1

Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΓΕΝΕΣΙΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ ΣΑΧΝΙΝ

Τήν Τετάρτην, 8ην/21ην Σεπτεμβρίου 2022, ἑωρτάσθη ὑπό τοῦ Πατριαρχείου ἡ ἑορτή τοῦ Γενεσίου τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας.

Κατά τήν ἑορτήν ταύτην ἡ Ἐκκλησία ἀναμιμνῄσκεται ὅτι ἡ Θεοτόκος εἶναι δῶρον τοῦ Θεοῦ πρός τούς ἀτέκνους γονεῖς αὐτῆς Ἰωακείμ καί Ἄνναν καί πρός τήν ἀνθρωπότητα ὅλην, διότι ἐξ αὐτῆς ἐτέχθη κατά σάρκα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου ὁ Λυτρωτής τοῦ κόσμου, ὁ Χριστός.

Ἡ ἑορτή αὕτη ἑωρτάσθη εἰς τήν Ἑλληνορθόδοξον Κοινότητα τῆς πόλεως Σαχνίν τοῦ Βορείου Ἰσραήλ, περιοχῆς Ἄκκρης – Πτολεμαΐδος, εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Γενεσίου τῆς Θεοτόκου, μεγαλοπρεπῆ καί παμμεγέθη, ἀνεγερθέντα ὑπό τῆς Κοινότητος τῇ σημαντικῇ οἰκονομικῇ συμβολῇ τοῦ Πατριαρχείου.

Ἡ ἑορτή ἐτελέσθη διά θείας Λειτουργίας, τῆς πρώτης εἰς τόν Ἱερόν Ναόν μετά τήν τελετήν τῶν Ἐγκαινίων, τήν ὁποία ἐτέλεσεν ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακοῦ, τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ἡσυχίου καί Ἁγιοταφιτῶν Ἱερομονάχων, ὡς τοῦ Γέροντος Καμαράση Ἀρχιμανδρίτου π. Νεκταρίου, τοῦ π. Ἀρτεμίου, τοῦ π. Μελετίου, τοῦ π. Μαρκέλλου, πληθώρας Ἱερέων τῆς περιοχῆς Βορείου Γαλιλαίας τοῦ Πατριαρχείου καί ἄλλων περιοχῶν, τοῦ Προϊσταμένου τῆς Ρωσικῆς προσκυνηματικῆς Ἀποστολῆς εἰς Ἁγίαν Γῆν (MISSIA) Ἀρχιμανδρίτου π. Ἀλεξάνδρου, τοῦ π. Ἤσσα Μοῦσλεχ, τοῦ Ἀρχιδιακόνου π. Μάρκου καί τοῦ  Ἱεροδιακόνου π. Δοσιθέου, ψάλλοντος ἐν χορωδίᾳ τοῦ ἐν Ἄκκρῃ Ἐπιτρόπου Ἀρχιμανδρίτου π. Φιλοθέου, συμπροσευχομένων ἐκπροσώπων τῶν Τοπικῶν Ἀρχῶν, τοῦ Πνευματικοῦ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Σάββα τοῦ ἡγιασμένου Ἀρχιμανδρίτου π. Εὐδοκίμου, τῇ τιμητικῇ παρουσίᾳ τοῦ κ. Σάμερ Χούρη, υἱοῦ τοῦ κ. Σαήντ Χούρη, ἀμφοτέρων οἰκονομικῶν εὐεργετῶν τῆς ἀνεγέρσεως τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τούτου, τῆς πρῴην Δημάρχου τῆς πόλεως Βηθλεέμ κ. Baboon, τοῦ κ. Σεζάρ Μαρτζῆε, τοῦ θρησκευτικοῦ Ἀρχηγοῦ τῶν Δρούζων κ. Ταρίφ, τοῦ Πρέσβεως τῆς Ἑλλάδος εἰς Τέλ – Ἀβίβ κ. Κυριακοῦ Λουκάκη, τοῦ Πρέσβεως τῆς Ρωσσίας, τοῦ Πρέσβεως τῆς Λευκορωσσίας, τοῦ φιλοτεχνήσαντος τό ξυλόγλυπτον τέμπλον καλλιτέχνου κ. Μιχαήλ ἐκ Κύπρου καί ὁμάδων προσκυνητῶν καί πολλοῦ λαοῦ ἐκ τῆς τιμωμένης πόλεως Σαχνίν καί ἄλλων πόλεων τοῦ Ἰσραήλ ὡς τῆς Κανᾶ τῆς Γαλιλαίας.

Ἐπί τῷ λίαν σημαντικῷ γεγονότι τούτῳ τῶν Ἐγκαινίων ὡμίλησεν ἡ Α.Θ.Μ., ὁ Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος διά τῆς κάτωθι ὁμιλίας Αὐτοῦ διά στόματος τοῦ π. Ἤσσα Μοῦσλεχ:

«Ὡς ἀγαπητά τά σκηνώματά σου, Κύριε τῶν δυνάμεων· ἐπιποθεῖ καί ἐκλείπει ἡ ψυχή μου εἰς τάς αὐλάς τοῦ Κυρίου, ἡ καρδία μου καί ἡ σάρξ μου ἠγαλλιάσαντο ἐπί Θεόν ζῶντα», (Ψαλμ. 83, 2-3).

 Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Εὐλαβεῖς Χριστιανοί καί προσκυνηταί,

 Δόξαν καί εὐχαριστίαν ἀναπέμπομεν τῷ Ἁγίῳ Τριαδικῷ Θεῷ, τῷ ἀξιώσαντι ἡμᾶς σήμερον, ἵνα τελέσωμεν τά ἐγκαίνια τοῦ μεγαλοπρεποῦς τούτου Ναοῦ ἐν τῇ ὡραιοτάτῃ ὑμῶν πόλει Σαχνίν πρός τιμήν και μνήμην τοῦ Γενεθλίου τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας, συμψάλλοντες μετά τοῦ ὑμνῳδοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου τοῦ Ἱεροσολυμίτου: «ἐν σοί τό τῆς Τριάδος μυστήριον ὑμνεῖται καί δοξάζεται Ἄχραντε· Πατήρ γάρ ηὐδόκησε καί ὁ Λόγος ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν καί θεῖον Πνεῦμα σοί ἐπεσκίασεν».

Τό θεῖον τοῦτο Πνεῦμα, τό ἐπισκιάσαν τήν Παρθένον Μαρίαν, τήν γενομένην ναόν ἔμψυχον τοῦ Θεοῦ Λόγου παρεκαλέσαμεν, ἵνα ἐπισκιάσῃ καί τόν οἶκον τοῦτον τοῦ Θεοῦ.

«Πνεῦμα ὁ Θεός καί τούς προσκυνοῦντας Αὐτόν ἐν Πνεύματι καί ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν»,  (Ἰωάν. 4,24), λέγει Κύριος. Οὐχ ἧττον ὅμως «ὁ γάρ τόπος, ἐν ᾧ ἱστάμεθα γῆ ἁγία ἐστίν», (Πρβλ. Πράξ. 7,33), τοὐτέστιν τόπος λατρείας καί συνάξεως, ἔνθα «ἀπαγγελῶ τό ὄνομά σου τοῖς ἀδελφοῖς μου, ἐν μέσῳ ἐκκλησίας ὑμνήσω σε», (Ἑβρ. 2,12/ Ψαλμ. 21,23). Καί κατά μέν τόν θεόπνευστον Ἔσδρα: «Καί νῦν ἐπιεικεύσατο ἡμῖν ὁ Θεός ἡμῶν τοῦ καταλιπεῖν ἡμᾶς εἰς σωτηρίαν καί δοῦναι ἡμῖν στήριγμα ἐν τόπῳ ἁγιάσματος αὐτοῦ, τοῦ φωτίσαι ὀφθαλμούς ἡμῶν καί δοῦναι ζωοποίησιν μικράν ἐν τῇ δουλείᾳ τῶν παθῶν ἡμῶν», (Β΄ Ἔσδρ. 9,8). Κατά δέ τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν: «Οὗ γάρ εἰσι δύο ἤ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τό ἐμόν ὄνομα, ἐκεί εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν», (Ματθ. 18,20).

Ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ κατά τήν ἔνσαρκον θείαν Αὐτοῦ Οἰκονομίαν «τά πάντα ἐφώτισε τῇ παρουσίᾳ Του, τόν κόσμον ἀνεκαίνισεν Πνεύματι θείῳ. Ἀλλά καί τά νῦν «ψυχαί ἐγκαινίζονται· οἶκος γάρ ἀνετέθη νῦν εἰς δόξαν Κυρίου· ἔνθα καί ἐγκαινίζει τῶν πιστῶν τάς καρδίας, Χριστός ὁ Θεός ἡμῶν εἰς σωτηρίαν βροτῶν».

Τήν δόξαν αὐτήν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ καί τήν ἐν Χριστῷ ἑνότητα τῆς πίστεως καί τήν κοινωνίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καθ’ ἑκάστην ἡμέραν εὐλογήσωμεν καί αἰνέσωμεν ἐν τῷ ἁγίῳ τούτῳ σκηνώματι τῆς δόξης τοῦ Κυρίου, τῷ νεοδμήτῳ δηλονότι τούτῳ Ναῷ, τῷ καθιερωθέντι πρός τιμήν τοῦ Γενεθλίου τῆς Ὑπερευλογημένης Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας, περί τῆς ὁποίας ὁ ὑμνῳδός Σέργιος ὁ Ἁγιοπολίτης/ Ἱεροσολύμίτης λέγει: «Δετε παντες πιστο, πρός τήν Παρθνον δρμωμεν· δού γάρ γεννται, πρό γαστρός προορισθεσα το Θεο μν Μτηρ, τό τς παρθενας κειμλιον, το αρών βλαστσασα ρβδος, κ τς ρζης το εσσα, τν Προφητν τό κρυγμα, καί τν δικαων, ωακείμ καί ννης τό βλστημα. Γεννται τονυν, καί κσμος σν ατ νακαινζεται. Τκτεται, καί κκλησα τήν αυτς επρπειαν καταστολζεται, ναός γιος, τό τς θετητος δοχεον, τό παρθενικόν ργανον, βασιλικς θλαμος, ν τό παρδοξον τς πορρτου νσεως, τν συνελθουσν πί Χριστο φσεων, τελεσιουργθη μυστριον· ν προσκυνοντες νυμνομεν, τήν τς Παρθνου πανμωμον γννησιν».

Ἰδού ἡ δόξα καί ὁ πλοῦτος τοῦ θεανθρωπίνου σώματος τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί τοῦ ἐπιγείου ἁγιάσματος τούτου, περί οὗ ὁ ὑμνῳδός βοᾷ καί λέγει: «οὐρανός πολύφωτος ἡ Ἐκκλησία, ἀνεδείχθη ἅπαντας φωταγωγοῦσα τούς πιστούς· ἐν ᾧ ἑστῶτες κραυγάζομεν· Τοῦτον τόν οἶκον στερέωσον Κύριε».

Ὄντως ἡ Ἐκκλησία φωταγωγεῖ τῇ δυνάμει τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἅπαντας τούς πιστούς, διότι ὡς λέγει ὁ Ἀπόστολος Πέτρος: «ὁ Θεός πάσης χάριτος, ὁ καλέσας ὑμᾶς εἰς τήν αἰώνιον αὐτοῦ δόξαν, ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ὀλίγον παθόντας αὐτός καταρτίσει ὑμᾶς, στηρίξει, σθενώσει, θεμελιώσει», (Α΄ Πετρ. 5,10). Ἐξ ἄλλου, εἰς τόν Οἶκον τοῦ Θεοῦ καλούμεθα «ἀνενέγκαι πνευματικάς θυσίας εὐπροσδέκτους τῷ Θεῷ διά Ἰησοῦ Χριστοῦ», (Α΄ Πετρ. 2,5). «Θυσία τῷ Θεῷ, Πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουδενώσει», (Ψαλμ. 50,19), λέγει ὁ ψαλμῳδός. Ὁ δέ Ἀπόστολος Παῦλος παρακαλεῖ ἡμᾶς «παραστῆσαι τά σώματα ἡμῶν θυσίαν ζῶσαν, ἁγίαν, εὐάρεστον τῷ Θεῷ τήν λογικήν λατρείαν ὑμῶν», (Ρωμ. 12,1).

Καί τοῦτο, διότι ὁ Ναός τοῦ Θεοῦ εἶναι τόπος λατρείας, τοὐτέστιν τόπος μυστικῆς συνομιλίας μεταξύ Θεοῦ καί ἀνθρώπου κατά τό γεγραμμένον ἐν τῇ Ἁγίᾳ Γραφῇ: «καί ἐλάλησε Κύριος πρός Μωϋσῆν ἐνώπιος ἐνωπίῳ, ὡς εἴ τις λαλήσει πρός τόν ἑαυτοῦ φίλον», (Ἐξόδ. 33,11). Μέ ἄλλα λόγια, ὁ οἶκος τοῦ Θεοῦ εἶναι τόπος προσευχῆς, «Προσευχή δέ, κατά τόν ὅσιον Ἰωάννην τῆς Κλίμακος ἐστί κατά μέν τήν αὐτῆς ποιότητα, συνουσία καί ἕνωσις ἀνθρώπου καί Θεοῦ κατά δέ τήν ἐνέργειαν, Θεοῦ καταλλαγή, τροφή ψυχῆς, νοῦ φωτισμός, ἐλπίδος ἀπόδειξις καί λύπης λύσις».

Κατά τήν ἑόρτιον ταύτην καί ἱστορικήν ἡμέραν διά τήν πόλιν Σαχνίν καί τούς κατοίκους αὐτῆς, ἀφορμήν λαβόντες ἐκ τοῦ ἀξιοθαυμάστου ὄντως και τά νῦν ἐγκαινιασθέντος λατρευτικοῦ τούτου οἴκου τοῦ Θεοῦ, τοῦ ἀνεγερθέντος τῇ πρωτοβουλίᾳ τοῦ εὐσεβοῦς  καί φιλοθέου Rum Οrthodox ποιμνίου ἡμῶν, τοῦ ἐν εἰρήνῃ καί ὁμονοίᾳ συμβιοῦντος μετά τῶν ἑτεροθρήσκων συμπατριωτῶν αὐτοῦ, καυχώμεθα ἐν Χριστῷ, μετά δέ τοῦ θείου Παύλου: «καυχώμεθα ἐπ’ ἐλπίδι τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, οὐ μόνον δἐ, ἀλλά καί καυχώμεθα  ἐν ταῖς θλίψεσιν, εἰδότες ὅτι ἡ θλῖψις ὑπομονήν κατεργάζεται, ἡ δέ ὑπομονή δοκιμήν, ἡ δέ δοκιμή ἐλπίδα», (Ρωμ. 5, 2-4).

Ὁ ἔνθεος ζῆλος καί ἡ εὐλάβεια τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ πρός τό Πρόσωπον τῆς Θεοτόκου καί Μητέρας τοῦ Θεοῦ, δι’ ἧς τά ἐπίγεια τοῖς οὐρανοῖς συνάπτεται καί οἱ γηγενεῖς ἀνεπλάσθημεν καί ἐκ τῆς φθορᾶς ἀνεκαινίσθημεν καί ἡμεῖς ἐθεώθημεν, ᾠκοδόμησεν Ναόν οἶκον, δηλονότι προσευχῆς, ἔνθα τήν θείαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος Χάριν ἀοράτως λαμβάνομεν.

Διό θερμάς εὐχαριστίας ἐκφράζομεν εἰς πάντας τούς ποικιλοτρόπως καί παντοιοτρόπως συνεργήσαντας καί συμβαλόντας εἰς τήν ἐπίτευξιν τοῦ σημαντικοῦ τούτου ἔργου, ἰδιαιτέρως εἰς τό τοπικόν Συμβούλιον τῆς πόλεως Σαχνίν καί τούς ἀξιοτίμους Προέδρους αὐτοῦ, εἰς τόν μακαριστόν κ. Said Khoury καί τόν ἀγαπητόν ἡμῖν υἱόν αὐτοῦ, Samer Khoury, εἰς τήν ἀδελφήν ἡμῶν Ἐκκλησίαν Μόσχας καί τά φιλανθρωπικά Ρωσικά ἱδρύματα καί τέλος εἰς τόν ἀκαταπόνητον ὀδοντίατρον κ. Magid καί τήν οἰκογένειαν αὐτοῦ.

Ἔστω δέ τό ἔργον τοῦτο πρός δόξαν Θεοῦ καί ἔπαινον τῆς πόλεως Σαχνίν καί τοῦ εἰρηνοφίλου λαοῦ αὐτῆς. «Οὕτω λαμψάτω τό φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τά καλά ἔργα καί δοξάσωσι τόν πατέρα ὑμῶν τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς», (Ματθ. 5,16). Ἔστω καί πάλιν ὁ λατρευτικός οἶκος τοῦ Θεοῦ, σύμβολον πίστεως, ἀγάπης, ἐλπίδος, εἰρήνης, δικαιοσύνης καί ἀσφαλείας», «οὐ γάρ ἐστί ἀκαταστασίας ὁ Θεός ἀλλά εἰρήνης», (Α΄ Κορ. 14,33), κηρύττει ὁ θεῖος Παῦλος.

Εὐχαριστήσωμεν Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν λέγοντες: «Χριστέ τό φῶς τό ἀληθινόν, τό φωτίζον καί ἁγιάζον πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τόν κόσμον, σημειωθήτω ἐφ’ ἡμᾶς τό φῶς τοῦ προσώπου σου, ἵνα ἐν αὐτῷ ὀψόμεθα φῶς τό ἀπρόσιτον· καί κατεύθυνον τά διαβήματα ἡμῶν πρός ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν σου, Πρεσβείαις τῆς Ὑπερευλογημένης Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας, ἧς τό Γενέσιον ἑορτάζομεν καί πάντων τῶν Ἁγίων». Ἀμήν.

Εἰς τόν Προϊστάμενον τῆς Κοινότητος ταύτης, Ἀρχιμανδρίτην π. Ἀνδρέαν Ἀλέμε ἀπενεμήθη τιμητικῶς ἐπιστήθιος σταυρός ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου.

Τήν μεσημβρίαν παρετέθη ὑπό τῆς Κοινότητος τράπεζα εἰς τόν Μακαριώτατον καί τήν Συνοδείαν  Αὐτοῦ καί πολλούς ἄλλους, κατά τήν ὁποίαν ὁ Μακαριώτατος καί πάλιν ὡμίλησεν ἐν προπόσει ὡς ἕπεται:

«Καί ἔστω ἡ λαμπρότης Κυρίου τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἐφ᾿ ἡμᾶς, καί τό ἔργον τῶν χειρῶν ἡμῶν κατεύθυνον»,  (Ψαλμ. 89,17).

Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί καί Πατέρες,

Ἐντιμότατοι κύριοι καί κυρίαι,

Τίμια μέλη τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐπιτροπῆς,

Ἐντιμότατε κ. Δήμαρχε καί ἐκλεκτοί προσκεκλημένοι,

 Ἀγάλλεται καί εὐφραίνεται ἡ πόλις Σαχνίν, διότι Κύριος ὁ Θεός ἐλάμπρυνε τό ἔργο τῶν χειρῶν τῆς εὐσεβοῦς ἡμῶν Rum Orthodox Κοινότητος. Καί λέγομεν τοῦτο, διότι τοιαῦτα ἔργα, ὡς ὁ σημερινός ἐγκαινιασθείς μεγαλοπρεπής ὄντως Ναός ἀποτελεῖ ἀφ’ ἑνός μέν κόσμημα διά τήν εὐρυτέραν περιοχήν τῆς πόλεως ὑμῶν, ἀφ’ ἑτέρου δέ ἀναδεικνύεται ἡ πολιτισμική πρόοδος τῶν διαβιούντων ἐνταῦθα εἰρηνικῶς καί ἁρμονικῶς θρησκευτικῶν Κοινοτήτων. «Οὕτω λαμψάτω τό φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τά καλά ἔργα καί δοξάσωσιν τόν Πατέρα ὑμῶν τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς», (Ματθ. 5,16).

Ὁ ἐπιβλητικός οὗτος ναός μετά τῶν ἑτέρων οἴκων λατρείας ἀποτελοῦν μαρτυρίαν ἀψευδῆ ὅτι «οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ἄνθρωπος, ἀλλ’ ἐπί παντί ρήματι ἐκπορευομένῳ διά στόματος Θεοῦ»,  (Ματθ. 4,4).

Τά δέ ἐκπορευόμενα ρήματα διά στόματος Θεοῦ δέν εἶναι ἄλλα ἀπό τήν θείαν ἀγάπην, τήν εἰρήνην, τήν δικαιοσύνην καί τήν πρός ἀλλήλους ἀγάπην καί δή τήν ἀγάπην πρός τούς μισοῦντας ἡμᾶς, «ἀγαπᾶτε τούς ἐχθρούς ὑμῶν, εὐλογεῖτε τούς καταρωμένους ἡμῶν, καλῶς ποιεῖτε τοῖς μισοῦσιν ἡμᾶς», (Ματθ. 5,44), παραγγέλλει ὁ Κύριος.

Τό Rum Οrthodox Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων, ἡ μητέρα τῶν Ἐκκλησιῶν, ἀλλά καί ὁ πρῶτος  θρησκευτικός καί ἐκκλησιαστικός θεσμός οὐκ ἐπαύσατο διά μέσου τῶν αἰώνων νά κηρύττῃ καί νά ὁμολογῇ καί προβάλλῃ τάς θείας ἀξίας καί ἐπιταγάς, αἱ ὁποῖαι ἐξυψώνουν τόν ἄνθρωπον, τόν συναποτελούμενον ἀπό σάρκα καί ψυχήν, διό λέγει Κύριος: «τί γάρ ὠφελεῖται ἄνθρωπος, ἐάν τόν κόσμον ὅλον κερδίσῃ τήν δέ ψυχήν αὐτοῦ ζημιωθῆ;», (Ματθ. 16,26). Διά τῶν λόγων τούτων χαιρετίζομεν πάντας ἡμᾶς, τούς τιμήσαντας διά τῆς παρουσίας αὐτῶν τό ἱστορικόν τοῦτο γεγονός τῶν Ἐγκαινίων, δηλονότι τοῦ εὐκτηρίου οἴκου τούτου καί ἐκ βάθους καρδίας εὐχαριστοῦμεν τά σεβαστά μέλη τῆς Κοινότητος ὑμῶν διά τήν παρασχεθεῖσαν Ἀβραμιαίαν φιλοξενίαν.

 Ἐπί δέ τούτοις εὐχόμεθα, ὅπως Κύριος ὁ Θεός διά πρεσβειῶν τῆς Ὑπερευλογημένης Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας σκέπῃ καί φυλάττῃ τήν πόλιν ταύτην, τόν λαόν αὐτῆς καί τό χριστεπώνυμον ποίμνιον. Ἔτη πολλά καί πνευματικῶς καρποφόρα. Ἀμήν».

 Μετά τήν τράπεζαν ὁ Μακαριώτατος ἐπεσκέφθη τήν Δημαρχίαν τῆς πόλεως Σαχνίν.

Ἡ ἑορτή τοῦ Γενεσίου τῆς Θεοτόκου ἑωρτάσθη ἐπίσης ἐν Ἀρχιερατικῇ θείᾳ Λειτουργίᾳ εἰς τό προσκύνημα τοῦ Πανσέπτου Θεομητορικοῦ Μνήματος, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Μαδάβων κ. Ἀριστοβούλου καί ψαλλόντων τῶν νεοαφιχθέντων εἰς τήν Ἁγίαν Πόλιν μαθητῶν τῆς Πατριαρχικῆς Σχολῆς Σιών μετά τοῦ κ. Βασιλείου Γκοτσοπούλου.

Μετά τό πέρας τῆς θείας Λειτουργίας ὁ ἡγούμενος Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ἑλενουπόλεως κ. Ἰωακείμ παρέθεσε κέρασμα εἰς τό ἡγουμενεῖον.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας