1

Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΕΝ ΟΥΡΑΝῼ ΦΑΝΕΝΤΟΣ ΣΗΜΕΙΟΥ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ.

Τό Σάββατον, 7ην / 20ήν Μαΐου 2017 ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἡ ἑορτή τοῦ ἐν οὐρανῷ φανέντος σημείου τοῦ Σταυροῦ.

Κατά τήν ἑορτήν ταύτην ἡ Ἐκκλησία, ἰδίᾳ δέ ἡ τῶν Ἱεροσολύμων ἑορτάζει τό γεγονός ὅτι ἐπί τῶν ἡμερῶν τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱεροσολύμων Κυρίλλου τοῦ Κατηχητοῦ τό ἔτος 351 μ.Χ. ἐνεφανίσθη κατά τάς ἡμέρας τῆς Πεντηκοστῆς περί τήν ἐννάτην πρωϊνήν ὥραν φαεινός ὑπέρ τάς ἀκτῖνας τοῦ ἡλίου Σταυρός ἀπό τοῦ Φρικτοῦ Γολγοθᾶ ἕως τοῦ Ὄρους τῶν Ἐλαιῶν πρός ἔκπληξιν, θαυμασμόν καί δέος πολλῶν, τῶν ἐξελθόντων εἰς τάς ὁδούς καί θεωρούντων τοῦτον ἐπί ὥραν εἰς τόν οὐρανόν, ὡς περιγράφει ὁ καί ὡσαύτως αὐτόπτης μάρτυς τούτων Ἀρχιεπίσκοπος Ἱεροσολύμων Κύριλλος εἰς τήν ἐπιστολήν αὐτοῦ πρός τόν βασιλέα Κωνστάντιον, υἱόν τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου τοῦ Μεγάλου.

Διά τήν μνήμην τοῦ θαυμαστοῦ γεγονότος τούτου ἐτελέσθη λειτουργία εἰς τόν Φρικτόν Γολγοθᾶν, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου, συλλειτουργούντων αὐτῷ Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων, ὧν πρῶτος ὁ Ἀρχιμανδρίτης π. Ἱερώνυμος καί Ἱεροδιακόνων, ψάλλοντος τοῦ Πρωτοψάλτου τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀριστοβούλου καί τῶν μαθητῶν τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς Σιών καί μετέχοντος πλήθους προσκυνητῶν ἐξ Ἑλλάδος κυρίως καί ἄλλων Ὀρθοδόξων χωρῶν.

Τήν ἐπί τοῦ Φρικτοῦ Γολγοθᾶ θείαν Λειτουργίαν ἠκολούθησε λιτανεία τρίς πέριξ τοῦ Παναγίου Τάφου μετά δέ ταύτην ἠκολούθησε ὑπό τοῦ προεξάρχοντος Ἀρχιερέως ἡ ἀνάγνωσις τῆς ἐν λόγῳ ἐπιστολῆς ἑλληνιστί.

Μετά τήν ἀπόλυσιν τῆς θείας Λειτουργίας ἡ Ἀρχιερατική Συνοδεία καί πολλοί τῶν προσκυνητῶν ἀνῆλθον εἰς τά Πατριαρχεῖα καί ὑπέβαλον τά σέβη αὐτῶν  εἰς τόν Μακαριώτατον εἰς τήν αἴθουσαν τοῦ Θρόνου.

Ἐνταῦθα  προσεφώνησε τόν Μακαριώτατος ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καπιτωλιάδος κ. Ἡσύχιος διά τῆς κάτωθι προσφωνήσεως αὐτοῦ:

«Μακαριώτατε, Πάτερ και Δέσποτα,

Πριν από είκοσι αιώνες ο σταυρός ήταν όργανο ατιμωτικής τιμωρίας και φρικτού θανάτου. Οι Ρωμαίοι καταδίκαζαν στην ποινή της σταυρώσεως τους πιο μεγάλους εγκληματίες.

Σήμερα ο σταυρός κυριαρχεί σ’ ολόκληρη τη ζωή των πιστών χριστιανών, σ’ ολόκληρη τη ζωή της Εκκλησίας μας, ως όργανο θυσίας, σωτηρίας, χαράς, αγιασμού και χάριτος. Όπως γράφει ο ιερός Χρυσόστομος, «αυτό το καταραμένο και αποτρόπαιο σύμβολο της χειρότερης τιμωρίας τώρα έχει γίνει ποθητό και αξιαγάπητο». Παντού το βλέπεις. «Στην αγία Τράπεζα, στις χειροτονίες των ιερέων, στη θεία Λειτουργία, στα σπίτια. Τόσο περιπόθητο σ’ όλους έγινε το θαυμαστό αυτό δώρο, η ανέκφραστη αυτή χάρη».

Ο Ίδιος ο Κύριος, με υπερφυσικά γεγονότα και θαυμαστές αποκαλύψεις, φανέρωσε σε διάφορες περιστάσεις, με τρόπο κραυγαλέο, πως το σημείο του σταυρού αποτελεί το σύμβολο Του και το αήττητο τρόπαιο των πιστών.

  1. Ο γνωστός εκκλησιαστικός ιστορικός Ευσέβιος Καισαρείας (…340), σύγχρονος του αγίου Κωνσταντίνου του Μεγάλου, περιγράφει εναργέστατα και αδιάψευστα το πασίγνωστο περιστατικό της εμφανίσεως του φωτεινού σταυρού στον Μ. Κωνσταντίνο με την επιγραφή «ἐν τούτῳ νίκα», και μάλιστα μέρα μεσημέρι, με μάρτυρες όλους τους άνδρες του στρατεύματος του.
  2. Εκτός αττό την παραπάνω υπερφυσική φανέρωση του σημείου του σταυρού, έγινε και μία άλλη, πάλι μπροστά σε αναρίθμητους αυτόπτες μάρτυρες, όταν βασιλιάς ήταν ο Κωνστάντιος, γιος του αγίου Κωνσταντίνου, και Αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων ο άγιος Κύριλλος. Το θαύμα διηγείται ο ίδιος ο άγιος Κύριλλος στον βασιλιά με μία επιστολή του, στην οποία αναφέρει ότι την ημέρα εκείνη (7 Μαΐου του 346 μ.Χ., την περίοδο της Πεντηκοστής), γύρω στην τρίτη ώρα (9 π.μ.), φάνηκε στον ουρανό το σημείο του τιμίου σταυρού, τεράστιο, ολοφώτεινο, εκτεινόμενο από τον άγιο Γολγοθά μέχρι το Όρος των Ελαιών. Δεν το είδαν ένας και δυο, αλλά όλοι οι κάτοικοι των Ιεροσολύμων. Και δεν φάνηκε για μία στιγμή μόνο, αλλά για ώρες πολλές κρεμόταν στο στερέωμα. Και ήταν τόσο λαμπρό, ώστε ξεπερνούσε στη λάμψη τις ακτίνες του ηλίου, γι’ αυτό και μπορούσαν να το δουν φανερά μέρα μεσημέρι. Βλέποντας αυτό το θαύμα ο λαός της πόλεως έτρεξε στον ναό της Αναστάσεως. Όλοι έσπευσαν να δοξάσουν μ’ ένα στόμα τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, έχοντας τώρα διδαχθεί από τα ίδια τα πράγματα ότι το πανευσεβές δόγμα των χριστιανών δεν στηρίζεται σε ανθρώπινη σοφία, που πείθει με τα λόγια και τη λογική, αλλά στις αποδείξεις, που δίνουν τα πνευματικά χαρίσματα και οι θαυματουργικές δυνάμεις. Και το δόγμα δεν κηρύσσεται μόνο από ανθρώπους, αλλά μαρτυρείται και από τον ίδιο τον Θεό, από τον ουρανό.

Αν η 14η Σεπτεμβρίου αποτελεί την εορτή της Υψώσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, εορτή κατά την οποία ανθρώπινα χέρια, Πατριαρχικά και Βασιλικά, ύψωσαν τον Τίμιο Σταυρό, προβάλλοντας Τον ως το σύμβολο της χριστιανικής πίστης και «το κλείθρον του Παραδείσου», διότι αποτελεί το σημείο της αναφοράς μας σ’ Εκείνον που έχυσε το πανάγιο αίμα Του επάνω Του, η 7η Μαΐου αποτελεί μία άλλη εορτή Υψώσεώς Του, όχι από ανθρώπινα χέρια αυτήν τη φορά, αλλά από τα «χέρια» του ίδιου του Θεού. Διότι Εκείνος θέλησε, όταν η χριστιανική πίστη είχε ήδη γίνει αποδεκτή και είχε επεκταθεί, να φανερώσει τον Σταυρό στον Ουρανό, σαν μία επέκταση, θα λέγαμε, της φανέρωσης Του επί Κωνσταντίνου του Μεγάλου, με το γνωστό «Ἐν τούτῳ νίκα». Η υμνολογία της Εκκλησίας μας προβάλλει το γεγονός και το διατρανώνει σε όλες τις παραμέτρους του: «Σήμερα χαίρεται το θεϊκό πλήθος των πιστών. Διότι φάνηκε ο Σταυρός στον Ουρανό σε μεγάλη έκταση. Λάμπει ο αέρας από φως άκτιστο. Φωτίζεται ο αέρας και γίνεται ωραίο το πρόσωπο της γης. Τραγουδά θεία άσματα η Εκκλησία του Χριστού. Δείχνει η Εκκλησία τον σεβασμό της, τιμώντας τον θείο και υπερθαύμαστο Σταυρό που την διαφυλάσσει από τον Ουρανό» , («Σήμερον χαίρει πιστῶν πληθύς ἡ θεία. Φαίνει γάρ οὐράνιος Σταυρός ἐν πέρασι. Λάμπει αἰθήρ φῶς ἀπρόσιτον. Ἀήρ αὐγάζει καί γῆς τό πρόσωπον ὡραΐζεται. Μέλπει θείοις ᾂσμασιν ἡ Ἐκκλησία Χριστοῦ. Σέβει τιμῶσα τόν ἄνωθεν φρουροῦντα Σταυρόν τόν θεῖον καί ὑπερθαύμαστον») (στιχηρό Εσπερινού).

Το παλαίφατο Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων κατακολουθώντας την τάξη και πράξη της Ορθοδόξου Εκκλησίας τιμά και γερραίρει τας εορτάς , μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται και η σημερινή εορτή, «του εν ουρανώ φανέντος σημείου του Τιμίου Σταυρού», η οποία, αν και είναι τοπική εορτή έχει επηρεάσει την ανά την Υφήλιον Ορθοδοξίαν.

Ευχηθείτε Μακαριώτατε, όπως η γεραρά ημών Αδελφότης συνεχίση την παράδοσιν ταύτην εις τους αιώνας των αιώνων».

Ἠκολούθησε τό ἑόρτιον κέρασμα καί ὁ ἀδελφικός Ἁγιοταφιτικός ἀσπασμός. Τέλος ὁ Μακαριώτατος διένειμε εἰς τούς προσκυνητάς ἀναστασίμους Ἱεροσολυμιτικάς εὐλογίας.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας.

httpv://youtu.be/rB9GMDaSuRY

ngg_shortcode_0_placeholder” order_by=”sortorder” order_direction=”ASC” returns=”included” maximum_entity_count=”500″]