Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΕΙΣ ΝΑΖΑΡΕΤ -2010
Ἡ ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν Ναζαρέτ τῆς Γαλιλαίας, εἰς τήν ὁποίαν ὁ Εὐαγγελισμός συνέβη, τήν 25ην Μαρτίου / 7ην Ἀπριλίου 2010, ἡμέραν Τετάρτην τῆς Διακαινησίμου, μετά πάσης μεγαλοπρεπείας καί λαμπρότητος. Εἰς αὐτήν τήν πόλιν ἀπεστάλη ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ ὑπό τοῦ Θεοῦ πρός τήν Παρθένον Μαρίαν καί εὐηγγελίσθη αὐτῇ τήν ὑπ’ αὐτῆς ἐκ Πνεύματος Ἁγίου σύλληψιν, ἐνανθρώπησιν καί κατά σάρκα Γέννησιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Εἰς αὐτήν τήν πόλιν τοῦ Εὐαγγελισμοῦ, εἰς τήν ὁποίαν τό Πατριαρχεῖον διατηρεῖ ἀνέκαθεν Μητρόπολιν μέ ποίμνιον 20.000 περίπου Ὀρθοδόξων πιστῶν, μετέβη τήν πρωΐαν τῆς Τετάρτης τῆς Διακαινησίμου, 25ης Μαρτίου/ 7ης Ἀπριλίου 2009, ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος Γ’ μετά συνοδείας τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, τῶν Ἀρχιεπισκόπων Ἰόππης κ. Δαμασκηνοῦ, Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου, Γέροντος Ἀρχιγραμματέως, Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου καί Θαβωρίου κ. Μεθοδίου. Ὁ Μακαριώτατος, ἅμα τῇ ἀφίξει Αὐτοῦ εἰς Ναζαρέτ, κατηυθύνθη εἰς τήν Μητρόπολιν, ἔνθα ὑπεδέχθη Αὐτόν ὁ Ἱερώτατος Μητροπολίτης Ναζαρέτ κ. Κυριακός μετά τῶν ἱερέων τῆς Μητροπόλεως.
Ἐκ τῆς Μητροπόλεως, μετ’ ὀλίγον, ὁ Μακαριώτατος τῇ συνοδείᾳ πάντων τῶν Ἀρχιερέων, πολλῶν ἱερέων, τοῦ Κοινοτικοῦ Συμβουλίου τῆς Ναζαρέτ, προυχόντων τῆς πόλεως καί Ἐπιτρόπων, προπορευομένων τῶν Προσκόπων, κατηυθύνθη ἐν πομπῇ πρός τόν ἱερόν Ναόν τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τοῦ προσκυνήματος τῆς Ναζαρέτ, ἔνθα σῴζεται ἡ πηγή, εἰς τήν ὁποίαν κατά τήν παράδοσιν εὑρίσκετο ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, ὅταν ἐδέχθη τόν ἀρχαγγελικόν χαιρετισμόν καί εὐηγγελίσθη τό σωτήριον μήνυμα τῆς ἐκ Πνεύματος Ἁγίου συλλήψεως τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ὁ Μακαριώτατος προσεκύνησεν εἰς τό προσκύνημα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ καί εἰσώδευσεν εἰς τόν Ναόν, πλήρη ὄντα ἤδη ἀσφυκτικῶς ἐκ πιστῶν τῆς Μητροπόλεως Ναζαρέτ καί ἐκ ρωσοφώνων προσκυνητῶν, οὕς, ψάλλοντας τό «Εἰς πολλά ἔτη, Δέσποτα» Πατριαρχικῶς ηὐλόγησεν.
Μετά τάς καταβασίας τοῦ Ὄρθρου καί τήν ἀρτοκλασίαν ἐτελέσθη ἐν εὐλαβείᾳ, σεμνότητι καί τάξει τό Πατριαρχικόν πολυαρχιερατικόν Συλλείτουργον, ἐν ᾧ ὁ Μακαριώτατος, μετά τῶν συλλειτουργούντων Ἀρχιερέων καί ἱερέων καί ὁ εὐσεβής τοῦ Κυρίου λαός ἐκοινώνησαν τοῦ Ἀχράντου Σώματος καί τοῦ Τιμίου Αἵματος τοῦ Χριστοῦ δι’ ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, ἁγιασμόν ψυχῆς καί σώματος καί σωτηρίαν.
Εἰς τήν ἐν τῇ θείᾳ Λειτουργίᾳ ὁμιλίαν του ὁ Μακαριώτατος εἶπε τά κάτωθι:
«Καί ἐλθών ὁ Ἄγγελος εἰς πόλιν Ναζαρέτ, λέγει αὐτῇ (τῇ Μαριάμ) Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετά σοῦ. Ἡ δέ εἶπε καί πῶς ἔσται μοι τοῦτο; Ὁ δέ ἔφη Πνεῦμα Ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπί σέ, καί δύναμις Ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι καί εἶπεν· Ἰδού ἡ δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά τό ρῆμά σου», (Λουκ. Α’ 28,35).
Ἀγαπητοί μου ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
εὐσεβεῖς Χριστιανοί, εὐλαβεῖς προσκυνηταί.
Σήμερον ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ εὐαγγελίζεται χαρᾶς εὐαγγέλια καί τοῦτο, διότι τά κάτω (τά ἐπίγεια) τοῖς ἄνω (τοῖς οὐρανίοις) συνάπτεται. Ὁ Ἀδάμ (ὁ παλαιός ἄνθρωπος τῆς πτώσεως) καινουργεῖται· ἡ Εὔα (τῆς παρακοῆς) τῆς πρώτης λύπης (ἐκ τῆς ἐξορίας τοῦ Παραδείσου) ἐλευθεροῦται καί ἡ σκηνή τῆς καθ’ ἡμᾶς οὐσίας (τό ἀνθρώπινον σῶμα), τῇ θεώσει τοῦ προσληφθέντος φυράματος, ναός Θεοῦ κεχρημάτικεν.
Σήμερον, ἀγαπητοί μου, ἑορτάζομεν καί πανηγυρίζομεν τό μέγα καί, τῇ ἀνθρωπίνῃ διανοίᾳ, ἀκατάληπτον μυστήριον τῆς θείας οἰκονομίας, τουτέστιν τό εὐαγγέλιον τῆς τοῦ Θεοῦ Λόγου ἐνσαρκώσεως, κηρυττόμενον ὑπό τοῦ Ἰωάννου τοῦ Εὐαγγελιστοῦ: «Καί ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν καί ἐθεασάμεθα τήν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρά Πατρός, πλήρης χάριτος καί ἀληθείας», (Ἰωάν. Α’,14). Καί μαρτυροῦμεν μετά Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου λέγοντος: «Οὗτος ἦν ὅν εἶπον, ὁ ὀπίσω μου ἐρχόμενος ἔμπροσθέν μου γέγονεν, ὅτι πρῶτός μου ἦν», (Ἰωαν. Α’, 15).
Εἰς τό μέγα τοῦτο μυστήριον, τό ἀπ’ αἰῶνος ἀποκαλυφθέν τοῖς προφήταις τῆς Ἱερᾶς Ἱστορίας τῆς Ἐκκλησίας, ἐξέχουσαν θέσιν κατέχει τό σήμερον τιμώμενον πρόσωπον τῆς ἐν αὐτῷ τούτῳ τῷ τόπῳ τῆς κατοικήσεως αὐτοῦ, (ἐννοοῦμεν τήν πόλιν Ναζαρέτ), τῆς ὑπερευλογημένης καί ὄντως ὑπερδεδοξασμένης Παρθένου Μαρίας, τῆς γενομένης ἀφ’ ἑνός Μητέρας τοῦ Θεοῦ Λόγου ἅμα τῷ ἀκούσματι ὑπό τοῦ Ἀγγέλου «Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετά σοῦ». «Ἰστέον ὅτι ἅμα τῷ εὐαγγελίσασθαι», λέγουν οἱ ἔγκριτοι τῆς Ἐκκλησίας Θεοφόροι Πατέρες, «εὐθύς συνέλαβεν ἡ Παρθένος παραδόξως», ἀφ’ ἑτέρου ἀναδεικνύεται τό κεφάλαιον τῆς Σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου. Διότι, εἰς τό ἐρώτημα τῆς Παρθένου Μαρίας: «καί πῶς ἔσται μοι τοῦτο;» δηλαδή τό συλλαβεῖν ἐν γαστρί καί τεκεῖν υἱόν, ἀπαντᾷ ὁ Ἄγγελος Γαβριήλ: «Πνεῦμα Ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπί σέ καί δύναμις Ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι». «Μή ζήτει φύσεως ἀκολουθίαν, ὅταν ὑπέρ φύσιν ᾖ τό γινόμενον», λέγει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος. «Μή περιβλέπου γάμον καί ὠδῖνα, ὅταν μείζων γάμου τῆς γενέσεως ὁ τρόπος ᾖ».
Μέ ἄλλα λόγια, ὁ σχηματισμός παντός ἐμβρύου ἐν τῇ μήτρᾳ καί ἡ εἴσοδος τῆς πνοῆς τῆς ζωῆς εἰς αὐτό εἶναι μυστήριον τῆς φύσεως. «Οὐκ ἔστι γινώσκων τίς ἡ ὁδός τοῦ πνεύματος», λέει ὁ Ἐκκλησιαστής, «οὐδέ πῶς μορφοῦνται τά ὀστᾶ ἐν γαστρί κυοφορούσης». Πολύ περισσότερον ὁ σχηματισμός τοῦ παιδίου Ἰησοῦ ἐν τῇ κοιλίᾳ τῆς Παρθένου ἀποτελεῖ μυστήριον. Χωρίς ἀντιλογίαν «μέγα ἐστί», κατά τόν σοφόν Παῦλον, «τό τῆς εὐσεβείας μυστήριον, Θεός ἐφανερώθη ἐν σαρκί», ( Α’ Τιμ. Γ’ 16).
Τό τῆς εὐσεβείας μέγα τοῦτο μυστήριον, ἀδελφοί μου, τῆς φανερώσεως δηλονότι τοῦ Θεοῦ ἐν σαρκί τῆς Παρθένου Μαρίας προεκάλεσε τόν εὐγνώμονα θαυμασμόν ἀλλ’ ἐν ταὐτῷ καί τούς μεγάλους θεολογικούς τῶν θεοφόρων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας ἀγῶνας διά τήν ὀρθήν καί σωτηριώδη διατύπωσιν τοῦ τρόπου τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, Κυρίου δέ ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐκ τῶν ἁγνῶν αἱμάτων τῆς ἀειπαρθένου Μαρίας.
«Ἄξιον καί δίκαιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς», ἀναφωνεῖ μεθ’ ἡμῶν ὁ ὑμνῳδός τῆς Παναγίας, Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, «μακαρίζειν σέ τήν Θεοτόκον. Τήν σήν γάρ ἄχραντον ὑποδύς γαστέρα, ὁ πάντων Δημιουργός, ἐγένετο σάρξ, οὐ τραπείς τήν φύσιν, οὐδέ φαντάσας τήν οἰκονομίαν· ἀλλά τῇ ἐκ σοῦ ληφθείσῃ λογικῶς ἐμψυχωμένῃ σαρκί καί ἐν ταυτῷ τό εἶναι λαβούσῃ, ἑνωθείς καθ’ ὑπόστασιν· ὅθεν εὐσεβῶς ἐν δύο φύσεσιν ἐπιδηλουμέναις τήν διαφοράν αἰτούμεθα».
Ἀξίως καί δικαίως ἐστίν ὡς ἀληθῶς, ἀγαπητοί, ὁ μακαρισμός τῆς ἀειπαρθένου Μαρίας ὑπό πασῶν τῶν γενεῶν, διότι ἡ κεχαριτωμένη ὑπό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος Μαρία διά τῆς ταπεινώσεως καί ὑπακοῆς εἰς τό θέλημα τοῦ Θεοῦ Πατρός ἐγένετο ἡ ἀληθινή καί ἱστορική κλῖμαξ τῆς μεταβάσεώς μας ἐκ τῆς γῆς εἰς τόν οὐρανόν. Ἐπί πλέον ἡ Θεοτόκος Μαρία ὡς Μητέρα τοῦ Θεοῦ Λόγου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀναδεικνύεται καί μεσίτρια ἡμῶν πρός τόν Υἱόν καί Θεόν αὐτῆς.
Σήμερον ἡ Ἁγία Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τήν διπλῆν χαράν καί εὐφροσύνην αὐτῆς, δηλονότι τήν τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Μαρίας καί τήν τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Υἱοῦ Αὐτῆς. Μετά τοῦ Ἀγγέλου συμβοήσωμεν: «Χαῖρε Κεχαριτωμένη Μαρία ὁ Κύριος μετά σου· εὐλογημένη σύ ἐν γυναιξίν καί εὐλογημένος ὁ καρπός τῆς κοιλίας σου, ὅτι Σωτῆρα ἔτεκες τῶν ψυχῶν ἡμῶν». Αὐτόν ἱκέτευε, σεμνή Παναγία, καταπέμψαι ἡμῖν, τῷ κόσμῳ καί τῇ περιοχῇ ἡμῶν εἰρήνην καί μέγα ἔλεος. Ἀμήν. Χριστός Ἀνέστη!».
Ἡ συμμετοχή τοῦ λαοῦ εἰς τήν ἑορτήν ἦτο πλέον ἤ πάνδημος. Οἱ ἀραβόφωνοι Ὀρθόδοξοι κάτοικοι τῆς Ναζαρέτ, ἀλλά καί οἱ Χριστιανοί ἐξ ἄλλων χριστιανικῶν χωρῶν, ρωσόφωνοι, ρουμανόφωνοι καί ἑλληνόφωνοι, μακρόθεν προσελθόντες εἰς τόν ἐν τῷ κέντρῳ τῆς πόλεως Ναζαρέτ παλαιόν ἱερόν προσκυνηματικόν ναόν τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου ὑπερεπλήρωσαν τοῦτον ἄχρι τοῦ σημείου νά ἀδυνατοῦν νά κινηθοῦν ἐντός αὐτοῦ καί μέ μικράν τιΝΑ κίνησιν. Ὁ πολυπληθής οὗτος πολυεθνικός λαός ὡμολόγησεν ἐν πλήρει ὁμοφωνίᾳ πίστεως καί συμμετοχῇ εἰς τήν Θ. Κοινωνίαν μίαν Ὀρθόδοξον πίστιν εἰς ἕνα Θεόν, ἐν μιᾷ τῇ οὐσίᾳ καί τρισί ταῖς ὑποστάσεσι. Ἐν τῷ σώματι τοῦ Χριστοῦ τῇ Ἐκκλησίᾳ, ἔγινεν ἡ φανέρωσις τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ εἰς τήν γῆν καί τῆς δόξης Αὐτοῦ.
Μετά τήν Θ. Λειτουργίαν ἠκολούθησε πανηγυρική καί πάνδημος λιτανεία εἰς τάς ὁδούς τῆς πόλεως πέριξ τῆς Μητροπόλεως, παρουσίᾳ τοῦ πρέσβεως τῆς Ἑλλάδος εἰς Ἰσραήλ κ. Κυριακοῦ Λουκάκη, τοῦ Κοινοτικοῦ Συμβουλίου, τῶν προυχόντων, καί τῶν Προσκόπων προπορευομένων.
Μετά τήν λιτανείαν τό Συμβούλιον τῆς πόλεως παρέθεσε τράπεζαν εἰς τόν Μακαριώτατον, τήν συνοδείαν Αὐτοῦ καί πολλούς ἄλλους. Ἀληθῶς, ἡ ἑορτή ἧτο πρός δόξαν Θεοῦ, ἑορτή τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἀλλά κατέστη καί ἑορτή ὅλης τῆς πόλεως Ναζαρέτ καί τῶν Χριστιανικῶν Κοινοτήτων τῶν περιοχῶν τοῦ βορείου Ἰσραήλ.
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας
ngg_shortcode_0_placeholder