ἡ ἐκκλησία αὐτή χρησιμοποιεῖται καί ὡς ἐνοριακός ναός τῆς μικρᾶς ἀραβοφώνου Κοινότητος τοῦ Πατριαρχείου εἰς Ἱεριχώ.

Εἰς τήν Ἐκκλησίαν αὐτήν ἔφθασε τό Σάββατον 14^ην / 27^ην Ἰουνίου 2009, ἡμέραν τῆς μνήμης τοῦ προφήτου Ἐλισσαίου, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’. Ἀφιχθείς, ἐγένετο δεκτός ὑπό τοῦ ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, ὁσιωτάτου Ἱερομονάχου Ἀνδρέου, τοῦ ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ Ἀββᾶ Γερασίμου τοῦ Ἰορδανίτου ὁσιωτάτου ἱερομονάχου Χρυσοστόμου καί ἄλλων Ἁγιοταφιτῶν ἱερέων ἐξ Ἱεροσολύμων προσελθόντων.

Ὁ Μακαριώτατος προεξῆρξε τῆς ἀκολουθίας τοῦ Ὄρθρου καί τῆς θ. Λειτουργίας, συλλειτουργούντων τοῦ Γέροντος Ἀρχιγραμματέως Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπ. Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, καί Ἁγιοταφιτῶν ἱερέων.

Ὁ Μακαριώτατος ἐκήρυξε τόν θεῖον λόγον εἰς τό οὐχί πολυάριθμον ἀλλά καί οὐχί εὐάριθμον ἐκκλησίασμα ἐκ τῶν ἐντοπίων ὀρθοδόξων πιστῶν τῆς Ἱεριχοῦς καί ἐκ τῶν προσελθόντων ἐξ Ἱεροσολύμων καί τῶν κατεχομένων περιοχῶν περί τοῦ προφήτου Ἐλισσαίου ὡς ἕπεται:

«Προβλέψει θεϊκῇ, Ἠλιοῦ σε ὁ μέγας, σοφέ Ἐλισαῖέ, φοιτητήν ἐπισπᾶται, Προφήτην δεικνύων σε, ἐλλαμπόμενον Πνεύματι· ὅθεν σήμερον, τήν παναγίαν σου μνήμην ἑορτάζομεν, εὐσεβοφρόνως τιμῶντες, σύν τούτῳ σε ἔνδοξε».

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εὐλαβεῖς Χριστιανοί,

Χάριτι Θεοῦ ἠξιώθημεν νά ἑορτάσωμεν καί εὐσεβοφρόνως νά τιμήσωμεν τόν μέγαν ἐν Προφήταις καί μαθητήν τοῦ Προφήτου Ἠλιοῦ, Ἐλισσαῖον ἐν αὐτῷ τούτῳ τῷ τόπῳ τῆς προφητικῆς αὐτοῦ δράσεως, δηλονότι τήν περιοχήν τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ καί μάλιστα τῆς ἀρχαιοτάτης πόλεως τῆς Ἰεριχοῦς.

Τό γεγονός τοῦτο ἀποτελεῖ τρανήν ἀπόδειξιν ὅτι ἡ πίστις ἡμῶν εἰς Χριστόν ἐσταυρωμένον καί ἀναστάντα δέν εἶναι ἄλλη ἀπό τήν πίστιν τοῦ Ἁγίου Ἐλισσαίου, ὁ ὁποῖος «προβλέψει θεϊκῇ» -ὡς λέγει ὁ ὑμνῳδός- ἐδείχθη ὑπό τοῦ μεγάλου Ἠλιοῦ τοῦ Θεσβίτου, Προφήτης τῆς τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ παρουσίας.

Ἡ δέ παρουσία τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἐνώπιον ἡμῶν, ἀλλά καί ἐντός ἡμῶν. Καί εἶναι ἐνώπιον ἡμῶν διά τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, δηλαδή τῆς Ἐκκλησίας, τῆς ὁποίας ἀποτελοῦμεν μέλη τίμια. Ἐντός ἡμῶν εἶναι ἡ παρουσία τοῦ Χριστοῦ διά τοῦ Ἁγίου Αὐτοῦ Πνεύματος καί διά τῆς κοινωνίας τοῦ Σώματος καί Αἵματος Αὐτοῦ κατά τήν θείαν Εὐχαριστίαν.

Νά λοιπόν διατί σήμερον εὐφραίνεται ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καί μάλιστα ἡ ἁγία τῶν Ἱεροσολύμων Ἐκκλησία. Τιμῶντες σήμερον τήν μνήμην τοῦ προφήτου Ἐλισσαίου κατ‘ οὐσίαν δοξάζομεν καί εὐχαριστοῦμεν τόν Ἅγιον Τριαδικόν Θεόν διά τήν ἄπειρον αὐτοῦ φιλανθρωπίαν ἀφ‘ ἑνός καί τάς δωρεάς τῆς θείας αὐτοῦ χάριτος πρός ἅπαν τό ἀνθρώπινον γένος.

Ἡμεῖς, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, «οἱ παρεπιδημοῦντες ἐπί τῆς γῆς (Ἑβρ. 11.13)» κατά τόν Ἀπόσοτολον Παῦλον χάριτι Θεοῦ, ἀναξίως καί λελεπρωμένοι ὄντες ἐκ τῶν ἀνομιῶν καί παραπτωμάτων ἡμῶν, μαρτυροῦμεν και κηρύττομεν τήν ἐν Χριστῷ ἀλήθειαν, ἡ ὁποῖα ἐκδηλοῦται διά τῆς ἀπροσωπολήπτου ἀγάπης καί δικαιοσύνης τοῦ Θεοῦ καί Πατρός ἡμῶν.

Ὅπως οἱ προφῆται διά τοῦ αἵματος αὐτῶν ἐμαρτύρησαν καί μαρτυροῦν τήν ἀλήθειαν τοῦ Χριστοῦ εἰς ἡμᾶς, οὕτως καί ἡμεῖς καλούμεθα διά τοῦ μαρτυρίου τῆς πίστεως ἡμῶν νά΄ μαρτυροῦμεν τήν ἀλήθειαν, τήν ἀγάπην  καί τήν δικαιοσύνην τοῦ Χριστοῦ εἰς τούς συνανθρώπους ἡμῶν.

Μέ ἄλλα λόγια καλούμεθα νά γίνωμεν μιμηταί τοῦ βίου, τοῦ λόγου καί τῶν ἔργων τοῦ Προφήτου Ἐλισσαίου, ὁ ὁποῖος κατά τόν ὑμνῳδόν, «Ἰθύνετο λόγῳ ἀληθείας· ὁ δέ λόγος αὐτοῦ ἐδυναμοῦτο Πνεύματι Ἁγίῳ δι‘ ἐναρέτου βίου καί ἔργων ἀγαθῶν. Ἀμήν».

Μετά τήν θ. Λειτουργίαν ἠκολούθησε δεξίωσις εἰς τό ἡγουμενεῖον, ἐν συνεχείᾳ δέ παρετέθη νηστήσιμος τράπεζα.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας

ngg_shortcode_0_placeholder